شکر که خدا هست او جبراڹ تمام دلتنگی ها و مرهم تمام زخم هاست هر وقت دلت خواست مهمانش کڹ در بهتریڹ جایی که او می پسندد در قلبت شبتون امام زمانی 🌸🌸🌸 ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

🔴انتقام دختر بی حجاب از پسر بسیجی!!! ی خانم بعد ازکلی آرایش و پوشش نامناسب راهی خیابونای شهرشد. همینطوری که داشت می رفت وسط متلک های جوونا یه صدایی توجهش را جلب کرد:"خواهرم بخاطر خدا حجابت رو رعایت کن" نگاه کرد،دید یه جوون ریشوئه ازهمونا که متنفر بود ازشون با یه پیراهن روی شلوار به دوستش گفت باید حال اینو بگیرم😡تصمیم گرفت مسیرش و به سمت اون آقا کج کنه ویه چیزی بگه دلش خنک شه وقتی مقابل پسر رسید یهو چشماشو... ادامه این داستان در ↯↯ http://eitaa.com/joinchat/4033871893C0cb7888cc3

می نشینم چو گدا بر سر راهت ای دوست شاید افتد به من خسته نگاهت ای دوست به امیدی که ببینم رخ زیبای تو را می نشینم همه شب بر سر راهت ای دوست سلام دوستان صبحتون مهدوی💛💛💛 ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

❤️ علت عبادت چیست؟ از امام رضا (ع) پرسيدند: علت عبادت چيست؟ ايشان فرمودند: علتش اين است كه خدا را فراموش نكنيد و خدا در زندگی تان متجلی باشد. فقر خودتان را فراموش نكنيد و ادب برخورد با خدا را ترك نكنيد و از عوامل دور نشويد. در ادب اجتماعی مراوده و ارتباط دوستی می آورد. وقتی با كسی رفت و آمد می كنی و بيشتر ارتباط داری، وابستگی بيشتری ايجاد می شود. نفس اين عبادت كه من روزی پنج بار در روز بايستم و تكبير بگويم و حمد و سوره بخوانم، ايجاد رابطه است. انسان احساس هويتی ميكند. حتی گاهی بعضی ها كه آدمهای ريشه دار و تحصيل كرده هم هستند، می گويند: ما چند سال است كه از خدا چيزی را می خواهيم ولی هرچه دعا ميكنيم اجابت نمی شود. من هم ديگر كنار گذاشته ام. يعنی تصورش از دعا، اجابت است. در دعا هدف اجابت نيست. روايت داريم: گاهی دعا ميكنيم و مستجاب می شود و خدا به فرشتگان می گويد: اين را ديرتر ابلاغ كنيد تا بنده با ما حرف بزند. من صدای او را دوست دارم. شما يك قفل محكم در مغازه زده ايد و بازهم می گوييد: دعا كن. قرص سردرد می خوريد وباز هم ميگوييد: دعا كن. در دعا هدف ارتباط است نه استجابت دعا. اين را بايد دقت كرد كه باعث يأس در مردم نشود. 📚از بیانات دکتر رفیعی ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

🔴🌹ملاقات امام زمان با دلاک سید محمد موسوی رضوی نجفی از شیخ باقر بن شیخ هادی کاظمی نقل کرد: شخص صادقی که دلاک بود و پدر پیری داشت که در خدمتگزاری به او کوتاهی نمیکرد. حتی آنکه برای پدر آب در مستراح حاضر میکرد و منتظر می ایستاد که او بیرون آید و به مکانش برساند. همیشه مواظب خدمت او بود مگر در شب چهارشنبه که به مسجد سهله میرفت. تا اینکه مسجد رفتن را ترک نمود. علت ترک کردن مسجد را از او جویا شدم. گفت: چهل شب چهارشنبه به مسجد رفتم، چون چهارشنبه ی دیگر شد بخاطر خدمت به پدر میسر نشد به مسجد بروم تا اینکه شب شد، عازم مسجد شدم، در راه شخص اعرابی را دیدم که بر اسبی سوار است، چون نزدیکم رسید رو به من کرد و از مقصد من پرسید.گفتم: مسجد سهله. فرمود: "اوصیک بالعود اوصیک بالعود" (یعنی: وصیت میکنم تو را به پدر پیرت) و آن را سه مرتبه تکرار کرد. آنگاه از نظرم غایب شد. دانستم که او مهدی است و آن جناب راضی نیست به جدا شدن من از پدرم، حتی در شب چهارشنبه. پس دیگر به مسجد نرفتم... 📚 منتهی الامال، باب۱۴، ص۱۳۵۸ ‌‌ #امام_زمان ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

