eitaa logo
به سوی سماء
931 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
468 ویدیو
38 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
🕌 سخنرانی استاد محمود امامی حفظه الله به‌مناسبت فرارسیدن دهۀ اول محرم حسینی ✅موضوع: لقاء الله 🗓 زمان: از یک‌شنبه 17 تیرماه 1403 به مدت 10 شب ⏰ ساعت شروع: 21:45 ✅لینک پخش زنده: https://www.skyroom.online/ch/mhheydari1372/moharram1403 @sooyesama @malakedaei
اکثر افرادی که موفق به نفی خواطر شده و توانسته‌اند ذهن خود را پاک و صاف نموده و از خواطر مصفا کنند و بالاخره سلطان معرفت برای آنان طلوع نموده است در یکی از این دو حال بوده است: اول: در حین تلاوت قرآن مجید و التفات به خوانندهٔ آن، که چه کسی در حقیقت قاری قرآن است و در آن وقت بر آنان منکشف می‌شده است که قاری قرآن خداست.  دوم: از راه توسل به حضرت اباعبدالله الحسین (ع) زیرا آن حضرت را برای رفع حجاب و موانع طریق نسبت به سالکین راه خدا عنایتی عظیم است. (رساله لُب‌اللُباب، ص۱۵۰) @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
شخصی در مکاشفه دید امام حسین علیه السلام مشغول جمع کردن خارهای بیابان هستند. از ایشان می‌پرسند شما چه می‌کنید؟ می‌فرمایند: راه سالکان خدا را هموار می‌کنم. @sooyesama
به‌راستی ما چه هستیم؟ گاه سپیدجامه‌ای در فراز آسمان. گاه سیاه‌رویی در چاهی عمیق. گاه پیکری روی زمین و گاه اندیشه‌ای بر روبنده از عرش. همه این‌ها ما هستیم. افرادی گوناگون، در عالم‌هایی گوناگون. در هر عالمی، بی‌خبر از عالم دیگر، مشغول به دنیای خویش. این‌ها همه مائیم، اما چگونه با هم مرتبطیم. کی و کجا به‌هم می‌پیوندیم؟ آیا اصلا به‌هم می‌پیوندیم یا تا همیشه جدا از هم مشغول خودیم؟ آن اندیشه که در عرش، گام بر می‌دارد، گاه می‌ایستد؛ زیرا این پیکر زمینی، به حوادثی دچار آمده است. اما اندیشه را می‌بینم که به‌ظاهر نمی‌داند چرا بازایستاد. و هنگامی که پیکر زمینی، از ابتلاء درآمد، دوباره اندیشه در عرش روان می‌شود. آن سپیدجامه بهشتی ناگاه ناپدید می‌شود، گویی که از آغاز نبوده است؛ زیرا سیاه‌جامه در چاهی خلیده است. و دوباره سیاه‌جامه ناپدید، و سپیدجامه آشکارا می‌شود. و این‌دو به‌ظاهر از هم بی‌خبرند. این‌ها همه می‌آیند و می‌روند، و من هستم که فرایند را می‌بینم. اکنون پرسش مهم آن است: این بیننده فرایند، کیست؟ آن‌که آمد و شد افراد را می‌بیند و خود توسط افراد، دیده نمی‌شود، او کیست؟ @sooyesama
جهان پرسش‌ها، پایانی ندارد؛ زیرا هر پرسشی که پاسخ یابد، چندین پرسش جدید را می‌زاید. گروهی در پرسش "چیستی" غرق می‌شوند و هرگز به "چرایی" نمی‌پردازند. اما جهان، بیش‌تر از آن‌که چیست؟ چرا هست؟ دانستن غایت، مسئله مهمی است که به زندگی دانندگانش، معنا می‌بخشد. برای نمونه جسم‌های پیرامون چیستند؟ مجموعه انباشته‌ای از مولکول‌ها. مولکول‌ها چیستند؟ مجموعه انباشته‌ای از اتم‌ها. اتم‌ها چیستند؟ مجموعه انباشته‌ای از الکترون‌ها. الکترون‌ها چیستند؟ مجموعه انباشته‌ای از کوارک‌ها و... دانستن چیستی‌ها، پایانی ندارد. اما مسئله مهم دیگری هست که نباید از آن چشم پوشید: جسم و جهان جسمانی، چرا هستند؟ پاسخ این پرسش، الگوی ویژه‌ای از زیستن را برای بشر به‌ارمغان می‌آورد. @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
گم کرده رَهانیم در این وادی حیرت بیهوده و بی‌راحله در راه محبت سرگشته در این بازی ایام، رسیدیم ناگه به حسینیه‌‌ای از جنس عنایت در بیرق این شاه چنان توشه گرفتیم کز شور دریدیم همه جامه کثرت با پای برهنه به سوی مرگ دویدیم گویا نچشیدیم دگر درد و ملامت رمزی که شنیدیم شب واقعه از شاه مستانه برستیم ز خودخواهی و نخوت گلگون کفنان لب دریای فناییم بگذشته ز فرزند و زن و مال و ز ملت ما دل‌شدگان غم جوشان حسینیم هفتاد و دو پروانه جانانه جنت روزی که گرفتار به غم، آل عبا بود ما نیز گرفتیم سر علقه الفت با تیغ قدر گردن بی‌گانه بریدیم تا محو شود باطل از این خانه وحدت پیروز شدیم و دل از اغیار تکاندیم پیروز شود خون شهیدان حقیقت @sooyesama
