#سرود #پلی_بک #اجرای_زنده #گروه_سرود #چالش_اقتصادی #موسیقی_ایران 🎭دابسمش، نه پلی‌بک! چرا اصالت اجرای زنده سرود در حال نابودی است؟ آصفی، سرپرست گروه آوای رضوان تهران🎤 این روزها مشکل سرود از پلی‌بک فراتر رفته است. آصفی دلایل اصلی این وضعیت را ضعف زیرساخت و اقتصاد می‌داند: ⭕️بحران زیرساخت فنی: 🛠 «بزرگ‌ترین مانع ما سالن و سیستم صوتی مناسب است. ما جاهایی می‌رویم که امکان اجرای زنده حتی برای یک گروه چند نفره هم وجود ندارد». ⭕️عدم توجیه اقتصادی: 💸 گروه‌ها هزینه مناسبی برای اجرا دریافت نمی‌کنند که با هزینه‌های سنگین تولید، آموزش و هزینه رفت‌وآمد تعداد زیاد اعضا همخوانی داشته باشد. ⭕️تناقض سیاست‌گذاری: ⚖️ این وضعیت با تناقض‌های سازمانی، مثل دستور ریشه‌کنی پلی‌بک از یک سو و ابلاغ سرود ضبط‌شده برای اجرا در مدارس از سوی دیگر، تشدید می‌شود. توضیحات بیشتر این گفت و گو را در ادامه مطلب بخوانید: 🌐 کانال سینوا - مرجع سرود و جمعخوانی ا Sinavaa_com ا

#سرود #دابسمش_سرود #پلی_بک #اجرای_زنده #چالش_سرود #آموزش_و_پرورش #آوای_رضوان دابسمش، نه پلی‌بک! چرا اصالت اجرای زنده سرود در حال نابودی است؟ گفت‌وگو با آصفی، سرپرست گروه آوای رضوان تهران این روزها صحبت از پلی‌بک در اجراهای سرود زیاد است، اما سرپرستان گروه‌های باتجربه می‌گویند مشکل از این هم جدی‌تر است. به گفته آصفی، سرپرست گروه آوای رضوان تهران، که سابقه اجرای زنده گروهش به سال ۸۶ برمی‌گردد، اصالت سرود در حال نابودی است. آصفی می‌گوید: «گروه ما سال‌ها اجرای زنده داشت و هرچه می‌گذرد، تعداد اجراهای زنده به سالی یک بار و آن هم در جشنواره‌ها رسیده است. شما می‌گویید پلی‌بک، اما من می‌گویم دابسمش! کلاً چهار پنج گروه کار خوب تولید می‌کنند و بقیه روی کار همان‌ها لب‌خوانی می‌کنند. این دیگر پلی‌بک نیست، دابسمش است.» 🔴تناقض در سیاست‌گذاری‌های دولتی این وضعیت نابسامان با رفتارهای متناقض سازمانی نیز تشدید می‌شود. آصفی با انتقاد از این وضعیت می‌گوید: «از طرفی در آموزش و پرورش می‌گویند پلی‌بک را از مدارس ریشه‌کن کنید! اما کمی بعد از همان ارگان، یک سرود فرستاده میشود که همه مدارس دخترانه و پسرانه باید آن را در روز اول مدارس اجرا می‌کردند. این خودش یک تناقض بزرگ است که یک بار دستوری داده می‌شود و بار دیگر دقیقاً برعکس آن اجرا می‌شود.» 🔴موانع فنی و مالی، موانع اصلی اجرای زنده به اعتقاد این کارشناس، اگرچه فشار آموزشی هست، اما دلایل اصلی گرایش به دابسمش، کاملاً ریشه در ضعف زیرساخت و اقتصاد دارد: 🔴نبود زیرساخت‌های فنی: «بزرگ‌ترین مانع ما سالن و سیستم صوتی مناسب است. فقط چند سالن محدود این قابلیت را دارند. ما جاهایی می‌رویم که امکان اجرای زنده حتی برای یک گروه سرود چند نفره وجود ندارد. سیستم صوتی باید قوی باشد، مهندس صدای حرفه‌ای پشت دستگاه نشسته و کار قبل از اجرا چک شود که متأسفانه این امکانات بسیار کم است.» 