دکتر قیصر امین پور
پیش از اینها فکر می کردم خدا
خا نه ا ی د ا ر د کنا ر ا بر ها
مثل قصر پا د شا ه قصه ها
خشتی از الماس، خشتی از طلا
پا یه های برجش از عاج و بلو ر
بر سر تختی نشسته با غر و ر
ما ه بر ق کو چکی ا ز تا ج ا و
هر ستا ر ه پو لکی ا ز تا ج ا و
ا طلس پیر ا هن ا و آ سما ن
نقش رو ی دا من او کهکشا ن
رعد و بر ق شب طنین خند ه اش
سیل و طوفان نعره ی توفنده اش
د کمه ی پیر ا هن ا و ، آ فتا ب
بر ق تیر و خنجر ا و ، ما هتا ب
هیچ کس ا ز جا ی ا و آ گا ه نیست
هیچ کس را در حضورش راه نیست
پیش ا ز ا ینها خا طر م د لگیر بو د
ا ز خد ا در ذ هنم ا ین تصو یربو د
آ ن خدا بی رحم بو د و خشمگین
خا نه ا ش در آ سما ن د و ر از زمین
بو د ، ا ما د ر میا ن ما نبو د
مهر با ن و سا د ه و ز یبا نبو د
در دل ا و د و ستی جا یی ند ا شت
مهر با نی هیچ معنا یی ند ا شت
هر چه می پر سید م ا ز خو د از خدا
ا ز . ز مین ا ز آ سما ن . ا ز ا بر ها
ز و د می گفتند : ا ین کا ر خدا ست
پرس و جو ا ز کا ر ا و کا ر ی خطا ست
هر چه می پرسی جوابش آتش است
آب اگر خور دی جو ا بش آتش ا ست
تا ببند ی چشم . کو ر ت می کند
تا شد ی نز د یک . د و رت می کند
کج گشودی دست، سنگت می کند
کج نها د ی پا ی لنگت می کند
تا خطا کر د ی عذ ا بت می د هد
در . میا ن . آ تش. آ بت می کند
با همین قصه دلم مشغو ل بو د
خوا ب هایم خواب دیو و غول بود
خو ا ب می د ید م که غر ق آ تشم
در د ها ن . شعله ها ی سر کشم
در . دها ن . ا ژ دها یی خشمگین
بر سر م . با ر ا ن . گر ز . آ تشین
محو می شد . نعر ه ها یم بی صد ا
در طنین خند ه ی . خشم خدا...
نیت من در نما ز و در دعا
ترس بود و وحشت از خشم خدا
هر چه می کردم همه از ترس بود
مثل ا ز بر کر د ن یک د ر س بو د ..
مثل تمر ین . حسا ب و هند سه
مثل تنبیه . مد یر . مد ر سه
تلخ، مثل خند ه ا ی بی حو صله
سخت ، مثل حل صد ها مسئله
مثل تکلیف ریا ضی سخت بو د
مثل صرف فعل ماضی سخت بود
تا که یک شب دست در دست پدر
ر ا ه ا فتا د مو به قصد یک سفر
د ر میا ن را ه ، در یک . ر و ستا
خا نه ا ی د ید یم ، خو ب و آ شنا
ز و د پر سید م: پد ر! ا ینجا کجا ست؟
گفت : ا ینجا، خا نه ی خو ب خدا ست!
