لشکریان یزید گفته‌اند: عباس(ع) اندکی تأمل کرد، بعد دیدیم آب نخورده بیرون آمد، آنجا کسی ندانست که چرا او آب نیاشامید، اما وقتی که بیرون آمد رجزی خواند که از آن می‌شد فهمید چرا آب ننوشید.  در برخی از مقاتل نقل شده است هنگامی که حضرت ابوالفضل العباس(ع) به شریعه آب فرات رسید، آب را برداشت تا چشمش به آب افتاد، به یاد لب‌هاى تشنه امام حسین و فریادهای العطش دختران و کودکان افتاد و دلش نیامد که آب بنوشد و آب را روى آب ریخت و گفت: من آب بخورم و آقایم تشنه باشد!؟ برخی در این زمینه شبهه کردند که چه کسی این مطالب را از حضرت(ع) شنیده، در حالی‌که دشمن او را احاطه کرده بود؟ *جمله‌ای که حضرت عباس(ع) در کنار شریعه فرات گفت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم این‌گونه به این شبهه پاسخ می‌دهد: قبل از پاسخ، نکته‌ای در رابطه با مقام و منزلت حضرت عباس(ع) ذکر می‌شود: امام سجاد(ع) می فرماید: «برای عمویم عباس(ع) در روز قیامت و در پیشگاه خدای تبارک و تعالی، مقام و منزلتی است که همه شهیدان در روز قیامت به آن غبطه می‌خورند و آرزوی چنین مقامی را می‌کشند».[1] بنابراین، حضرت عباس(ع) تمام عمرش را در خدمت ائمه زمان خود گذرانده، بخشی از عمرش را در خدمت پدر بزرگوارش امیرالمؤمنین(ع) و بخشی دیگر از عمر شریف خود را در خدمت برادر بزرگوارش امام حسن(ع) گذراند، وقتی که امام حسن(ع) به شهادت رسید، عباس(ع) همیشه ملازم و همراه برادرش امام حسین(ع) بود. از همان آغاز حرکت امام حسین(ع) از مدینه به طرف مکه و نیز از مکه به طرف کربلا حضرت عباس(ع) لحظه‌ای از برادرش جدا نشد، وی پرچمدار و علمدار دشت کربلا و ساقی تشنه لبان بود. وقتی که در روز عاشورا نوبت به آن بزرگوار رسید و تلاش کرد که با ورود به شریعه فرات، مشک خود را پر و برای تشنه لبان خیمه ها آب برساند، طبق نقل برخی از منابع: کفی از آب برداشت و خواست بیاشامد، به یاد لب تشنه برادرش امام حسین(ع) افتاد، آب را روی آب ریخت.[2] سپس مشک را پر از آب کرد و با دهان تشنه از شریعه فرات خارج شد. آن‌گاه به خود چنین خطاب کرد: «یا نفسمن بعد الحسین هونی و بعده لا کنت ان تکونی هذا الحسین وارد المنون و تشربین بارد المعین تالله ما هذا فعال دینی».[3] ای نفس! بعد از حسین، زندگی تو ارزش ندارد و نباید بعد از او باقی بمانی، این حسین است که لب تشنه و در خطر مرگ قرار دارد، می‌خواهی آب گوارا و خنک بیاشامی، سوگند به خدا دین من اجازه چنین کاری را نمی‌دهد... . بنابراین، حضرت عباس(ع) کفی از آب پر کرد تا بیاشامد، ولی آب را روی آب ریخت، آن‌هایی که ناظر این جریان بوده‌اند (لشکریان یزید) گفته‌اند: آن حضرت اندکی تأمل کرد، بعد دیدیم آب نخورده بیرون آمد. آنجا کسی ندانست که چرا آن بزرگوار آب نیاشامید، اما وقتی که بیرون آمد رجزی (اشعار فوق الذکر) خواند که در این رجز مخاطب خودش بوده نه دیگران، از این رجز فهمیدند که چرا آب نیاشامید.[4] وقتی که به یاد لبان تشنه حسین(ع) افتاد از آشامیدن آب صرف نظر کرد و خواست که هر طور که شده برای خیمه‌های برادرش آب بیاورد، ولی افسوس که چنین نشد. نتیجه می‌گیریم: خود لشکریان عمر سعد دیدند که حضرت، آب را روی آب ریخت و نیز رجزی خواند و علت آن را نیز به خوبی توضیح داد، باید توجه داشته باشید که رجزخوانی یکی از روش‌های مرسوم سپاهیان بوده که یکی از کاربردهایش، برای نشان دادن میزان انگیزه و ولایت پذیریشان، به دشمنان بوده است.   *معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1ـ حماسه حسینی، شهید مطهری. 2ـ نفس المهموم، شیخ عباس قمی. 3ـ منتهی الآمال، شیخ عباس قمی. 4ـ مقتل جامع، مهدی پیشوایی.   *پی‌نوشت‌ها: [1]. شیخ عباس قمی، سفینة البحار، ج2، ص155؛ منتخب التواریخ، ص257. [2]. ابو مخنف، مقتل الحسین، تحقیق حسین غفاری، قم، مطبعة العلمیة، ص179. [3]. محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج45، ص41؛ کبریت الاحمر، ص159؛ شیخ سلیمان بن ابراهیم قندوزی حنفی، ینابیع المودة، تحقیق سید علی جمال اشرف حسینی، چاپ اول، 1416ق، دارالاسوه. [4]. استاد شهید مطهری، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، چاپ پنجاه و ششم، 1386ش، ج1، ص87 و 88

