🌱داستان حاضر شدن امام کاظم ع بر جنازه بی بی شطیطه نیشابوری و اقامه نماز میت ، را در کانال مسجد دنبال کنید 👇👇 @masjedemamhadialaihesalam

🌱بسم الله الرحمن الرحیم🌱 🔍 امام کاظم علیه السلام با کنار هم قرار دادن دو آیه حرمت شراب را اثبات می کند : 📚 فروع کافی ج۶ ص۴۰۶ 👈يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ... ؛ از تو درباره شراب و قمار مى پرسند، بگو: در آن دو گناهى بزرگ است 📜 بقرة ۲۱۹ 👌در این👆آیه خداوند شراب را اثم کبیر معرفی می کند . 👈 قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالإِثْمَ... ؛ (اى پيامبر!) بگو: همانا پروردگارم كارهاى زشت و زننده، چه آشكار و چه پنهان، و گناه و... حرام کرده است . 📜 اعراف۳۳ 👌در این👆آیه خداوند حکم به حرمت اثم کرده است . نتیجه : شراب اثم است و اثم حرام است پس شراب حرام است👉👉 فثبت المطلوب

🌱بسم اللّه الرحمن الرحیم🌱 مطالبى درباره ى آيه ى تطهير «اِنَّما يُريدُ اللّهُ ليُذهِبَ عنكْم الرِّجْسَ اَهلَ البَيتِ وَ يُطهِّرَكُمْ تَطهيراً» ۱ ❇️ كلمه ى «اِنّما» نشانه ى اين است كه آيه ى شريفه درباره ى يك موهبت استثنايى در مورد اهل بيت عليهم السلام سخن مى گويد. ❇️ مراد از «يُريد»، اراده ى تكوينى است، زيرا اراده ى تشريعى خداوند، پاكى همه ى مردم است نه تنها اهل بيت پيامبر اكرم عليهم السلام. ❇️ مراد از «رجس» هر گونه ناپاكى ظاهرى و باطنى است. ۲ ❇️ مراد از «اهل البيت» همه ى خاندان پيامبر نيست، بلكه برخى افراد آن است كه نام آنان در روايات شيعه و سنّى آمده است. اين گروه عبارتند از: علىّ و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام. ⁉️ : دليل اين انحصار چيست؟ و چرا اين بخش از آيه درباره ى زنان پيامبر يا تمام خاندان آن حضرت نيست؟ 👌 پاسخ : 👈 رواياتى از خود همسران پيامبر حتّى از عايشه و امّ سلمه نقل شده كه آنان از رسول خداصلى الله عليه وآله پرسيدند: آيا ما هم جزء اهل بيت هستيم؟ پيامبر فرمود: خير. 👈 در روايات متعدّدى مى خوانيم: پيامبر عبايى بر سر اين پنج نفر كشيد (كه يكى از آنان خود حضرت بود) و فرمود: اين ها اهل بيت من هستند و اجازه ى ورود ديگران را نداد. 👈 پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله براى اين كه اختصاص اهل بيت را به پنج نفر ثابت كند، مدّت شش ماه (و به گفته ى بعضى روايات هشت يا نه ماه) به هنگام نماز صبح از كنار خانه ى فاطمه عليها السلام مى گذشت و مى فرمود: «الصّلاة يا اهل البيت انّما يريد اللّه ليذهب عنكم الرّجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا» در كتاب احقاق الحق بيش از هفتاد حديث از منابع معروف اهل سنّت درباره اختصاص آيه شريفه به پنج نفر ذكر شده و در كتاب شواهد التنزيل كه از كتب معروف اهل سنّت است بيش از