شب سوم.... سه ساله ای در بیابان گم شده گاه با سیلی زمین میخورد گاه با تازیانه... ناله هایش خاطر بادها را پریشان کرده... امان از خرابه و طشت طلا و رگ های بریده... يا أبتاهُ، منْ بَعدكَ وا غُرْبَتاهُ پدر جان، بعد ازتو داد از غريبي و بي كس #شب_سوم #محرم @shogh_prvz

به ماه آسمون میگفت شمع شبستون منی یاد عمو بخیر که تو ، مثل عمو جون منی راستی تو از آسمون ببین که بابای من کجاست؟ بهش بگو که دخترت ساکنه تو خرابه ها.... به راستی در اون چهل منزلی که رقیه را تا کاخ یزید آوردند یا پشت درب ساعت دمشق، معطل شدند رقیه (س) پدر را ندید؟؟؟ سر را بر نیزه ندید؟ پدر کجا بود؟ چرا همراه ما نمی آید؟ این سوال هایی که جوابش بر سر نیزه است را زینب(س) چطور جواب داد که رقیه برای بار اول سر بریده پدر را در طشت طلا دید نه بر سر نیزه! به راستی چه صبری ، چه مدیریتی، چه ولایتی درون زینب(س)، زنی مصیبت دیده بود که هم این غم را فروخورد، هم نگاه رقیه(س) را از نیزه ها دور کرد، هم کاخ یزید را مدیریت کرد.... امان از دل زینب.... #شب_سوم #محرم @shogh_prvz