مادران بهشتی اینگونه‌اند👆 عجب!!! مادری تنها (حضرت مریم) چون خدایی بود، خدا هم هنگام بارداریِ او، خرمای تازه و نهر جاری به او هدیه داد...🤗 این آیات مرا یاد این عبارت انداخت که: 👌مَن کانَ لِله کانَ اللهُ لَه یعنی هرکس برای خدا (و در خدمت خدا) باشد، خدا هم برای او خواهد بود. بیایید برای‌خدا باشیم👈سود آنجاست سوره‌مریم آیات۲۶تا۲۸باصدای‌عبدالباسط #به_ترجمه_آیات_دقت_کنید

حضرت رسول اکرم(ص) در طی روایتی می فرماید：   مَا أُوذِی نَبِی مِثْلَ مَا أُوذِیتُ   هیچ پیامبری به اندازه ی من اذیت نشد!(بحارالانوار مجلسی، ج۳۹، ص۵۶) این در حالی است که آنچه در قرآن کریم و احادیث و تاریخ انبیاء آمده است، پیامبرانی بودند که به طُرق مختلف مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند؛ چه أذیت جسمی و چه روحی! پیامبرانی همچون حضرت زکریا(ع) و حضرت یحیی(ع) که فجیعانه به شهادت رسیدند و یا مثل موسی(ع) که قومش در مقابل چشمانش بت پرست شدند. و سایر پیامبرانی که در این راه، رنج و عذابهای فراوانی دیده اند. حال جای سوال اینکه؛ منظور حضرت رسول(ص) از فرمایش فوق چیست؟ چه چیز ایشان را آنچنان آزرده خاطر کرده است، که چنین فرمودند؟  در این باره چند نکته بر اساس این روایت تقدیم می شود: با توجه به تصریح لفظ [نبیّ]، این روایت فقط شامل دوران نبوت ایشان می شود! (یعنی فقط طول ۲۳ سال نبوت)! پس شامل قبل از بعثت نیست. وقایع و مصائب وارده بر اهل بیت رسول اکرم(ص) از قبیل حمله به خانه حضرت فاطمه(س) و شهادت ایشان، غصب فدک و غصب خلافت توسط اصحاب سقیفه و خانه نشینی امام علی(ع) و.. نیز بعد از رحلت رسول اکرم(ص) بوده است. از  طرفی هر چند حضرت رسول اکرم(ص) در ابتدای رسالت خود متحمل رنج واذیت جسمی از قبیل ریخته شدن خار بر سر راه حضرت(ع) و خالی کردن شکمبه ی شتر بر سر مبارک و یا ریختن خاکستر از بالای پشت بام، یا اهانت کودکان طائفی به حضرت(ص) و در نهایت شکسته شدن دندان های مبارک در جنگ احد، وتحمل سه سال شعب ابی طالب(ع) بوده است، اما به نظر می رسد اذیتی که حضرت(ص) متذکر آن شده اند اینها نباشد. پس قضیه چیز دیگری است، اما اینکه رسول اکرم(ص) آخرین پیامبر و مقرب ترین انبیا و افراد نزد خداوند، حداقل از دیدگاه مسلمانان امری قطعی و مسلم است که جای هیچ شک و تردیدی در آن نیست و این قرب و برتری نیست مگر بواسطه ی برتری کمالات و صفات نفسانی که پیامبر اکرم(ص) نسبت به باقی پیامبران داشته اند. از جمله ی این صفات کمالی عشق و علاقه ای بود که پیامبر(ص) بر انسان ها، خصوصاً امت خود داشتند و تلاشی که در جهت هدایت آنان ایفاء نموده اند. مؤید این کلام، آیات قرآن است آنجا که خداوند می فرماید:   وَ ما أَرْسَلْناک إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمین     ما تو را جز برای رحمت جهانیان نفرستادیم. یا آنجا که می فرماید:   لَقَدْ جاءَکمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکمْ عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیکمْ بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُفٌ رَحیمٌ   به یقین، پیامبری از میان شما به سویتان آمد که رنج های شما بر او سخت است؛ و اصرار بر هدایت شما دارد؛ و نسبت به مؤمنان، رئوف و مهربان است. حتی در برهه ای می بینیم خداوند از سر دلسوزی و رأفت پیامبر اکرم(ص) خود را نصیحت می فرماید که؛ برای دیگران این مقدار به خود سخت نگیرد و به قول معروف این مقدار خود را اذیت نکند که گویی نزدیک است خود را از غم و همّ ایمان و کفرشان هلاک کنی. از جمله این آیات اینکه خداوند می فرماید:   لَعَلَّک باخِعٌ نَفْسَک أَلاّ یکونُوا مُؤْمِنِینَ   شاید تو از اینکه مشرکان ایمان نمی آورند، جان خود را تباه سازی. این میزان از شفقت و مهربانی همه نشان از مقام بلند و سعه ی صدر پیامبرِ رحمت(ص) دارد. با توجه به این مساله که پیامبر(ص) از سائر پیامبران دلسوزتر نسبت به امت و مردم بودند تبعاً گمراهی و به بیراهه رفتن آنان نیز برای پیامبر اکرم(ص) نسبت به باقی انبیا سخت تر خواهد بود. لذا بر رسول اکرم(ص)، توطئه منافقان، دوری از وطن، سختی و مشکلاتی که به اهل بیت(ع) او می رسید و یا خواهد رسید (طبق اخباری که به پیامبر نازل می شد) از قبیل؛ بی وفائی یاران و تهمت ها، آزار و اذیت های آنان و...سختر بود و روح ایشان را بیشتر به درد می آورد. در نتیجه اگر بیان شود هیچ پیامبر مانند پیامبر اسلام اذیت و آزار نشدند سخنی گزاف نخواهد بود. اما در روایتی دیگر حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند：   شَیَّبَتنِی سُورَةُ هُودِِ   سوره ی هود مرا پیر کرد.(مجمع البیان طبرسی، ج۳، ص۲۲۷) مفسران منظور از این روایت را آیه زیر می دانند：   فَاسْتَقِمْ کما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَک   پس به همان گونه که فرمان یافته ای، استقامت کن، و نیز کسانی که با تو به سوی خدا آمده اند(آنان نیز باید استقامت کنند!)(۶) در تفسیر مجمع البیان از ابن عباس روایت شده : هیچ آیه ای شدیدتر و مشکل تر از این آیه بر رسول اکرم(ص) نازل نشد؛ لذا هنگامی که اصحاب از آن حضرت(ص) پرسیدند: چرا به این زودی موهای شما سفید و آثار پیری نمایان شده است؟ فرمود: سوره هود مرا پیر کرد. یادآوری می شود که آیه یاد شده شامل چند دستور مهم است : یعنی استقامت و پایداری برای خدا و رهبری و مبارزه در مسیر حق و عدالت! چنان که در برخی روایات نیز وارد شده است که پیامبر اکرم(ص) فرمود: سورة هود مرا پیر کرد، برای خاطر این آیه و اشاره فرمود به آیه ۱۱۲ هود، با آن که شبیه این آیه

