🥀 داستان روزانه هر روز یک قسمت🥀 #خاطرات_دفاع_مقدس* #نویسنده_محمد_محمودی* #گلابی_های_وحشی #قسمت_نهم با ما پنج نفر با شوخی گفت: - مگه این جا کودکستانه؟ صادق حرفش را برید و :گفت - هيكل من که از هیکل تو بزرگتره. آقای صداقت با همان حالت آرامش خندید و گفت: _من سن و سالی ازم گذشته در لابلای صحبتها سنگ ناامیدی را به سینه مان زد. خواهش و تمنا کارساز نشد. هر چه تک تک رفتیم و التماس کردیم قبول نکرد. در آخر گفت: - برید دفعه ی بعد! با دنیایی از غصه و اندوه از محوطه ی بسیج بیرون رفتیم و راه برگشت به آبادی را در پیش گرفتیم. برای برگشتن عقب یک وانت نیسان سوار شدیم و نزدیکیهای غروب به محل رسیدیم. از رفتار پدر و مادرم معلوم بود که اصلاً دلواپسم نبوده اند. آنها خاطره ی عبدالرسول را به یاد داشتند و میدانستند که ما مثل چک روز جمعه برگشت داده خواهیم شد. پوتین را در جای امن همیشگی قرار دادم‌. در انتظار بزرگ شدن قد و قواره لعنتى ام لحظه شماری میکردم. بهار و تابستان سال شصت و پنج سپری شد. وارد کلاس سوم راهنمایی شدم .مدام با پایگاه بسیج محل در ارتباط بودم به اتفاق همان دوستان برای نگهبانی در پایگاه محل حاضر میشدیم. شانس نیز کمک کرد و یکی از پاسداران محل، مسئولیت پایگاه را عهده دار شد. با خواهش و التماس از ایشان قول گرفتیم که ما را به جبهه اعزام کند. مهر و آبان هم گذشت و وارد آذرماه شدیم. بالاخره از طریق پایگاه ب بسیج اطلاع یافتیم که قرار است سپاهیان حضرت محمد (ص) به جبهه اعزام شوند. عبدالرسول آن روزها تازه از جبهه برگشته بود و در دانشسرای تربیت معلم آب باریک شیراز به جبران درسهای عقب افتاده اش مشغول بود .تا سال چهارم تحصیلاتش هر سال یک دوره سه ماهه به جبهه میرفت. جالب این که وقتی بر میگشت به درسهایش خوب میرسید و با نمره ی عالی قبول میشد. #ادامه_دارد ... #ڪانال_شهداےغریـب_شیـراﺯ: ﺩﺭ ایتا : https://eitaa.com/shohadaye_shiraz #نشردهیـد یادشهدازنده شـود اجرشهادت ببرید •┈┈••✾❀🍃♥️🍃❀✾••┈┈•*

🔰همسرم گفت ۳ سفارش به تو می کنم ‌که دوست دارم همیشه به آن ها مقید باشی. اول اینکه هیچ وقت غیبت نکن، حتی اگر دیدی فردی بی راهه می رود بازهم پشت سر او حرف نزن. دوم اینکه به مال کسی راضی نباش، اگر کسی با دست خودش چیزی به تو داد، بپذیر و سوم اینکه نکند خدای ناکرده مال حرامی به بچه های من بدهی تا بخورند. همسرم اهل کمک کردن به مردم بود و اگر فقیری در خانه می آمد، هر چه داشتیم به او می داد. ✍قسمتی از وصیت نامه شهید : ای کسانی که‌ مرا دوست دارید، از شما تقاضا دارم هنگامی که خبر شهادت من به شما رسید، ناراحت نشوید و مبادا خدای ناکرده از جمهوری اسلامی انتقاد بگیرید که همه جوانان مردم را به کشتن داده است. همه ما ذلیل بودیم، خدا ما را به واسطه این انقلاب عزیز کرد... #شهید فریبرز بهروزی #شهدای_فارس #سالروزشهادت 🌱🌷🌱🌷🌱🌷 https://eitaa.com/shohadaye_shiraz نشردهید

