#استوری ایل ما ایل عجم‌هاست که یک کودک ما جگری با جگر شیر برابر دارد🔥✌️ #ایران_من #لبیک_یا_خامنه_ای ✊ @shout_editor13

#استوری این پرچمی که دست ماست هرگز نمیفته زمین🇮🇷💫 #ایران_من #لبیک_یا_خامنه_ای ✊ @shout_editor13

#جاده خسته شدی؟(:🤨 «من با تجربه این را می‌گویم که میزان فرصتی که در بحران‌ها وجود دارد در خود فرصت‌ها نیست. اما شرط آن این است که نترسید و نترسیم و نترسانیم» -سید شهدای مقاومت(ق.س)💫🌱 🎶Drink some water_vetr group تا حالا به زمانِ رسیدن به قله فکر کردی؟ توی چنین روزایی کجایی؟ به چه مشغولی؟ چه قولی به خودت واسه روزای وصال دادی؟🤍 ✊ @shout_editor13

#واگویه آغازی برای درنگِ بیشتر... ✊ @shout_editor13

#واگویه قسمتِ اول_جاده ✊ @shout_editor13

به کوری چشمی که طاقت دیدن پرچم ایرانو نداره🇮🇷 فقط خواستیم بگیم پشتتونیم با همه‌ی اختلاف نظر‌ها از باختتون ناراحتیم و دعاتون می‌کنیم، دلمون هم روشنه💫 پرچمتون بالاست که پرچم ایرانمونو بالا خواهید برد✌🏻 هنوز فرصت هست و نگاهمون به آسمونه! ورق رو برگردونید به نفع یک ایران متحد❤ #برای_ایران ✊ @shout_editor13

#تیم_بالا برسه به دستِ بچه‌های تیم ملی🇮🇷 پشتِ این تیم، دست و نگاه یه ملت رو به آسمونه✌🏻 چشمتون روشن باشه که شادی رو دوباره به این مردم هدیه کردین تا یادمون بیاد هنوز همدیگه رو داریم. هنوز دلخوشیم به ایران جانمون❤ فریاد بُردتون نوای اتحاد ماست💫 به کوری چشم حسود، با امید برید بالا و قله‌ها رو فتح کنید پیروزهای ایرانی✊🏻 ✊ @shout_editor13

#با_من_بخوان بریم سفر؟ یه سفر از جنس خاطرات(:💫 @shout_editor13

#با_من_بخوان بریم سفر؟ یه سفر از جنس خاطرات(:💫 یک سال گذشت از باز شدنِ این پنجره‌ی کوچیک؛ ولی دوربین خاطراتو که برداریم و برگردیم عقب، بریم و از بالاتر نگاه کنیم، صحنه‌های بیشتری می‌بینیم... از موندن‌هامون، رفتن‌هامون، اشک‌ها و لبخندهامون... اگه لابلای نگاتیوهاش صحنه‌های کم آوردن و بریدن می‌بینیم، بعدش دست به زانو گرفتن و بلند شدن هم داره...مثل همه‌ی شب‌هایی که به صبح ختم شدن... اگه غم و غصه‌ای بوده تو آغوشِ هم حل شدیم و با هم حلش کردیم...وصل بودیم به هم، وصل موندیم به هم... اگه جایی بین میدونم و میتونم گفتنمون فاصله افتاده، دلگرمی دادنامون به هم و تهش، توکل به اون بالاسری جواب بوده... ما حتی با هم تو شیب و پیچ و خمِ جاده یادِ خاطره‌هایی که برای هم ساختیم افتادیم و لبخند زدیم... حس تنهایی و سردرگمی‌مون زیاد طول نکشیده، فقط تا وقتی یادمون بیفته همدیگه رو داریم و هنوز فرصت ادامه دادن هست... هرجوری شده پا پِیِ هم شدیم و نذاشتیم نیمه‌ی خالی لیوان به چشم بیاد، که غبار ناشکری بشینه رو دلامون... برای چشم انتظاری‌هامون با هم روز و شب‌ها رو شمردیم و حتی اگه برنگشتن، پشتمون به پشت هم گرم بود...بود و هست! از روزنه‌های امید و پرتوهای نور اطرافمون گفتیم و به یادگار گذاشتیم برای بعدها...بعدهای خودمون و دیگران... مسیر که صعب العبور شد، کنارِ هم قدم برداشتیم، سینه خیز رفتیم، عبور کردیم و به بودن و داشتنِ همدیگه افتخار... بغض داشتیم، درد داشتیم اما سرپا موندیم تا ساقه‌های خسته‌مون بازم شکوفه بدن...تا فریاد بزنیم و فراموش نشه روزهای خوب و بدمون، جنگ و صلحمون...هدفمون! موندیم و خوندیم و نوشتیم و فریاد زدیم و...خسته نشدیم از قدم برداشتن تو مسیری که مقصدش روشن بود...بود و هست! . دوربینو که کنار بذاریم، باز هم کنارِ همیم،با همه‌ی تفاوت‌ها و رنگارنگ بودنمون، باز هم یه گوشه‌ی قلبمون یه نوای مشترک جریان داره که فراموش‌شدنی نیست...نمیذاره همدیگه رو گم کنیم حتی تو شلوغ‌ترین روزا... اوضاع هرچقدرم قمر در عقرب بشه، ماه هم اگه موند پشت ابر فانوس برمی‌داریم و باز جمع میشیم دور هم تا توی کولاک و یخبندون هم از بودنِ همدیگه و پشتی که به پشت هم دادیم گرم بمونیم. هیچ خداحافظی‌ای همیشگی نیست؛ بازم ما میشیم...بازم میایم کنارِ هم و دلیلِ این وصل بودن رو به خاطر میاریم. وقتی "ما" باشیم و بمونیم، "فریاد"مون هم بلندتره.. خیلی کار داریم رفیق! تازه اول راهیم...بیا قدم‌های بعدو محکم‌تر برداریم که هیچ کس و ناکسی نتونه از پا درمون بیاره(:🧡✌🏻 . بودنتون نعمته و شُکرش بی‌انتها...💫 به وقتِ ۲۴ آذر ۱۴۰۱✍ با ۴ روز تاخیر😉🤏 ✊ @shout_editor13