امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) چگونه پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم)را دفن کردند؟ در قبر، صورت حضرت را از کفن خارج کردند و گونۀ ایشان را بر زمین و مقابل قبله نهادند و خشت لحد را چیدند و خاک بر روی آن ریختند.(منتهی الامال ص190) #پیامبراکرم_صلی_الله_علیه_وآله_وسلم #شهادت #28صفر

امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) در پاسخ اینکه چه کسی امامت نماز بر پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را می‌پذیرد و حضرت در کجا دفن می‌شوند چه فرمود؟ همانا پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) امام و پیشوای ماست در حال حیات و ممات، پس دسته دسته مردم بدون تقدم امامی بیایند برآن حضرت نماز بخوانند و بروند و به درستی که حق تعالی قبض روح نمی‌فرماید پیغمبری را در مکانی مگر این که پسندیده آن مکان را برای قبر او و من پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را دفن خواهم نمود در حجره‌ای که وفات آن حضرت در آن واقع شده است(که خانۀ حضرت فاطمه -سلام‌الله علیها- بود).(منتهی الامال ص189) #پیامبراکرم_صلی_الله_علیه_وآله_وسلم #شهادت #28صفر

آنچه پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) در آخرین لحظات عمر شریفشان به حضرت فاطمه(سلام‌الله علیها)فرمود و موجب خوشحالی ایشان شد چه بود؟ اولین کسی که از اهل بیت(علیهم‌السلام) به حضرت ملحق خواهد شد ایشان است و مدت حیات کوتاهی خواهند داشت.(منتهی الامال ص189) #پیامبراکرم_صلی_الله_علیه_وآله_وسلم #شهادت #28صفر

پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم)چه وصیتی برای بعد از رحلتشان به امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) فرمود؟ یاعلی، سر مرا در دامن خود گذار که امر خداوند عالمیان رسیده است و چون جان من بیرون آید آن را به دست خود بگیر و بر روی خود بکش، پس روی مرا به سوی قبله بگردان و متوجه تجهیز من شو و اول تو بر من نماز بخوان و از من جدا مشو تا مرا به قبر بسپاری و در همۀ این امور از حق تعالی یاری بجوی!.(منتهی الامال ص188) #پیامبراکرم_صلی_الله_علیه_وآله_وسلم #شهادت #28صفر

وقتی پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) در لحظات آخر عمر شریفشان، برادر و یاورخویش را طلبیدند، چه اتفاقی افتاد؟ عایشه گفت بخوانید ابوبکر را، پس ابوبکر آمد و بالای سر آن حضرت نشست، وقتی حضرت چشم خود را باز کرد و نظرش به او افتاد حضرت روی خود را گردانید.حفصه گفت:بخوانید عمر را، وقتی عمر حاضر شد و حضرت او را دید از او هم اعراض فرمود؛ سپس فرمود بخوانید برادر و یاورم را، ام سلمه گفت:بخوانید علی را وقتی امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)حاضر شد پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم)به او اشاره کرد که نزدیک من بیا و حضرت به ایشان رازهایی را در زمانی طولانی فرمود که مشخص شد هزار باب علم که از هر بابی هزار باب مفتوح می‌شود و وصایای دیگر بوده است. (منتهی الامال ص188) #پیامبراکرم_صلی_الله_علیه_وآله_وسلم #شهادت #28صفر

چه کسی وصیت و فرمایشات پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) مبنی بر انجام وعده‌های ایشان و ادای دیون و ایستادگی در امور اهلشان را قبول کرد؟ امیرالمؤمنین(علیه‌السلام).(منتهی الامال ص187) #پیامبراکرم_صلی_الله_علیه_وآله_وسلم #شهادت #28صفر

چرا درخواست پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) که می‌خواستند نامه‌ای بنویسند که مردم هرگز گمراه نشوند عملی نشد؟ چون عُمَر نگذاشت برای ایشان وسایل نوشتن بیاورند و گفت این مرد هذیان می‌گوید و بیماری بر او غالب گردیده است و ما را کتاب خدا بس است و آنها که در خانه بودند بر سر قول عمر و پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) اختلاف کردند.(منتهی الامال ص186) #پیامبراکرم_صلی_الله_علیه_وآله_وسلم #شهادت #28صفر

پس از اجابت نشدن درخواست پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم)، ایشان چه فرمودند؟ فرمودند با اهل بیت من نیکو رفتار نمایید.(منتهی الامال ص187) #پیامبراکرم_صلی_الله_علیه_وآله_وسلم #شهادت #28صفر

پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) در پایان عمر شریفشان چه تذکراتی به مردم می‌دادند؟ پیوسته خطبه می‌خواندند و ایشان را از فتنه‌های بعد از خود و مخالفت از فرموده‌های خود بر حذر می‌نمود و وصیت می‌فرمود که مردم، دست از سنت و طریقۀ او برندارند و بدعت در دین الهی نکنند و متمسک شوند به عترت و اهل بیت او به اطاعت و نصرت و حراست، و منع می‌کرد از مختلف و مرتد شدن، و مکرر می‌فرمود که ای مردم! من از پیش شما می‌روم و شما در حوض کوثر بر من وارد خواهید شد و از شما سؤال خواهم کرد که چه کردید با دو چیز گران‌بها: کتاب خدا و عترت من که اهل بیت منند و این دو از من جدا نمی‌شوند تا در حوض کوثر بر من وارد شوند، بدرستی که این دو چیز را در میان شما می‌گذارم و می‌روم، پس سبقت مگیرید بر اهل بیت من و پراکنده نشوید از ایشان و تقصیر مکنید در حق ایشان که هلاک خواهید شد و چیزی تعلیم ایشان نکنید، بدرستی که ایشان داناترند از شما و چنین نیابم شما را که بعد از من از دین برگردید و کافر شوید و شمشیرها بر روی یکدیگر بکشید، پس من یا علی(علیه‌السلام) را همراهی کنید در لشکری مانند سیل در فراوانی و سرعت و شدت و بدانید علی‌بن‌ابی‌طالب(علیه‌السلام) پسر عم و وصی من است و قتال خواهد کرد بر تأویل قرآن، چنانکه من قتال کردم بر تنزیل قرآن. (منتهی الامال ص184) #پیامبراکرم_صلی_الله_علیه_وآله_وسلم #شهادت #28صفر

پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم)چه رازی را با امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) درمیان گذاشتند؟ هزار باب علم تعلیم نمودند که از هر باب هزار باب دیگر گشوده می‌شد. (منتهی الامال ص184) #پیامبراکرم_صلی_الله_علیه_وآله_وسلم #شهادت #28صفر

وقتی امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) خواستند فرزندان خود را در لحظات آخر از پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) جدا کنند ایشان چه فرمودند؟ فرمودند:«یاعلی بگذار که من دو گل بوستان خود را ببویم و ایشان گل رخسار مرا ببویند و من ایشان را وداع کنم و ایشان مرا وداع کنند، بدرستی که ایشان بعد از من مظلوم خواهند شد و به شمشیر و زهر ستم کشته خواهند شد»سپس سه مرتبه فرمود که لعنت خدا برکسی که بر ایشان ستم کند. (منتهی الامال ص183) #پیامبراکرم_صلی_الله_علیه_وآله_وسلم #شهادت #28صفر

