نام مارا نوشته‌اند "غلام"، نام فامیلِمانْ "امام رضا" به دل ماست روحْ "امام حسین"، به تن ماست جانْ "امام‌ رضا" مادرم جای شعر لالایی، همه شب از کرامتت می‌گفت 😭 پدرم زیر گوش من خوانده، لابه لای اذانْ امام رضا😭 کودکی‌های من کنار تو بود، بین این صحن‌ها بزرگ شدم😭 سال‌ها با کبوتران حرم، خورده‌ام آب و نانْ امام رضا😭 کودکی‌ام چقدر زود گذشت، دل من تنگ شد برای خودم😭 من حسابی عوض شدم اما، تو همانی همانْ امام رضا😭😭 حرم تو همیشه غوغا بود، آخرین خانه‌ی امید همه😭 هفتمین قبله‌گاه زائرها، هشتمین آسمانْ امام رضا😭 بین آغوشِ صحن‌ها بودند، زائرانی که گریه می‌کردند 😭 دختری لال، ناله زد بینِ، اشک و لکنت زبانْ امام رضا😭 مادرش بین صحن‌ها افتاد، پدرش گریه کرد و داد کشید😭 یا امام رئوف ممنونم، حضرت مهربانْ امام رضا😭 پیرمردی که اهل باران بود، چشمه‌ای داشت بین چشمانش😭 با نوای کریمخانی خواند، خادم روضه‌خوانْ امام رضا😭 من که روی سیاه آوردم، کوله‌بار گناه آوردم به تو آقا پناه آوردم، بده برگِ امانْ امام رضا 😭 ✍ #احمد_ایرانی_نسب

ای امام هشتم و چشم و چراغ اهل طوس آفتاب مشرقی ای حضرت شمس الشموس پادشاه کشور ایرانی و سلطان ما پادشاهان جهان یک یک به پایت خاک بوس می رسد شاه و گدا در محضرت با التجا می کند در روبرویت با ادب هر دم جلوس می کنی راضی ز خود هرکس که مهمانت شود میکنی خوشحال هرکس بوده غمگین وعبوس می رود ماه عسل در ابتدای زندگی میکنی خوشبخت تو داماد را با نو عروس می دهی اذن دخول هر کسی که آمده است از مسلمان و مسیحی گبر،کافر،یا مجوس در طواف مرقدت صدها فرشته روز و شب یک جهان پای پیاده آمده تا پای بوس گنبد و گلدسته و ایوان تو باشد طلا درب ها روکش طلا و چوب آن از آبنوس می کند هرکس زیارت عاقبت گردد به خیر می شود زائر به تو با قلب پاک و با خلوص مرقدت یک لحظه از زوار ها خالی نشد گرد شمع جان تو پر گشته میلیونها نفوس می دهی حاجت به هرکس ، هر که یاد تو کند آنکه گردد زائرت آنرا ولیکن بالخصوص کاش می شد لحظه ای خلوت شود گرد حرم تا بگیرم در بغل ،گیرم ز مضجع ماچ و بوس علیرضا تیموری

🏴درمشهدو مدینه خدایا چه محشر است ▪️شال عزا به گردن زهرا و حیدر است 🏴یابن الحسن بیا که تسلا دهیم تو را ▪️چون سوگ مجتبی و رضا و پیمبر است

رضا رضا شدی به عشق به شهد دلربای عشق به شهد و شاهد و شهود به غربت سرای عشق تو معنی و وفای عشق امید رهروان عشق تو ساقی و سرای عشق تو شاه دلربای عشق چگونه خوانمت تو را چگونه پر زنم تو را دلی که پر کشد به تو شود ترانه های عشق تو معنی خلوص عشق تو راه بی کران عشق دلم به سوز و ساز تو دهد سروده های عشق کجا روم به غیر تو که گشته ام گدای تو کجا رود دلی که مهر تو شود بهای عشق عزیز دل ربای ما شهید راه عاشقی خدا کند منم شوم خاک در سرای عشق خدا نظر نما به ما خدا نظر بنه به ما چو می روم به صحن او منم شوم گدای عشق #میترا_احمدنیا

هر کس که در حریم رضا پا گذاشته پا در حریم عرش معلی گذاشته خود را میان‌ آینه کاری شکسته است دل را میان صحن و سرا جا گذاشته از گریه های پای ضریحش مشخص است او را دلش به حال رضا وا گذاشته ای نا امید سر به بیابان گذاشته این خانه را خدای تو اینجا گذاشته میخواست با بهشت کمی آشنا شویم این بارگاه را به تماشا گذاشته بر شانه های پنجره فولاد سرگذار او دست لطف روی سر ما گذاشته اینجا پناه هر که ندارد پناهگاه در را رضا به روی همه وا گذاشته #روح‌الله_راوی‌نیا

گوشه‌ی دنج خیالم در حرم گم می‌شوم درگهت می‌بوسم و غرق تبسم می‌شوم تا ببینم باغِ پُر نقشِ بهشتِ سقف را همچو بلبل بی اراده در ترنّم می‌شوم چشمها بارانی و پَر می زنم دور ِ حرم چون کبوتر زائرِ خورشید هشتم می‌شوم گرچه پُر باشد دلم ، اما چنان در محضرت از نشاط و شوق و گریه، بی تکلم می‌شوم در کنار زائران بی‌شمارت یا رضا(ع) قطره‌ای گم گشته در دریای مردم می‌شوم #فاطمه_دستجردی

🏴شهادت امام رضا (ع) کلاف زندگی ام پر شده ست از گره ها #صفيه_قومنجانی