eitaa logo
شهدای گیان
379 دنبال‌کننده
6.5هزار عکس
3هزار ویدیو
30 فایل
کانالی برای ترویج فرهنگ جهاد و شهادت و بیان خاطرات و ناگفته‌های شهدا... ارتباط با مدیر و ارسال مطالب و نظرات👇 @Khadem_shohada10
مشاهده در ایتا
دانلود
🌷 امروز دوشنبه•| ۴شهریور•| ۲۴ذیحجه•| روز ‌ 📌 مناسبت‌ها 1- روز عید بزرگ مباهله 2- سالروز بخشش انگشتر در رڪوع و نزول آیه ولایت"انما ولیکم.. " (آیه 55 مائده) 3- سالروز نزول آیه تطهیر و صدور حدیث شریف ڪساء در جریان مباهله 4- سالروز نزول سوره مبارکه انسان (هل اتی) در شان پنج تن آل عبا علیهم‌السلام مےباشد. 🌺 این روز بزرگ به محضر قطب عالم امکان امام زمان ارواحنا له الفداء و شیعیان و دوستداران اهل بیت علیهم‌السلام و سراسر جهان تبریک و تهنیت باد.🍃🌸 📜 اعمــال: ۱-غسل ۲-دورکعت نماز مثل نماز عید غدیر ۳-خواندن دعای مباهله ۴-هفتاد بار استغفار ۵-صدقه دادن ۶-زیارت امیرالمومنین ۷-زیارت جامعه کبیره که از همه مناسب‌تر است.... 🌹 @shohadaygian 🌹
✳️ روز مباهله را یك روز علمی تلقّی كنید / لزوم توجه مجامع علمی به بزرگداشت روز مباهله 🔷 حضرت آیت‌الله العظمی جوادی آملی با تاکید بر گرامیداشت روز مباهله اظهار داشتند: جریان مباهله واقعه بسیار مهمی است که ۲۴ ذیحجّه به وقوع پیوسته است و این روز را همه ما چه حوزوی و چه دانشگاهی باید گرامی بداریم چرا که این روز از برجسته‌ترین روزهای سال است. 🔷 ایشان بیان داشتند: از غریب‌ترین ایام زندگی ما ایام مباهله است. خیلی از ما عالمانه حرف می‌زنیم و عوامانه فكر می‌كنیم در نتیجه آن اركان ولایت را تقریباً از دست می‌دهیم در حالی که آن اجزای غیر ركنی را خیلی محترم می‌شمریم مانند اول ذیحجه که سالروز ازدواج وجود مبارك حضرت امیر با فاطمه زهرا(سلام‌الله‌علیهما) است اینها جزء واجبات غیر ركنی است. 🔷معظم‌له ادامه دادند: در نماز یك واجب ركنی داریم یك واجب غیر ركنی، در خصوص امامت و ولایت نیز همین‌طور است؛ غدیر جزء واجبات ركنی امامت است، مباهله جزء واجبات ركنی ولایت است، با سالروز ازدواج فرق می‌كند. در حالی که نه رسانه‌ها از او نام می‌برند و نه حوزه‌ها خبری هست! آن وقت آن مسائل واجبات غیر ركنی را خیلی دامن می‌زنیم، آنها هم واجب هست اما مثل اجزای نماز است لکن حمد و سوره كجا، ركوع و سجود كجا؟! حمد و سوره واجب غیر ركنی است اما ركوع و سجود واجب ركنی است. 🔷حضرت آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی خاطرنشان کردند: روز مباهله متأسفانه در پیش ما خیلی جلال و شكوه ندارد! درست است غدیر مسئله خاصی است ولی قبل از جریان غدیر آیه قرآن صریحاً از وجود مبارك علی بن ابیطالب به عنوان جانِ پیغمبر یاد كرده است ﴿نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ﴾ هم مفسّران بالاتفاق بر این هستند و هم روایات اهل بیت بالاتفاق بر این است و هم تاریخ‌نگاران بالاتفاق این مطلب را نوشتند. 🔷ایشان با اشاره به روایتی از امام رضا علیه‌السلام در خصوص مباهله اذعان داشتند: وقتی مأمون (علیه من الرحمن ما یستحق)، به وجود مبارك امام رضا (سلام‌الله‌علیه) عرض می‌كند به چه دلیل علی بن ابیطالب (سلام‌الله‌علیه) افضل است؟ ایشان دیگر نفرمود غدیر، فرمود با آیه ﴿انفسنا﴾ ، خدا وقتی وجود مبارك حضرت امیر علیه‌السلام را جان پیغمبر می‌داند از این بالاتر فضیلت فرض می‌شود؟! «من كنت مولاه فهذا علی مولاه» كه گفته ی خود پیغمبر است هر چند آن هم از طرف خداست، کجا؛ و اینکه ذات اقدس اله خود فرموده علی جان پیغمبر است، کجا؟! و وجود مبارك امام رضا علیه السلام به این استدلال كرد . 🔷 ایشان بیان داشتند: وجود مبارك امام رضا فرمود منظور از ﴿انفسنا﴾ خود جانِ پیغمبر است نه منظور از ﴿انفسنا﴾ یعنی «رجالنا»! برای اینكه اگر منظور این مرد بود، چرا ﴿ابنائنا﴾ را دیگر ذكر كرد؟! در نتیجه این روز مباهله یک روز علمی و تحقیقی و یک مسئله دقیق عقلی كلامی است و فخر ماست. قبل از جریان غدیر ذات اقدس الهی وجود مبارك حضرت امیر را به منزله جان پیغمبر حساب كرد، اینكه یک تعبیر شاعرانه و تبلیغی نیست، این یک مطلب عظیمی است منتها ما شیعه‌ها متأسفانه از این مفاخرمان خبری نداریم، ۲۴ ذیحجّه می‌آید و می‌گذرد بی‌آنکه حتی یك رساله‌ درباره بِهال نوشته شود در حالی که لازم است پژوهشگران رشته تخصّصی كلام درباره آن چندین مقاله بنویسد و آن روز، روز همایش‌های علمی در این زمینه باشد، این اشكال‌ها بازگو شود و این پاسخ‌های امام رضا (سلام‌الله‌علیه) مطرح گردد. 🔷 معظم‌له در توصیه‌ای خطاب به مسئولین فرهنگی و علمی بیان داشتند: توصیه می‌كنیم فرصت روز ۲۴ ذیحجّه را هرگز از دست ندهید و آن را به عنوان یك روز علمی تلقّی كنید؛ مقاله‌ای، پایان‌نامه‌ای، رساله‌ای در زمینه بهال نوشته شود تا روشن شود اینكه مباهله اتفاق افتاد، وضعش چگونه بود، حوزه‌اش چگونه است، قلمروش چگونه است. دوم اینكه الآن هم این معجزه بِهال زنده است همانگونه که قرآن الآن زنده است. منبع: آرشیو جلسات درس تفسیر و اخلاق آیت‌الله جوادی آملی 🌹 @shohadaygian 🌹
🌷 فردا مصادف با ۲۴ ذیحجه روز 📌 مناسبت‌های مرتبط 🚩 💠 انما یریدالله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرآ (آیه ۳۳ سوره احزاب) 🔸 آیه_تطهیر در شأن نبی مکرم اسلام (صلی‌الله علیه و آله) و اهل بیت معظم ایشان (علیهم‌السلام) است و اهل بیت پیامبر را از پلیدی مصون شمرده و از اراده خداوند به جهت این مصونیت یاد شده است. 🚩 💠 إنما ولیکم الله و رسوله والذین آمنوا الذین یقیمون الصلاة و یؤتون الزکاة و هم راکعون (آیه ۵۵ سوره مائده) 🔸 انگشتربخشی امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در حال نماز و نزول آیه ولایت. 🚩 💠 ....فقل تعالوا ندع ابناء‌نا و ابناءکم و نساءنا و نساءکم و انفسنا و انفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنة الله علی الکاذبین (سوره آل عمران آیه ۶۱) 🔸 پیامبر اسلام (صلی‌الله علیه وآله) و نصارای نجران قرار مباهله (نفرین به‌طرف دروغگو) گذاشتند و مسیحیان وقتی دیدند پیامبر اسلام با عزیزترین کسانش و اهل بیتش قصد چالش کشیدن آنها را دارند، گفتند اگر پیامبر به خودش مطمئن نبود اینها را نمی‌آورد و لذا از مباهله کنار کشیدند. منظور از ابناء و نساء و انفس در آیه شریفه مباهله، اهل بیت رسول اسلام یعنی علی و فاطمه و حسن و حسین (علیهم‌السلام) است.