يكصد و سى روايت در همين زمينه آمده است. ۳ به هر حال اين آيه شامل زنان پيامبر نمى شود زيرا: آنها گاهى مرتكب گناه مى شدند. در سوره ى تحريم مى خوانيم: پيامبر رازى را به بعضى از همسرانش فرمودند و او امانت دارى نكرد و به ديگرى گفت. قرآن اين عمل را گناه ناميده، فرمود: «ان تتوبا اِلى اللّه فقد صغت قلوبكما» ۴ عايشه كه همسر پيامبر بود، جنگ جمل را عليه حضرت على عليه السلام به راه انداخت و سپس پشيمان شد، با آنكه در اين جنگ عدّه بسيارى از مسلمانان كشته شدند؟ چند سؤال ⁉️ آيا «يطهّركم» به معناى آن نيست كه اهل بيت عليهم السلام آلودگى داشته اند و خداوند آنان را تطهير كرده است؟ 👌پاسخ : شرط تطهير آلودگى نيست، زيرا قرآن درباره ى حوريان بهشتى كلمه «مطهّرة» را به كار برده در حالى كه هيچ گونه آلودگى ندارند. به عبارت ديگر «يطهّركم» به معناى پاك نگه داشتن است نه پاك كردن از آلودگى قبلى. ⁉️ اگر اهل بيت تنها پنج نفرند، چرا اين آيه در ميان جملاتى قرار گرفته كه مربوط به زنان پيامبر است؟ 👌پاسخ : 👈 جمله ى «انّما يريد اللّه ...» به صورت جداگانه نازل شده ولى هنگام جمع آورى قرآن در اين جا قرار گرفته است. 👈 به گفته ى تفسير مجمع البيان، رسم فصيحان و شاعران و اديبان عرب اين بوده كه در لابلاى مطالب معمولى حرف جديد و مهمّى مطرح مى كنند تا تأثيرش بيشتر باشد. چنانكه در ميان اخبار صدا و سيما، اگر گوينده يك مرتبه بگويد: به خبرى كه هم اكنون به دستم رسيد توجّه فرماييد، اين گونه سخن گفتن يك شوك روانى و تبليغاتى ايجاد مى كند. نظير اين آيه را در آيه ى سوّم سوره ى مائده خوانديم كه مطلب مربوط به ولايت و امامت و كمال دين و تمام نعمت و يأس كفّار و رضاى الهى، در كنار احكام مربوط به گوشت خوك و خون، نازل شده و اين گونه جا سازى ها رمز حفظ قرآن از دستبرد نااهلان است. درست همان گونه كه گاهى زنان هنگام خروج از خانه زيور آلات خود را در لابلاى پنبه هاى متّكا قرار مى دهند. با اين كه طلا و پنبه رابطه اى ندارند ولى براى محفوظ ماندن از دستبرد نااهلان اين كار انجام مى گيرد. 👈 در ميان سفارش هايى كه به زنان پيامبر مى كند، يك مرتبه مى فرمايد: خدا اراده ى مخصوص بر عصمت اهل بيت دارد، يعنى اى زنان پيامبر! شما در خانه اى هستيد كه معصومين عليهم السلام هستند و حتماً بايد تقوا را بيشتر مراعات كنيد. 👈 در مورد اهل بيت ضمير جمع مذكر به كار رفته كه نشان غالب بودن مردان است، به خلاف جملات مربوط به زنان پيامبر كه در آنها از ضمير جمع مؤنث استفاده شده است. «بيوتكنّ، اقمن - عنكم، يطهّركم» گرچه اين آيه خطاب به زنان پيامبر است ولى قطعاً مراد همه ى زنان مسلمان هستند كه بايد به اين دستورها عمل كنند. ----- ۱. احزاب ۳۳. ۲. تفسير برهان. ۳. تفاسير نورالثقلين و نمونه. ۴. تحريم ۴.

