شناسنامه امام محمد باقر علیه السلام امام محمد باقر علیه السلام در روز جمعه یا دوشنبه یا سه شنبه غره ماه رجب یا سوم ماه صفر سال 57 هجری یا به روایتی دیگر سال 56 هجری، در مدینه به دنیا آمد و در روز دوشنبه هفتم ذی حجه یا ربیع الاول و یا ربیع الاخر سال 114 هجری، در همان شهر بدرود حیات گفت. بنابراین، آن حضرت 57 سال در این جهان زیست. از این مدت چهار سال با جدش امام حسین (ع) و پس از وی 35 سال با پدرش زندگی کرد و هیجده سال بقیه عمرش را به تنهایی به سر برد. بنابر روایتی که در کافی از قول امام صادق (ع) نقل شده است، وی 19 سال و دو ماه بیش از پدرش زیسته است و در همین دوران، مامت شیعیان را عهده دار بوده است. امام باقر )ع) در مدت امامت خود چند صباحی از خلافت ولید بن عبد الملک و نیز خلافت سلیمان بن عبد الملک و عمر بن عبد العزیز و یزید بن عبد الملک را درک کرد و سرانجام در روزگار خلافت هشام بن عبد الملک وفات یافت.

صفات شیعیان در کلام امام باقر علیه السلام همانطور که از مفهوم کلمه شیعه بر می آید، پیروی، تبعیّت و الگوپذیری از ائمه معصومین علیهم السلام در تمامی شؤونات زندگی، لازمه شیعه بودن است. در سخنان گهربار معصومین علیهم السلام خصوصیات و ویژگیهای یک پیرو واقعی بیان شده است تا بدین وسیله یادآور شوند که شیعه بودن صرفا با ادّعا و یا نامگذاری محقّق نمی شود؛ بلکه شیعه واقعی کسی است که سعی و تلاش وافر خود را در جهت شناخت طریقه تبعیّت و گام نهادن در این مسیر به کار گیرد. امام محمدباقر علیه السلام برخی از اوصاف شیعیان را در یکی از سخنان خود بیان فرموده اند که در این مقاله به تبیین و توضیح آن می پردازیم. امام باقر علیه السلام می فرماید: «إِنَّمَا شِیعَةُ عَلِیٍّ علیه السلام الْمُتَبَاذِلُونَ فِی وَلَایَتِنَا الْمُتَحَابُّونَ فِی مَوَدَّتِنَا الْمُتَزَاوِرُونَ لِإِحْیَاءِ أَمْرِنَا الَّذِینَ إِذَا غَضِبُوا لَمْ یَظْلِمُوا وَ إِذَا رَضُوا لَمْ یُسْرِفُوا بَرَکَةٌ عَلَی مَنْ جَاوَرُوا سِلْمٌ لِمَنْ خَالَطُوا؛ همانا شیعیان علی (ع) آنهایند که در راه ولایت ما نسبت به یکدیگر [فداکاری و] بذل و بخشش می کنند، در محور دوستی ما همدیگر را دوست دارند، به خاطر احیای فرهنگ و معارف ما به دیدار همدیگر می روند، هرگاه خشمگین شوند، ظلم و ستم روا نمی دارند و هر گاه راضی و خشنود گردند، زیاده روی نمی کنند، موجب برکت برای همسایگان و مایه صلح و صفا برای همنشینان خود هستند.

🔲 تـلاش بـراى كارگشائى 💠 عنْ اَبى جَعْفَرٍ عليه السلام، قالَ: مَنْ مَشى فِى حاجَةٍ لاَِخيهِ الْمُسْلِمِ حَتّى يُتِمَّها اَثْبَتَ اللّهُ قَدَمَيْهِ يَوْمَ تَزِلُّ الاَْقْدامُ؛ از امام باقر عليه السلام نقل شده است كه فرمود: كسـى كه در مسير برطرف كردن نياز برادر مسلمانش حركت كند و كـوشـش نـمايد تا آن را بـه اتمام برساند خداوند متعال قدم‌هاى او را در روزى كه قدمـها می‌لـرزد ثابت و استوار خواهد كـرد. 📚  مستدرک، ج 2، ص 407

