دلا چو روی به اقبال مقبلی داری به ترک صحبت جان گیر اگر دلی داری گمان مبر که از این جست و جویِ بیحاصل به غیر محنت و اندیشه حاصلی داری ترحّمی بکن ای آشنای وادی عشق که من غیریقم و تو رو به ساحلی داری طواف کعبهٔ جانها تو را رسد ای مه که شبروی و به هر کوی منزلی داری گذر ز عبقهٔ هستی خیالیا ورنه به هوش باش که در راه مشکلی داری خیالی بخارایی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۳۶۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/99456