⭐️یادی از سردار شهید سید عبدالرضا سجادیان⭐️ 🌹 16 سالش بود. روی پله‌ها نشسته بود و اشک از دو چشمش روی صورتش جاری بود، به حدی که از صورتش می‌چکید. نگران نزدیکش شدم. - سید رضا چه شده، چرا گریه می کن؟ - اگر برایت بگم باور می‌کنی؟ قبول می‌کنی! - چرا باور نکنم؟ سرش را بلند کرد. درحالی‌که اشکش بند نمی‌آمد گفت: من مرتب جوشش خون حسین را جلو خودم می‌بینم. جا خوردم. اصلاً انتظار شنیدن این حرف را نداشتم. گفتم: سید رضا، آخر اینجا کجا، کربلا کجا. تو از کجا داری جوشش خون حسین را می‌بینی! - به خدا من همین‌جا که نشسته‌ام، دارم جوشش خون حسین در کربلا را می‌بینم و چون این را می‌بینم نمی‌توانم طاقت بیاورم و برای امام حسین اشک نریزم. 🌹🍃🌹🍃 #ڪانال_شهداےغریـب_شیـراﺯ: ﺩﺭ ایتا : https://eitaa.com/shohadaye_shiraz #نشردهیـد یادشهدازنده شـود اجرشهادت ببرید

🌷🕊🍃 بعضی ها ... عجیب خوبند لبخندشـان را پیشت ، امانت می‌گذارند ... سردار دلها❤️ #شهید_حاج_قاسم_سلیمانی 🥀 #صبح_و_عاقبتمون_شهدایی 🕊 🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷 https://eitaa.com/shohadaye_shiraz

🔰سعید یک تافته جدابافته از من و ماها بود. کتاب‌هایی را می‌خواند که در حد سن‌وسال ما نبود. به آنچه می‌شنید و می‌خواند و یاد می‌گرفت عمل می‌کرد. مثلاً اگر می‌فهمید دروغ بد است واقعاً دیگر دروغ نمی‌گفت و... یک برنامه خودسازی برای خودش شروع کرده بود. کم‌کم سکوت در او نمود بیشتری پیدا می‌کرد، برای خودش خلوت داشت و فکر می‌کرد. در همه چیز مراقبت می‌کرد. در خوابیدن، در خوردن، در بازی کردن. 🔰 یک روز قرار شد با دوچرخه سعید به منزل یکی از معلم‌هایمان در خیابان احدی برویم. سعید هم پشت سر من روی زین نشسته بود و رکاب می‌زد. تمام طول مسیر، صدای زمزمه سعید را در گوشم می‌شنیدم که در حال ذکر گفتن بود.از این ذکر مدام داشتم دیوانه میشدم. می¬گفتم سعید دیوانه شده، نکند یک روز من هم دیوانه شوم... #شهید سعید ابوالاحراری #شهدای_فارس #ایام_شهادت 🌹 🍃🌷🍃🌷 #ڪانال_شهداےغریـب_شیـراﺯ: http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb #نشردهیـد یادشهدازنده شـود اجرشهادت ببرید

