امروز وقتشه نظر خودم و درمورد خلاء براتون بگم

شاید وقتی به یکی بگی برات کلمه ی خلاء و توصیف کنه بگه فضای خالی یا آزاد توی یک جسم ولی من میتونم اینطوری برات تعریفش کنم

اینکه خلاء فقط یه فضای خالی نیست میتونه توی یه آدم، یه حس و حتی توی یه دنیا خلاصه بشه

فکر کن یکی از همکلاسیات فقط به یه جا خیره شده و با هیچکس حرف نمیزنه شاید با خودت بگی خب ماتش برده ولی چرا فکر نمیکنی که شاید توی خلاء گیر کرده؟

خلاء حسی نیست که تو بخوای داشته باشی یه چیزیه مثل سیاهچاله تورو به خودش میکشه و یه حس جو سنگینی میکنی

شاید فکر کنی اون فرد داره به یه چیزی فکر میکنه ولی تاحالا برات سوال شده که شاید داره به هیچی فکر میکنه؟ همین به هیچی فکر کردن یعنی حس خلاء

خلاء حسیه که از افسردگی و ناامیدی سرچشمه میگیره و باعث میشه بری تو یه دنیایی که اصلا هرچی مردم اطرافت سعی کنن توجهت رو جلب کنن شکست میخورن انقدری که جذب خلاء بالاست

خلاء دنیایه که نه سیاهه نه سفید نه خونه ای هست نه آدم و کلا خالیه و همین میشه معنی خلاء یعنی پوچی و خالی بودن طرف توی دنیای خالی گیر کرده دنیایی که خودشه و خودش

مثلا دیدین از یه نابینا بپرسین چی میبینی بهت میگه هیچی یعنی نه مشکی نه سفید؟ یعنی کاملا خالی

شاید توصیفش سخت باشه ولی من خودم یه بار تجربش کردم و کلا چیز جالبی نیست یعنی توی دنیایی گیر میکنی که واقعا نمیفهمی چی به چیه ولی شاید یکی اون بیرون هست که با همین حس آرامش میگیره

یادمه امتحانم و بد داده بودم و از فکر کردن به امتحان رسیدم به خلاء چیزی که تا چند دقیقه به یه جا خیره شده بودم و هرکسی صدام میزد چیزی نمیشنیدم

مثل اینکه یهو تمرکزت از یه چیزی بپره ولی یهو میبینی توی یه دنیای پوچ گیر کردی