. 🔸 صوت جلسه ٢٣ 👆

🔸کل صوت جلسات تاکنون، و مطالب مستندات مربوطه‌شان، ارسال شد 🔻 ادامه جلسات، ان شاء الله بعد ماه مبارک رمضان

🔸فلسفه و توحید (در #تفسیر سوره اخلاص) | #استاد_صالحی 🔹توجه قرآنی و برهانی و عرفانی به توحید در ماه مبارک رمضان | دوره فلسفه اسلامی در مدار توحید 🔻٣ جلسه آنلاین، ساعت ٢۰ الی ٢١:١۵ 📌از امروز یکشنبه ١٣ ماه رمضان (۵ فروردین)، تا سه‌شنبه ١۵ ماه رمضان (٧ فروردین) ✅ امکان حضور آنلاین، با این لینک 🔈 صوت جلسات 👇 🌐 1 eitaa.com/salehy/3411 🌐 2 eitaa.com/salehy/3414 🌐 3 eitaa.com/salehy/3419 🔻تصاویر ساختار سوره اخلاص👇مورد اشاره طی هر ٣ جلسه 🌐 eitaa.com/salehy/3420 🔹کمیته فلسفه اسلامی انجمن الهیات کشور 🔹 @EtehadieElahiatKeshvar 🔸 @Salehi786 @Salehy

🔸 جلسه ٢۴ 📌 شرح جامع الکلیات 🔻بیان ششم -در معرفت سرّ ارواح از مبدأ - سیر رجوعی به آخرت - محدوده درس: تا صفحه ١۰۰ 🔸 🔸مستندات مورد اشاره جلسه ٢۴👇 🌐 eitaa.com/shia_erfan/1015 🔸 ✅ کانال عرفان شیعی 🔸 @Shia_erfan

جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/hadith/272292 شناسه حدیث : ۲۷۲۲۹۲ نشانی : بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۷۸، ص ۲۴۴ معصوم : امام صادق (علیه السلام) وَ عَنْهُ (الصادق) عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: 🔻إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ إِذَا حِيلَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَلْكَلاَمِ أَتَاهُ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) فَجَلَسَ عَنْ يَمِينِهِ وَ يَأْتِي عَلِيٌّ (عَلَيْهِ السَّلاَمُ) فَجَلَسَ عَنْ يَسَارِهِ. ⚡فَيَقُولُ لَهُ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) أَمَّا مَا كُنْتَ تَرْجُو فَهُوَ أَمَامَكَ، وَ أَمَّا مَا كُنْتَ تَخَافُهُ فَقَدْ أَمِنْتَهُ 🔻 ثُمَّ يُفْتَحُ لَهُ بَابٌ مِنَ اَلْجَنَّةِ فَيُقَالُ لَهُ هَذَا مَنْزِلُكَ مِنَ اَلْجَنَّةِ فَإِنْ شِئْتَ رُدِدْتَ إِلَى اَلدُّنْيَا وَ لَكَ ذَهَبُهَا وَ فِضَّتُهَا، ⚡ فَيَقُولُ لاَ حَاجَةَ لِي فِي اَلدُّنْيَا 🔻 فَعِنْدَ ذَلِكَ يَبْيَضُّ وَجْهُهُ وَ يَرْشَحُ جَبِينُهُ وَ تَتَقَلَّصُ شَفَتَاهُ وَ يَنْتَشِرُ مَنْخِرَاهُ وَ *تَدْمَعُ عَيْنُهُ اَلْيُسْرَى* 🔻 فَإِذَا رَأَيْتُمْ ذَلِكَ فَاكْتَفُوا بِهِ وَ هُوَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «لَهُمُ اَلْبُشْرىٰ فِي اَلْحَيٰاةِ اَلدُّنْيٰا» . 🔸 ✅ ترجمه: 🔻امام صادق (علیه السلام) : مؤمنی که [درحال احتضار] از سخن‌گفتن باز می‌ماند، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نزد او آمده و سمت راست او می‌نشیند و علی (علیه السلام) آمده و سمت چپش می‌نشیند. آنگاه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به او می‌فرماید: «آنچه به آن امید داشتی اکنون در مقابل توست و آنچه از آن بیم داشتی از آن در امانی». آنگاه دری از بهشت به رویش گشوده و به او خطاب می‌شود: «این جایگاه تو در بهشت است؛ [امّا] اگر بخواهی، به دنیا بازگردانده می‌شوی تا از ثروت فراوان دنیا بهره‌مند گردی»! مؤمن [در جواب] می‌گوید: «مرا به دنیا نیازی نیست»! در آن هنگام چهره‌اش نورانی شده و عرق بر پیشانی‌اش می‌نشیند و لبانش جمع و بینی‌اش گشاده می‌گردد و اشک از چشم چپش جاری شود. هنگامی‌که این صحنه را [از محتضر] مشاهده کردید، او را به حال خودش رها کنید [تا جان دهد]. این است کلام خداوند عزّوجلّ که می‌فرماید: لَهُمُ الْبُشْری فِی الحَیاةِ الدُّنْیا.‌ 🔸

جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/hadith/108205 شناسه حدیث : ۱۰۸۲۰۵ نشانی : الکافي ج ۳، ص ۱۲۹ عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَنْ خَالِدِ بْنِ عُمَارَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : ⚡ إِذَا حِيلَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَلْكَلاَمِ أَتَاهُ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ مَنْ شَاءَ اَللَّهُ فَجَلَسَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَنْ يَمِينِهِ وَ اَلْآخَرُ عَنْ يَسَارِهِ فَيَقُولُ لَهُ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَمَّا مَا كُنْتَ تَرْجُو فَهُوَ ذَا أَمَامَكَ، وَ أَمَّا مَا كُنْتَ تَخَافُ مِنْهُ فَقَدْ أَمِنْتَ مِنْهُ، ⚡ ثُمَّ يُفْتَحُ لَهُ بَابٌ إِلَى اَلْجَنَّةِ فَيَقُولُ هَذَا مَنْزِلُكَ مِنَ اَلْجَنَّةِ فَإِنْ شِئْتَ رَدَدْنَاكَ إِلَى اَلدُّنْيَا وَ لَكَ فِيهَا ذَهَبٌ وَ فِضَّةٌ فَيَقُولُ لاَ حَاجَةَ لِي فِي اَلدُّنْيَا فَعِنْدَ ذَلِكَ يَبْيَضُّ لَوْنُهُ وَ يَرْشَحُ جَبِينُهُ وَ تَقَلَّصُ شَفَتَاهُ وَ تَنْتَشِرُ مَنْخِرَاهُ وَ *تَدْمَعُ عَيْنُهُ اَلْيُسْرَى* ⚡ فَأَيَّ هَذِهِ اَلْعَلاَمَاتِ رَأَيْتَ فَاكْتَفِ بِهَا فَإِذَا خَرَجَتِ اَلنَّفْسُ مِنَ اَلْجَسَدِ فَيُعْرَضُ عَلَيْهَا كَمَا عُرِضَ عَلَيْهِ وَ هِيَ فِي اَلْجَسَدِ فَتَخْتَارُ اَلْآخِرَةَ فَتُغَسِّلُهُ فِيمَنْ يُغَسِّلُهُ وَ تُقَلِّبُهُ فِيمَنْ يُقَلِّبُهُ فَإِذَا أُدْرِجَ فِي أَكْفَانِهِ وَ وُضِعَ عَلَى سَرِيرِهِ خَرَجَتْ رُوحُهُ تَمْشِي بَيْنَ أَيْدِي اَلْقَوْمِ قُدُماً وَ تَلْقَاهُ أَرْوَاحُ اَلْمُؤْمِنِينَ يُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ وَ يُبَشِّرُونَهُ بِمَا أَعَدَّ اَللَّهُ لَهُ جَلَّ ثَنَاؤُهُ مِنَ اَلنَّعِيمِ 🔻فَإِذَا وُضِعَ فِي قَبْرِهِ رُدَّ إِلَيْهِ اَلرُّوحُ إِلَى وَرِكَيْهِ ثُمَّ يُسْأَلُ عَمَّا يَعْلَمُ فَإِذَا جَاءَ بِمَا يَعْلَمُ فُتِحَ لَهُ ذَلِكَ اَلْبَابُ اَلَّذِي أَرَاهُ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَيَدْخُلُ عَلَيْهِ مِنْ نُورِهَا وَ ضَوْئِهَا وَ بَرْدِهَا وَ طِيبِ رِيحِهَا 🔻قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَأَيْنَ ضَغْطَةُ اَلْقَبْرِ؟ ⚡فَقَالَ هَيْهَاتَ مَا عَلَى اَلْمُؤْمِنِينَ مِنْهَا شَيْءٌ وَ اَللَّهِ إِنَّ هَذِهِ اَلْأَرْضَ لَتَفْتَخِرُ عَلَى هَذِهِ فَيَقُولُ وَطِئَ عَلَى ظَهْرِي مُؤْمِنٌ وَ لَمْ يَطَأْ عَلَى ظَهْرِكِ مُؤْمِنٌ وَ تَقُولُ لَهُ اَلْأَرْضُ وَ اَللَّهِ لَقَدْ كُنْتُ أُحِبُّكَ وَ أَنْتَ تَمْشِي عَلَى ظَهْرِي فَأَمَّا إِذَا وُلِّيتُكَ فَسَتَعْلَمُ مَا ذَا أَصْنَعُ بِكَ فَتَفْسَحُ لَهُ مَدَّ بَصَرِهِ .

جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/hadith/98265 شناسه حدیث : ۹۸۲۶۵ نشانی : من لا يحضره الفقيه ج ۱، ص ۱۳۵ https://hadith.inoor.ir/hadith/197789 شناسه حدیث : ۱۹۷۷۸۹ نشانی : مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل ج ۲، ص ۱۶۱ عنوان باب : الجزء الأول > [ابواب الطهارة ] > بَابُ غُسْلِ اَلْمَيِّتِ معصوم : امام باقر (علیه السلام) 🔸 وَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : ⚡ إِنَّ آيَةَ اَلْمُؤْمِنِ إِذَا حَضَرَهُ اَلْمَوْتُ أَنْ يَبْيَضَّ وَجْهُهُ أَشَدَّ مِنْ بَيَاضِ لَوْنِهِ وَ يَرْشَحَ جَبِينُهُ وَ يَسِيلَ مِنْ عَيْنِهِ كَهَيْئَةِ اَلدُّمُوعِ ⚡ فَيَكُونُ ذَلِكَ آيَةَ خُرُوجِ رُوحِهِ وَ إِنَّ اَلْكَافِرَ يُخْرَجُ رُوحُهُ سَلاًّ مِنْ شِدَّتِهِ كَزَبَدِ اَلْبَعِيرِ كَمَا تُخْرَجُ نَفْسُ اَلْحِمَارِ. 🔸

🔸خطبه 109 نهج البلاغه 🔻 فَغَيْرُ مَوْصُوفٍ مَا نَزَلَ بِهِمْ؛ اجْتَمَعَتْ عَلَيْهِمْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ وَ حَسْرَةُ الْفَوْتِ، فَفَتَرَتْ لَهَا أَطْرَافُهُمْ وَ تَغَيَّرَتْ لَهَا أَلْوَانُهُمْ، . ⚡ ثُمَّ ازْدَادَ الْمَوْتُ فِيهِمْ وُلُوجاً، فَحِيلَ بَيْنَ أَحَدِهِمْ وَ بَيْنَ مَنْطِقِهِ وَ إِنَّهُ لَبَيْنَ أَهْلِهِ يَنْظُرُ بِبَصَرِهِ وَ يَسْمَعُ بِأُذُنِهِ عَلَى صِحَّةٍ مِنْ عَقْلِهِ وَ بَقَاءٍ مِنْ لُبِّهِ، يُفَكِّرُ فِيمَ أَفْنَى عُمُرَهُ وَ فِيمَ أَذْهَبَ دَهْرَهُ، 🔻 وَ يَتَذَكَّرُ أَمْوَالًا جَمَعَهَا أَغْمَضَ فِي مَطَالِبِهَا وَ أَخَذَهَا مِنْ مُصَرَّحَاتِهَا وَ مُشْتَبِهَاتِهَا، قَدْ لَزِمَتْهُ تَبِعَاتُ جَمْعِهَا وَ أَشْرَفَ عَلَى فِرَاقِهَا، تَبْقَى لِمَنْ وَرَاءَهُ [يُنَعَّمُونَ‏] يَنْعَمُونَ فِيهَا وَ يَتَمَتَّعُونَ بِهَا، 🔻فَيَكُونُ الْمَهْنَأُ لِغَيْرِهِ وَ الْعِبْ‏ءُ عَلَى ظَهْرِهِ وَ الْمَرْءُ قَدْ غَلِقَتْ رُهُونُهُ بِهَا، فَهُوَ يَعَضُّ يَدَهُ نَدَامَةً عَلَى مَا أَصْحَرَ لَهُ عِنْدَ الْمَوْتِ مِنْ أَمْرِهِ وَ يَزْهَدُ فِيمَا كَانَ يَرْغَبُ فِيهِ أَيَّامَ عُمُرِهِ، وَ يَتَمَنَّى أَنَ‏ الَّذِي كَانَ يَغْبِطُهُ بِهَا وَ يَحْسُدُهُ عَلَيْهَا قَدْ حَازَهَا دُونَهُ؛ ⚡ فَلَمْ يَزَلِ الْمَوْتُ يُبَالِغُ فِي جَسَدِهِ حَتَّى خَالَطَ لِسَانُهُ سَمْعَهُ، فَصَارَ بَيْنَ أَهْلِهِ لَا يَنْطِقُ بِلِسَانِهِ وَ لَا يَسْمَعُ بِسَمْعِهِ، يُرَدِّدُ طَرْفَهُ بِالنَّظَرِ فِي وُجُوهِهِمْ يَرَى حَرَكَاتِ أَلْسِنَتِهِمْ وَ لَا يَسْمَعُ رَجْعَ كَلَامِهِمْ؛ ثُمَّ ازْدَادَ الْمَوْتُ الْتِيَاطاً بِهِ [فَقَبَضَ بَصَرَهُ كَمَا قَبَضَ سَمْعَهُ‏] فَقُبِضَ بَصَرُهُ كَمَا قُبِضَ سَمْعُهُ وَ خَرَجَتِ الرُّوحُ مِنْ جَسَدِهِ فَصَارَ جِيفَةً بَيْنَ أَهْلِهِ 🔻 قَدْ [أُوحِشُوا] أَوْحَشُوا مِنْ جَانِبِهِ وَ تَبَاعَدُوا مِنْ قُرْبِهِ، لَا يُسْعِدُ بَاكِياً وَ لَا يُجِيبُ دَاعِياً؛ ثُمَّ حَمَلُوهُ إِلَى مَخَطٍّ فِي الْأَرْضِ، فَأَسْلَمُوهُ فِيهِ إِلَى عَمَلِهِ وَ انْقَطَعُوا عَنْ زَوْرَتِهِ. https://ahlolbait.com/content/13000/ترجمه-و-شرح-خطبه-109-نهج-البلاغه؛-بخش-چهارم-هنگام-مرگ 🔸

🔻سوره حج (آیه ۴۷) وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ . ⚡ وَ إِنَّ يَوْمًا عِنْدَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ (٤٧) 🔸

ما بدین در نه پِیِ حشمت و جاه آمده‌ایم از بد حادثه این جا به پناه آمده‌ایم ⚡رهروِ منزلِ عشقیم و ز سرحدِّ عَدَم ⚡تا به اقلیمِ وجود این همه راه آمده‌ایم سبزهٔ خطِّ تو دیدیم و ز بُستانِ بهشت به طلبکاریِ این مهرگیاه آمده‌ایم با چُنین گنج که شد خازنِ او روحِ امین به گدایی به درِ خانهٔ شاه آمده‌ایم لنگرِ حِلمِ تو ای کِشتیِ توفیق کجاست؟ که در این بحرِ کَرَم غرقِ گناه آمده‌ایم آبرو می‌رود ای ابرِ خطاپوش ببار که به دیوانِ عمل نامه سیاه آمده‌ایم حافظ این خرقهٔ پشمینه بینداز که ما از پِیِ قافله با آتشِ آه آمده‌ایم (غزل شمارهٔ ۳۶۶ حافظ) 🌐 ganjoor.net/hafez/ghazal/sh366 🔸

⚡در اوج قدسِ جَمعت بود مأوا ⚡ز وَصف چندی و چونی مبرّا ⚡به‌منزل منزل اینجا در ظهورات ⚡فُـــزودی در قیــودِ اعتبارات ⚡بهر هر یک یک ازین‌گونه شر و شور ⚡شدی از اصل خود محجوب و مهجور 🌐 (جامع الکلیات، ص۹۷) 🔸

⚡در احسن تقویم تورا بود وطن ⚡در اسفل سافلین کردی مسکن ⚡بشنو که صدای ارجعی می‌آید ⚡باز آی، باز آی، و عهد خود را مشکن ⚡رو کن به خدا که همه‌ی طاعاتست ⚡بگذر ز خودی که جمله بلیّات است 🌐 (جامع الکلیات، ص۹۷ و ۹۸) 🔸

⚡روزها فکر من این است و همه شب سخنم ⚡که چرا غافل از احوال دل خویشتنم ⚡از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود ⚡به کجا میروم آخر ننمایی وطنم مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا یا چه بوده است مراد وی از این ساختنم آنچه از عالم عِلوی است من آن می گویم رخت خود باز بر آنم که همانجا فکنم مرغ باغ ملکوتم نِیم از عالم خاک چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم کیست آن گوش که او می شنود آوازم یا کدام است سخن می کند اندر دهنم کیست در دیده که از دیده برون می نگرد یا چه جان است نگویی که منش پیرهنم تا به تحقیق مرا منزل و ره ننمایی یک دم آرام نگیرم نفسی دم نزنم می وصلم بچشان تا در زندان ابد به یکی عربده مستانه به هم درشکنم من به خود نامدم اینجا که به خود باز روم آنکه آورد مرا باز برد تا وطنم تو مپندار که من شعر به خود می گویم تا که هشیارم و بیدار یکی دم نزنم https://yaahagh.com/rumi/354 🔸

⚡دل بی‌قرار را گو که چو مستقر نداری ⚡سوی مستقرّ اصلی ز چه رو سفر نداری به دم خوش سحرگه همه خلق زنده گردد تو چگونه دلستانی که دم سحر نداری تو چگونه گلستانی که گلی ز تو نروید تو چگونه باغ و راغی که یکی شجر نداری تو دلا چنان شدستی ز خرابی و ز مستی سخن پدر نگویی هوس پسر نداری به مثال آفتابی نروی مگر که تنها به مثال ماه شب رو حشم و حشر نداری تو در این سرا چو مرغی چو هوات آرزو شد بپری ز راه روزن هله گیر در نداری و اگر گرفته جانی که نه روزن است و نی در چو عرق ز تن برون رو که جز این گذر نداری تو چو جعد موی داری چه غم ار کله بیفتد تو چو کوه پای داری چه غم ار کمر نداری چو فرشتگان گردون به تو تشنه‌اند و عاشق رسدت ز نازنینی که سر بشر نداری نظرت ز چیست روشن اگر آن نظر ندیدی رخ تو ز چیست تابان اگر آن گهر نداری تو بگو مر آن ترش را ترشی ببر از این جا ور از آن شراب خوردی ز چه رو بطر نداری وگر از درونه مستی و به قاصدی ترش رو بدر اندر آب و آتش که دگر خطر نداری بدهد خدا به دریا خبری که رام او شو بنهد خبر در آتش که در او اثر نداری 📌مولوی، دیوان شمس » غزل شمارهٔ ۲۸۴۷ 🌐 ganjoor.net/moulavi/shams/ghazalsh/sh2847

مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست که به پیمانه کشی شهره شدم روز الست ⚡من همان دم که وضو ساختم از چشمه عشق ⚡چارتکبیر زدم یک سره بر هر چه که هست میْ بده تا دهمت آگهی از سر قضا که به روی که شدم عاشق و از بوی که مست کمر کوه کم است از کمر مور این جا ناامید از در رحمت مشو ای باده پرست بجز آن نرگس مستانه که چشمش مرساد زیر این طارم فیروزه کسی خوش ننشست جان فدای دهنش باد که در باغ نظر چمن آرای جهان خوشتر از این غنچه نبست حافظ از دولت عشق تو سلیمانی شد یعنی از وصل تواش نیست بجز باد به دست 🌐 (حافظ, غزل٢۴) 🔸

⚡در دار وجود غیر او یاری نیست ⚡وز روزنه‌ی چشم نموداری نیست ⚡هرچند نظر کنی تو در دار وجود ⚡جز یار در این دیار، دَیّاری نیست 🌐 شعر آیت الله میرزا مهدی آشتیانی، به نقل شاگردشان آیت الله محمدرضا ربّانی تربتی، در کتاب «شراب ربانی» ، ص۶۴ 🔸

ره عقل جز پیچ بر پیچ نیست بر عارفان جز خدا هیچ نیست توان گفتن این نکته با حق‌شناس ولی خرده گیرند اهل قیاس که پس آسمان و زمین چیستند؟ بنی آدم و دیو و دد کیستند؟ پسندیده پرسیدی ای هوشمند بگویم جوابت گر آید پسند که هامون و دریا و کوه و فلک پری آدمی‌زاده، دیو و مَلَک همه هرچه هستند ازآن کمترند که با هستیش نام هستی برند عظیم است پیش تو دریا به موج بلندست خورشید تابان به اوج ولی اهل صورت کجا پیْ برند که ارباب معنی به مُلکی درند که گر آفتاب است یک ذرّه نیست وگر هفت دریاست یک قطره نیست چو سلطان عزّت عَلَم بر کشد جهان سر به جیْب عدم درکشد 🌐 (سعدی, بوستان, باب سوم در عشق و مستی و شور) 🔸

🔸 شراب خاص اولیاء الله 🔸 عن امیرالمؤمنین علی(علیه السلام ): ⚡إنَّ للّٰهِ تَعالى شَرابا لِأَولِيائِهِ ، إذا شَرِبوا سَكِروا ، وإذا سَكِروا طَرِبوا ، وإذا طَرِبوا طابوا ، وإذا طابوا ذابوا ، وإذا ذابوا خَلَصوا ، وإذا خَلَصوا طَلَبوا ، وإذا طَلَبوا وَجَدوا ، وإذا وَجَدوا وَصَلوا ، وإذا وَصَلُوا اتَّصَلوا ، وإذَا اتَّصَلوا لا فَرقَ بَينَهُم وبَينَ حَبيبِهِم 🔻 امام على عليه السلام : خداوند متعال را براى دوستانش شرابى است كه هرگاه بنوشند، مست شوند و چون مست شوند ، به طرب در آيند و چون به طرب در آيند ، شيرين گردند و چون شيرين گردند ، ذوب شوند و چون ذوب شوند ، خالص شوند و چون خالص شوند ، بجويند و چون بجويند ، بيابند و چون بيابند ، برسند و چون برسند ، بپيوندند و چون بپيوندند ، ميانشان و ميان محبوبشان تفاوتى بر جاى نمانَد . 📌کتاب شراب ربانی، ص۶۵؛ کتاب قرة العیون فیض کاشانی، ص١٨۵. 🌐 www.hadithlib.com/hadithtxts/view/1100954

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند ⚡بی‌خود از شعشعه‌ی پرتو ذاتم کردند ⚡باده از جام تجلّی صفاتم دادند چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی آن شب قدر که این تازه براتم دادند بعد از این روی من و آینه وصف جمال که در آن جا خبر از جلوه ذاتم دادند من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب مستحق بودم و این‌ها به زکاتم دادند هاتف آن روز به من مژده این دولت داد که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند این همه شهد و شکر کز سخنم می‌ریزد اجر صبریست کز آن شاخ نباتم دادند همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود که ز بند غم ایام نجاتم دادند 🌐 (حافظ, غزل١٨٣) 🔸

⚡گفت نوح ای سرکشانْ من، من نیم ⚡من ز جان مُردم به جانان می‌زیم ⚡چون بمُردم از حواسِ بوالبشر (خواص بوالبشر) ⚡حق مرا شد سمع و ادراک و بصر ⚡چون‌که من، من نیستم این دَم از اوست ⚡پیش این دَم هرکه دَم زد کافر اوست هست اندر نقش این روباه شیر سوی این روبه نشاید شد دلیر گر ز روی صورتش می‌نگروی غره شیران ازو می‌نشنوی؟ گر نبودی نوح را از حق یَدی پس جهانی را چرا بر هم زدی؟ صد هزاران شیر بود او در تنی او چو آتش بود و عالم خرمنی چونک خرمن پاس عشر او نداشت او چنان شعله بر آن خرمن گماشت هر که او در پیش این شیر نهان بی‌ادب چون گرگ بگشاید دهان همچو گرگ آن شیر بر دراندش فانتقمنا منهم بر خواندش زخم یابد همچو گرگ از دست شیر پیشِ شیرْ ابله بُوَد کو شد دلیر کاشکی آن زخم بر تن آمدی تا بُدی کایمان و دل سالم بُدی قوَتم بگسست چون اینجا رسید چون توانم کرد این سِر را پدید همچو آن روبه کمِ اشکم کنید پیش او روباه‌ بازی کم کنید جمله ما و من به پیش او نهید مُلکْ مُلکِ اوست مُلک او را دهید چون فقیر آیید اندر راه راست شیر و صیدِ شیر خود آن شماست زانک او پاکست و سبحان وصف اوست بی نیازست او ز نغز و مغز و پوست هر شکار و هر کراماتی که هست از برای بندگان آن شهست نیست شه را طمع بهر خلق ساخت این همه دولت خنک آنکو شناخت آنک دولت آفرید و دو سرا ملک و دولتها چه کار آید ورا پیش سبحان پس نگه دارید دل تا نگردید از گمان بد خجل کو ببیند سِر و فکر و جست و جو همچو اندر شیرِ خالص تارِ مو آنک او بی نقش ساده‌سینه شد نقشهای غیب را آیینه شد سِر ما را بی‌گمان موقن شود زان که مؤمن آینهٔ مؤمن بود چون زند او نقد ما را بر محک پس یقین را باز داند او ز شک چون شود جانش محکِ نقدها پس ببیند قلب را و قلب را 📌مولوی، مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۴۶ 🌐 ganjoor.net/moulavi/masnavi/daftar1/sh146 🔸

. 🔸 صوت جلسه ٢۴ 👆

⚠️ #اطلاعیه تعطیلی کلاس امروز 🔸 جلسه شرح جامع الکلیات عرفان شیعی، امروز #دوشنبه ١٧ اردیبهشت ١۴۰٢ بعلت عدم حضور اعضای بحث، #تعطیل می‌باشد 🔻جلسه آینده ان شاء الله با اطلاع قبلی در هفته‌های آینده برگزار خواهدشد. 🔸