🥀 داستان روزانه هر روز یک قسمت🥀 #خاطرات_دفاع_مقدس* #نویسنده_محمد_محمودی* #گلابی_های_وحشی #قسمت_دهم خبر اعزام سپاه یک صد هزار نفری به گوشم که ،رسید به اتفاق تعدادی از دوستان به پایگاه رفتیم و نام نویسی کردیم. قرار شد صبح هشتمین روز آذرماه در محل پایگاه حاضر بشویم و اعزام شویم آن شب را با خواب های جور واجور به صبح رساندم. صبح زود لباس بسیجی پوشیدم بند پوتینم را که واکس زده و مرتب نگه اش داشته بودم را تا آخر بستم و با خداحافظی از پدر و مادر به پایگاه رفتم. بچه ها هم یکی یکی آمدند. بلوزم را از یکی، شلوارم را از کس دیگری، قرض گرفتم. برای همین بود که رنگ لباسم یک نواخت نبود. اما در عین حال لباس یک بسیجی بود. کرم ایزدمند، کرم کوهکن خدابخش ،نظری قلی محمودی، زبیر همتی، نعمت اله براتی و خودم هفت نفر میشدیم .دو نفر اول پیر قافله با سن و سال بالای پنجاه و من نیز کوچکترین همراه قافله با شانزده سال سن، سوار بر یک وانت تویوتا راهی نورآباد،شدیم. قبل از آن که از روستا خارج شویم مسئول تبلیغات پایگاه از بلندگویی که روی وانت سوار شده بود؛ با صدایی گرم و حماسی ما را به مردم معرفی کرد. در آن لحظه ها سر از پای نمیشناختم اما در عین حال دلهره رهایم نکرده بود. با خود میگفتم مجدداً نکند. از جثه کوچکم ایرادی بگیرند و از ثبت نام و اعزام من خودداری کنند مسیر را از جاده خاکی و پر دست انداز رد کردیم و بعد از ساعتی به پادگان مجاور شهر رسیدیم. جمعیتی که برای اعزام از اقصی نقاط شهرستان آمده بودند آدم را متحیر می کرد میدان صبحگاه پادگان مملو از نیروهایی بود که به سرعت ثبت نام شده بودند و از پادگان خارج میشدند ازدحام جمعیت به حدی بود که به راحتی میشد بین آنها گم و گور شد خودم را از چشم ارزیابها دور نگه داشته بودم در یک لحظه بد آوردم یکی از ارزیابها که پایش میلنگید و عصا می،زد چشمش به من افتاد و با صدای بلندگفت: - بلند شو ببینم! بلند که شدم گفت: - تو خیلی کوچکی برو آن گوشه بمون تا ببینم چی میشه. رفتم و در گوشه ای ایستادم. اما به محض این که رویش را برگرداند خودم را گم و گور کرده و خیلی زود در یکی از لیستها نامم را با التماس نوشتم .به سرعت سوار یکی از مینی بوسها شدم و با دلهره و اضطراب صبر کردم تا مینی بوس حرکت کرد. بعد از حدود سه ساعت صفی طویل از مینی بوسهای اعزامی از شهرستان ممسنی به شیراز رسیدند. بنا بود همه ی شهرستانهای فارس نیروهایشان در شیراز جمع ، بعد به اتفاق به سمت جبهه ها حرکت کنند وقتی وارد شیراز شدیم یک راست به سمت مسجدی قدیمی که درست مقابل حرم مطهر حضرت احمد ابن موسی شاهچراغ (ع) بود. #ادامه_دارد ... #ڪانال_شهداےغریـب_شیـراﺯ: ﺩﺭ ایتا : https://eitaa.com/shohadaye_shiraz #نشردهیـد یادشهدازنده شـود اجرشهادت ببرید •┈┈••✾❀🍃♥️🍃❀✾••┈┈•*

⭐️یادی از سردار شهید سید عبدالرضا سجادیان⭐️ 🌹 قبل انقلاب به سربازی رفته بود. یک‌بار که به مرخصی آمده بود، در ساکش یک پتوی حوله‌ای بود. لباس‌هایش را که شستم، این پتو را هم شستم. وقت نماز بود. در حیاط بودم. همین پتو را پهن کردم زیر پایم تا نماز بخوانم. سید رضا آمد. محکم گفت: مادر چه‌کار می‌کنی؟ - نمی‌بینی، دارم نماز می‌خوانم! - منظورم اینِ، چرا روی این پتو نماز می‌خوانی! - تمیزِ مادر، تازه شستمش! خندید و مهربان گفت: مادر منظورم به کثیفی و تمیزی‌اش نیست. این حق ما نیست. می‌دانی خون چند تا آدم فقیر را توی شیشه کردند تا این پتو را خریدند و به ما دادند. این مال ما نیست، دستت درد نکند شستی‌اش، اما این را می‌خواهم ببرم و به خودشان پس بدهم! 🌹🍃🌹🍃 #ڪانال_شهداےغریـب_شیـراﺯ: ﺩﺭ ایتا : https://eitaa.com/shohadaye_shiraz #نشردهیـد یادشهدازنده شـود اجرشهادت ببرید