جلسه اول اعتقادات، نوجوانان. استاد هندی

جلسه دوم اعتقادات، نوجوانان. استاد هندی

جلسه سوم اعتقادات برای نوجوانان. نقد نظریه فطرت به عنوان طریقی در قبال عقل، استاد سید محسن هندی @eategadat

ای یادگــار عتــرت و قـرآن بیا بیا  جان‌ها به لب رسیده ز هجران بیا بیا  گردیده سخت گلۀ بی صاحبت اسیر  در چنـگ گرگ‌هـای بیابــان بیا بیا  بشنـو صـدای نالـۀ مـولا درونِ چـاه  تا چنـد چشم فاطمـه گریـان بیا بیا  تا کی سـر حسین بـه بـالای نیزه‌ها؟  تا کی به خـاک آن تـن عریان بیا بیا  تا کی کبـود قامت زینب ز کعـب نی؟  تا کـی غـریب عتـرت و قـرآن بیا بیا  تا چند دست‌های عمویت به روی خاک  تا چنــد عمه‌هــات پریشــان بیا بیا  سقـای سـر بریـدۀ صحــرای کــربلا  گویـد همـاره بـا لـب عطشان بیا بیا  گر بی‌تو صبح عید برآید به چشم ماست  دلگیر تـو ز شام غریبــان بیا بیا  روز فراق بـاغ و گلستان بـرای ما  باشد سیه‌تر از شب زنـدان بیا بیا  اشعار «میثم»‌ات شده فریاد انتظار  تـا عمـر او نیافتــه پایـان بیا بیا

توحید برای نوجوانان جلسه 4 بررسی نظریه شهود حق متعال

🖤بسم اللّه الرحمن الرحیم❤️ اعمال شب اول محرم : اوّل: صد رکعت در هر رکعت حمد و توحید بخواند. دوّم: دو رکعت در رکعت اوّل حمد و انعام و در دوّم حمد و یَّس. سوّم: دو رکعت در هر رکعت حمد و یازده قُل هُوَاللّهُ اَحَدٌ در روایت است از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله که هر که در این شب این دو رکعت نماز را بجا آورد و صبحش را که اوّل سال است روزه بدارد مثل کسى است که تمام سال را مُداومت به خیر کرده و در آن سال محفوظ باشد و اگر بمیرد به بهشت برود؛ و نیز سیّد بن طاووس براى هلال این ماه دعاء مَبْسُوطى ذکر فرموده و اگر ممکن شود احیا بدارد این شب را به دعا و نماز و خواندن قرآن روز اوّل.