گفت: ا ینجا . می شو د یک لحظه ماند
گوشه ای خلو ت ، نما ز ی سا د ه خو ا ند
با و ضو یی د ست و ر و یی تا ز ه کر د
با د ل خو د ، گفتگو یی تا ز ه کر د
گفتمش . پس آ ن . خد ا ی خشمگین
خا نه ا ش ا ینجا ست ؟ ا ینجا د ر ز مین؟
گفت : آ ر ی خا نه ی ا و . بی ر یا ست
فر ش ها یش . ا ز . گلیم و بو ر یا ست
مهر با ن . و سا د ه . و بی کینه ا ست
مثل . نو ر ی . در . دل . آ یینه ا ست
عا دت ا و . نیست . خشم . و دشمنی
نا م . ا و . نو ر . و نشا نش . ر و شنی
خشم ، نا می . ا ز نشا نی ها ی ا و ست
حا لتی . ا ز . مهر با نی ها ی ا و ست
قهر ا و ا ز آ شتی . شیر ین تر . ا ست
مثل قهر . مهر با ن . ما د ر . ا ست
د و ستی را د و ست . معنی . می د هد
قهر هم . با د و ست . معنی می دهد
هیچ کس با د شمن خو د قهر نیست
قهر او هم یک نشا ن ا ز د و ستی ا ست
تا ز ه . فهمید م. خد ا یم ا ین خدا ست
ا ین خد ا ی مهر با ن . و آ شنا ست
د و ستی . ا ز من . به من . نز د یک تر
ا ز ر گ گر د ن . به من . نز د یک تر!
آ ن . خد ا ی . پیش ا ز ا ین را با د بر د
نا م ا و . ر ا هم . د لم . ا ز یا د برد
آ ن خد ا . مثل خیا ل . و خو ا ب بو د
چو ن حبا بی نقش ر و ی .آ ب بو د
می تو ا نم . بعد . ا ز این با این خدا
دوست باشم دوست، پارک و بی ر یا
می توان با ا ین خدا پر و ا ز . کر د
سفر ه ی د ل ر ا بر ا یش با ز کر د
می تو ا ن. در با ر ه ی گل حر ف ز د
صا ف و سا د ه مثل بلبل حر ف ز د
چکه چکه مثل با ر ا ن ر ا ز گفت
با د و قطر ه صد هزا ر ا ن ر ا ز گفت
می تو ا ن با . ا و صمیمی حر ف ز د
مثل یا ر ا ن . قد یمی . حر ف ز د
می تو ا ن تصنیفی ا ز پر و ا ز خواند
با ا لفبا ی سکو ت آ و ا ز خو ا ند
می تو ا ن . مثل علف ها حرف زد
با ز با نی . بی ا لفبا .حر ف ز د
می تو ا ن در با ر ه ی هر چیز گفت
می توا ن شعر ی خیا ل ا نگیز گفت
مثل ا ین شعر رو ا ن و آ شنا:
پیش از اینها فکر می کر د م خد ا ...
قیصر امین پور
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيْمِ
فرق چوب و عود
را "آتش" معلوم میکند.
هر دو دود میکنند
اما یکی "راه تنفُّس" را
میبندد و دیگری فضا
را معطّر میکنـد.
خشم شما همان آتشی است که
شخصیت شمارا نشان می دهد :
که آیا دود می کنید و اجازه تنفس به دیگران نمی دهید، یا آنکه فضای محیط زندگی آنان
را معطر می کنید،
اللهم عجل لولیک الفرج
کامروا و سعادتمند باشیدانشاالله ♥️🪷♥️
کانال سلوک معنوی ،
.
امام خمینی رضوان الله علیه:
اینها حسابشان را جدا نمی کنند. شما دیدید که آقای بنی صدر حسابش را جدا نکرده، خدا می داند که من مکرر به این گفتم که آقا، اینها تو را تباه می کنند.
این گرگهایی که دور تو جمع شده اند و به هیچ چیز عقیده ندارند، تو را از بین می برند، گوش نکرد، هی قسم خورد که اینها فداکار هستند، اینها مردم کذا هستند؛ یعنی، آنهایی که دور و بر او هستند. خوب من میدانستم که اینجور نیستند. یک دستهای، که میروند توی وزارتخانه دزدی میکنند این را تأییدش میکند. خوب معلوم میشود، دزدی را شما گفتید. این قدر عقلشان ناقص است این را تأیید میکردند. حالا هم من به این آقایانی که اهل سدادند، اهل صلاحند، منتها اعوجاج فکری دارند، [میگویم که]
امریکا برای شما هیچ فایدهای ندارد، دیگر گذشت آن وقت. امروز آنی که برای شما برای دینتان برای دنیاتان فایده دارند این ملتاند، این ملت پابرهنه است.
