این دیده باشی هندوئی کز مهر و مه بستر کند یا جادوئی کز مشک تر خورشید در چنبر کند گیرم توئی خورشید و مه این دو کی از زلف سیه تاجی زعنبر برنهد وز مشک تر افسر کند سروی کی آید از چمن در رقص اندر انجمن ماهی کجا گوید سخن کی گل قبا در برکند آشفتهٔ شیرازی : غزلیات : غزلیات : شمارهٔ ۴۷۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/99975