اى مسلمان دیده ات روشن که از لطف خدا هادى الامّه شه احمد خصال آمد پدید عشق و دل را موجبات اتّحاد آمد عیان جان و تن را موجبات اتّصال آمد پدید   ❤️ ولادت امام هادی علیه السلام پیشاپیش مبارک باد ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

❤️دست بالای دست بسیار است بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم متوکل فکر همه جا را کرده بود و می خواست به گونه ای ماهرانه آبروی امام را بریزد. به شعبده باز هندی گفت: - می توانی کاری بکنی که علی بن محمد کنف شود؟! - چه جور کاری؟ نمی دانم! هر کاری که می توانی انجام بده تا سرافکنده شود. اگر چنین کنی، هزار دینار به تو می دهم. شعبده باز از شنیدن پاداش «هزار دینار» دست و پای خود را گم کرد. پول چنان او را سرمست کرده بود که سر از پا نمی شناخت. نقشه اش را به متوکل گفت. متوکل قهقهه سر داد و گفت: - آفرین، آفرین بر تو! ببینم چه می کنی! به دستور شعبده باز نان های سبکی پختند و سر سفره ی ناهار گذاشتند. از امام دعوت کرد برای صرف ناهار به قصر بیاید. وقتی امام وارد شد و سر سفره نشست، شعبده باز کنار امام نشست و منتظر ماند. بفرمایید. بخورید. بسم الله. امام به محض این که دست به سوی نان دراز کرد، شعبده باز با حرکاتی عجیب و تکان دادن دست هایش، نان را به عقب پرتاپ کرد. حضرت دست به سمت نان دیگری دراز کرد. دوباره نان به هوا بلند شد و عقب تر افتاد. این کار سه بار تکرار شد. حاضران که از درباریان و دوستان متوکل بودند، از خنده روده بر شده بودند و نیششان تا بنا گوش باز بود.. ❌ادامه در پست های بعدی... ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

امام فهمید هدف چیست. آن گاه برخاست و همه را از نظر گذراند. آن گاه به شیر نری که یال و کوپال مهیبی داشت و روی پشتی نقش بسته بود، اشاره کرد و گفت: - او را بگیر. امام به شعبده باز اشاره کرد. شیری واقعی و خشمناک از پشتی بیرون جهید و به شعبده باز حمله کرد. این کار به قدری با سرعت انجام شد که امکان حرکتی به هیچ کس نداد. شیر درنده او را درید و خورد. سپس به جای اولش بازگشت و دوباره به پشتی نقش بست! برخی از حاضران از دیدن صحنه ی وحشتناک خورده شدن شعبده باز توسط شیر، نزدیک بود قالب تهی کنند. چند نفری غش کرده بودند. گروهی زبانشان بند آمده بود و نمی دانستند چه بگویند. اصلا انتظارش را نداشتند و آنچه را دیده بودند، باور نمی کردند. متوکل که اوضاع را خراب دید، برخاست و به حضور حضرت آمد و عرض کرد:ای علی بن محمد! حقا که تو از او شعبده بازتری! آفرین! خواستیم مزاح کرده باشیم. حال بنشین غذایمان را بخوریم. واقعا که دست بالای دست بسیار است! - به خدا قسم! شعبده بازی نبود. این، قدرت خدا بود و دیگر هیچگاه شعبده باز را نخواهید دید. وای بر متوکل! آیا دوستان خدا را به دشمنانش می فروشی؟ آیا دشمنان را بر ما ترجیح می دهی؟! امام این سخنان را گفت و رفت. خون شعبده باز روی زمین ریخته بود و حاضران هنوز به حال عادی باز نگشته بودند؛ حتی از نزدیک شدن به عکس بی جان شیر وحشت داشتند. بحارالانوار، ج 50، ص 147 ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄┄ 🔴مخفی کاری های خداوند 🌹🌹امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: 🏷 خداوند چهار چیز را در چهار چیز مخفی کرده است: 1⃣ رضايتش را در طاعتش پنهان كرده، پس هيچ طاعتي را كوچك نشمار چرا كه ممكن است رضايت خدا در همان باشد و تو نداني؛ 2⃣ خشم خود را در نافرماني از خود مخفي كرده است، پس هيچ گناهي را كوچك نشمار، چرا كه ممكن است خشم خدا در همان گناه باشد و تو نداني؛ 3⃣ اجابت خود را در دعا پنهان كرده است، پس هيچ دعايي را كوچك نشمار، چرا كه ممكن است اجابت در همان دعا باشد و تو نداني؛ 4⃣ و دوست خود را در ميان بندگانش پنهان كرده است، پس هيچ بنده اي را از بندگان خدا كوچك نشمار، چه بسا همان كس دوست خدا باشد و تو نداني》 📚 کمال الدین و تمام النعمة باب۲۶ حدیث۴ ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