🌱می‌گفتند: بیا رئیس راه آهن باش، قبول نکرد. می‌گفت: در این شرایط که بچه‌های مردم دارند به جبهه می‌روند، پیشنهاد مسئولیت برای من امتحان الهی است که کدام را انتخاب کنم. من جبهه را می‌پذیرم! یک‌بار هم گفته بودند: بیا بشو وزیر راه؛ گفته بود: «آدم صفای جبهه را رها می‌کند، می‌رود پشت میز!؟» شهید #علیرضا_نوری🌷 ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 https://eitaa.com/golzarshohadashiraz

🌷🕊🍃 [من ؛ با شمـا ، خودم ࢪا شناخٺم و خـدا را و جاده‌اے را کھ به سمٺِ نگاه حسـین علیه‌السلام مۍرود....] پنج شنبه یاد شهدا با ذکر #صلوات #صبح_و_عاقبتمون_شهدایی 🕊 🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷 https://eitaa.com/shohadaye_shiraz

💢به مناسبت یادواره شهید عباسی ، امروز در گلزار شهدای شیراز 💠همسرم از لحاظ اخلاق و رفتار خیلی خوب بود و همیشه و درهمه حال به همه کمک میکرد،مثلا کسی نوبت دکترداشت،کاری توی شیراز داشت یا هر چیز دیگه ای تا جایی که میتونست به همه کمک میکرد اگر درتوان خودش هم نبود به من میگفت که انجام بدم. 💠زندگی با جانباز سخت نیست .تمام سختی برای خود جانباز هست.از لحاظ خوردن، خوابیدن حتی همون استراحت کردن هم واقعا براشون سخته.. جانباز واقعا مظلومه... 💠بعد شهادتش هم نتونسم خیلی گریه کنم یونس یازده سالش بود و همه میگفتند جلو بچه گریه نکن روحیه ش خراب میشه و این بغض همیشه همراهم هست،وقتی خواب بود گریه میکردم. الان هم تو خلوت و تنهایی گریه میکنم بعضی وقتها دلم خیلی براش تنگ میشه.و یه گوشه میشینم و گریه میکنم. #جانبازشهید حاج علی محمد عباسی #ایام_شهادت #شهدای_فارس 🌷🌱🌷🌱🌷🌱 https://eitaa.com/golzarshohadashiraz

🥀 داستان روزانه هر روز یک قسمت🥀 #خاطرات_دفاع_مقدس* #نویسنده_محمد_محمودی* #گلابی_های_وحشی #قسمت_یازدهم رفتیم سه چهار روز در همان مسجد با این جمعیت زیادی که از شهرستانها آمده بودند صبر کردیم تا زمان اعزام به جبهه ها فرا رسید. لباسهای بسیجی را در همان مسجد تحویل دادند. وقتی قرار شد کارت پلاک ،بگیریم قلی که عکس به همراه نداشت پریشان و کلانه بود به هر کس میرسید طلب عکس می کرد. اخر کار که داشت از غصه دق میکرد در جيب من عكس صادق که خودش همراه ما هم نبود، پیدا شد عکس را که به قلی دادم از شوق بال در آورد رفت و کارت پلاک گرفت بالاخره انتظار سرآمد و اتوبوس های زیادی در مقابل حرم و خیابانهای اطراف صف کشیدند و اعزام آغاز شد. اتوبوسها با سرعتی کم از شهر خارج شدند هر از گاهی راننده ها به جنب و جوش بچه ها معترض و عصبانی میشدند اما کجا دانند حال ما سبک باران ساحلها.! شور و شعف در چهره ی بچه های جبهه موج میزد .هیچ کس سر از پا نمی شناخت و به ذهنش خوف و وحشت راه نداشت کم کم صدای دعا و نیایش به گوش می رسید. گاه گاهی نیز فردی با شوری وصف ناپذیر نوحه سرایی می.کرد شعاری از قبیل ای لشکر صاحب الزمان آماده باش آماده باش بهر نبردی بیامان آماده باش... شور و شوق را بیشتر در کالبد بسیجی ها تزریق میکرد. راننده ها هم با مرام و مسلک ما خو کردند و همرنگ جماعت شدند. وقتی در مسیر از خیابانهای شهرمان گذشتیم در مسیر جاده ،اهواز شیراز ، شیشه ی اتوبوس را کنار کشیدم و در دل با در و دیوار شهر خداحافظی کردیم .نزدیکی های صبح بود که به امیدیه رسیدیم گردانها هر کدام به دستور فرماندهان به خط شدند. بنا شد بعد از نماز صبح دوباره برای سازماندهی به خط شویم. سه چهار روز در امیدیه ماندیم نیروها بین تیپها و لشکرها تقسیم شد. #ادامه_دارد ... #ڪانال_شهداےغریـب_شیـراﺯ: ﺩﺭ ایتا : https://eitaa.com/shohadaye_shiraz #نشردهیـد یادشهدازنده شـود اجرشهادت ببرید •┈┈••✾❀🍃♥️🍃❀✾••┈┈•*

