✅ جیب و کلّه...
🔻 مسخره کردن حکیم:
💠 شخصی ثروتمند و تازه به نان و نوایی رسیده خواست حکیمی را در بین جمعی به مسخره بگیرد.
به حکیم گفت: «هیچ شباهتی بین من و تو هست؟»
حکیم گفت: «البته که هست.»
مرد ثروتمند گفت: «چه چیز ما به هم دیگر شبیه است؟»
حکیم جواب داد: «دو چیز ما شبیه یک دیگر است. یکی جیب من و کله تو که هردو خالی است و دیگری جیب تو و کله من که هردو پر است!»
🔸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 ۵۳ سال پیش مجری از عبدالباسط میپرسه آرزوی شخصی که داری را به ما بگو
پاسخش شنیدنیه👌
بسم رب الشهدا و الصدیقین
"مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَی نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا "
سردار سرتیپ پاسدار سید رضی موسوی چاشمی به دوستان شهیدش پیوست .
🌷 از دست دادن سردار سرافراز ، فرزند دلیر ایران مجاهد نستوه و شجاع و یار صدیق سردار حاج قاسم سلیمانی، شهیدحاجسیدرضیموسویچاشمی، دلها را مملو از غم و اندوه کرد.
شهادت این مجاهد مومن و مخلص را به محضر رهبر معظم انقلاب، ملت بزرگ ایران ، جبهه مقاومت و خانواده محترم و معزز شهید، تبریک و تسلیت عرض می کنیم
☘ داستان آیت الله شفتی و دعای سگ گرسنه!
✍ نمی دانم نام آیت الله شفتی را شنیده اید یا خیر؟
اما داستان جالب و آموزنده ای است. یکی ازعلمای ربانی قرن دوازدهم مرحوم سید محمد باقر شفتی رشتی معروف به حجة الإسلام شفتی است که از مجتهدین برازنده و پرهیزکار بود، او بسال 1175 ه-ق درجرزه طارم گیلان دیده به جهان گشود و بسال 1260درسن 85سالگی در اصفهان از دنیا رفت و مرقد شریفش درکنار مسجد سید اصفهان، معروف و مزار علاقمندان است. وی در مورد نتیجه ترحّم و فراز و نشیب زندگی خود، حکایتی شیرین دارد.
حجة الإسلام شفتی در ایام تحصیل خود در نجف و اصفهان به قدری فقیر بود که غالباً لباس او از زیادی وصله به رنگ های مختلف جلوه می کرد، گاهی از شدت گرسنگی و ضعف غش می کرد، ولی فقر خود را کتمان می نمود و به کسی نمی گفت.
روزی در مدرسه علمیه اصفهان، پول هديه خواندن نماز وحشتی که طلاب خوانده بودند بین آنان تقسیم می کردند، وجه مختصری از این ناحیه به او رسید، چون مدتی بود گوشت نخورده بود، به بازار رفت و با آن پول جگر گوسفندی را خرید و به مدرسه بازگشت، درمسیر راه ناگاه در کنار کوچه ای چشمش به سگی افتاد که بچه های او به روی سینه او افتاده و شیر می خوردند، ولی از سگ بیش ازمشتی استخوان باقی نمانده بود و از ضعف، قدرت حرکت نداشت.
حجة الإسلام به خود خطاب کرده و گفت: «اگر از روی انصاف داوری کنی، این سگ برای خوردن جگر از تو سزاوارتر است، زیرا هم خودش و هم بچه هایش گرسنه اند» از این رو جگر را قطعه قطعه کرد و جلوی آن سگ انداخت.
خود حجة الإسلام شفتی نقل می کند: «وقتی که پاره های جگر را نزد سگ انداختم گویی او را طوری یافتم که سر به آسمان بلند کرد و صدائی نمود، من دریافتم که او درحق من دعا می کند.»
ازاین جریان چندان نگذشت که یکی از بزرگان، از زادگاه خودم شفت مبلغ دویست تومان برای من فرستاد و پیام داد که من راضی نیستم از عین این پول مصرف کنی، بلکه آن را نزد تاجری بگذار تا با آن تجارت کند و از سود تجارت، از او بگیر و مصرف کن.
