eitaa logo
مسجد امام هادی علیه السلام
244 دنبال‌کننده
8.1هزار عکس
7.3هزار ویدیو
321 فایل
مشهد ؛ واقع در بولوار امیرالمؤمنین علیه السلام
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: وَأَعْطُوا السُّيُوفَ حُقُوقَهَا، وَوَطِّئُوا لِلْجُنُوبِ مَصَارِعَهَاوَاذْمُرُوا أَنْفُسَکُمْ عَلَى الطَّعْنِ الدَّعْسِيِّ وَالضَّرْبِ الطِّلَحْفِيِّ. 🔻حق شمشيرها را ادا کنيد و جاى درغلطيدن دشمن را مهيا سازيد. خود را براى زدن سخت‌ترين نيزه و شديدترين ضربه شمشير بر پيکر دشمن به هيجان در آوريد. 📚 نهج‌البلاغه - نامه۱۶
💠 💠 💎 نعمت وجود رزمندگان 🔻امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام: الجُنودُ عِزُّ الدِّينِ و حُصُونُ الوُلاةِ 🔹 رزمندگان، مايه عزّت دين و دژهاى واليان‌اند. 📚 غررالحكم، ح ۱۹۵۳
▪️امام حسین علیه‌السلام: اذا وَرَدَت عَلَی العاقلِ لَمَّةٌ ، قَمَعَ الحُزنَ بِالحَزم و قَرَعَ العقلَ لِلاِحتیال. ▪️چون پیشامد سختی بر عاقل در رسد، غم را با دوراندیشی می‌رانَد و درگاه عقل را برای چاره جویی می‌کوبد. 📚 نزهة الناظر، ص۸٤، ح١٣
▪️امام حسین علیه‌السلام: إيّاكَ و ظُلمَ مَن لا يَجِدُ عَلَيكَ ناصِرا إلاَّ اللّهَ. ▪️بپرهيز از اين كه بركسى كه جز خداوند در برابر تو ياورى ندارد، ستم كنى. 📚 گزیده تحف العقول، ص۳۸
▪️امام رضا علیه‌السلام: يا بنَ شَبيبٍ ، إن كُنتَ باكِيا لِشَيءٍ فَابكِ لِلحُسَينِ [بنِ عليِّ ]بنِ أبي طالِبٍ عليهماالسلام؛ فإنَّهُ ذُبِحَ كَما يُذبَحُ الكَبشُ، و قُتِلَ مَعَهُ مِن أهلِ بَيتِهِ ثَمانِيَةَ عَشَرَ رَجُلاً ما لَهُم في الأرضِ شَبيهونَ. ▪️اى پسر شبيب! اگر مى‌خواهى براى چيزى بگريى، براى حسين[بن على]بن ابى طالب عليهماالسلام گريه كن؛ زيرا همان‌گونه كه قوچ را سر مى‌برند آن حضرت را سر بريدند و از افراد خانواده او هيجده مرد كشته شدند، كه در روى زمين نظير نداشتند. 📚 عيون أخبار الرِّضا، ج۱، ص۲۹۹، ح۵۸
▪️امام سجاد عليه‌السلام: خَيرُ مَفاتيحِ الاُمورِ الصِّدقُ، وخَيرُ خَواتيمِهَا الوَفاءُ. ▪️بهترين گشاينده كارها راستگويى؛ و بهترين پايان بخش آن، وفادارى است. 📚 بحارالأنوار، ج۷۸، ص۱۶۱
🔻امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام:‌صِیانَةُ المَرأةِ أنعَمُ لِحالِها وَ أدوَمُ لِجَمالها. 🔻صیانت زن او را شاداب‌تر و زیبایی‌اش را پایدارتر می‌کند. 📚 غررالحکم: ۵۸۲۰
▪️پیامبر خدا(صل‌الله‌علیه‌وآله): يَا أَيُّهَا النَّاسُ هَذَا الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ فَاعْرِفُوهُ فَوَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنَّهُ لَفِي الْجَنَّةِ وَ مُحِبِّيهِ فِي الْجَنَّةِ وَ مُحِبِّي مُحِبِّيهِ فِي الْجَنَّةِ. ▪️ای مردم! این حسین، فرزند علی است. او را بشناسید. سوگند به آن که جانم در دست اوست، او و دوستدارانش و دوستداران دوستدارانش در بهشت‌اند. 📚 الأمالی (للصدوق)، ص۳۵۵
🔻امام صادق علیه‌السلام: المُقيمُ علَى الذَّنبِ و هُو مِنهُ مُستَغفِرٌ كَالمُستَهزئَ 🔻كسى كه از گناه استغفار كند و باز به آن ادامه دهد، مانند شخص مسخره كننده است. 📚 ميزان‌الحكمه، ج۸، ص۴۷۴
🔻امام صادق(علیه‌السلام): إنّ المَيِّتَ إذا ماتَ بَعَثَ اللّهُ مَلَكا إلى أوجَعِ أهلِهِ، فَمَسَحَ على قَلبِهِ فَأنساهُ لَوعَةَ الحُزنِ، و لو لا ذلكَ لَم تَعمُرِ الدنيا. 🔻هرگاه كسى بميرد، خداوند فرشته‌اى را به سوى دردمندترين عضو خانواده او مى‌فرستد. پس بر قلب او دستى مى‌كشد و سوز و گداز غم را از ياد او مى‌برد و اگر چنين نبود، دنيا آباد نمى‌شد. 📚 الكافی، ج۳، ص۲۲۷
🔻امام صادق(عليه‌السلام): كَم مِن طالِبٍ لِلدُّنيا لَم يُدرِكها، ومُدرِكٍ لَها قَد فارَقَها ، فَلا يَشغَلَنَّكَ طَلَبُها عَن عَمَلِكَ ، وَالتَمِسها مِن مُعطيها ومالِكِها، فَكَم مِن حَريصٍ عَلَى الدُّنيا قَد صَرَعَتهُ، وَاشتَغَلَ بما أدرَكَ مِنها عَن طَلَبِ آخِرَتِهِ ، حَتّى فَنِيَ عُمُرُهُ وأدرَكَهُ أجَلُهُ. 🔻چه بسيار دنياطلبانى كه به آن نرسيدند و چه بسيار كسانى كه به دنيا رسيدند و از آن جدا شدند (و رفتند)! پس مبادا كه طلب دنيا، تو را از عمل كردن (براى آخرت) باز بدارد. و دنيا را از دهنده آن و مالكش (خداوند) بخواه. اى بسا آزمندِ به دنيا كه دنيا او را به خاك افكند و به جهت آنچه از دنيا به دست آورد، از طلب آخرتش بازماند، تا آن كه عمرش سپرى شد و مرگش فرا رسيد! 📚 الكافی، ج۲، ص۴۵۵
| 💠 زیارت امام حسین (ع) را رها نکن! 🔻عبدالملک خثعمی گوید: حضرت امام صادق (عليه‌السلام) به من فرمودند: 🔸ای عبدالملک! زيارت امام حسين -عليه السلام- را رها نكن و دوستان خود را هم به آن سفارش كن. 🔸با زیارت ایشان، خداوند عمرت را طولانى و روزى‌ات را زياد مى‌كند و زندگى‌ات را همراه با سعادت می‌كند و جز سعادتمند نمى‌ميرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى‌كند. 🔹[قال لي یا عبد الملك لا تدع زيارة الحسين بن علي علیه‌السلام و مر أصحابك بذلك يمد الله في عمرك و يزيد الله في رزقك و يحييك الله سعيدا و لا تموت إلا سعيدا و يكتبك سعيدا] 📗كامل الزيارات،ص۱۵۲