⭐️یادی از سردار شهید سید عبدالرضا سجادیان⭐️ 🌹 پدر و مادر آشنایی پیدا کردند که سید رضا خدمت سربازی اش را شیراز سپری کند، راضی نشد و خواست شهری دور از خانواده باشد. هر بار که سید رضا به محل خدمتش می‌رفت پدر مقدار پول برای خوردوخوراک به ایشان می‌داد. اما هر بار می‌رفت، تکیده و لاغرتر برمی‌گشت. مادر می‌گفت: سید رضا، مگر پول‌نداری که برای خودت چیزی بخری و بخوری... چرا مرتب لاغرتر می‌شوی! می‌خندید و می‌گفت: انشاالله خیر است، مادر به خدا توکل داشته باش و نگران من نباش، من گرسنه نمی‌مانم! بعد از شهادتش، یکی از دوستان هم‌خدمتی‌اش برایم نقل می‌کرد، سید رضا زمان خدمت پیوسته با پولی که داشت به سربازانی که وضع مالی خوبی نداشتند و فقیر بودند کمک می‌کرد! 🌹🍃🌹🍃 #ڪانال_شهداےغریـب_شیـراﺯ: ﺩﺭ ایتا : https://eitaa.com/shohadaye_shiraz #نشردهیـد یادشهدازنده شـود اجرشهادت ببرید

عاشق می داند دلتنگی به استخوان که برسد میشود سکوت ...💔 #شب_جمعه_یادت_نکنم_میمیرم.. #کربلا دلم‌ تنگ شده برات https://eitaa.com/shohadaye_shiraz 🌱🌷🌱🌷🌱

🌷🕊🍃 سَلامٌ عليٰ آلِ يٰس ... پدرمهربانم، سلام ... صبح یعنی شما بتابید، و مرا؛ زنده به خود گردانید... #اللھم‌عــــجل‌ݪوݪیــــڪ‌اݪفــــࢪج‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ #صبحتون_مهدوی_عاقبتتون_شهدایی 🕊 🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷 https://eitaa.com/shohadaye_shiraz

#ﺳﻴﺮﻩ_ﺷﻬﺪا 💠فرمانده گردان بود. تا بیکار می شد, می رفت سراغ دستشویی صحرایی ها. کارش تمیز کردن انها بود, بعد هم پر کردن منبع اب انجا… 💠مجروح شده بود, پایش توی گچ بود و به اجبار در مرخصی. گفت بیا بریم انتقال خون من خون بدم! گفتم: تو با این حالت؟😳 گفت حالا که دستم از جبهه کوتاه شده, بذار حداقل خونم را برای مجروحین بدم. با اصرار رفتیم. اما پرستار حاضر نشد, سعید هم اصرار. دیدم راضی نمی شود, گفتم پس من به جای تو خون می دهم. کارمان که تمام شد. هنوز سعید ارام نشده بود. دست کرد توی جیبش همه پول هایش که ۳۰ تومن بود را در اورد و گفت：پس این را بده به صندوق کمک به جبهه! #شهید حمیدرضا (سعید )ابوالاحرار #سالروز_شهادت #شهدای_فارس 🌹🍃🌷🍃🌹 #ڪانال_شهداےغریـب_شیـراﺯ: ﺩﺭ ایتا : http://eitaa.com/joinchat/2304966656C7c3f274f75 #نشردهیـد یادشهدازنده شـود اجرشهادت ببرید

