eitaa logo
شعر و سبک؛امیر عباسی
5.7هزار دنبال‌کننده
277 عکس
113 ویدیو
11 فایل
🔹 تمامی شعر های این کانال توسط حاج امیر عباسی سروده و بارگذاری میشود
مشاهده در ایتا
دانلود
خاک غفلت ز سینه می رُفتم لا ، به جرم و گناه میگفتم ای خوش آن لحظه های نیکو نام ای خوش آن روز ها و آن ایام لیک،دیگر پر از خطا شده ام بی حیاتر ز بی حیا شده ام مثل آن روز ها نکویم؟نه برگناهان دگر نگویم ، نه بنده ای رو سیاه و پستم من دل ارباب خود شکستم من شد دلم قفل ، وای از این ذلت روضه شد از برای من عادت شور من گشته ساز و آوازی گشته هیئت برای من بازی بین برف ، همچو حالت کبکم یار نه بلکه در پِی سبکم بارالها غلط نمودم سِیر کن سرانجام کارها را خیر اول اخلاص ده مرا یا رب حقّ کلثوم و حضرت زینب بعد اشکی عطا نما به دو عین جان زهرا و حیدر و حَسَنِین حلقه ی بندگی به گوشم نِه پرچم یا حسین به دوشم نِه کن مرا ای خدا کریمانه از ولای حسین دیوانه چون شهیدان مرا فدایی کن طینتم را تو کربلایی کن بهرِ عقبیٰ بده مرا توشه زائرم کن به قبرِ شش گوشه 🔴 این ابیات در سال ۸۴ سروده شده @sherosabk
تصاویر ابیات دستنوشته بالا 👇
شعر درباره ی کلام الله مجید کلان حی منّان است قرآن چراغ راه انسان است قرآن فروغ دین و ایمان است قرآن بهار عفو و غفران است قرآن بشر را رمز غاییِ حیات است به بحر جهل کشتیِ نجات است دهد قرآن طراوت جان و تن را فلک را،کوه را،دشت و دَمَن را نماید نور باران انجمن را بفرموده است معصوم این سخن را به اذن خالق حی مُهَیمِن بُوَد قرآن بهارِ قلبِ مومن شروعش باء و،سین ختم است آن را ز عمق این دو حرف نیک معنا بزرگی و سعادت هست پیدا بُوَد ای دوست «بس» دیگر تمنا تمنا از برای چاره سازی که با قرآن ز عالم بی نیازی به خلقت رهنمای راه باشد به شامِ دهر همچون ماه باشد به امّت شمسِ فخر و جاه باشد امانت از رسول الله باشد بُوَد آیاتی از معبود سرمد که جاری گشته در جان محمد در این مصحف بُوَد مستور،نعمت عیان باشد در آن نور ولایت اگر خواهی شوی مشمول رحمت اطاعت کن ز قرآن و ز عترت چو باشد بحر با ساحل مکمل به قرآن هست عترت،همچو ساحل بخوان نهج الفصاحه با دل و جان که گفتار نبی،بینی تو در آن ببین خیرالبشر آن کوه عرفان چه فرموده است در توصیف قرآن به درمان لازم است این مصحف عشق غنای دائم است این مصحف عشق هدایت را نشانه این کتاب است عنایت را بهانه این کتاب است فروغی جاودانه این کتاب است عطایی بی کرانه این کتاب است به بیت ذات اقدس هست چون باب تقرب بر خدا را هست اسباب سخن از مدح قرآن کار ما نیست نه کار ما که کار ماسِویٰ نیست به حرف معرفت چون و چرا نیست کسی مدحت سرایش جز خدا نیست به مدحش بس همینکه ز امر داور مزین گشته با آیات کوثر تمامی نور باشد آیه هایش تمامی صُحُف مِدحَت سرایش جهان با هرچه دارد در لوایش فدای نقطه ی در زیر بایش خورم سوگند بر آیات داور به قرآن اصل قرآن است حیدر ز قرآن کسب کن انوار دین را ز گنج عرش دو دُرِّ ثمین را تبرای جمیع ظالمین را تولای امیرالمؤمنین را کتابی که به حق همتا ندارد بدون مرتضی معنا ندار کسی که بین قنداقه دمادم به گلبرگ لبش جاری چو شبنم شده آیات معبود