1 راسپی : ای مزدا پرست زرتشتی ! پاها و دست ها و هوش خویش را به نیک کرداری داد و درستی و پرهیز از کارهای زشت کرداری بیداد و نادرستی نگاه دار . برزیگری خوب باید در اینجا ورزیده شود تا نا رسا، رسا شود . 2 بشود که در اینجا برای ستایش اهوره مزدا - تواناترین اششونی که او را می پرستیم - فرمانبرداری باشد ؛ در آغاز همچنان که در انجام . از برخوندن ، باز خواندن ، به یاد سپردن ، در دل گرفتن ، بر شمردن و سرودن «یسنه » ( هفت هات پیروز مند اَشون) را بی هیچ درنگ و لغزشی . 3 سرود های ستایش . . . « بند های 7-6 کرده 9» .......................................................................................« بندهای 3-1 همین کرده » سرو ش پارسا ، رد بزرگوار را می ستاییم . اهوره مزدا را می ستاییم که در اششونی برترین ، که در اَشونی سرآمد است . همهی سروده ای زرتشتی را می ستاییم . همهی کنش های نیک ورزیده را می ستاییم ؛ آنچه را که شده است و آنچه را که خواهد شد . زرتشت : جلد دوم کتاب اوستا : ویسپرد : کرده پانزدهم گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/999052