من به همین سفارش عمل کردم، به قدری وضع مالی من خوب شد که از سود تجارتی آن پول، مبلغ هنگفتی بدستم آمد و با آن حدود هزار دکان و کاروانسرا خریدم و یک روستا را در اطراف محلّمان بنام گروند به طور دربست خریداری نمودم، که اجاره کشاورزی آن هر سال نهصد خروار برنج می شد، دارای اهل و فرزندان شدم و قریب صد نفر از در خانه من نان می خوردند، تمام این ثروت و مکنت بر اثر ترحّمی بود که من به آن سگ گرسنه نمودم و او را بر خودم ترجیح دادم.
💠 کسی با سگی نیکویی گم نکرد
💠 کجا گم شود خیر با نیکمرد؟
متن پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص شهدای امروز کرمان.
بسم الله الرّحمن الرّحیم
دشمنان شرور و جنایتکار ملت ایران، بار دیگر فاجعه آفریدند و جمع زیادی از مردم عزیز را در کرمان و در فضای معطّر مزار شهیدان، به شهادت رساندند.
ملت ایران عزادار شد و خانوادههای زیادی در سوگ جگر گوشگان و عزیزان خود غرق ماتم شدند. جنایتکاران سنگدل نتوانستند عشق و شوق مردم به زیارت مرقد سردار بزرگشان شهید قاسم سلیمانی را تحمل کنند. بدانند که سربازانِ راه روشن سلیمانی هم رذالت و جنایت آنان را تحمل نخواهند کرد. چه دستهای آلوده به خون بیگناهان و چه مغزهای مفسد و شرارتزا که آنان را به این گمراهی کشاندهاند، از هم اکنون #آماج_قطعی_سرکوب_و_مجازات_عادلانه خواهند بود. بدانند که این فاجعه آفرینی پاسخ سختی در پی خواهد داشت باذن الله.
اینجانب در عزای خانوادههای مصیبت دیده با آنان همدل وهمراهم و صبر و تسلّای آنان را از خداوند متعال مسألت میکنم. روح مطهر شهیدان انشاءالله میهمان بانوی دو عالم و مادر شهیدان حضرت صدیقهی طاهره سلام الله علیها است. با مجروحان حادثه همدردی میکنم و شفای آنان را از درگاه الهی خواستارم.
سیّدعلی خامنهای
۱۴۰۲/۱۰/۱۳
ـ
بسم الله الرحمن الرحیم
جلسه پرسش و پاسخ با حضور جوانان در کتابخانه مرکزی قم برگزار شد.
این جلسه که به همت جمعیت گفتمان انقلاب اسلامی استان قم برگزارشد، آیت الله شریفی اشکوری پیرامون هفته بصیرت و حادثه ۹دی و ۱۹ دی مطالب ارزشمندی را بیان کردند.
ایشان درباره حضور حداکثری مردم در انتخابات مجلس شورای اسلامی بیان داشتند ،دشمن از حضور گسترده مردم میترسد وبارها از حضور مردم در عرصههای مختلف شکست خورده است.
در ادامه جلسه دانش آموزان با طرح سوالات مختلف به بیان نظرات خود پرداختند.
دانش آموزان از اینگونه جلسات استقبال کرده و خواهان استمرار آن شدند.
در پایان حضرت آیتالله شریفی اشکوری از بخش های مختلف کتابخانه مرکزی بازدید نموده و لوح سپاس دریافت نمودند .
روابط عمومی جمعیت گفتمان انقلاب اسلامی استان قم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎬دو توصیه آیت الله دستغیب "رحمه الله علیه"برای آسودگی در دنیا و آخرت
🎙آیت الله #دستغیب
#
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
√ اعمال شب اول رجب.
دیدار برخی از اصحاب رسانه با حضرت آیت الله شریفی اشکوری.
دراین دیدار که آقای دریاباری مدیرمسئول روزنامه گویه ،آقای کرمانی مدیرمسئول روزنامه ایمان و آقای منافی مدیرمسئول سایت پاتوق حضور داشتند ،حضرت آیتالله شریفی اشکوری پیرامون انتخابات اسفند ماه سال جاری نکاتی را بیان کردند. ایشان ، حضور حداکثری و انتخاب شایسته ومطا لبه گری را لازمه انتخابات دانستند.
استادشریفی اشکوری، اصحاب رسانه را اصحاب آگاهی بخشی به جامعه توصیف کرده و از خدمات این عزیزان قدردانی نمودند.