فصل اول ، فصل بی وفایی

اللعنة علی الیهود: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الرَّيَّانِ بْنِ شَبِيبٍ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى الرِّضَا (ع) فِي أَوَّلِ يَوْمٍ مِنَ الْمُحَرَّمِ فَقَالَ لِي يَا ابْنَ شَبِيبٍ أَ صَائِمٌ أَنْتَ فَقُلْتُ لَا فَقَالَ إِنَّ هَذَا الْيَوْمَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي دَعَا فِيهِ زَكَرِيَّا (ع) رَبَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَالَ‏ «رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ» فَاسْتَجَابَ اللَّهُ لَهُ وَ أَمَرَ الْمَلَائِكَةَ فَنَادَتْ زَكَرِيَّا «وَ هُوَ قائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيى»‏ فَمَنْ صَامَ هَذَا الْيَوْمَ ثُمَّ دَعَا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ اسْتَجَابَ اللَّهُ لَهُ كَمَااسْتَجَابَ لِزَكَرِيَّا (ع) ثُمَّ قَالَ يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنَّ الْمُحَرَّمَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِي كَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِيَّةِ فِيمَا مَضَى يُحَرِّمُونَ فِيهِ الظُّلْمَ وَ الْقِتَالَ لِحُرْمَتِهِ فَمَا عَرَفَتْ هَذِهِ الْأُمَّةُ حُرْمَةَ شَهْرِهَا وَ لَا حُرْمَةَ نَبِيِّهَا (ص) لَقَدْ قَتَلُوا فِي هَذَا الشَّهْرِ ذُرِّيَّتَهُ وَ سَبَوْا نِسَاءَهُ وَ انْتَهَبُوا ثَقَلَهُ فَلَا غَفَرَ اللَّهُ لَهُمْ ذَلِكَ أَبَداً يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ كُنْتَ بَاكِياً لِشَيْ‏ءٍ فَابْكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (ع) فَإِنَّهُ ذُبِحَ كَمَا يُذْبَحُ الْكَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ رَجُلًا مَا لَهُمْ فِي الْأَرْضِ شَبِيهُونَ وَ لَقَدْ بَكَتِ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ لِقَتْلِهِ وَ لَقَدْ نَزَلَ إِلَى الْأَرْضِ مِنَ الْمَلَائِكَةِ أَرْبَعَةُ آلَافٍ لِنَصْرِهِ فَوَجَدُوهُ قَدْ قُتِلَ فَهُمْ عِنْدَ قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ إِلَى أَنْ يَقُومَ الْقَائِمُ فَيَكُونُونَ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ شِعَارُهُمْ يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ يَا ابْنَ شَبِيبٍ لَقَدْ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ (ع) أَنَّهُ لَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ جَدِّي(ص) مَطَرَتِ السَّمَاءُ دَماً وَ تُرَاباً أَحْمَرَ يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ بَكَيْتَ عَلَى الْحُسَيْنِ (ع) حَتَّى تَصِيرَ دُمُوعُكَ عَلَى خَدَّيْكَ غَفَرَ اللَّهُ لَكَ كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ صَغِيراً كَانَ أَوْ كَبِيراً قَلِيلًا كَانَ أَوْ كَثِيراً يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا ذَنْبَ عَلَيْكَ فَزُرِ الْحُسَيْنَ (ع) يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَسْكُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِيَّةَ فِي الْجَنَّةِ مَعَ النَّبِيِّ وَ آلِهِ (ص) فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَيْنِ يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ لَكَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلَ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَيْنِ (ع) فَقُلْ مَتَى مَا ذَكَرْتَهُ‏ «يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً» يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ مَعَنَا فِي الدَّرَجَاتِ الْعُلَى مِنَ الْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنَا وَ عَلَيْكَ بِوَلَايَتِنَا فَلَوْ أَنَّ رَجُلًا تَوَلَّى حَجَراً لَحَشَرَهُ اللَّهُ مَعَهُ يَوْمَ الْقِيَامَة(1)   ريان بن شبيب گويد روز اول ماه محرم خدمت حضرت امام رضا (علیه السّلام) رسيدم به من فرمودند اى پسر شبيب روزه ‏اى؟ گفتم نه. فرمودند اين روزي است كه زكريا به درگاه پروردگارش دعا كرد و گفت پروردگارا به من از نزد خود نژاد پاكى ببخش زيرا تو دعا را می شنوی. خدا دعایش را اجابت كرد و به فرشتگان دستور داد ندا كردند زكريا را كه در محراب ايستاده بود كه خدا تو را به يحيى بشارت مي دهد هر كه اين روز را روزه بدارد و سپس به درگاه خدا دعا كند خدا مستجاب فرماید چنان كه براى زكريا مستجاب كرد. سپس گفت اى پسر شبيب به راستى محرم همان ماهى است كه اهل جاهليت در زمان گذشته ظلم‏ و قتال را به خاطر احترامش در آن حرام مى ‏دانستند و اين امت حرمت اين ماه را نگه نداشتند و نه حرمت پيغمبرش را در اين ماه ذريه او را كشتند و زنانش را اسير كردند و داراییش را غارت كردند خدا هرگز اين گناه آنها را نيامرزد. اى پسر شبيب اگر براى چيزى گريه خواهى كرد براى حسين (علیه السّلام) گريه كن كه چون گوسفند سرش را بريدند و هجده نفر از خاندانش با او كشته شدند كه روى زمين مانندى نداشتند و آسمانهاى هفتگانه و زمين براى كشتن او گريستند و هنگامی که چهار هزار فرشته براى ياريش به زمين آمدند او گشته شده بود و بر سر قبرش ژوليده و خاك آلود باشند تا قائم (عجل الله تعالی فرجه) ظهور كند و ياريش كند و شعار آنها يا لثارات الحسين است. اى پسر شبيب پدرم از پدرش از جدش برايم باز گفت كه چون جدم حسين (ع) كشته شد آسمان خون و خاك سرخ باريد اى پسر شبيب اگر بر حس

ين گريه كنى تا اشکت بر گونه‏ هايت روان شود خدا هر گناهى كردى از خرد و درشت و كم و بيش بيامرزد. اى پسر شبيب اگر خواهى خدا را ملاقات کنی و گناهى نداشته باشى حسين را زيارت كن، اى پسر شبيب اگر خواهى در غرفه ‏هاى ساخته بهشت با پيغمبر ساكن شوى بر قاتلان حسين لعن كن، اى پسر شبيب اگر خواهى ثواب شهيدان با حسين را دريابى هر وقت بيادش افتادى بگو «كاش با آنها بودم و به فوز عظيمى مى‏رسيدم» اى پسر شبيب اگر خواهى با ما در درجات بلند بهشت باشى براى حزن ما محزون باش  و براى شادى ما شاد باش و ملازم ولايت ما باش و اگر مردى سنگى را دوست دارد با آن‏ خدا روز قيامت محشورش كند.(2)   پی نوشتها (1) الأمالي، صفحه 130 - 129 (2) الأمالي، ترجمه كمره‏ اى، صفحه 131 – 129

فصل دوم ؛ فصل آزادگی

🌱 بسم الله الرحمن الرحیم🌱 🍀موارد استفاده از #تربت_کربلا 📍دارویی 👈 در روایات از آن به داروی اکبر یاد شده است . (📚کامل الزیارات ص۱۱۲) 👈 خصوصا خاک سرخ بالای سر که گفته شده بر هردری به جز مرگ شفاست (📚 بحارالانوار ج۹۸ ص۱۱۰) 👈 تربت کربلا علاوه بر بیماری های جسمی، افسردگی‌ها و اندوهای روانی را نیز التیام می بخشد (📚کامل الزیارات ص۲۶۳) 👈 اگر کام طفل با آن برداشته شود عامل عمده های برای پیشگیری از بیماری ها نیز هست (📚کامل الزیارات ص۱۱۲) 📍تجهیز میت : 👈 باحنوط میت مخلوط می گردد و همچنین همراه میت می شود (📚 کامل الزیارات ص۲۷۲) 👈 با وجود تربت کربلا زمین ، هر انسان گناهکاری را قبول می کند . (📚تهذیب الاحکام ج۶ ص۷۱) 👈 مراقب باشید تربت زیر سر میت گذاشته نشود بلکه مقابل صورتش بگذارند . ( 📚 بحارالانوار ج۹۸ ص۱۱۰) 📍امنیت 👈 با‌همراه نمودن تربت کربلا می توان از عوامل شناخته شدهٔ هراس آور و عوامل ناشناخته ایمن شد . (📚 بحارالانوار ج۹۸ ص۱۱۵) 📍مهر نماز 👈 سجده بر تربت ، هفت طبقهٔ آسمان را شکافته و نماز بالا رفته و قبول می شود ( 📚‌‌ کامل الزیارات ص۲۸۰) 📍تسبیح : 👈 چرخاندن تسبیح تربت همراه ذکر ، چهل حسنه و بدون ذکر بچرخاند بیست حسنه دارد (📚کافی ج۴ ص۵۸۸) 👈 حورالعین از ملائکه می خواهند به هنگام مراجعت از زمین برایشان تسبیح تربت بیاورند (📚 مصلح المتهجد ص۷۳۵) 👈 گفتن تسبیحات اربعه با تسبیح تربت موجب جذب شست هزار حسنه و محو شست هزار گناه و ترفیع شست هزار درجه و ایجاد زمینهٔ شفاعت شست هزار نفر، می شود . (📚 بحارالانوار ج۹۸ص۱۲۴) 📍 روش استفاده از #تربت_کربلا 👈 برداشتن تربت همراه با دعای مخصوص باشد که با این👇دعا زائر، اجازهٔ خوردن خاک تربت را از خداوند می گیرد : اَللَّهُمَّ اِنِّی اَسْألُکَ بِحَقِّ هذِهِ الطّینَهِ وَبِحَقِّ الْمَلَکِ الَّذِی اَخَذَها وَبِحَقِّ النَّبِیِّ الَّذِی قَبَضَها وَبِحَقِّ الْوَصِیِّ الَّذِی حَلَّ فیها صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ وَاجْعَلْ لی فیها شِفاءاً مِنْ کُلِّ داءٍ وَاَماناً مِنْ کُلِّ خَوْفٍ زائر این👆دعا را با سورهٔ قدر ختم می کند . 