علی(علیهالسلام) فرمودند: «اعقلکم احیاکم» و یا میفرمایند:أعقل الناس أحياهم» عاقلترین شما کسی است که با حیاترین شما است
🏴🏴🏴سه خصلت مومن 🏴🏴🏴
💢امام صادق علیهالسلام فرمود: مؤمن جز به سه خصلت نیک نشود: فهم عمیق در دین، اندازهدارى نیکو در زندگانى و بردبارى بر ناگوارى.
🔻لَا يَصْلُحُ الْمُؤْمِنُ إِلَّا عَلَى ثَلَاثِ خِصَالٍ التَّفَقُّهِ فِي الدِّينِ وَ حُسْنِ التَّقْدِيرِ فِي الْمَعِيشَةِ وَ الصَّبْرِ عَلَى النَّائِبَةِ. (تحفالعقول، ص۳۵۸)
🔰مهمترین دعا در آخرالزمان
◾️امام صادق (علیهالسلام) به زراره فرمود:
اگر آخرالزمان را درک کردی، این دعا را بخوان:
"اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَكَ، فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِيَّكَ؛ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَكَ، فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ؛ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ، فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِی."
پروردگارا! خودت را به من بشناسان؛ که همانا اگر چنین نکنی، پیامبرت را نمیشناسم. پروردگارا، پیامبرت را به من بشناسان؛ وگرنه حجّتت را نمیشناسم. پروردگارا، حجّتت را به من بشناسان، وگرنه از دینم گمراه میشوم.
امام صادق(علیهالسلام) در آن دعای نورانی به زراره فرمود که عالمان و مؤمنان، خلیفۀ اماماند؛ اگر امام را نشناسند، چگونه میتوانند کار او و دستورش را اجرا کنند و چنانچه فرمایش ایشان را اجرا نکنند، حرمتی ندارند. امام هم خلیفۀ پیغمبر است و آنان اگر پیغمبر را نشناسند، امام را نخواهند شناخت.»
#امام_زمان
#شهادت_امام_جعفر_صادق
@sireyealavi
امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
مهمان خود را اکرام کن، هرچند حقیر باشد و در مقابل پدر و مادر خود به ادب برخیز، هرچند امیر باشی
(غررالحکم ج۲ص۱۹۱)
🌕 تمام عمر به او خدمت میکردم
🔵 از امام صادق عليهالسّلام سؤال شد:
آیا قائم به دنیا آمده است؟ حضرت فرمود:
«لا وَ لَوْ أَدْرَکْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَیامَ حَیاتِی»
«خیر! اگر او را درک می کردم، در تمام ایام زندگی ام به او خدمت میکردم»
📚 بحارالأنوار ج ۵۱ ص ۱۴۸
⚫️ شهادت صادق آل محمد علیه السلام بر امام زمان علیه السلام و همه منتظران تسلیت باد.
☀️امیر المؤمنین علی ولی الله فرمودند:
🔸 صله رحم مایه فزونی مال و طول عمر است.
(نشر دهید)
📚 نهج البلاغه بخشی از خطبه ۱۱۰
🔸🔹🍃🌸🍃🔹🔸
از امام صادق؏پرسیدند؛
بهترین دیدنی در بهشت چیه؟
فرمودند:
تماشاکردن حسيـــن ما
لذت بخش ترين ديدني بهشت است.🥺♥️
«امام جعفرصادق(علیهالسلام)»:
صاحب الحیاء خیرٌ کلّه و من حرم الحیاء شرٌ کلّه و إن تعبّد و تورّع.
🌹🌹🌹🌹
آدم حیادار سراسر وجودش خیر و سعادت است و آن کس که از نعمت حیا ناکام مانده سراسر وجودش شرّ و نگونبختی است هر چند عبادت کند و متقی و پرهیزکار هم باشد. (مستدرک، ج 8، ص 463)
☘☘☘☘
⭐️ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص):
⭐️ مَا کَانَ الْفُحْشُ فِی شَیْءٍ قَطُّ إِلَّا شَانَهُ وَ لَا کَانَ الْحَیَاءُ فِی شَیْءٍ قَطُّ إِلَّا زَانَهُ
🌷🌷🌷🌷
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: بى شرمى با چیزى همراه نشد، مگر این که آن را زشت گردانید. و حیا، با چیزى همراه نگشت، مگر این که آن را آراست .
[الأمالی للشیخ الطوسی]
🍀🍀🍀🍀🍀
«امام جعفرصادق(علیهالسلام)»:
ثلاثٌ مَن لَم تَكُن فیهِ فَلا یُرجی خَیرُهُ اَبداً: مَن لَم یَخشَ اللهَ فیالغَیبِ وَ لَم یَرْعَ فیالشَّیبِ وَ لَم یَستَحِ مِن اَلعَیبِ.
این سه چیز در هر کس نباشد دیگر هرگز خیر و امیدی به او نیست: کسی که در خلوت و نهان از خدا نمیترسد و در سنین پیری متنبه و بیدار نمیشود و از عیوب و زشتیهای خود شرم و حیا نمیکند.
(وسائل، ج ١١، ص ٣٨٢)
رسول خدا صلي الله عليه واله می فرمایند:
كسي كه شرم و حياء نداشته باشد دين ندارد، و كسي كه در دنيا از شرم و حياء بي بهره باشد، وارد بهشت نخواهد شد.
مَنْ لم يكُنْ لَهو حياءٌ فلا دينَ لَهو و مَنْ لَمْ يكنْ لهو حياءٌ في الدّنيا لَمْ يدخُلِ الجنَّة.
كنز العمّال، جلد 3، صفحه 125
🌹 پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
🌸 قلّةٌ الحیاء کفرٌ.