📚داستان آموزنده از امام باقر علیه السلام است که فرمودند: «تسبیح فاطمه علیهاالسلام از (اقسام) ذکر بسیار است که خدا (به آن دستور داده و) فرموده است که به یاد من باشید تا به یاد شما باشم».(۱) از این حدیث چنین استنباط مى شود که گفتن تسبیح فاطمه علیهاالسلام اگر همراه با توجّه قلبى باشد، مصداق ذکر کثیر است. قرآن کریم مى فرماید: «یأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا اذْکرُوا اللَّهَ ذِکرًا کثِیرًا وَ سَبِّحُوهُ بُکرَةً وَ أَصِیلاً»؛(۲) «اى کسانى که ایمان آورده اید! خدا را بسیار یاد کنید، و صبح و شام او را تسبیح گویید. » اسماعیل بن عمار مى گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم که حدّ و اندازه ذکر کثیر (ذکر بسیار) که خداوند در قرآن فرموده است، چقدر است؟ حضرت(ع) فرمود: «رسول خدا (صلى الله علیه وآله) به فاطمه علیهاالسلام یاد داد که ۳۴ بار تکبیر، ۳۳ بار تسبیح و ۳۳ بار تحمید بگوید. پس اگر تو یک بار شب و یک بار روز این کار را انجام دهى، در حقیقت خدا را با ذکر بسیار یاد کرده اى».(۳) امام صادق علیه السلام در فضیلت تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند: «هر کس تسبیح فاطمه را قبل از آنکه از حالت نماز فارغ شود بگوید؛ خداوند او را می آمرزد.»(۴) ۱- وسائل الشیعه، ج۶ص۴۴۱؛ ۲- احزاب/۴۱و ۴۲؛ ۳- مستدرک الوسائل،ج۵ص۳۷؛ ۴- مکارم الاخلاق،ص۲۸۱؛ ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

❤️ عنایت ویژه امام زمان به مهدیه تهران از زبان شهید کافی ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

🔴 پیرامون کلمه «غدیر» و قدمتی به درازای عمر بنی آدم... 🌕 چنانکه در بسیاری از روایات مذکور است تمامی انبیاء از اولینشان، نه تنها به اسامی و خصائص نورانی ائمه علیهم‌السلام وقوف داشته‌اند، بلکه بسیاری وقایع مانند غدیر یا عاشوراء برای آنان محرز و معلوم بوده است و عزا یا شادی مربوطه را مقارن با آنها بر پا می‌داشته‌اند و لذاست که بسیاری از اسامی اینگونه موارد سریانی (زبان انبیائی از جمله آدم و نوح) یا عبری (زبان انبیائی از جمله موسی و عیسی) اند و علی الظاهر به صلاحدید پیامبر صلی الله علیه و آله همان واژه‌ها بدون تغییر در اسلام باقی مانده و استعمال شده‌اند. از جمله این واژگان غیر عربی، اسم غدیر است. چنانکه به لغت نامه‌های عرب مراجعه کنید، غدر در لسان عرب به معنای ترک کردن (به ویژه ترک عهد و پیمان) و غدیر به معنای متروک و باقی (به ویژه آب متروک و باقی از سیلاب یا باران) است، به طوری که نزدیکترین مفهوم و وجه تسمیه‌ای که برای غدیر مذکور است، برکه غدیر در حوالی محل واقعه غدیر خم است. اما با مراجعه به سایر لغت نامه های زبانهای سامی به روشنی در می‌یابیم که این واژه، واژه‌ای معرب و مأخوذ از سریانی است. واژه سریانی - آرامی «ܓܕܪ - גדר - گدر»، که «גדיר - گدیر» از آن حاصل می‌شود، به معنای بالا آوردن، کُپه کردن و متمایز کردن است که به معنای دیوار کشیدن هم آمده است، (در عربی نیز واژه جدار از این خانواده است) و چنانکه روشن است اشارهای زیبا و صریح دارد به بالا بردن دست امیر المؤمنین علیه‌السلام و نصب او به عنوان ولی و صاحب امر همه مؤمنین بر فراز جهاز شتران که به امر پیامبر صلی الله علیه و آله به صورت منبر و سکویی بلند شکل داده شده بود. ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی