فضیلت و اعمال روز #مباهله❤ 🌷روز بيست وچهارم ذي الحجة ، بنابر اشهر روزى است كه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله با نصاراى نجران مباهله كرد، و پيش از مباهله عبا بر دوش مبارك گرفت، و حضرت اميرالمؤمنين و فاطمه و حسن و حسين عليهم السّلام را زير عبا جا داد و گفت: پروردگارا هر پيامبرى را اهل بيتی بوده، كه مخصوص ترين خلق نسبت به او بودند، خدايا اينان اهل بيت منند، از ايشان شك و گناه را برطرف ساز، و پاك كن ايشان را پاك كردنى كامل، پس جبرائيل نازل شد، و آيه تطهير را در شأن ايشان فرود آورد، آنگاه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله آن چهار بزرگوار را براى مباهله به بيرون برد، چون نگاه نصارى بر ايشان افتاد، و حقيقت آن حضرت و آثار نزول عذاب را مشاهده كردند، جرأت بر مباهله را از دست داده، و استدعاى مصالحه و قبول جزيه كردند. 🌿در اين روز حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام در حال ركوع انگشتر خود را به سائل داد، و آيه «انّما وليكم اللّه» در شأن آن حضرت نازل گشت. در هر صورت اين روز، داراى شرافت بسياری است . و در آن چند عمل وارد است: 🌷اوّل: غسل. 🌷دوّم: روزه گرفتن. 🌷سوّم: خواندن دو ركعت نماز، كه در وقت و كيفيت و ثواب مانند نماز روز عيد غدير است، و اينكه «آية الكرسى» در نماز مباهله بايد تا«هم فيها خالدون» خوانده شود. 🌷چهارم: خواندن دعاى مباهله مى باشد، كه شبيه به دعاى سحر ماه رمضان است، و از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده : اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ بَهَائِكَ بِأَبْهَاهُ وَ كُلُّ بَهَائِكَ بَهِيٌّ ... (به كتاب شريف مفاتيح الجنان مراجعه شود) 🌷پنجم: دعايى كه شيخ طوسى و سيّد ابن طاووس پس از دو ركعت نماز و هفتاد مرتبه استغفار، روايت كرده اند بخواند، اول آن دعا «الحمد للّه ربّ العالمين» است. 🌷در اين روز دادن صدقه به تهيدستان به خاطر پيروى از مولاى همه مردان و زنان با ايمان، و زيارت آن حضرت، شايسته است، و مناسب تر زيارت جامعه است. 🌷روز بيست و پنجم ذي الحجة ، روز بس شريفى است، و روزى است كه سوره«هل اتى» در حق اهل بيت نازل شد براى اينكه سه روز روزه گرفتند و افطارى خود را به مسكين و يتيم و اسير دادند و خود با آب افطار نمودند! و سزاوار است شيعيان اهل بيت در اين ايام به ويژه در شب بيست و پنجم در دادن صدقه به مساكين و ايتام، و سعى در اطعام ايشان، و روزه داشتن اين روز پيروى از مواليان خود كنند. 🌷از آنجا كه بعضى از علما اين روز را روز مباهله میدانند، مناسب است زيارت جامعه و دعاى مباهله را نيز در اين روز بخوانند. #خدا #پیامبر#رسول_خدا #امیرالمومنین#امام_علی #حضرت_زهرا#امام_حسن#امام_حسین @shiitehistory

@shiitehistory

💕 روز مباهله💕 🌹مباهله، روز اثبات نبوت پیامبر گرامی اسلام است. مباهله، روز عزت اسلام است. 🌹محمد بود و حسین در آغوشش می خندید ... برق چشمان حسین از همان دور، در دل مسیحیان اثر کرد «حسینُ مِنّی و انا من حسین!» 🌹فاطمه، علی، حسن و حسین؛ چهار غیور آسمانی. «خدایا! اینها اهل بیت من هستند!» 🌹مباهله، مهر تأییدی است بر ولایت علی(ع). مباهله، برافرازنده پرچم ولایت علی(ع) بر مدار هستی است. 🌹مباهله، نمایشگر جایگاه والای اهل بیت(ع) است. اگر محمد(ص) دعا می کرد، اگر اهل بیتش آمین می گفتند ... 🌹روز مباهله، روز عزت و افتخار شیعه مبارک باد! روز مباهله، روز جهانی اهل بیت مبارک! 💐التماس دعا💐 @shiitehistory

روز بیست و چهارم ذی الحجه بنابر اشهر، روزی است که رسول خدا صلی اللّه علیه و آله با نصارای نجران مباهله کرد، و پیش از مباهله عبا بر دوش مبارک گرفت، و حضرت امیر المؤمنین و فاطمه و حسن و حسین علیهم السّلام را زیر عبا جا داد و گفت: پروردگارا هر پیامبری را اهل بیتی بوده، که مخصوص ترین خلق نسبت به او بودند، خدایا اینان اهل بیت من هستند، از ایشان شک و گناه را برطرف ساز، و پاک کن ایشان را پاک کردنی کامل، پس جبرائیل نازل شد، و آیه تطهیر را در شأن ایشان فرود آورد، آنگاه رسول خدا صلی اللّه علیه و آله آن چهار بزرگوار را برای مباهله به بیرون برد، چون نگاه نصاری بر ایشان افتاد، و حقیقت آن حضرت و آثار نزول عذاب را مشاهده کردند، جرأت بر مباهله را از دست داده، و استدعای مصالحه و قبول جزیه کردند. در این روز حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام در حال رکوع انگشتر خود را به سائل داد، و آیه «انّما ولیکم اللّه» در شأن آن حضرت نازل گشت.

( #معرفت_و_بیعت_با_موعود_از_غدیر_تا_ظهور ) ،معرفی امام زمان ارواحنافداه در خطبه ی غدیر خم «ألَا إِنَّهُ قَد بُشِّرَ بِهِ مَن سَلَفُ بَینَ یَدَیه» « بدانید او کسی است که گذشتگان قرون پیش به او بشارت داده اند.» اعتقاد به مهدویت و وجود مصلح کل، اعتقاد همه ی ادیان، و تمامی سیستم های فکری، حتی نظام های فکری غیر دینی (که اغلب سیستم های فکری سیاسی هستند) می باشد. چون بشر به طورطبیعی و فطری انتظارِحکومت و دنیایی را می کشد که در آن، هیچ بی عدالتی، ظلم و ستمی نباشد تا در آن جا بتواند حکومت کند. در این قسمت، که به اصطلاح، بخش موعود ملل و ادیان است، حضرت می فرمایند: « ... ألَا إِنَّهُ قَد بُشِّرَ بِهِ مَن سَلَفُ بَینَ یَدَیه ...» و نمی فرمایند: تمام انبیا به او بشارت داده اند؛ بلکه می فرمایند: « قد بشّر به من سلف القرون بین یدیه»؛ تمام قرونی که در گذشته بوده اند به او وعده داده اند. منظور حضرت این است که چه نظام های دینی، چه نظام های غیر دینی، چه فکرهای فلسفی و چه فکرهای اجتماعی، تمامشان به مهدی موعود وعده داده اند؛ منتها هر کدام از اینها یک بعد از این موعود را معرفی کرده اند؛ چون اولاً این وعده، فطری است؛ ثانیاً موعود ادیان است؛ ثالثاً تمام نظام های فکری در انتظار چنین حکومتی هستند. پس تشکیل چنین حکومتی که (از نظر عمومی) در آن جا عدل و داد، حکومت کند و پایه این حکومت، خدا باشد، بسیار مطلوب است که این مطلب را برخی از آیات و روایات هم بدان اشاره دارند: (یعْبُدُونَنِی لَا یُشْرِکُونَ بِی شَیئًا) « لَا یَبقَی أَرضٌ إِلَّا نُودِیَ فِیهَا شَهَادَةُ أَن لَا إِلَهَ إِلَا اللهُ وَ أَنَّ مُحَمَداً رَسُولُ الله». این مسأله مورد تأکید آموزه ها و مدارک دینی ما است. پس نکته ی مهم و شاهکار این وعده حتمی و بطلان ناپذیر بودن و قطعی بودن ظهور امام زمان (ارواحنافداه) و غلبه اش بر دنیا است؛ زیرا خداوند فرمود: ( وَ لَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یرِثُهَا عِبَادِی الصَّالِحُونَ) و نیز فرمود: (وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَیسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ ...) که اگر در مدارک دینی ما، پیش گویی های اناجیل اربعه، اسفار تورات، کتاب های زند، پازند و پانیشال های زرتشتی ها و در کتب هندوها، کتب براهمایی ها و نوع کسانی که الان در دنیا اسمی از آن ها هست را مشاهده کنیم- با وجود همه ی تحریفات شان- به آن حضرت (علیه السّلام) وعده داده اند. پس ظهور منجی قطعی در تمام ادیان است و یکی از مشترکات تمام ادیان اعتقاد به موعود مصلح در آخرالزمان است و تنها اختلاف در مصداق این موعود وجود دارد.... باور کنیم روزی خواهد آمد که بنی آدم صبح کنند هیچ گرفتار، مریض ،فقیر و مشرکی در عالم هستی نباشد.... تمام دعایمان درک این ایام باشد .... اللهم انا نرغب الیک فی دوله کریمه... @shiitehistory

گزارش کاروان ابا عبدالله الحسین(ع) امروز ۲۷ ذی الحجه: منطقه #ذوحُسَم ملاقات با حرابن یزید ریاحی👇👇👇 ذوحسم به ضم حاء و فتح سين و يا به ضم سين، و دينوري در «الخبار الطوال» آن را «ذوجشم» با شين و ضم هر دو ضبط كرده است، و اين نام كوهي است كه نعمان ابن منذر در آنجا شكار مي‌كرده است. روز يكشنبه مطابق با بيست و هفتم از ماه ذي الحجه، امام حسین عليه السلام وارد اين منزل شد و دستور داد كه خيمه‌ها را در اين مكان برپا كردند. حُر ابن يزيد ریاحی با هزار سوار هنگام ظهر از گرد راه فرارسيد و برابر امام عليه السلام با لشكريانش قرار گرفت امام حسین رو به اصحاب خود كرد و فرمود: اين گروه را سيراب كنيد و اسبان آنان را نيز آب دهيد! ياران امام عليه السلام فرمان بردند و لشكريان حر را و حتي اسبان آنان را نيز سيراب كردند! علي ابن طعان مي‌گويد: من از جمله ياران حر ابن يزيد بودم كه در آخرين لحظات به او پيوستم، امام حسین چون تشنگي من و اسبم را مشاهده كرد، فرمود: «انخ الراوية» و راويه نزد ما مشگ آب را گويند، و من مراد حضرت را متوجه نشدم، سپس فرمود: شترت را بخوابان پس من آن شتر كه مشگ آب را حمل مي‌كرد، خواباندم. امام فرمود: آب بنوش، من چون خواستم آب بنوشم، آب از دهانه ي مشگ مي‌ريخت و نمي توانستم به راحتي آب بياشامم. امام فرمود: دهانه ي مشگ را جمع كن، كه من نتوانستم، ناگهان امام از جاي برخاست و دهانه ي مشگ را جمع كرد تا من و اسبم آب نوشيديم! هنگام نماز ظهر فرارسيد، امام حسین به مؤذن خود حَجاج ابن مسروق جعفي دستور داد تا اذان بگويد، او اذان گفت، و چون هنگام اقامه نماز شد امام حسين عليه السلام در حالي كه ردائي بر دوش و پيراهني بر تن داشت از خيمه بيرون آمد و پس از حمد و ثناي الهي فرمود:👇👇 اي مردم! با معذرت به پيشگاه پروردگار شما، من بسوي شما نيامدم تا اينكه نامه‌هاي شما به من رسيد و فرستادگان شما نزد من آمدند و از من خواستند كه به نزد شما آيم و گفتيد كه ما امام نداريم، باشد كه بوسيله ي من خدا شما را هدايت كند، پس اگر بر سر عهد و پيمان خود هستيد من به شهر شمام مي‌آيم و اگر آمدنم را ناخوش مي‌داريد، من بازگردم. @shiitehistory

