تویی آزاده ای ازشهرِایمان زخونت سرختر گلزارِ لبنان نمادِ آیه های سوره ی نصر تویی فخرِ فلسطین،فخرِ ایران #محمود_جهاندیده #سیدحسن_نصرالله #اِنّالِله‌واِنّااِلیه‌راجِعُون

❤️ #راه_نصرالله | فیض شهادت پس از اینهمه مجاهدت حق مسلّم او بود. ۱۴۰۳/۷/۷ 📝 بخشی از پیام رهبر انقلاب به مناسبت شهادت جناب سیدحسن نصرالله رضوان‌الله‌علیه دبیرکل شهید حزب‌الله لبنان

چند وقتی هست تنها همنشینم با خودم فارغ از هفت آسمان من هشتمینم با خودم خلوتی خود خواسته با خود فراهم کرده ام منزوی شاعرم خلوت گزینم با خودم می روم تا دشت و دریا ، تا ستاره تا خدا می روم تا آسمان پروین بچینم با خودم آه را می گیرم از چشمان خود با آستین هم خودم می گریم و هم آستینم با خودم دوست دارم میز را خودکار و اشک و ماه را در کنارشعرهایم بهترینم با خودم دور تا دور خودم آجر به آجر -سنگ سنگ میگذارم روی هم دیوار چینم با خودم آه ای تنهایی ای دنیای خوب پر سکوت لب فروبستم چرا که نقطه چینم با خودم عاشقی دیوانه ام دیوانه تر از هر چه هست شاعرم مجنون تر از لیلا همینم با خودم دور باید بود ار هرچه شلوغی هر چه هست هر که دارد منطقی من اینچنینم با خودم زینب - حسامی

زندان کشیده دور تنم گوش های هار دیوار شهر پر شده از موش های هار قلبی شکسته زیر لگد های منجمد کرکس نشسته در تن این قوش های هار زندانی ام به حبس ابد تا ته غروب در زیر چنگ و ناخن آغوش های هار دایم جویده است مرا زیر طعنه ها دندان تیز افعی خرگوش های هار له شد جهان بینش احساس آینه در زیر چرخ دنده ی خاموش های هار پایی شکسته بر سر زنجیرهای سرد بعضی تنیده بر لب در پوش های هار اینجا قبیله تا بن دندان مسلح است دورت حصار بوده از این جوش های هار خیاط شهر دوخته بر روی سرنوشت سربی به جای دکمه ی تن‌پوش های هار خون جگر به روی لبم حلقه بسته است از زهر بی نهایت دم نوش های هار زنگ صدای قافله ی مرگ می‌رسد سوت قطار ممتد چاووش های هار حالا بپوش رقص کفن را به مرگ خود تشییع میکنند تو را دوش های هار ... زینب - حسامی

🎙مداحی زیبای سید حسن نصرالله 38 سال قبل ◾️مداحی دلنشین همراه با اشعار زیبای شهید سید حسن نصرالله که جوانان را به مبارزه صهیونیست‌ها فرا می‌خواند #شهید_سید_حسن_نصرالله💔 #سید_المقاومه💔

تقدیم به ریحانه ی عزیز دختری با گوشواره قلبی و کاپشن صورتی غمگینم از  نوشتن این ابیات در دفتری که از تو بجا مانده غمگینم از کشیدن کوهی که در بغض انعکاس صدا مانده موج آمد ، انفجار به ساحل زد آب از  سر کویر گذشت از اشک هی رود رود غصه به دریا ریخت سیراب شد بهانه ی دشت از اشک موج آمد و دوباره پدر لرزید اعصاب قرص، داشت بهم می ریخت مین در سرش دوباره عمل می کرد در فاو و فکه بود که بم می ریخت یک بار دیگر آه به آهو زد راه از غبار ،غرق تلاطم شد یک جفت گوشواره قلبی از گنجینه ی غرور  پدر گم شد ما با پدر به خانه رسیدیم و اخبار، گرم فلسفه بافی بود دنیا بهم نریخته بود اما یک چیز در اتاق اضافی بود می گشتم ابتدای سلامم را گل ریشه داشت ،آینه سالم بود می گشتم انزوای سکوتم را می گشتم اشک گرچه مزاحم بود از پشت عکس تا ته گلدان ها گشتم تمام بود و نبودم را شبهای روی شانه ی دردم را دنیای زیر چشم کبودم را ساعت خراب حال خرابم بود هی چکه چکه عقربه می افتاد سیب هزار ساله ی آرامش از شاخه داشت یکشبه می افتاد معصومه جیغ زد، سر من چرخید ریحانه با سکوت صدایم کرد دنیای دخترانه ی لبخندش بی اختیار گریه برایم کرد رفتم سراغ گریه ی معصومه ریحانه باز در بغلم خوابید اندوه بی قراری من انگار فهمید آنچه را که نمی فهمید من مادرم چگونه نباید سوخت در حسرت رها شدن گیسو بر شانه های دختر زیبایی در صبح زود باغچه ی شب بو از آن به بعد خانه ی ما پر بود از لحظه های آخر ریحانه در بغض مادرانه ی من هر روز ریحانه بود و مادر ریحانه #عاطفه_سادات_موسوی 🔹 کاری از گروه ادب و هنر شبکه چهار @hafez_adabiyat

#رهبر_انقلاب : راه و مکتب #سید_مقاومت ادامه دارد 🔉 #رجز | شكراً شكراً نصرالله 🎙 با نوای #حاج_ابوذر_بیوکافی 👤 شاعر: محمدرضا رضایی