🔴عدم توجیه اقتصادی: موضوع مهم دیگر، هزینه و صرفه اقتصادی است. گروه‌ها هزینه مناسبی برای اجرا دریافت نمی‌کنند که با هزینه‌های تولید و آموزش، به‌ویژه هزینه رفت‌وآمد تعداد زیاد اعضای گروه، همخوانی داشته باشد. در پایان، آصفی تأکید می‌کند: «اول باید روی تجهیزات و امکانات فکری کنیم، بعد دستور به حذف پلی‌بک بدهیم.» امروز می‌بینیم که اجرا با تعداد کمی آقا پسر یا دختر خانم و هدست‌های فیک و ارزان انجام می‌شود و این روند به ضرر اصالت هنر سرود است. 🌐 کانال سینوا - مرجع سرود و جمعخوانی ا Sinavaa_com ا

پلی‌بک، تصمیم منطقی یا عقب‌نشینی؟ گفت‌وگو با «سمانه مجردفرد»، مربی گروه سرود «نغمه سپیدار تهران» درحالی‌که اصالت سرود در اجرای زنده است، چرا گروه‌های موفق روزبه‌روز بیشتر به سمت پلی‌بک گرایش پیدا می‌کنند؟ خانم مجردفرد بیان کرد: ۱. ⭕️ مدیریت هزینه و زیرساخت ضعیف: برگزارکنندگان هزینه‌ها را مدیریت می‌کنند. در نتیجه، سیستم صوتی، نور و تعداد میکروفون‌های سالن برای اجرای زنده حرفه‌ای گروهی کافی نیست. ۲. ⭕️ عدم صرفه مالی: گروه‌ها هزینه مناسبی برای اجرا دریافت نمی‌کنند که با هزینه‌های تولید سرود (ضبط، تمرین، رفت‌وآمد و...) همخوانی داشته باشد. ۳. ⭕️ فرسایش آموزشی: چالش دائمی عدم ثبات اعضا و چرخه دائم آموزش مجدد برای رسیدن به استاندارد اجرای زنده، فرسایش انرژی گروه و مربی را تشدید می‌کند. 📌نتیجه‌گیری: در شرایط فعلی، پلی‌بک تصمیمی استراتژیک برای تضمین کیفیت و بقای گروه سرود است. توضیحات بیشتر این گفت و گو را در ادامه مطلب بخوانید: #سرود #پلی_بک #اجرای_زنده #گروه_سرود #چالش_اقتصادی #نغمه_سپیدار #فرسایش_آموزشی #موسیقی_ایران 🌐 کانال سینوا - مرجع سرود و جمعخوانی ا Sinavaa_com ا

پلی‌بک، تصمیم منطقی یا عقب‌نشینی؟ از زبان «سمانه مجردفرد»، مربی گروه‌ سرود «نغمه سپیدار تهران» ماجرای اجرای زنده و پلی‌بک در گروه‌های سرود، مدت‌هاست که دغدغه اهالی موسیقی و سرود است. در شرایطی که اصالت و انرژی واقعی سرود در اجرای زنده نهفته است، چرا گروه‌های موفق روزبه‌روز بیشتر به سمت پلی‌بک گرایش پیدا می‌کنند؟ برای یافتن پاسخ، پای صحبت‌های سمانه مجردفرد، مربی گروه‌ سرود نغمه سپیدار تهران نشستیم که خود سال‌هاست با این چالش‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کند. 🔴واقعیت دوگانه میدان اجرا مجردفرد گفت: ما امروز با دو مدل گروه سرود مواجهیم: ۱. مدل سنتی (مدارس و جشنواره‌ها): در این مدل، زیرساخت برای اجرای زنده فراهم است. تعداد اعضا بالاست و سیستم‌های صوتی، تعداد میکروفون‌ها و فضای کلی برای اجرای گروهی با کیفیت آماده شده است. ۲. مدل امروزی (اجراهای رویدادی): این مدل که بر اساس نیاز روز شکل گرفته، بیشتر به سراغ ضبط استودیویی و اجرای پلی‌بک می‌رود. دلیل اصلی این انتخاب، ریشه در واقعیت‌های اقتصادی و لجستیکی دارد. 