توضيح المسائل (محشى - امام خمينى)؛ ج‌2، ص: 453 مسأله 2369 اگر خود زن و مرد بخواهند صيغۀ عقد غير دائم را بخوانند، بعد از آن كه مدّت و مهر را معيّن كردند، چنانچه زن بگويد: «زَوَّجْتُكَ نَفْسىِ فِى الْمُدَّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَى الْمَهْرِ الْمَعْلُوم» بعد بدون فاصله مرد بگويد: «قَبِلْتُ»، صحيح است و اگر ديگرى را وكيل كنند و اوّل وكيل زن به وكيل مرد بگويد: «مَتَّعْتُ (4) مُوَكِّلَتِى مُوَكّلَكَ فِى الْمُدَّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَى الْمَهْرِ الْمَعْلُوم» پس بدون فاصله وكيل مرد بگويد: «قَبِلْتُ لِمُوَكّلى هٰكَذا» صحيح مى‌باشد.

توضيح المسائل (محشى - امام خمينى)؛ ج‌2، ص: 453 مسأله 2370 عقد ازدواج چند شرط دارد: اوّل: آن كه به عربى صحيح خوانده شود به احتياط واجب (1) و اگر خود مرد و زن نتوانند صيغه را به عربى صحيح بخوانند، به هر لفظى كه صيغه را بخوانند صحيح است و لازم هم نيست كه وكيل بگيرند

توضيح المسائل (محشى - امام خمينى)؛ ج‌2، ص: 450 مسأله 2363 در زناشويى چه دائم و چه غير دائم بايد صيغه خوانده شود و تنها راضى بودن زن و مرد كافى نيست و صيغۀ عقد را يا خود زن و مرد مى‌خوانند، يا ديگرى را وكيل مى‌كنند كه از طرف آنان بخواند

توضيح المسائل (محشى - امام خمينى)؛ ج‌2، ص: 482 مسأله 2424 زنى كه صيغه شده اگر چه آبستن شود حق خرجى ندارد. از شوهر ارث نمى‌برد و شوهر هم از او ارث نمى‌برد. زنجانى: مگر حقّ خرجى یا ارث بردن را براى وى شرط كرده باشند.

توضيح المسائل (محشى - امام خمينى)؛ ج‌2، ص: 486 مسأله نگاه كردن مرد به بدن زن نامحرم و دخترى كه نُه سالش تمام نشده ولى خوب و بد را مى‌فهمد و نگاه كردن به او عادتاً امكان تهييج و تحريك شهوت دارد و همچنين نگاه كردن به موى آنان چه با قصد لذت و چه بدون آن حرام است

خوئى: ظاهر آن است كه نظر زن بدون قصد لذت به صورت و دستها و سر و گردن و پای مرد، جايز است، اگر چه أحوط نيز ترك است.

سيستانى: نگاه كردن زن به بدن مرد نامحرم با شهوت و ترس از وقوع در حرام، حرام مى‌باشد، بلكه به احتياط واجب بدون آن نيز نبايد نگاه كند مگر به جاهايى از بدن كه معمولًا مردها نمى‌پوشانند اگر بدون شهوت و خوف وقوع در حرام باشد اشكال ندارد.

بهجت: نگاه كردن زن به بدن مرد نامحرم بنا بر احتياط واجب حرام است و همچنين نگاه كردن زن به بدن پسرى كه بالغ نشده ولى خوب و بد را مى‌فهمد جايز نيست و امّا جواز نگاه كردن زن به قسمتى از بدن مرد نامحرم كه غالباً باز است، مثل سر، خالى از وجه نيست، مگر اينكه اين نگاه كردن كمك به معصيت باشد.