📚الدعوات ص۱۸۸ 👈 با سر انگشتانش بردارد . 📚 بحارالانوار ج۹۸ ص۱۳۵ 👈 برای هر بار استفاده به اندازهٔ نخود استفاده کند . 📚مکارم الاخلاق ص۲۸۱ 👈 هنگام برداشتن خاک آن را ببوسد و بر دو چشمش بگذارد و به بدنش بمالد . 📚تهذیب الاحکام ج۶ ص۷۵ 👈 آن را با عسل و زعفران و آب باران مخلوط کند و شیعیان را با آن مداوا نمایند . 📚 کتاب المزار ص ۱۵۱ 👈 هنگام حمل تربت سوره فاتحه و فلق و ناس و توحید و کافرون و قدر و یس و آیةالکرسی را بر آن بخواند . 📚 کتاب المزار ص ۱۵۱ 👈 خرید و فروش آن کراهت دارد . 📚مصباح المتهجد ص ۷۳۵ 👈 نماز مخصوصی را برای برداشتن تربت بخواند👇 مرحوم سیدبن طاووس روایتی را نقل می کند که می فرمایند تربت را می گیرد دو رکعت نماز با این کیفیت می خواند که در رکعت اول سوره مبارکه حمد و یازده مرتبه سوره مبارکه کافرون و در رکعت دوم سوره مبارکه حمد و یازده مرتبه سوره مبارکه قدر و سپس قنوت می کند و در قنوت این دعا را بخواند: «لا اله الا الله عبودیةً و رقّا لا اله الا الله حقا حقا لا الا اله الا الله وحده وحده انجز وعده و نصر عبده وهزم الاحزاب وحده سبحان الله تلک السموات السبع و الارضین السبع و ما بینهنّ و ما فیهن و سبحان اللّه رب العرش العظیم و صلی الله علی محمد و آله و سلام علی المرسلین و الحمدالله رب العالمین»سپس به رکوع می رود وسجده و نماز را تمام ، دو رکعت دیگر نماز می خواند و در رکعت اول سوره مبارکه حمد و یازده مرتبه سوره مبارکه اخلاص و در رکعت دوم سوره حمد و یازده مرتبه سوره مبارکه نصر و قنوت انجام می دهد و در قنوت همان دعاء قنوت نماز اول را می خواند. سپس به رکوع و سجده و نماز را به پایان می رساند . 📚 بحارالانوار ج۹۸ ص۱۳۷ 👈 باید خاک تربت را جای پاکیزه حمل نمود و به آن احترام گذاشت و مدام بر آن نام خداوند را ذکر نمود . 📚 کتاب المزار ص۱۵۱ 📍شرایط اثر بخشی #تربت_کربلا 👈 داشتن معرفت به امام 📚 المزار ص۱۵۱ و لذا شفای آن مخصوص شیعیان است 📚تهذیب الاحکام ج۶ ص۷۴ 👈 رعایت محدوده تربت : این فاصله می تواند تا قبر : یک فرسخ (پنج کیلومتر و نیم ) باشد 📚مصباح المتهجد ص۷۳۴ هفتاد باع ( حد فاصل بین دو دست است وقتی از هم کشیده می‌شود) باشد 📚 مکارم الاخلاق ص۱۶۷ چهار میل (هر میل هزار باع است) باشد 📚 مکارم الاخلاق ص ۱۶۷ 👈 داشتن باور به شفابخش بودن تربت 📚 مکارم الاخلاق ص۱۶۷ 👈 به قصد شفا تربت را بخورد نه به خاطر هوس 📚 محاسن برقی ج۲ ص۵۰۰

بسم الله الرحمن الرحیم ورود به سر منزل مقصود ۱ امام در دوم محرّم سال 61 هجرى که اتفاقا در روز چهارشنبه بود به اتّفاق ياران خويش به سرزمين كربلا وارد شد، ابتدا به يارانش رو كرد و فرمود: «النَّاسُ عَبيدُ الدُّنْيا وَ الدِّينُ لَعِقٌ عَلى‏ أَلْسِنَتِهِمْ، يَحُوطُونَهُ ما دَرَّتْ مَعايِشُهُمْ، فَإِذا مُحِّصُوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّيَّانُونَ؛ مردم، بندگان دنيا هستند و دين همانند چيزى است كه بر زبانشان باشد، تا آنگاه كه زندگى‏شان (به وسيله آن) پر رونق است آن را نگه مى‏دارند، ولى هنگامى كه با مشكلات آزموده شوند عدد دين‏داران اندك مى‏شود». آنگاه پرسيد: آيا اينجا كربلا است! پاسخ دادند: آرى، اى پسر پيغمبر! آن حضرت فرمود: «هذا مَوْضِعُ كَرْبٍ وَ بَلاءٍ، ههُنا مَناخُ رِكابِنا، وَ مَحَطُّ رِحالِنا، وَ مَقْتَلُ رِجالِنا، وَ مَسْفَكُ دِمائِنا؛ اين ديار، جايگاه اندوه و بلا (و سرزمين گرفتارى و آزمون) است، اينجا محلّ خوابيدن شتران ما، و بارانداز كاروان ما، و محلّ شهادت مردان ما و جارى شدن خون ماست». «1» سپس اصحاب امام عليه السلام پياده شدند «حرّ» نيز با هزار سوار جنگى در ناحيه ديگرى در مقابل امام عليه السلام اردو زد و نامه‏اى به عبيداللَّه بن زياد نوشت و در آن نامه او را از ورود امام حسين عليه السلام به كربلا خبر داد .............. (1). مقتل الحسين خوارزمى، ج 1، ص 237 و بحارالانوار، ج 44، ص 383

ورود به سر منزل مقصود ۲ در روايت ديگرى چنين مى‏خوانيم: امام حسين عليه السلام فرمود: اسم اين مكان چيست؟ پاسخ دادند: كربلا. فرمود: «ذاتُ كَرْبٍ وَ بَلاءٍ، وَ لَقَدْ مَرَّ أَبِي بِهذَا الْمَكانِ عِنْدَ مَسيرِهِ إِلى‏ صِفّينَ، وَ أَنَا مَعَهُ، فَوَقَفَ، فَسَأَلَ عَنْهُ، فَأُخْبِرَ بِاسْمِهِ، فَقالَ: «هاهُنا مَحَطُّ رِكابِهِمْ، وَ هاهُنا مِهْراقُ دِمائِهِمْ»، فَسُئِلَ عَنْ ذلِكَ، فَقالَ: «ثِقْلٌ لِآلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ، يَنْزِلُونَ هاهُنا»، «سرزمين اندوه و سختى، پدرم (اميرالمؤمنين عليه السلام) در مسير جنگ صفّين كه من نيز همراه او بودم از اين سرزمين عبور كرد، چون به اينجا رسيد، ايستاد و از نام آن پرسيد. وقتى كه نامش را شنيد، فرمود: «اينجا محلّ كاروان آنان و جاى ريخته شدن خون‏هاى پاكشان است». پرسيدند: از چه خبر مى‏دهى؟ فرمود: «از حوادث سنگينى براى خاندان پيامبر كه روزى در اين مكان فرود مى‏آيند». سپس امام حسين عليه السلام مشتى از خاك گرفت و بوييد و فرمود: «هذِهِ وَ اللَّهِ هِىَ الْأَرْضُ الَّتِي أَخْبَرَ بِها جَبْرَئيلُ رَسُولَ اللَّهِ أَنَّنِي أُقْتَلُ فيها، أَخْبَرَتْنِي أُمُّ سَلْمَةَ؛ به خدا سوگند! اين همان سرزمينى است كه جبرئيل به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله خبر داد كه من در آن شهيد مى‏شوم. امّ سلمه (همسر بزرگوار رسول گرامى اسلام) به من خبر داد». آنگاه امام عليه السلام سخن امّ سلمه را اين‏گونه نقل كرد: «روزى جبرئيل نزد پيامبر صلى الله عليه و آله بود و تو هم (اى حسين عليه السلام) نزد من بودى، پس گريستى، پيامبر فرمود: فرزندم را رها كن و من تو را رها كردم، پيامبر صلى الله عليه و آله تو را در آغوش گرفت و بر دامانش نشاند. جبرئيل از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيد: آيا حسين عليه السلام را دوست دارى؟ پيامبر فرمود: آرى. جبرئيل گفت: فِإِنَّ أُمَّتَكَ سَتَقْتُلُهُ، وَ إنْ شِئْتَ أُريتُكَ تُرْبَةَ أرْضِهِ الَّتي يُقْتَلُ فِيها؛ امّت تو وى را خواهند كشت و چنانچه خواسته باشى خاك زمينى را كه در آن شهيد مى‏شود به تو نشان دهم؟. پيامبر فرمود: آرى! آنگاه جبرئيل بالش را بر زمين باز كرد و آن زمين را به پيامبر نشان داد». «1» ________ (1). مجمع الزوائد، ج 9، ص 192

ورود به سر منزل مقصود ۳ ابومخنف در كتاب مقتل خويش از كلبى نقل مى‏كند كه امام و حرّ با سپاهيان خود راه مى‏پيمودند تا آن كه در روز چهارشنبه به سرزمين كربلا رسيدند، ناگهان اسب امام حسين عليه السلام از حركت ايستاد. امام عليه السلام از آن پياده شد و سوار بر مركب ديگر شد؛ ولى آن اسب نيز قدم از قدم برنداشت، اسب‏هاى متعدّدى عوض كرد، ولى هيچ يك حركت نكردند. امام عليه السلام چون اين امر شگفت‏آور را مشاهده كرد، پرسيد: نام اين سرزمين چيست؟ گفتند: غاضريّه. فرمود: آيا نام ديگرى دارد؟ گفتند: نينوا. فرمود: به جز اينها آن را چه مى‏نامند؟ گفتند: شاطى الفرات (ساحل فرات). فرمود: آيا باز هم نامى دارد؟ پاسخ دادند: كربلا. پس آهى كشيد و فرمود: «أَرْضُ كَرْبٍ وَ بَلَاءٍ؛ دشت اندوه و بلا» است. سپس افزود: «قِفُوا وَ لا تَرْحَلُوا مِنْها، فَهاهُنا وَاللَّهِ مَناخُ رِكابِنا، وَ هاهُنا وَاللَّهِ سَفْكُ دِمائِنا، وَ هاهُنا وَاللَّهِ هَتْكُ حَريمِنا، وَ هاهُنا وَاللَّهِ قَتْلُ رِجالِنا، وَ هاهُنا وَاللَّهِ ذِبْحُ اطْفالِنا، وَ هاهُنا وَاللَّهِ تُزارُ قُبُورُنا، وَ بِهذِهِ التُّرْبَةِ وَعَدَنِي جَدِّي رَسُولُ اللَّهِ وَ لا خُلْفَ لِقَوْلِهِ». «همين‏جا توقّف كنيد و از آن كوچ نكنيد. پس به خدا سوگند! خوابگاه شتران ما و جاى ريخته شدن خونمان است. به خدا سوگند! اينجا محلّ هتك حريم ما و كشته شدن مردان و ذبح كودكان ماست. به خدا سوگند! اينجا محلّ زيارت قبور ماست. جدّم رسول خدا مرا به اين تربت نويد داده است كه در فرموده او تخلّفى نيست». «1» ..................... (1). ناسخ التواريخ، ج 2، ص 168 و رجوع كنيد به: اثبات الهداة، ج 5، ص 202