💢 بيزاری از دشمنان اهل بيت (ع) بخشی از معرفة الله ♦️ از محضر حضرت امام باقر (ع) سوال شد، معرفت خداوند چیست؟ ♦️ حضرت در جواب فرمودند: تصْدِيقُ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ و َتَصْدِيقُ رَسُولِهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله و َمُوالاةُ عَلِيٍّ علیه‌السلام و َالِائْتِمامُ بِهِ و َبِاَئِمَّةِ الْهُدىٰ علیهم السلام و َالْبَرائَةُ إِلَى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ مِنْ عَدُوِّهِمْ هٰكَذٰا يُعْرَفُ اللّهُ عَزَّوَجَل!!! ♦️ معرفت خدا عبارت است از تصديق خداوند عزّوجلّ، تصديق پيامبرش صلی الله علیه و آله، موالات حضرت علی علیه السلام، پذيرفتن امامت او و امامان هدايت علیهم السلام و بيزاری جستن از دشمنان آنان به درگاه خداوند تعالی، خداوند عزّوجل اين چنين شناخته می‌شود! 📚 اصول الكافی، ج١، ص١٨٠، ح۱

یک طرف کاغذ و یک سو قلمش افتاده قلمش نه دمِ تیغ دو دمش افتاده آخرین لحظه همان لحظه ی تلخی ست که مرد دیده از دست ابالفضل علمش افتاده دیده که دست و سر و چشم عمو عباسش تا دم علقمه در هر قدمش افتاده نفسش را رمقی نیست و در خاطر مرد زخم های تن آقا رقمش افتاده بعدِ این قدر مصیبت که سرش آوردند تازه تیغ آمده بر قدّ خمش افتاده آخرین لحظه به یاد فقط این جمله ی “شمر” که: “خودم می کِشم و می کُشمش” افتاده دمش از بسکه حسینی ست چو پایین رفته باز در پای دمش بازدمش افتاده مثل بین الحرمین است مدینه اما سر پا نیست… در این سو حرمش افتاده #شهادت #امام_باقر_علیه_السلام

« السلام عليك يا باقر العلوم »  🌹🏴شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد بين نماز ، وقت دعا گريه مي كني با هر بهانه در همه جا گريه مي كني در التهاب آهِ خودت آب مي شوي مي سوزي و بدون صدا گريه مي كني هر چند زهر قلب تو را پاره پاره كرد اما به ياد كرب و بلا گريه مي كني اصلاً خود تو كرب و بلاي مجسّمي وقتي براي خون خدا گريه مي كني آب خوش از گلوي تو پايين نمي رود با ناله هاي وا عطشا گريه مي كني با ياد روزهاي اسارت چه مي كشي ؟ هر شب بدون چون و چرا گريه مي كني با ياد زلفِ خوني سرهای ني سوار هر صبح با نسيم صبا گريه مي كني هم پاي نيزه ها همه جا گريه كرده اي هم با تمام مرثيه ها گريه مي كني ديگر بس است « چشم ترت درد مي كند ! »   از بس كه غرق اشك عزا گريه مي كني ⭕️ شعر از يوسف رحیمی

🔊 #صوتی | #زمینه 📝 خانواده‌م چقدر سختی کشیدن 👤 حاج‌امیر #کرمانشاهی   ▪️ویژه شهادت #امام_باقر

یا رب مشعر الحرام♥️ «مال بد، بیخ ریش صاحبش!» ما از توییم و بسوی تو بازمی‌گردیم همه چیز را بهانه کردی برای بخشیدن اما کج رفتن عادتمان شده؛ نه از سر دشمنی و نافرمانی عمدی، که ضعف و سستی و جهل گریبانمان را گرفته. الهی نه فقط در عرفه و مشعر و صفا، که در لحظه لحظه زندگی، تپش‌های قلبمان و دم و بازدممان را سرشار از یاد خودت کن...🤲🏻

🖼  #عکس ؛ #استوری 📝  اعمال شب و روز عرفه ▫️ ویژهٔ #عرفه

الهی! چه کم دارد آن‌که تو را دارد ؟! 🌱 #خدا #دعای_عرفه

#استوری #عکس_نوشته 🔶🔸الهی اَنْتَ کَهْفی حینَ تُعْیینِی الْمَذاهِبُ فی سَعَتِها... الهی...🤲 تو پناهگاه منی؛ زمانی که راه ها، با همه وسعتشان درمانده ام کنند...🍃 #دعای_عرفه