دو عالم لبش بوسیده پیغمبر در آن دم که ای مردم لبِ قاریِ قرآن سزا باشد که گردد بوسه باران ولی ای دل بسوز از داغ آلام به یاد مجلسی در خِطّه ی شام چه مجلس،ازدحامِ خاص با عام کنار طشت زر،پیمانه و جام حسین ابن علی سوزش عیان شد چو قرآن خواند مزدش خیزران شد خداوندا قسم بر نور عینت به سلطان سریر نشأتِینت به ثارالله ماه عالمینت قسم بر صوتِ قرآن حسینت به جانها کن روان شَریانِ قرآن عنایت کن به ما عرفانِ قرآن خداوندا قسم بر فجر و حُجْرات به الرّحمن و قدر و طور و صافات قسم بر حج و بیت الله و میقات قسم بر اشک زهرا در مناجات مدد کن تا به قرآن انس گیرم به زیر پرچم عترت بمیرم 🔴 این ابیات در سال ۸۵ سروده شده @sherosabk
تصاویر ابیات دستنوشته بالا 👇
ابیاتی در وصف ماه شعبان حمد مخصوص خدای لایزال آن یگانه کردگار ذوالجلال او که ما را غرق احسان کرده است میهمان ماه شعبان کرده است ماه پر فرض تقرب بر خدا انس با سوز و مناجات و دعا ماه کسب نور عرفان در وجود ماه رکن و ذکر و تسبیح و سجود ماه دوری جستن از فعل حرام پیشوازی از مه خوب صیام ماه کسب منفعت دفع ضَرر ماه خوب انس با اشک سحر ماه سر مستی ز صهبای ولا ماه میلاد شهید کربلا آنکه در گودال مجنون خداست آنکه معشوق خدا خون خداست آنکه فرزند علیّ صفدر است زمزم است و سلسبیل و کوثر است آنکه باشد از ازل قدسی سرشت سیّد خیل جوانان بهشت آنکه بوده شافع یوم الحساب کشته عطشان کنار نهر آب ماه الطاف و عنایات جلی ماه میلاد ابولفضلِ علی آنکه بوده در دلش کوه یقین زاده ی حیدر گل ام بنین آنکه بود مهر تابان ادب نخل ایثار شهادت را رطب آنکه بوده عبد پور فاطمه جان نثار حق کنار علقمه ماه میلادیه ی فخر زمین ماه میلاد امام السّاجدین اولین همنام شاه لافتی دومین خورشید،بعد از مجتبی سومین پور علی‌ِ مرتضی چهارمین حجت ز ذات کبریا آنکه شاهد بود بر داغ حسین لاله خونین دلِ باغ حسین آنکه عمری در غم بابا گریست با غم و اندوه و درد و رنج زیست ماه شعبان ماه لطف داور است ماه میلاد علی اکبر است
وَه چه اکبر؟جان و جانان حسین یوسف وادی کنعان حسین وَه چه اکبر؟حامی دین مبین اَشبهِ خلقت به ختم المرسلین وَه چه اکبر در زمین کربلا اولین قربانی از آل عبا ماه شعبان ماه پرفیض ظفر ماه میلاد امام المُنتظَر ماه شعبان ماه نیکو عهدی است ماه هر دم ، دم زدن از مهدی است مهدی آن نور تجلی شرف مهدی آن مضمون عالی شرف مهدی آن صبح سپید فاطمه نرگس باغ امید فاطمه مهدی آن که رجعتش هست عید عشق در سماوات ولا خورشید عشق مهدی آنکه غصه دار مادر است یادگار دودمان حیدر است مهدی آنکه منتقم برهر جفاست طالب خون شهید سرجداست بارالها ای به دلهامان امید حق این اعیاد پر نور و سعید خود بیا در دل برون کن حب غیر عاقبتهامان نما ختم به خیر بارالها ای خدای اهل بیت کن تو ما را آشنای اهل بیت ای خدا ما را به حق بوتراب جزو سربازان مهدی کن حساب حفظ کن ما را خدای مهربان از بلای دوره ی آخرْ زمان کن مدد مارا تو ای نیکو صفات بهر انجام تمام واجبات کن مدد یا ربّنا هر صبح و شام بهر ترک فعل ننگین حرام ای خدا مارا گدای عشق کن مست کن وانگه فدای عشق کن دِه به ما جام ولا را ای خدا کربلایی کن تو ما را ای خدا چون شهیدان ای خدا ما را همه کربلایی کن به حق فاطمه 🔴 این ابیات در سال ۸۵ سروده شده @sherosabk
تصاویر ابیات دستنوشته بالا 👇
مناجات با خدا در روزهای آدینه غرق سوز و غرق آوایم خدا من گدای جمعه شبهایم خدا جمعه ها مهمان درگاه توام مستحقِّ غرق در آه توام جمعه ها از عشق آن مولای نور من نمایم من دعا بهر ظهور آیم و پیدا نمایم راه را ذاکرم من ذکر یا الله را جمعه ها بزم خوش هم عهدی است روز ذکر اَلعَجَل یا مهدی است جمعه ها آیم پشیمان و حزین بارالها دست خالیَم را ببین دست خالی آمدم راهم بده سوز و اشک و ناله و آهم بده ای خدای مهربان ای دستگیر جان زهرا و علی دستم بگیر هستی ام گردیده از عصیان تباه آمدم با کوله باری از گناه جمعه ها آیم به چشمی پر ز اشک از سرشک حسرتم پر گشته مَشک میزنم هردم تو را یارب صدا یا غیاثَ المستغیثین ای خدا جمعه اي کاش آید آن نور دوعین با نوای یا لَثارات الحسین کاش آید ناجی عالم همه طالب حق علی و فاطمه کاش آید معنی صوم و صلاه آنکه باشد جسم عالم را حیات نوشم از جام محبت شَهد را جمعه ها خوانم دعای عهد را شعر عجل فی فرج خوانم به نور بلکه تعجیلی بگردد در ظهور جمعه ها دل را به دلبر میدهم جمعه شبها ناله ها سر میدهم یاد یار بی مجیبم میکنم یاد مولای غریبم میکنم جمعه ها با اشک جاری از دو عین میشود ذکرم حبیبی یا حسین جمعه ها با سوز و آوا و نوا میزنم ناله به یاد کربلا یاد آنکه بین گودال ظَفر شیعَتی مَهما شربتُم داد سر یاد آنکه دیده داغ اکبرش ناله زد از این مصیبت مادرش یاد آنکه در هیاهوی شَفَق داد شش ماهه به راه دین حق آنکه بر عالم شمیم یاس داد در کنار علقمه عباس داد یاد آنکه کعبه ی آمال بود تشنه لب افتاده در گودال بود یاد آنکه زینت گودال شد وای بر من ، پیکرش پامال شد یاد آن سرچشمه ی نورُالهُدیٰ یاد آنکه خونبهایش شد خدا 🔴 این ابیات در سال ۸۵ سروده شده @sherosabki
تصاویر ابیات دستنوشته بالا 👇
پنج شهید گمنام مسجد قدس ای پنج شهید راه اسلام ای گشته در این دیار گمنام ای روح دیارتان پر از عشق ای خاک مزارتان پر از عشق ای فیض نسیمتان بهارم ای مهر شما دار و ندارم رفته به سَما ز خاکتان نور زائر به مزار پاکتان نور ای من به فدای قبرهاتان که هست هماره رشک رضوان همچون سحر ظهور،پاکید در گوشه ی مسجدی به خاکید ای صبح امیدِ مسجد قدس ای پنج شهیدِ مسجد قدس ای پنج پرستوی بهشتی وادی شما کوی بهشتی ای پنج مجاهد حسینی عشاق و فدایی خمینی ای پنج ستاره ی سماوات از فیض شماست رفع حاجات ظلمت ز پیامتان چو روز است انوار شما جهان فروز است گشتید به جبهه های ایران سرمست ز جام عشق و عرفان ای مکتبتان پر از شهامت اسباب وصالتان شهادت وصلید به آستان محبوب رفتید به آسمان محبوب نه شهرک قدس،بلکه عالم قد کرده به پیش قدرتان خم ای نور شما چراغ راهم اینجاست قسم به حق،پناهم ای پنج شهید عرش آرا حقّ نبی و علی و زهرا حق حسن و حسین بی سر هم سید ساجدین مضطر ای پنج ترنّم شقایق سوگند به باقر و به صادق سوگند به کاظم و رضایش آن نور دو دیده و ضیایش بر حق جواد و حق هادی بر عسکری و حقّ منادی آن کس که منادیِ حیات است آن کس که دلیلة النجاة است آن کس که تجسم خوش عهدی است همنام پیمبر است و مهدی است سوگند به احسان ابوالفضل بر مشک و به دستان ابوالفضل سوگند به سوز و اشک و ناله سوگند به آن طفل سه ساله سوگند به روی ماه اکبر بر قاسم و حرّ و عون و جعفر
سوگند به قلب پر شراره بر آن لب خشک شیرخواره سوگند به آفتاب مکتب سوگند به گریه های زینب سوگند به آه و سوز سینه سوگند به محنت سکینه سوگند به آه قلب مظلوم سوگند به حق ام کلثوم لطفی بکنید ای عزیزان بر من ز عنایت و ز احسان بر من ز کرم وفا نمائید در محضر حق دعا نمایید که بنده ی روسپید گردم در راه خدا شهید گردم هر چند نبوده ام به جبهه شعری نسروده ام به جبهه هر چند ندیده ام شما را زیبایی جنگ و جبهه ها را اما به خدا دلم هوایی است تا نغمه ی صور کربلایی است ای لطف شما بهار امّید ای مرتبه ی شما چو خورشید من تربت مقدم شمایم دل زنده به یک دمِ شمایم من ساکن گلشن شمایم مشتاق به دیدن شمایم فردا به صف جزا عزیزان ای جمله فدائیان قرآن ای پنج گلی که به نظیرید از لطف دو دستِ ما بگیرید 🔴 این ابیات در سال ۸۵ سروده شده @sherosabk
تصاویر ابیات دستنوشته بالا 👇
مناجات با خداوند متعال در ماه رجب و ایّام اعتکاف و بعد از آن بار إِلها بار إِلها ای خدا کن قبول درگهِ خود این گدا رو سیاهی آمده راهش بده سوز و أشک و ناله و آهش بده زار و خسته آمدم ای مهربان دل شکسته آمدم ای مهربان ای که از لُطف و کرم آکنده ای مهربانی، مُنعِمی، بخشنده ای مُضطر و نالان به کویت آمدم با اُمید امشب به سویت آمدم مِی زِ جامِ سوز و آهم مي خورم حسرت از عُمرِ تباهم مي خورم میخورم حسرت که من جا مانده ام در مَسیر بندگی وا مانده ام رهروِ راهِ ولایت نیستم اهل تقوی و عبادت نیستم نیستم تحتِ لِوای واجبات سُست هستم از برایِ واجبات حال دیگر مُستَحَب جای خودش غِفلَت از ماهِ رَجَب جای خودش غافلم از بَرکت ماهِ رجب بارِ عامِ رحمتِ ماهِ رَجَب ای خدا این ماهِ رحمت، ماهِ توست یوسف اُمّید قَعرِ چاهِ توست کوله بار من همه عُصیان بود دیده ام از شرمِ تو گریان بود خوش به حالِ بنده های خوبِ تو رَهرُوانِ صالح و محبوبِ تو خوش به حالِ عبدِ شیدایت، خدا خوش به حال معتکف هایت خدا من ز غفلت راه کج رفتم نه صاف بوده ام غافل زِ فیض إِعتکاف خوش به حال ساکنانِ محضرت خوش به حالِ معتکف های دَرَت معتکف ها میهمانانِ تواند جملگی مَرزوقِ احسانِ تواند چند روزی ساکنانِ خانه اند والِه از آن جلوه جانانه اند روزه دارند و همه سیرابِ عشق مست از جامِ شرابِ نابِ عشق جملگی مأنوس با قرآن شوند با دُعا سرشار از ایمان شوند کارشان باشد به صد شور و نوا سجده و ذکر و مناجات و دُعا ای خوش آن کس را که دلدارش تویی ای خوش آنکس که خریدارش تویی بهر مِهمانانت ای یزدان پاک هست اوقاتِ وداع بَس دردناک چند روزی میهمانت بوده اند در حریمِ آستانت بوده اند حال دشوار است بر آنها وداع سخت و غمدار است بر آنها وداع مرثیه خوانم به اشکِ هر دو عین از وداع دخت زهرا با حسین ناگهان در مَعرِکه شاه شهید بانگ مهلاً مهلاً از خواهر شنید کِی برادر گفته بر من مادرت تا زنم بوسه به زیر حَنجَرَت 🔴 این ابیات در سال ۸۶ سروده شده @sherosabk