💰 موانع اصلی: اقتصاد و زیرساخت به نظر می‌رسد انتخاب پلی‌بک یک تصمیم منطقی و بقاء-محور است، نه یک انتخاب هنری. مجردفرد ادامه داد: • مدیریت هزینه‌ها و زیرساخت ضعیف: در رویدادها، برگزارکنندگان تمایل دارند هزینه‌ها را مدیریت کنند. در نتیجه، سیستم صوتی، نور و تعداد میکروفون‌های موجود در سالن برای یک اجرای زنده حرفه‌ای گروهی کافی نیست. • تامین نشدن هزینه اجرا: مهم‌تر از آن، گروه‌های سرود هزینه مناسبی برای اجرا دریافت نمی‌کنند. این درآمد محدود، با هزینه‌های تولید (ضبط استودیویی، تمرین، رفت‌وآمد و...) همخوانی ندارد. اختصاص وقت و انرژی زیاد برای تمرین یک اجرای زنده بی‌نقص و سپس دریافت هزینه محدود، دیگر صرفه اقتصادی ندارد و منطقاً گروه‌ها را به سمت ارائه خروجی ضبط‌شده باکیفیت سوق می‌دهد. • اندازه گروه: وقتی تعداد بچه‌هایی که برای اجرای صحنه می‌روند کم است، عملاً امکان اجرای زنده قدرتمند و پرحجم از بین می‌رود و پلی‌بک تنها گزینه باقی می‌ماند. 🔴فرسایش انرژی در آموزش مداوم یکی دیگر از موانع مهم که اجرای زنده را سخت می‌کند، عدم ثبات اعضای گروه است. حتی اگر چالش‌های مالی و زیرساختی حل شود. سرپرست گروه سرود نغمه سپیدار تهران افزود: «اگر بخواهیم تنها برای اجرای زنده سرمایه‌گذاری کنیم و تمام تمرکز را بر روی آموزش فنی و صدایی گروه بگذاریم، این بچه‌ها بعد از مدتی از گروه می‌روند و افراد جدید جایگزین می‌شوند. این چرخه دائم آموزش و تمرین مجدد برای رسیدن به استاندارد اجرای زنده، باعث فرسایش انرژی مربی و سرپرست می‌شود». 📌نتیجه‌گیری: در شرایط فعلی، که زیرساخت‌های فنی ضعیف، عدم پوشش مالی مناسب و تغییر مداوم اعضا وجود دارد، انتخاب پلی‌بک نه یک عقب‌نشینی هنری، بلکه یک تصمیم منطقی و استراتژیک برای تضمین کیفیت و بقاء گروه سرود است. #سرود #پلی_بک #اجرای_زنده #گروه_سرود #چالش_اقتصادی #نغمه_سپیدار #فرسایش_آموزشی #موسیقی_ایران 🌐 کانال سینوا - مرجع سرود و جمعخوانی ا Sinavaa_com ا

#سرود #پلی_بک #اجرای_زنده #گروه_سرود #شمیم_یاس #تحریریه_سینوا اجرای زنده سرود، چرا پلی‌بک شد؟ گفت‌وگو با «فاطمه سادات قاضوی»، سرپرست گروه شمیم یاس تهران 🎤 ⭕️به عقیده خانم قاضوی بزرگ‌ترین مانع اجرای زنده سرود، نبود امکانات فنی و استاندارد صدا است. ⭕️او می‌گوید: «ما اغلب با سیستم صوتی ضعیف و صدابردار ناآشنا مواجهیم. وقتی بالانس صدا به‌هم می‌ریزد، سرپرست ترجیح می‌دهد از پلی‌بک استفاده کند تا زحمات گروه خراب نشود.» ⭕️کمبود بودجه و حمایت مالی مسئله‌ی اصلی دیگر است؛ تأمین میکروفن بی‌سیم و صدابردار حرفه‌ای برای گروه‌های فرهنگی تقریباً غیرممکن است. این موضوع در کنار نگرانی از خطای بچه‌ها با سن کم، مربی را به سمت تضمین کیفیت با فایل ضبط شده سوق می‌دهد. 📣قاضوی تأکید می‌کند: «اجرای زنده—حتی با خطا—خیلی باارزش‌تره، اگر حمایت و فضای فنی مناسب فراهم شود.» توضیحات بیشتر این گفت و گو را در «ادامه مطلب» بخوانید: 🌐 کانال سینوا - مرجع سرود و جمعخوانی ا Sinavaa_com ا