بدون و من تاب معک  در سوره شوری نیز وارد شده است، ولی حضرت(ص) فقط نام سوره هود را نام می برند، این برای آن است که خدای تعالی استقامت امت را نیز از ایشان خواسته است و حضرت(ص) بیم آن داشت که مأموریت انجام نگیرد و گرنه خود آن حضرت(ص) استقامت داشت. همراه کردن دیگران و بالا بردن دید آنها تا حدی که بتوانند در مقابل هجمه و توطئه ی منافقان، دوش به دوش پیامبر(ص) در راستای اهداف والای دین اسلام حرکت کنند، این مهم قدری زحمت اکرم(ص) را دو چندان می کرد.(تفسیر نمونه آیت الله مکارم، ج۹، ص۲۵۹)

🎥 #کلیپ_تصویری | ✋🏻 در هر نقش و مسئولیتی که داریم، وظیفه ما چیست؟ ❤️ #مقام_معظم_رهبری (حفظه الله)❤️

🔹 عصبانیت شعله ای از آتش جهنمه... 🔸استاد #انصاریان

♨️همت بلند دار 🎤حجت الاسلام #عالی

🔸اکثر کسانی که به دوزخ می‌روند، به خاطر نفهمیدن این حقیقت است! 👈🏻 این رو به فرزندتون یاد بدید 🔹استاد #پناهیان

♨️الماس وجود 🎤حجت الاسلام #عالی

🔹گرفتاری علائق نفسانی 🔸آیت الله #حق_شناس ره

🔸شرح‌ حدیث‌ معراج 🔹استاد #وطن_خواه

📌حجه الاسلام #دارستانی 📢تا ما به همدیگر رحم نکنیم، امام زمان(عج)نمی آید.

⚫️⬛️⚫️⬛️⚫️⬛️⚫️⬛️⚫️⬛️⚫️ چو عالَم شد پر از ظلمت، مَه‌ای از نور می‌آید زمین سرد و هوا تاریک، کسی از دور می‌آید خمینی روح حق بود و به حق پیوست، اما باز یکی چون موسی عمران، کنون از طور می‌آید برو خاموش ای نادان، نزن نعره در این میدان کنون از لشکر عشاق، حسین را پور می‌آید عَلَم بر دوش این سید، نهاده حضرت مهدی(عج) جهان را پیش چشمانش، اَقَل از مور می‌آید غلامی کن به درگاه ولیّت، آرمان هر شب که عالم شد پر از ظلمت، مَه‌ای از نور می‌آید

🔰 سخن‌نگاشت | مشکلات معیشتی نباید مردم را از حضور در انتخابات دلسرد کند 👈🏼 راه حل مشکلات، حضور در پای صندوق رای و انتخاب درست است 🔻رهبر انقلاب: گفته میشود برخی بخاطر مشکلات معیشتی مردد هستند که در انتخابات شرکت نکنند. نبایستی این چیزها ما را دلسرد کند درباره انتخابات. اگر نابسامانی و ناکارآمدی وجود دارد باید آن‌را با انتخاب درست و خوب جبران کنیم نه با عدم انتخاب. اگر ضعفی در مدیریتها وجود دارد راه چاره آن چیست؟ که ما در مدیریتها دخالت نکنیم؟ یا نه، یک مدیریت به معنای واقعی کلمه اسلامی و مردمی انتخاب کنیم. ۱۴۰۰/۳/۱۴ #انتخابات #حضور_حداکثری #امام_خمینی .

