ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی ز آنروی که بسیار دویدی تو در این کوی هرچند که گل از طرف حُسن به برگ است او نیز کم است از رخ خوب تو به صد روی غم نیست ز دشنام رقیبان چو نهانی بسیار نظرهاست سگت را به دعاگوی گویم صفت نکهت زلف تو و لیکن ترسم که از این قصّه برد باد صبا بوی گر غارت دلها کند آن طرّه خیالی با او بدر آویز از اینها سر یک موی خیالی بخارایی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۳۴۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/99434