#سرود #پلی_بک #اجرای_زنده #گروه_سرود #شمیم_یاس #تحریریه_سینوا موانع فنی و مالی: دلایل پنهان ترجیح پلی‌بک در گروه‌های سرود گفت‌وگو با خانم قاضوی، سرپرست گروه شمیم یاس تهران درحالی‌که بسیاری از سرپرستان گروه‌های سرود، به ارزش اجرای زنده واقفند، اما در میدان عمل، استفاده از فایل‌های ضبط‌شده به یک ضرورت تبدیل شده است. خانم قاضوی، سرپرست گروه شمیم یاس تهران، دلایل این انتخاب دشوار را در نبود شرایط استاندارد و حمایت‌های لازم می‌بیند. بحران زیرساخت و استاندارد نبودن صدا بزرگ‌ترین مانع اجرای زنده در سرود، در دسترس نبودن امکانات فنی است. او می‌گوید: «ما معمولاً با فضاهایی مواجهیم که یا سیستم صوتی ضعیف است، یا بدتر از آن، صدابردار آشنا به کار سرود ندارند.» این مسئله عواقب جدی دارد: «وقتی بچه‌ها با ذوق تمرین می‌کنند و بعد روی صحنه صدای میکروفن‌ها قطع‌ و وصل می‌شه یا بالانس صدا به‌هم می‌ریزه، طبیعیه که سرپرست ترجیح بده از پلی‌بک استفاده کنه تا اجرای گروه خراب نشه.» فشار زمان و غیبت هماهنگی اجرایی چالش دیگر، فشار زمانی و اجرایی است: «در جشن‌ها و برنامه‌های رسمی، زمان‌بندی فشرده‌ست و فرصت لازم برای چک صدا، تنظیم میکروفن‌ها یا تمرین در محل وجود ندارد. خیلی وقت‌ها هم ما تا آخرین لحظه نمی‌دانیم چه تجهیزاتی قرار است در محل باشد، یا اصلاً صدابردار جدا داریم یا نه!» این عدم قطعیت، ریسک اجرای زنده را به‌شدت بالا می‌برد. کمبود بودجه و هزینه‌های پنهان اجرای زنده مسئله‌ی سوم، کمبود بودجه و حمایت مالی است. خانم قاضوی هزینه‌های اجرای زنده را برشمرد: «اجرای زنده هزینه‌ی بیشتری دارد: میکروفن بی‌سیم برای هر نفر، مانیتور صحنه (برای شنیدن صدای خودشان)، صدابردار حرفه‌ای، و حمل‌ونقل تجهیزات.» او تأکید می‌کند که تأمین این هزینه‌ها برای یک گروه سرود دانش‌آموزی یا فرهنگی تقریباً غیرممکن است و بار مالی آن به عهده سرپرست گروه می‌افتد. ارزش اجرای زنده، فراتر از نتیجه در کنار این‌ها، نگرانی از خطای بچه‌ها در اجرای زنده هم هست. مربیان برای تحویل یک کار تمیز و هماهنگ و جلوگیری از بین رفتن زحمات، به سمت پلی‌بک می‌روند. با این حال، او معتقد است: «من شخصاً می‌گویم اجرای زنده—حتی با خطا—خیلی باارزش‌تره. چون بچه‌ها یاد می‌گیرن مسئولیت بگیرن، گوششون به همدیگه عادت می‌کنه، و حس واقعی کار گروهی رو تجربه می‌کنن. اگه فضای فنی و حمایتی به اندازه‌ی کافی فراهم بشه، مطمئناً بیشتر گروه‌ها ترجیح می‌دن زنده اجرا کنن تا با مردم ارتباط واقعی بگیرن.» 🌐 کانال سینوا - مرجع سرود و جمعخوانی ا Sinavaa_com ا