#بد_اخلاقی هرکس بد اخلاق باشد خودش را عذاب میدهد

✔️تست شیعه شناسی✖️ ✅امام صادق علیه‌السلام: شیعیان ما را در سه مورد آزمایش کنید: ۱- موقع نماز، که چگونه رعایت آن را می‌نمایند. ۲- اسرار یکدیگر را چگونه نگهداری می‌کنند. ۳- نسبت به اموال و ثروتشان، که چگونه به دیگران رسیدگی می‌کنند. 📚وسائل الشیعة، جلد ۴، صفحه ۱۱۲ #امام_خمینی

💎 بهترین و بدترین مردم 🔻امام حسن مجتبى عليه‌السلام: اَلنّاسُ اَرْبَعَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ لَهُ خُلقٌ وَ لا خَلاقَ لَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَهُخَلاقٌ وَ لا خُلقَ لَهُ، قَدْ ذَهَبَ الرّابِـعُ وَ هُوَ الَّذى لا خَلاقَ وَ لا خُلقَ لَهُ وَ ذلِكَ شَرُّ النّاسِوَ مِنْهُمْ مَنْ لَهُ خُلقٌ وَ خَلاقٌ فَذلِكَ خَيْرُ النّاسِ؛ 🔻مردم چهار دسته‌اند: ◻️ دسته‌اى از آنها اخلاق دارند، امّا بهره‌اى (از دنيا) ندارند. ◻️ دسته‌اى بهره‌مندند، اما اخلاق ندارند. ◻️ دسته‌اى نه بهره‌اى (از دنيا) و نه اخلاق دارند كه اينها بدترين مردم‌اند. ◻️ و دسته‌اى كه هم اخلاق دارند و هم (از دنيا) بهره‌مندند كه اينان، بهترين مردم‌اند. 📚 بحارالأنوار، ج 70، ص 10، ح 8 ‌ ‌ •┈┈••✾••┈┈•

#نهج_البلاغه 💥وَالْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ 🌓«ترس مایه نقصان مى شود» 📚#حکمت_3

امیرالمؤمنین علیه السلام برای مردم سخنرانی کرد و فرمود : ای مردم همانا آغاز پیدایش آشوب ها فرمانبری هوس ها و بدعت نهادن احکامی است بر خلاف قرآن که مردمی به دنبال مردمی آن را به دست گیرند . اگر باطل برهنه می بود بر خردمندی نهان نمی گشت و اگر حق ناآمیخته مینمود اختلافی پیدا نمی شد ولی مشتی از حق و مشتی از باطل گرفته و آمیخته شوند و با هم پیش آیند ، اینجاست که شیطان بر دوستان خود چیره شود و آن ها که از جانب خدا سبقت نیکی داشتند نجات یابند

🔔نومیدى چرا⁉️ #نهج_البلاغه ▫️عَجِبْتُ لِمَنْ یَقْنَطُ وَمَعَهُ الاِْسْتِغْفَارُ. 🌓درشگفتم از کسی که می تواند استغفار کندو ناامید است. 📚#حکمت_87

 امام صادق ع چنین امده است : قَالَ لَا إِیمَانَ لِمَنْ لَا حَیَاءَ لَهُ ؛ کسی که حیا ندارد ایمان ندارد . 

⚫️ صلوات خاصه امام صادق علیه‌السلام