گزارش کاروان ابا عبدالله الحسین(ع) امروز۲۸ ذی الحجه: منطقه #عذیب_الهجانات 👇👇👇 «عذيب الهجانات» نام وادي است منسوب به بني تميم و فاصله ي آن تا قادسيه شش ميل است. روز دوشنبه بيست و هشتم ماه ذيحجه امام حسین عليه السلام بر اين منزل وارد شدند كه ناگهان چهار سوار به نامهاي 👈نافع ابن هلال 👈 مجمع ابن عبدالله 👈عمرو ابن خالد و 👈طرماح ابن عدی در حالي كه اسب نافع ابن هلال را كه («كامل» نام داشت) يدك كرده بودند، از راه رسيدند، و راهنماي آنها طرماح ابن عدی بود هنگامي كه بر امام حسين عليه السلام وارد شدند، حُر روي به آنها كرد و گفت: اين چند تن از مردم كوفه اند، من آنها را بازداشت كرده و يا به كوفه بر مي‌گردانم. امام عليه السلام فرمود: من اجازه ي چنين كاري را به تو نمي دهم، و همانطوري كه خود را از گزند تو حفظ مي‌كنم از آنان نيز محافظت خواهم كرد، زيرا اينها ياران منند همانند اصحابي كه با من از مدينه آمدند، پس اگر بر آن پيمان كه با من بستي، استواري آنها را رها كن، و گرنه با تو مي‌جنگم. حُر از بازداشت آنها صرف نظر كرد. امام حسين عليه السلام به آنها فرمود كه: از كوفه برايم سخن بگوييد؟ مجمع ابن عبدالله عايذي گفت: به اشراف كوفه رشوه‌هايي گزاف دادند و چشم مال پرست آنها را پر كردند تا دلهاي آنان را نسبت به بني اميه نرم كرده باشند، و اينك يك دل و يک زبان با تو دشمني مي‌ورزند، اما ساير مردم دلشان با توست ولي فردا شمشيرهايشان به روي تو كشيده خواهد شد! آنگاه امام حسین عليه السلام درباره ي قاصد خود، قيس ابن مسهر صيداوي، پرسيد. گفتند: او را حصين ابن تميم گرفت و نزد ابن زياد فرستاد و او دستور داد كه قيس تو و پدرت را ناسزا گويد، اما قيس بر منبر رفت و بر تو و پدرت درود فرستاد و ابن زياد و پدرش را لعنت كرد و مردم را به ياري تو خواند و آنان را از آمدنت با خبر كرد؛ ابن زياد دستور داد تا او را از بالاي قصر به زير افكندند. در اين هنگام اشک در چشمان امام حسين عليه السلام حلقه زد و بر گونه اش جاري شد و اين آيه را قرائت كرد 👈 (فمنهم من قضي نحبه و منهم من ينتظر و ما بدلوا تبديلا) و گفت: خدايا بهشت را جايگاه ما و شيعيانمان قرار ده و ما را با ايشان در سراي رحمت خود جمع كن سپس امام حسین عليه السلام روي به يارانش نمود و گفت: كسي از شما راه ديگري را غير از اين راه مي‌شناسد؟ طرماح گفت: آري، اي پسر رسول خدا! من از راه آگاهم. امام حسين عليه السلام فرمود: پيش رو. طرماح در جلو افتاد و آن حضرت در پي او رفتند و او شروع به خواندن اين رجز نمود:👇👇 طرماح به امام عليه السلام عرض كرد: با شما ياران اندكي را مي‌بينم و همين لشكريان حر در مبارزه بر شما غالب آيند و من يك روز پيش از آمدن از كوفه، مردم انبوهي را در بيرون شهر ديدم، پرسيدم كه اينان كيانند؟ گفتند: لشكري است كه سرگرم سان هستند كه آماده ي جنگ با حسين گردند و من تاكنون چنين لشكر عظيمي را نديده بودم،👇👇 طرماح در ادامه گفت: تو را بخدا سوگند تا تواني به آنان نزديک مشو و اگر خواهي كه در مأمني فرود آيي كه سنگر تو باشد تا تدبير كار خويش كني و تو را چاره ي كار معلوم گردد با من بيا تا او را در كوه «اجا» فرود آورم، بخدا سوگند كه اين كوه سنگر ما بوده و هست و ما را از پادشاهان غسان و حمير و نعمان ابن منذر حفظ كرد، و بخدا سوگند هيچگاه تسليم نشديم و اين خواري را به خود نخريديم، قاصدي نزد قبيله ي طي در كوه «اجا» و «سلميٰ» بفرست، ده روز نگذرد كه قبيله ي طي سواره و پياده نزد تو آيند و تا هر زمان خواهي نزد ما باش و اگر خداي ناكرده اتفاقي رخ دهد من با تو پيمان مي‌بندم كه ده هزار مرد طائي پيش روي تو شمشير زنند، و تا زنده اند نگذارند دست هيچكس به تو رسد. امام حسین عليه السلام فرمود: خداوند تو را و قبيله ات را جزاي خير دهد، ما و اين گروه، يعني اصحاب حر، پيماني بسته ايم كه نمي توانم از آن بازگردم و معلوم نيست عاقبت كار ما و آنها به كجا مي‌انجامد طرماح ابن عدي مي‌گويد: من با امام حسين عليه السلام وداع كرده و گفتم: خدا شر جن و انس را از تو دور گرداند، من براي كسان خويش از كوفه آذوقه آورده‌ام و نفقه ي آنها نزد من است، من مي‌روم و آذوقه ي آنها را مي‌رسانم و بعد بسوي تو بازمي گردم، و اگر به تو رسم البته تو را ياري خواهم كرد. امام حسین عليه السلام فرمود: اگر قصد ياري داري، شتاب كن، خدا تو را ببخشايد. طرماح مي‌گويد: دانستم امام به ياري مردان محتاج است، نزد اهل خويش رفته و كار آنها را اصلاح نموده و وصيت كردم و در بازگشت شتاب كردم، اهل من از علت شتابم جويا شدند، مقصود خود را گفتم، و از راه بني ثعل روانه گرديدم تا به «عذيب الهجانات» رسيدم، سماعة ابن بدر را ملاقات كردم و او خبر كشته شدن امام حسين عليه السلام را به من داد! پس من بازگشتم از افراد مذکوربه غیر از طرماح ابن عدی الباقی دررکاب امام حسین(ع) در روز عاشورا شه