🥀 داستان روزانه هر روز یک قسمت🥀 #خاطرات_دفاع_مقدس* #نویسنده_محمد_محمودی* #گلابی_های_وحشی #قسمت_دوازدهم تقسیم بندی سهمیه ی لشکر ۱۹ فجر شدم .اتوبوسها حاضر شده و به سمت مقر لشکر حرکت کردند. از امیدیه به طرف گتوند و از آن جا در دامنه ی کوهی که از کنار سد دز گذشتیم و در جوار حرم امامزاده محمد ابن زید (ع) و در گردان حضرت فاطمه ی زهرا (س) سازماندهی شدیم . محل استقرار نیروها در دامنه ی کوهی خوش قامت بود. هم جواری با امام زاده و قبرستان شهدای روستای ترکالکی بر نشاط ما می افزود و تقویت روحیه ی ما را دو چندان کرده بود گروهانها از نو سازماندهی شدند. من و زبیر که از یک محل بودیم در گروهان دوم امام حسین (ع) و مابقی هم محلی ها در گروهان سوم سازماندهی شدند. غروب که فرا رسید خیمه ها بر پا بود مسئولان تدارکات گروهانها با عجله لوازم خیمه ها را از مسئولین گردان تحویل گرفتند و در اختیار بسیجی ها قرار دادند. وقتی که چشمم به فانوس نفتی خیمه افتاد ، بغض گلویم را گرفت و صورت شکسته ی پدر و مادرم در ذهنم نقش .بست به سراغ فانوس رفتم فانوس را پاک کردم و مقداری نفت پیدا کردم و در آن ریختم و فانوس را روشن کردم برخی از رفیق هایم که بچه ی شهر بودند و با فانوس آشنایی نداشتند ،چندان راضی به نظر نمیرسیدند .اما من که روستازاده ای بودم و از کودکی با فانوس این مظهر روشنایی آشنا بودم برایم زیبایی عجیبی چرا که الفبای خواندن و نوشتن را شبها در زیر همین فانوس در چهاردیواری گلی که با خشتهای نمناک ساخته شده بود یاد گرفته بودم ،فانوس برایم زیبا بود . این که با گذشت چند روز و چند شبی گاهی میدیدم در خلوت شب جوانی در زیر نور فانوس مشغول نوشتن نامه ای به خانواده است. شب را استراحت کردیم. صبح زود بعد از نماز صبح آموزش نظامی شروع شد. #ادامه_دارد ... #ڪانال_شهداےغریـب_شیـراﺯ: ﺩﺭ ایتا : https://eitaa.com/shohadaye_shiraz #نشردهیـد یادشهدازنده شـود اجرشهادت ببرید •┈┈••✾❀🍃♥️🍃❀✾••┈┈•*

💢آخرین مرحله قبل از ظهور.... 🎙حجت الاسلام عالی 🌱🍃🌱🍃🌱🍃🌱 https://eitaa.com/golzarshohadashiraz

روز جمعه این کلیپ را ببینید تا دلتان آرام گیرد...

⭐️یادی از سردار شهید سید عبدالرضا سجادیان⭐️ 🌹 سید عبدالرضا، بزرگ ما بچه‌های فامیل بود و آغازکننده کارهای فرهنگی و مذهبی در شهر سیدان. قبل انقلاب کار فرهنگی که رنگ بوی اسلامی داشته باشد به‌ندرت انجام می‌شد، آن هم در یک شهرستان کوچک، اما سید رضا با اینکه ساکن شیراز بود، اما دغدغه کارهای فرهنگی داشت، آن هم در سیدان. یکی از کارهایش برپایی کلاس قرآن و احکام در بین اهالی سیدان بود. هفته‌ای یک شب این جلسات در منزل یکی از اهالی برپا می‌شد. در یکی از همین جلسات، سید رضا پیشنهاد تشکیل یک کتابخانه در شهر سیدان را داد. در بهداری سیدان یک سرباز با گرایش‌های مذهبی خدمت می‌کرد و در جلسات سید رضا شرکت می‌کرد. ایشان گفت من تعدادی کتاب تهیه می‌کنم، خود سید رضا هم از حوزه‌ها و خانه‌های مردم تعدادی کتاب جمع کرد، در مجموع شد دو سه کمد کتاب که در مسجد جامع سیدان گذاشتیم و کتابخانه تشکیل شد که مورد استقبال مردم بود و مشتری زیاد داشت. 🌹🍃🌹🍃 #ڪانال_شهداےغریـب_شیـراﺯ: ﺩﺭ ایتا : https://eitaa.com/shohadaye_shiraz #نشردهیـد یادشهدازنده شـود اجرشهادت ببرید