روایت ابن بابویه در باب شهادت پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) وقتی پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) در بستر بیماری خوابیدند، اصحاب آن حضرت، دور ایشان جمع شدند، عماربن‌یاسر(ره) برخاست و سؤالی کرد، حضرت دستورالعملی برای غسل و کفن و دفن خود به امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) فرمود، سپس از بلال خواست که مردم را در مسجد جمع نماید؛ وقتی جمع شدند، حضرت در حالی که عمامۀ مبارک خود را بر سر بسته بود و بر کمان خود تکیه کرده بود به مسجد آمد و بر منبر رفت و حمد و ثنای الهی را ادا کرد و فرمود:«ای گروه اصحاب، من برای شما چگونه پیغمبری بودم؟آیا در میان شما، با تمام وجود جهاد نکردم؟آیا دندان جلوی مرا نشکستید؟آیا پیشانی مرا خاک آلود نکردید؟آیا ریش مرا به خون آغشته نکردید؟آیا از نادانان قوم خود متحمل رنج و سختی‌ها نشدم؟آیا برای یاری امت، سنگ بر شکم نبستم؟» صحابه گفتند؟ بله یارسول‌الله، به حقیقت صبرکننده بودی برای خدا و نهی کننده بودی از بدی‌ها، پس خدا از ما بهترین پاداش را به تو دهد! حضرت فرمود:خدا نیز شما را پاداش خیر دهد، سپس فرمود حق تعالی حکم کرده و سوگند یاد نموده است که نگذرد از ظلم ستمکاری، پس سوگند می‌دهم شما را به خدا که هرکه محمد به او ظلم کرده‌ برخیزد و قصاص کند که قصاص دنیا نزد من بهتر از قصاص آخرت در حضور ملائکه و انبیاء است؛ مردی از دور برخاست که او را سوادة بن قیس می‌گفتند، گفت:پدر و مادرم فدای تو یا رسول‌الله! در هنگامی که به طائف می‌آمدی من به استقبال تو آمدم، تو بر ناقۀ عضبای خود سوار بودی و عصای ممشوق خود را در دست داشتی، وقتی آن را بلند کردی که بر ناقه بزنی، به شکم من برخورد کرد، من نفهمیدم که به عمد زدی یا به خطا، حضرت فرمود:«معاذالله که به عمد زده باشم»؛سپس به بلال فرمود که ای بلال برو به خانۀ فاطمه(سلام‌الله‌علیها) و همان عصا را بیاور! وقتی بلال از مسجد بیرون رفت، در بازارهای مدینه صدا می‌زد که ای مردم کیست که خود را پیش از قیامت قصاص کند؟ اینک محمد می‌خواهد قبل از روز جزا، خود را قصاص نماید، وقتی به خانۀ فاطمه(سلام‌الله‌علیها)رسید در را کوبید و گفت: ای فاطمه برخیز که پدرت عصای ممشوق خود را می‌خواهد، فاطمه(سلام‌الله‌علیها) فرمود:امروز روز استفاده از عصا نیست، برای چه پدرم آن را می‌خواهد؟بلال گفت که ای فاطمه مگر نمی‌دانی که پدرت بر منبر رفته و اهل دین و دنیا را وداع می‌کند؟وقتی فاطمه(سلام‌الله‌علیها) سخن از وداع شنید فریاد برآورد و گفت:چه بسیار غم و اندوه و حسرتِ دل زخمیِ من، برای تو ای پدر بزرگوار! بعد از تو بگو فقیران و بیچارگان ودرماندگان به که پناه برند، ای حبیب خدا و محبوب قلوب فقراء؟ سپس بلال عصا را گرفت و به خدمت پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) شتافت و وقتی عصا را به حضرت داد، فرمود که کجا رفت آن مرد پیر؟ او گفت من حاضرم یارسول‌الله، پدر و مادرم فدای تو باد! حضرت فرمود بیا و قصاص کن تا از من راضی شوی! آن مرد گفت:شکم خود را بگشا یارسول‌الله! وقتی حضرت شکم محترم خود را گشود گفت پدر و مادرم فدای تو یا رسول‌الله، اجازه می‌دهی که دهان خود را بر شکم تو بگذارم؟وقتی اجازه گرفت، شکم حضرت را بوسید و گفت:پناه می‌برم به جای قصاص شکم پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) از آتش جهنم در روز جزا؛ حضرت فرمود: ای سواده آیا قصاص می‌کنی یا عفو می‌نمایی؟گفت:عفو می‌کنم یا رسول‌الله! حضرت فرمود:خداوندا تو عفو کن سوادةبن قیس را همانطور که او عفوکرد پیغمبر تو را ! سپس از منبر پایین آمد و داخل خانۀ ام سلمه شد و می‌گفت:پروردگارا تو سلامت دار امت محمد را از آتش جهنم و بر ایشان حساب روز جزا را آسان گردان! ام‌سلمه گفت:یارسول‌الله چرا تو را غمگین می‌یابم و رنگ مبارک تو را متغیر می‌بینم؟حضرت فرمود:جبرئیل در این ساعت خبر مرگ مرا رسانید، پس سلام بر تو باد در دنیا که بعد از این روز هرگز صدای محمد را نخواهی شنید! ام سلمه وقتی این خبر وحشتناک را از آن سید بشر شنید فریاد برآورد و گفت:واحزناه بر تو! اندوهی به من رسید یا محمد که ندامت و حسرت فایده‌ای ندارد، پس حضرت فرمود:ای ام سلمه! حبیب دل من و نور دیدۀ من فاطمه(سلام‌الله‌علیها) را طلب نما، این را فرمود و بی‌هوش گردید. وقتی فاطمۀ زهرا(سلام‌الله‌علیها) به خانه آمد و پدر خود را به آن حال مشاهده نمود فریاد برآورد و گفت:جانم فدای تو باد و رویم فدای روی تو باد ای پدر بزرگوار!