بیحیایی (در حد) کفر و بیدینی است!
(مستدرک، ج 8، ص 466)
🌸 من لم یستح من الله فی العلانیة لم یستح من الله فیالسّرّ.
کسی که آشکارا و در انظار مردم از خدا حیا نمیکند (مسلّماً) در تنهایی و خلوت هم از خدا شرم نخواهد داشت.
(میزانالحکمة، ج 2، ص 566)
امام علی (ع) میفرمایند:
ینبغی للمسلم أن یتجنب مواخاة: الماجن الفاجر، والأحق، و الکذاب؛
🌹🌹🌹🌹
مسلمان باید از برادری کردن با سه گروه دوری کنند: شوخ بی حیا، احمق و دروغگو.
اصول کافی
🍀🍀🍀🍀
⭐️امام باقر ع
قُولوا لِلنّاسِ أحْسَنَ مَا تُحبّونَ أنْ یُقالَ لَکُمْ، فَاِنَّ اللّه َ عزَّوَجلَّ یُبْغِضُ اللَّعّانَ السَّبّابَ الطَّعّانَ عَلىَ الْمُؤمِنین، اَلفاحِشَ الْمُتَفَّحِشَ السّائَلَ الْمُلْحِفَ، وَ یُحِبُّ الحَیّى الْحَلیمَ اَ لْعفیفَ الْمُتعَفِّـفَ؛
🌹🌹🌹🌹
بهترین سخنى که دوست دارید مردم به شما بگویند، به آنها بگویید، چرا که خداوند، لعنت کننده، دشنام دهنده، زخم زبان زن بر مؤمنان، زشت گفتار، بدزبان و گداى سمج را دشمن مى دارد و با حیا و بردبار و عفیفِ پارسا را دوست دارد.
امالى صدوق
«پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
اَلحیاءُ جَوهرٌ یُزیلُهُ الطَّمَعُ.
حیا یک گوهری است که حرص و طمع آن را از انسان سلب میکند.
(آدم طمعکار دیگر حُجب و حیا ندارد)
(زبدةالاحادیث، ج ١، ص ١٦٧)
قال علی (علیه السلام):
«اِیّاکَ وَالقُحَة فَأنَّها تَحدُوکَ عَلی رُکوبٍ القَبائح وَ التَّهَجُّم عَلی السَیّئات؛
از بی شرمی و بی حیایی دُوری کن، زیرا این (صفت زشت) تو را بر زشتیها مسلط می کند و بسوی بدیها به پیش می برد.»
غررالحکم، ج ۲، ص ۲
امام موسیكاظم(علیهالسلام)»:
الحیاءُ مِنَ الایمانِ وَالایمانُ فیالجَنَّهِ.
شرم و حیا نشانة ایمان است و جای ایمان در بهشت است. (بحار، ج ٧٨، ص ٤٠٩)
«امام جعفرصادق(علیهالسلام)»:
لاایمانَ لِمَن لاحَیاءَ لَهُ.
كسی كه حیا ندارد ایمان ندارد!
(اصول كافی، ج ٣، ص ١٦٤)
مولی امیرالمؤمنین علیهالسلام»:
الحیاءُ یَصُدُّ عَن فِعلِ القَبیح.
حُجب و حیا، انسان را از كارهای زشت و ناروا باز میدارد
. (فهرست غرر، ص ٨٧)
پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
اذا رَأَیتَ مِن اَخیكَ ثَلاثَ خِصالٍ فَارْجُه: الحیاءُ وَ الأَمانَةُ وَالصِّدقُ و اذا لَم تَرَها فَلا تَرجُهْ.
🌹🌹🌹🌹🌹
اگر برادر دینیات سه خصلت حیا و امانت و صداقت را داشت به او امید داشته باش واِلّا از او قطع امید کن.
(نهجالفصاحه، ج ١، ص ٣٩)
امام موسیبن جعفر(ع):
اِستَحیوُا مِناللهِ فی سَرائِرِكُم كما تَستَحیوُنَ مِنَ النّاسِ فی عَلاِنَیِتكم.
همان گونه که در ظاهر از مردم حُجب و حیا میکنید در خلوت و نهان نیز از خدا شرم داشته باشید. (بحار، ج ٧٨، ص ٣٠٩)
«امام رضا(علیهالسلام)»:
مَن اَلقی جِلبابَ الحَیاءِ فلا غیِبةَ لَهُ.
كسی كه جامة شرم و حیا را از تن به دور كرد دیگر غیبت كردن او جایز و بلامانع است.
(مُسند الاِمام الرضا علیهالسلام، ج ١، ص ٢٨٠)
مولا علی ع
غایَه الحَیاءِ أن یَستَحیِىَ المَرءُ مِن نَفسِهِ؛
اوج حیا این است که آدمى از خودش حیا کند
تصنیف غررالحکم و دررالکلم
حضرت علی علیه السلام میفرماید:
🌺 «وَ مَنْ کَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَیاؤُهُ، وَ مَنْ قَلَّ حَیاؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ، وَ مَنْ قَلَّ وَرَعُهُ ماتَ قَلْبُهُ، وَ مَنْ ماتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النّارَ ؛
کسی که خطایش زیاد شود حیایش کم میشود (چون وقتی یک بار گناه کند خجالت میکشد؛ امّا وقتی تکرار شد دیگر خجالت نمیکشد و حیا کم میشود) و کسی که حیایش کم شد، زهدش کم میشود (پرهیز از گناه نمیکند) و کسی که پرهیز از گناهش کم شود، قلبش میمیرد، و کسی که قلبش بمیرد، اهل جهنّم است»
نهج البلاغه، کلمات قصار، ۳۴۹