📿 فضیلت اوّلین شب جمعه ماه رجب
اوّلین شب جمعه ماه رجب را، «لیلة الرّغائب» گویند. رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) در روایتى که فضیلت ماه رجب را بیان مىکرد فرمود: «از اوّلین شب جمعه ماه رجب غافل نشوید که فرشتگان آن را «لیلة الرّغائب» نامیدند».
آنگاه رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) اعمالى را براى آن شب به این کیفیّت بیان فرمود:
روز پنج شنبه اوّل ماه را روزه مىگیرى،
چون شب جمعه فرا رسید، میان نماز مغرب و عشا دوازده رکعت نماز مى گذارى (هر دو رکعت به یک سلام) و در هر رکعت از آن، یک مرتبه سوره «حمد» و سه مرتبه «إنّا انزلناه» و دوازده مرتبه «قل هو الله احد» را مى خوانى.
پس از اتمام نماز هفتاد مرتبه مىگویى: «أللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد النَّبِىِّ الاُْمِّىِّ وَعَلى آلِهِ»
آنگاه به سجده مى روى و هفتاد بار مى گویى: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ»
سپس سر از سجده برمى دارى و هفتاد بار مى گویى: «رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ أنْتَ العَلِىُّ الاْعْظَمُ»
بار دیگر نیز به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گویى: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ»
آنگاه حاجت خود را مى طلبى که انشاءالله برآورده خواهد شد.
دیدار مدیر مسئول هفته نامه قم بزرگ با حضرت آیت الله شریفی اشکوری.
در این دیدار آقای چهره قانی درباره هفته نامه قم بزرگ گفت :این هفته نامه سیاسی و اجتماعی در خدمت مردم شریف قم هست و پشتیبان نظام مقدس جمهوری اسلامی است .
آیت الله شریفی اشکوری با قدردانی از خدمات اصحاب رسانه بر جذب حداکثری ودعوت مردم به پای صندوق های رای تاکید کردند.
عمامه عاریتی؟!
مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری از شاگردان مرحوم میرزای بزرگ شیرازی در سامرا بود.
میرودمحضر امیرالمؤمنین (ع) در حرم زیارت و به آقا امیرالمؤمنین میگوید:
آقا ما داریم برمیگردیم به ایران و میدانم برگردم، سیل مقلّدین و مراجعین در مسائل شرعیه به سمت ما میآید.آقا، یک الگویی را به ما معرفی کنید که من در آیندهی زندگیام،این الگو بشود برای ما شاخص،این استقبال دنیا، مرجعیت، عزّت، ثروت و آقایی، ما را غافل نکند.
حاج شیخ عبدالکریم حائری سه ماه نجف می ماند و صبح و شام وقتی حرم مشرّف میشد، از امیر المؤمنین (ع) همین خواسته را تقاضا میکرد.
سه ماه هم ایشان کربلا میماند.
جمعاً میشود شش ماه. دیگر ایشان داشته باز ناامید میشد که شاید آقا امام حسین (ع)هم مصلحت نمیدانند که معرفی کنند،آن شب با دل شکسته از حرم میرود در همان منزلی که در کربلا اسکان داشتند، ایشان شب میخوابد،
خواب سیدالشهداء (ع) را میبیند. آقا میفرمایند:
شیخ عبدالکریم! از ما یک انسان جامعِ کاملِ وارسته میخواهی به عنوان الگو؟" میگوید: بله آقا.
میفرمایند:فردا صبح وارد حرمِ ما که میخواهی بشوی طلوع فجر،کنار قبرِ حبیب بن مظاهر اسدی، یک جوان 18 سالهای نشسته، عمامهای کرباسی به سر دارد و یک عبای کرباسی ولباس کرباسی هم پوشیده.شما که وارد میشوی،این جوان بلند میشود وارد حرم میشود یک سلامی پایین پا به من میکند،یک سلام به علی اکبر،یک سلام به جمیع شهداء،از حرم خارج میشود
بعدازطلوع فجر.این جوان را دریاب که یکی از انسانهای بزرگ است .
حاج شیخ میفرماید:
بیدار شدم.