در سال دهم هجری پیامبر اسلام نامه‌ای به نصارای نجران فرستادند، به این مضمون که خداوند یکتا را عبادت کنند و مسلمان شوند، یا به مسلمین جزیه بدهند و به مذهب خود باشند، در غیر این صورت آماده جنگ گردند. بنی نجران در کلیسای بزرگ خود به مشورت پرداختند، عده‌ای مانند سید که از بزرگان قوم بود و عاقب که اسقف نجران بود مخالفت خود را با تسلیم در برابر خواسته پیامبر اعلام کردند. در مقابل عده‌ای مانند ابوحارثه اسقف اعظم نجران که ۱۲۰ سال عمر داشت و در باطن مسلمان بود با امر پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله موافق بودند. بعد از دو روز مشورت قرار شد کتاب جامعه را که صفات پیامبر بعد از حضرت عیسی علیه‌السلام را ذکر کرده بود، و صحیفه حضرت شیث را بخوانند. در حضور جمع مسیحیان و فرستادگان پیامبر فصل‌های جامعه قرائت شد و با اذعان به آنچه در جامعه آمده بود تصمیم گرفتند هفتاد نفر از جمله سید و عاقب و ابوحارثه را برای تحقیق به مدینه بفرستند. نجرانیان در مدینه آنان به مدینه آمدند و خدمت پیامبر شرفیاب شدند. هرچه آن حضرت دلیل و برهان آورد آنان قبول نکردند و امر به مباهله واگذار شد. آیه ۶۱ سوره آل‌عمران نازل شد: فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أبْنائَنا وَ أبْنائَکُمْ وَ نِسائَنا وَ نِسائَکُمْ وَ أنْفُسَنا وَ أنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبینَ. اگر کسی با تو مجادله کند بعد از علمی که نزد تو آمده، بگو بیاید تا فرا خوانیم پسران خود و زنهای خود و کسی که به منزله جان ماست. آنگاه نفرین کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم. لذا قرار بر مباهله شد و سید و عاقب به محل اردوی خود در خارج مدینه رفتند. آنان با یکدیگر مشورت کردند و بعضی از علمای آنها گفتند: اگر فردا محمّد با اصحاب و جمعی کثیر برای مباهله حاضر شود این روش پادشاهان است و ترسی به خود راه ندهید. ولی اگر خواص اهل بیت خود را آورد این کار انبیاء است. مراسم مباهله روز دیگر هنگام بالا آمدن آفتاب، پیامبر دست علی‌بن ابی‌طالب را گرفت و از حجره بیرون آمد. امام حسن و امام حسین را پیش رو روانه فرمود و حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا سلام اللَّه علیها از پشت سر آمدند، تا بین دو درختی که قبلاً تعیین شده بود رسیدند. قبلاً به دستور حضرت زیر آن دو درخت را جارو زدند، و به عنوان سایه بان عبای سیاهی بالای درخت قرار دادند. مسلمانان مدینه هم آمدند، بنی نجران هم با فرزندان خود آمدند. پیامبر کسی را نزد سید و عاقب فرستاد که ما آماده‌ایم. اسقف با همراهان آمد و گفت: به چه کسانی با ما مباهله می‌کنید؟ پیامبر فرمود: با بهترین اهل زمین و نیکوترین جهانیان نزد خداوند متعال زیرا که از طرف خداوند متعال امر شده‌ام که آنها را بیاورم، و اشاره به آل عبا علیهم السّلام فرمودند. سید و عاقب و اسقف همین که چشمشان به پیامبر و آل عبا افتاد، وحشت کردند به حدّی که چهره‌هایشان زرد شد. ابوحارثه که میل به اسلام داشت فرصت را مغتنم شمرده، پا پیش گذاشت و دست سید و عاقب را گرفته پس کشید و آنها را نصیحت کرد و از عواقب این مباهله مطلع کرد و گفت: صفات او و اهل بیت او را در کتابها خوانده‌اید. این محمّد همان پیامبر است، مگر نمی‌بینید ابرهای سیاه را، و دگرگونی آفتاب را، و شاخه‌های درختان را که خم شده، و صدای مرغان، و دود سیاه اطراف و آثار زلزله را که در کوهها نمودار شده است. آن بزرگواران منتظرند که دست به دعا بردارند. به خدا قسم اگر سخنی گویند از ما نشانی نمی‌ماند. برویم و با او صلح کنیم. پرهیز نجرانیان از مباهله بنی نجران ابوحارث را فرستادند و او مسلمان شد و عرض کرد: مردم نجران پشیمان شده‌اند. حضرت فرمود: اسلام بیاورند. گفت: قبول نمی‌کنند. فرمود: آماده جنگ باشند. گفت: قدرت این کار را ندارند، ولی حاضرند جزیه را قبول کنند. پیامبر به امیرالمؤمنین فرمودند: شرایط ذمّه و مقدار آن را به آنها بگویید. بعد از معیّن نمودن جزیه و شرایط آن، امیرالمؤمنین آنها را نزد پیامبر آوردند، و پیامبر فرمودند: اگر با من و این جماعت اهل بیت من مباهله می‌کردید، به صورت میمون و خوک می‌شدید و این وادی بر شما آتش می‌شد و یک سال نمی‌گذشت که تمامی نصاری نابود می‌شدند. تفسیر برهان: جلد ۱، صفحه ۲۸۷ - ۲۸۸. @shohadaygian
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
۲۴ ذی‌الحجه، روز عید مبارک🌺 امروز همچنین روز بخشیدن انگشتر در رکوع نماز هم هست🌺 @shohadaygian
🔹 ۲۴ ذی الحجه؛ روز 📌 نزول آیه و صدور حدیث شریف کساء پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در ۲۴ ذی الحجه بعد از مباهله، عبایی بر سر امام حسن و امام حسین علیهما السلام، امیرالمومنین علیه‌السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها کشیدند و دعا فرمودند: خدايا هرگونه پلیدی و ناپاکی را از اهل بیت من دور فرما، سپس آیه تطهیر در شأن اهل بیت علیهم السلام نازل شد. @shohadaygian