eitaa logo
علی مقدم
2.3هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
420 ویدیو
31 فایل
آثار[سخنرانی، نوشته ها و اشعار]علی مقدم عاصی خراسانی ادمین @admin9988 وبلاگ http://asikhorasani.blogfa.com/ بایگانی پادکست ها https://eitaa.com/ali_moghaddam_Podcast پیام ناشناس https://harfeto.timefriend.net/16818822335153 هندوستان @SAEB_TABRIZ
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از انجمن ادبی مَطلَع
{بسم الله الرحمٰن الرحیم} قسمت اول 🖌 تاریخ ۱۴۰۳/۷/۱ همزمان با میلاد رسول اکرم و امام صادق علیهما السّلام 📖 در مکتبی‌ که دفتر حُسنت رقم زند یک نقطه است مطلع دیوان آفتاب هر صبح چاک پیرهنی تازه می‌کند یارب به دست‌ کیست‌ گریبان آفتاب 🕔شروع جلسه جلسه با تبریک اعیاد توسط آقای شروع شد. در ابتدای جلسه به عنوان مقدمه آقای مقدم اشاره به بعضی از نمونه های شعر هجو کردند و اشاره کردند که حتی شعر هجو هم میتواند یک شعر ارزشی باشد‌. به شرطی که هجوِ زشتی ها باشد. ما امروزه هم نیاز داریم که موضوعاتی مثل اسرائیل، استکبار و بعضی از رفتارهای غلط را هجو کنیم شعر اجتماعی با رویکرد و در گذشته بین شاعران برجسته مطرح بوده است از جمله حتی وقتی مدل های موی مردانه برای زنان مُد شد، دو شعر در هجو این کار سروده بود. امروزه هم باید مورد توجّه شاعران قرار بگیرد. و ما در صدر اسلام هم می‌بینیم که پیغمبر اکرم علیه و آله السّلام حسّان بن ثابت، که از شاعران برجستهٔ زمان خود بود را تشویق به هجو دشمنان می‌کردند. بعد از بیان مقدمه شعرخوانی شروع شد اولین نفری که سروده اش را خواند آقای بود که شعری خواند که در وزن مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن بود آقای به مناسبت این شعر به نکاتی در باب استفاده از این وزن اشاره کردند ایشان اشاره کردند : استفاده به جا از وزن در فرم شعر از اهمیت بالا برخوردار است؛ به عنوان مثال وزن/مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن/ که در شعر سعدی/ای ساربان آهسته ران کآرام جان می‌رود/ نمایانگر حرکت شتر و رفتن کاروان است و شاعران سعی داشتند زمانی که از این وزن استفاده می‌کنند الفاظی و مفاهیمی را که نشان دهندهٔ حرکت است را در آن به کار ببرند. به مناسبت استفاده از در شعر آقای معمری، آقای این صنعت را توضیح دادند. کم کم به زمان اذان مغرب رسیدیم و جلسه به مدت یک ربع برای نماز جماعت تعطیل شد 🕌اقامه نماز مغرب و عشاء🕋 بعد از نماز جماعت جلسه دوباره شروع شد نوبت شعر خوانی آقای شد ایشان شعری را تقدیم کردند. به مناسبت آقای اشاره کردند شعر بعد از اینکه وزن و قافیه و دستور زبان سالم داشت نوبت میرسد به علوم بلاغی یعنی علم معانی، علم بیان و علم بدیع مربوط به است و از مطابقت کلام با مقتضای حال صحبت میکند که میشود گفت این علم‌مربوط به کلام است. مربوط به است و در مورد کلام و شیوه های متنوع عرضه معنا با ابزار مجاز و کنایه و تشبیه است و مربوط به شگردهای متنوع زیبا ساختن کلام است که مربوط به کلام است.علم بدیع بیرونی ترین علوم بلاغی است. بعد به مناسبت بیتی از عرفی شیرازی، آقای مطلبی را در باب اهمیت اخلاص در سرودن شعر برای اهل بیت علیهم السلام را اشاره کردند و به جریان شعری از عرفی شیرازی و هجرت او از نجف به هندوستان اشاره کردند به کاووش مژه از گور تا نجف بروم ادامه دارد...... https://eitaa.com/joinchat/4073652327C9ee4eeaef2
هدایت شده از انجمن ادبی مَطلَع
۱۴۰۳/۷/۸ بعضی از نکات و ابیاتی که به مناسبت شعرخوانی ها مطرح شد -سبک هندی از سه ساحت مضمون سازی و مضمون رسانی و مضمون بستن برخوردار است. _واژه‌های علمی و اصطلاحات علوم در شعر باید به گونه ای استفاده شود که تصنعی نشود. بلکه باید به گونه ای باشد که در بافت شعر بنشینید شعر را از ماهیت اصلی‌اش دور نکند. _یکی از آفات شعر امروز کثرت سیاه نمایی و افسردگی است. این که شعر فقط در موضوعات ناامیدی سروده شود اشتباه است چرا که انسان از احساسات و احوال مختلف برخوردار است و باید اشعاری در حال و هواهای مختلف که مفید باشد داشته باشیم. "امید" و "حال خوب" گمشده شعر امروز است. بعصی از ابیاتی که توسط از شاعران بین شعرخوانی ها به مناسبت خوانده شد گذشت عمر و تو در فکر صرف و نحو و معانی بهایی از تو بدین نحو صرف عمر بدیع است ناخن زدم به سینه و بر سنگ کعبه خورد نزدیک بود راه و نشان دور داده اند نا امیدی را خدا گردن زدست ز اختیار در این بزم دم مزن بیدل جهان جهان نیاز است جای ناز تو نیست سر به هم آورده دیدم برگهای غنچه را اجتماع دوستان یکدلم آمد به یاد به دامنت نرسد دست کس که جلوهٔ ناز تو را به بام فلک برد و نردبان برداشت https://eitaa.com/joinchat/4073652327C9ee4eeaef2
💠ساکن آن هم مسافر است گرچه ما احساس مقیم بودن می کنیم در دنیا اما اگر دقت کنیم به حقیقت این دنیا و حقیقت گذر عمر در می یابیم که اصلا مقیم در دنیا معنا ندارد و همه در حال سفر هستیم حتی اگر یک جا ایستاده باشیم، چون این سفر با هر نفس زدن در حال طی شدن است و گام این سفر همان نفس های ماست. به تعبیر امام علی علیه السلام هر نفس یک گام است به سوی مرگ است (نَفَسُ المَرْءِ خُطَاهُ إلى أجَلِه) هر نَفَس انسان، گامى بسوى مرگ است لذا امیرالمومنین علیه السلام اینگونه زیبا به این حقیقت اشاره می فرمایند فَإِنَّهَا دَارُ شُخُوصٍ وَ مَحَلَّةُ تَنْغِيصٍ، سَاكِنُهَا ظَاعِنٌ وَ قَاطِنُهَا بَائِنٌ دنیا سراى كوچ و محلّ سختى و رنج است. ساكن آن مسافر است، و مقيمش جدا شونده از آن است همچون نفس بنای جهان بر تردد است در منزلیم و رنج سفر می کشیم ما یا به تعبیر اِستاده است شمع و همان گرم رفتن است @sheikh_ali_moghaddam