طلوع فجر،وقتی وارد حرم شدم،دیدم کنار قبر حبیب بن مظاهر،همان گوهری که امام حسین (ع) حواله کرده بود،نشسته بود.
وارد شدم، این قیام کرد و آمد در حرم و یک سلام به حضرت سیدالشهداء(ع)،یک سلام به علی اکبر ویک سلام به جمیع شهداء،ازحرم خارج شد آمد به ایوان و از آنجا به صحن رفت.
دنبالش دویدم. در صحن،صدایش زدم و گفتم:آقا،بایست من با تو کار دارم.
برگشت یک نگاهی به من کرد و گفت: آقا! عمامهی من عاریتی است
و رفت.
از صحن رفت بیرون،رفت در کوچه پسکوچههای کربلا، دنبالش دویدم:
آقا! عرضی دارم، مطلبی دارم، بایست. دوباره درحال حرکت برگشت و گفت:
آقا! عبای من هم عاریتی است ؛ و رفت.
آقای حاج شیخ عبدالکریم میگوید:
دیدم دارد از دستم میرود؛ محصول شش ماه زحمت درِ خانهی دو امام،بااین دو کلمه دارد میگذارد و میرود. دویدم و خودم را به او رساندم و دستش را گرفتم و گفتم:
بایست.عبای من عاریتی است؛ عمامهی من عاریتی است یعنی چه؟
شش ماه التماس کردهام تا شما را معرفی کردهاند، کار داریم با شما.
یک نگاهی به حاج شیخ میکند و میگوید:
چه کسی من را به شما معرفی کرد؟.
آقا شیخ عبدالکریم میگوید:
صاحب این بقعه و بارگاه، سیدالشهداء(ع).
به حاج شیخ عبدالکریم میگوید:
امروز چندمِ ماه است؟
حاج شیخ عبدالکریم روز را میگویند.
میگوید: دنبال من بیا .
در کوچهپسکوچههای کربلا میروند تا به خارج از کربلا میرسند.یک تلّی بود که روی آن تل،یک اتاقکی بود.میرسد به درِ آن اتاق و میگوید:
اینجا خانهی من است،فردا طلوع فجر،وعدهی دیدار من و شما همین جا .
میرود داخل و دررا میبندد.
مرحوم حاج شیخ فرموده بود:
من در عجب بودم؛ خدایا،این چه مطلبی میخواهد به من بگوید که موکول کردبه فردا.چرا امروز نگفت؟!
آن درسی که بناست به من بدهد و زندگی آیندهی من راتضمین کنددر معنویت؛ بشود درس؛ بشود پیام.
ایشان میفرماید:
لحظهشماری میکردم.آن روز گذشت تا فردا و طلوع فجر، رفتم بیرونِ کربلا،روی همان تل.پشتِ همان اتاقک.آمدم در بزنم،صدای نالهی پیرزنی از درون آن اتاق بلند بود و صدا میزد:
وَلَدی! وَلَدی.پسرم، پسرم.
در زدم، دیدم پیرزنی با چشمان اشک¬آلود در را گشود.
گفتم:
خانم دیروز یک جوانی زمان طلوع فجر، وارد این خانه شد و گفت اینجا خانهی من است و با من وقت ملاقات گذاشته.این آقا کجاست؟
گفت: این پسرِ من بود،الآن پیشِ پای شمااز دنیا رفت.
وارد شدم. دیدم پاهای این جوان به قبله دراز، هنوز بدن گرم.
گفتم: وا أسفا! دیر رسیدم.
یک روز حاج شیخ بر فراز تدریس کرسی درس خارج در قم،این خاطره را نقل کرده بود ازدوران جوانی و بعد فرموده بود: آن درسی که آن جوانِ بزرگ و کامل از طرف امام حسین (ع)به من آموخت، درسِ عملی بود.
روز قبل به من گفت:
آقا عمامهی من عاریتی است،
عبای من عاریتی است
فردا جلوی چشمانِ من،عبا و عمامه را گذاشت و رفت.
میخواست به من بگوید:
شیخ عبدالکریم حائری!
مرجعیت،عاریتی است
ریاست،عاریتی است
خانههایتان،عاریتی است
پولهای حسابتان،عاریتی است
وجودتان،عاریتی است
سلامتیتان،عاریتی است.
هر چه میبینید،عاریه است
و امانت است
دل به این عاریهها نبندید.