ید شدند پایان گزارش کاروان

قطره ای از #بحر_فضائل 💫پيشواى ششم امام صادق عليه السلام در تفسير فرمايش خداى متعال: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِذا ناجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْواكُمْ صَدَقَةً» (1)«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! هنگامى كه مى خواهيد با رسول اللَّه نجوا كنيد، پيش از آن صدقه اى بدهيد»، مى فرمايند: اين آيه شريفه در شأن اميرالمؤمنين عليه السلام نازل شده، زيرا كه دستور آمده بود كه هر كس بخواهد با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم نجوا كند بايستى صدقه اى در راه خدا مى پرداخت. به همين جهت، ثروتمندان به جهت بخل نمودن در اموالشان و فقيران به جهت فقر و ناداريشان از نجوا با رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم امتناع ورزيدند. امير مؤمنان على عليه السلام داراى ده درهم و دو رأس گوسفند بود، آن حضرت با ده درهم، ده مرتبه با رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم نجوا فرمودند و آن دو رأس گوسفند را ذبح كردند و در راه خدا صدقه دادند و كسى جز آن حضرت، موفّق به اين عمل نشد، پس اين آيه در حقّ حضرتش نازل شد: «ءَأَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْواكُمْ صَدَقاتٍ» (2) . آيا ترسيديد فقير شويد كه از دادن صدقات پيش از نجوا، خوددارى كرديد؟ پس خداى متعال اين آيه را نسخ كردند و تنها اميرمؤمنان على عليه السلام به اين عمل موفّق گرديدند. 📚سوره مجادله آيه 12(1) سوره مجادله آيه 13(2) العمدة 187، اين روايت در «كشف اليقين: 104» (به طور اختصار) نقل گرديده و نظير اين روايت نيز در «تفسير برهان ج 4 ص 309 ح 7» نقل شده است📚 @shiitehistory

✒📜 سـلام مـن بـه مـحـرم بـه حـال خــستـه زیــنــب بـــه بــی نــهــایــت داغ دل شـکــستــه زیـــنــب سلام مــن بـه محـرم به دست ومشک ابوالفضل بـه نــا امـیـدی سـقـا بــه ســـوز اشـک ابوالفضل سـلام مـن بـه مــحـرم بـــه قــد و قـا مـت اکــبـر بـــه کــام خـشک اذان گـوی زیـر نــیـزه و خـنـجـر سلام مــن بــه محرم به دسـت و بـا زوی قـاسم به شوق شهد شهادت حنـای گـیـسـوی قـاسم سـلام مــن بـــه مــحـرم بــه گــاهـواره ی اصـغـر بــه اشــک خـجـلت شاه و گـلـوی پـاره ی اصـغـر سـلام مــن بـــه مــحــرم به اضــطـراب سـکـیـنـه بـه آن مـلـیـکـه، کـه رویـش نـدیـده چـشـم مدینه سـلام مـن بــه مــحــرم بــه عـاشـقـی زهـیـرش بـه بـاز گـشـتـن حُــر و عـروج خـــتــم بـه خـیرش سلام من بــه محرم بــه مـسـلــم و به حـبـیـبش به رو سـپیدی جـوُن و بـه بــوی عــطــر عـجیـبـش سلام مــن بـــه مـحـرم بـه زنــگ مــحـمـل زیـنـب بــه پـاره پـاره تــن بـــی ســر مــقـــابـــل زیــنــب سلام من به مــحـرم بـه شــور و حــال عـیـانـش سلام مـن به حـسـیـن و به اشـک سینه زنـانش صل الله علی الباکین علی الحسین(ع) سلام دوستان فرار رسیدن ماه محرم ماه غم و اندوه وعزا ومصیبت آقا امام حسین واهلبیتش را به آقا امام زمان و همه شما دوستان عزیز تسلیت میگم ولباس عزا و ماتم بر تن میکنیم وارد این ماه میشیم امید آنکه پایانش همه مامعرفت وراه رسم حسینی پیدا کرده باشیم @shiitehistory