دختر بچه‌ای که خانواده خود را از دست داده و تنها بازمانده حمله صهیونیست‌هاست🥺 🌱🌷🌱🌷 https://eitaa.com/shohadaye_shiraz

🌷🕊🍃 یک تڪه جواهرید،نورید شما اسطورۀ غیرت و غرورید شما رفتید اگر چه،زود برمی‌گردید.. زیرا که ذخیره ظھورید شما :) #حاج_قاسم 💔 #صبح_و_عاقبتتون_شهدایی🕊 🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷 https://eitaa.com/shohadaye_shiraz

🥀 داستان روزانه هر روز یک قسمت🥀 #خاطرات_دفاع_مقدس* #نویسنده_محمد_محمودی* #گلابی_های_وحشی #قسمت_سیزدهم از صبح تا ظهر و از ظهر تا غروب مدام در حال یادگیری آموزش نظامی بودیم.آموزش آن قدر فشرده بود که حتی جمعه ها هم به سختی آزادمان میکردند. معمولاً پنج شنبه ها به زیارت قبور شهدا و امامزاده میرفتیم . دوستی داشتم به نام محمدرضا رهبر، لر زبان و شوخ طبع بود .هنرش خنداندن بچه ها بود .بچه ها را در زیر سایه ی درخت کنار جمع میکرد و با شوخیهای خود آنها را میخنداند، خیلی طبیعی و قشنگ صدای قورباغه در می آورد هرگاه صدای قورباغه بلند می شد، معلوم بـود کـه محمدرضا شوخی اش گل کرده. یک شب در میان و گاهی پی در پی رزم شبانه داشتیم. آنهایی که قبل به جبهه آمده بودند و تجربه داشتند میگفتند که عملیات از نوع آبی خاکی است. دلیل را می پرسیدیم می گفتند چون آموزش آبی خاکی هست. بعداً معلوم شد حدس آنها درست بوده است. چند روزی که آموزش داشتیم، کار برای جثه ی کرچکی من سخت و طاقت فرسا بود .مثل حمل اسلحه کوله پشتی، کلاه آهنی، جیب خشاب، ماسک قوطی ،امداد قمقمه آب و بیل کلنگی که از کوله پشتی آویزان بود. ولی من که برای رسیدن به چنین روزهایی انتظار طولانی کشیده بودم خستگی را به روی خود نمی آوردم .هرگاه احساس خستگی میکردم با زبیر که هم محلی بودم بنای شوخی و مزاح میگذاشتیم .زبیر خنده رو و شوخ بود و شوخی هایش خستگی را از تنم بیرون میکرد. شبها که رزم شبانه میرفتیم آن قدر از مسیرها و آبگرفتگی ها عبور میکردیم که واقعاً طاقت فرسا بود رفیقی هیکل مند پیدا کرده بودم که میگفت: _خسته شدی اسلحه ات را به من بده برات میآرم. احساس خستگی میکردم اما به خودم اجازه چنین کاری را نمی دادم. هر چه رفیقم میگفت: بچه این قدر لجوج نباش میخوای اسلحه ات رو برایت بردارم.زیر بار نمی رفتم. #ادامه_دارد ... #ڪانال_شهداےغریـب_شیـراﺯ: ﺩﺭ ایتا : https://eitaa.com/shohadaye_shiraz #نشردهیـد یادشهدازنده شـود اجرشهادت ببرید •┈┈••✾❀🍃♥️🍃❀✾••┈┈•*