آن ملت سرمایهدار هم به درد شما نمیخوردند، آنها همه برای خودشان میکشند،
شماها را میخواهند آلت دست قرار بدهند. صحیفه امام ج ۱۵ ص ۳۰
:
شوق دیدار حضرت آیت الله
علامه طباطبایی قُدِّسَ سِرُّهُ
قم ایها المزمل
شد گاه وصل دلدار، قم ايها المزمل
آمد زمان ديدار، قم ايها المزمل
وقت سفر رسيده، يعنى سحر رسيده
بيدار باش بيدار، قم ايها المزمل
مستانه گريه سر كن، غم از دلت بدر كن
هشيار باش هشيار، قم ايها المزمل
بزم طرب بپا كن، ناى و چلپ بپا كن
مى خوان سرود ديدار، قم ايها المزمل
در خلوت شبانه، با دلبر يگانه
نجوى بود سزاوار، قم ايها المزمل
دست دعا بر آور، شور و نوا بر آور
با سوز و آه بسيار، قم ايها المزمل
بر ماه و بر ستاره، بارى نما نظاره
اندر دل شب تار، قم ايها المزمل
اينك نه وقت خواب است،كاين خواب تو حجاب است
از نيل فيض دادار، قم ايها المزمل
اى بيخبر ز هستى! گر از خوديت رستى
يابى به كوى دل بار، قم ايها المزمل
بيرون ز ما و من باش، آزاد چون حسن باش
در راه وصل دلدار، قم ايها المزمل
دیوان اشعار: علامه حسن زاده آملى
آیت الله حائری
شیرازی
خداوند، منشأ همۀ ی
قدرتها
اگر ده عدد سنجا ق را در طول هم قرار دهیم،
هیچ گو نه ا تصا ل و جا ذ به ا ی به یکد یگر
نخو ا هند دا شت؛ و لی ا گر در رأ س آ نها
آهنربایی قرار داده شود، رشتۀ تسبیح
مانندی از سنجاقها بهدست خواهد آمد
که هر سنجاقی نسبت به سنجاق ها ی
بعد ی حا لت جذبه خو ا هد دا شت.
ا گر چه هر سنجا ق نسبت به
سنجا ق د یگر قد ر ت جذ ب
د ا ر د ، ا ما قد ر ت آ نها
نسبت به آ هن ر با
هیچ ا ست؛
زیرا هرچه دارند از آهنربا دارند.
«لاحَولَ وَلا قُوّة اِلاّ بِالله» یعنی همۀ آفریده
ها همانند سنجاقهایی هستند که قدرت
خود را از «الله» گرفتهاند و از خود هیچ
ندارند و فقر محض هستند.
تمثیلات علمی، صفحه ۲۴
ملت ایران نخواهد گذاشت...
امام خامنه ای:
رزمندگان ما، مجاهدان ما،برای اینکه
پرچم دشمن درمرزهای ما برافراشته
نشود، جان خودشان را قربان کردند،
فداکاری کردند؛
جوانان مبارز و مجاهد، خانوادههای
خودشان را داغدار کردند برای اینکه
پرچم دشمن در مرزهای این کشور
بالا نرود؛
نمیشود ملّت ایران قبول کند که همان
پرچمها به و سیله ی ا فراد نفو ذ ی، به
وسیلهی انسانهایفریبخورده، در داخل
کشور برافراشته بشود!
این پرچم، پرچم نفوذ فرهنگی و سبک زندگی
دشمن و وسوسههای خصمانهی دشمن، نباید
در داخل کشور، در دستگاههای مختلف ما
برافراشته بشود! باید مراقبت کرد؛ همه
موظّفند.
۱۴۰۳/۰۷/۰۴
بیانیه بیش از صد مجموعه و تشکّل
انقلابی حوزههای علمیه خطاب به
مردم سرافراز ایران اسلامی :
پرچمهای نفوذ را پایین خواهیم کشید...
عبرتهای عاشورایی
🌍