شبی او [امام محمد باقر] را کسی گفت: یا سیدی چند گریی؟! گفت: ای دوست یعقوب را یک یوسف گم شده چنان بگریست که چشم‌هایش سپید شد. من ده کس از اجداد خود یعنی حسین (علیه السلام) و قبیله او را در کربلا گم کرده‌ام، کم از آن کی در فراق ایشان دیده‌ها سپید کنم. (تذکرة ﺍﻷﻭﻟﯿﺎﺀ، ذکر امام محمد باقر) @sooyesama
به‌مثل اگر مانند قرآن، کتابی درباره "شهادت" نازل شود سوره فاتحه آن، شهادتِ جناب سیدالشهدا (ع) است. @sooyesama
سلام بر دردانه وجود؛ شش‌ماهه فانی در حضرت معبود. سلام بر حسین (ع) هنگامی که در نور بی‌کرانه غرق شد. نوری که از پیکر پریشان اصغر برخاست و عالم را در خود فرو برد. @sooyesama
این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست وین چه شمعی است که دل‌ها همه پروانه اوست @sooyesama
از نماز جز ایستادگی تن، و از روزه جز گرسنگی ندیدم. آن‌چه مراست از فضل اوست، نه از فعل من. (تذکره الاولیاء، ذکر )                         @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
امام از هركس تمجيد نمايد، به لحاظ كمالات و معنويتى است كه در اوست، و اگر غير از اين باشد، با مقام عصمت امام سازگار نيست... بنابراين مقام و بزرگى اشخاص را مى‏‌توان در نحوه رفتار و سخنان معصوم با آن‏ها تشخيص داد... كلام حضرت سیدالشهداء (ع) نسبت به على اکبر (ع) كه مى‌‏فرمايد: «أَشْبَهُ النّاسِ خَلْقاً وَ خُلْقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِكَ» سخن كمى نيست. مگر نه اين است كه خداوند درباره رسول الله (ص) فرمود: «إِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظِيمٍ‏» (قلم: ۴) و آيا خُلق عظيم غير از اتّصاف به صفات الهى، چيز ديگرى است؟! (فروغ شهادت) @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
یک_طرف_اکبر_به_میدان_میرود_دامن_6023629810880742992.mp3
14.97M
یک‌طرف اکبر به میدان می‌رود دامن‌کشان... @sooyesama
سنگ‌ها صورت او را عوضم بوسیدند تیرها سخت به آغوش علی چسبیدند... نمک زندگی من پسرم بود ولی نمک زندگی‌ام را به زمین پاشیدند @sooyesama
امام حسین (ع): اِنَّ سُكّانَ السَّمواتِ يَفْنُونَ وَ اَهْلَ الاَْرْضِ يَمُوتُونَ وَ جَمِيعُ الْبَرِيَّةِ لا يَبْقُونَ وَ كُلُّ شَىْءٍ هالِكٌ اِلاّ وَجْهَهُ آسمانی‌ها فانى مى‌شوند و زمينی‌ها نیز مى‌ميرند، و هیچ‌یک برجا نمی‌مانند؛ زیرا همه چيز از بين رفتنى است، مگر وجه خدای. (فتوح ابن اعثم، ج ۵، ص ۹۴ ؛ مقاتل الطالبيين، ص ۱۱۲) @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
یادم ز وفای اشجع الناس آید وز چشم ترم سوده الماس آید آید به جهان اگر حسین دگری هیهات برادری چو عباس آید @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
از امام جعفر صادق (ع) مروی است؛ در هر کربی (گرفتاری) توسل به صاحب لوای سیدالشهدا (ع) (حضرت عباس) به عدد شریف آن جناب (۱۳۳ بار): یا کاشف الکرب عن وجه الحسین إکشف کربی بحق اخیک الحسین (هزار و یک کلمه، کلمه ۸۷۳) @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
مرحوم قاضی پس از سیر مدارج و معارج و التزام به سلوک و مجاهدۀ نفس و واردات قلبیّه و کشف بعضی از حجاب‌های نورانی، چندین سال گذشته بود و هنوز وحدتِ حضرت حق تعالی تجلّی ننموده بود و مرحوم قاضی به هر عملی که متوسّل می‌شد، این حجاب گشوده نمی‌شد. تا هنگامی‌که ایشان از نجف به کربلا برای زیارت تشرّف پیدا کرده و پس از عبور از خیابان عبّاسیّه و عبور از درِ صحن، در آن دالانی که میانِ در صحن و خود صحن است، شخص که میان مردم به جنون شهرت داشت، به ایشان می‌گوید: امروز ابوالفضل کعبۀ اولیاء است. مرحوم قاضی همین‌که وارد رواق مطهّر می‌شود، حال توحید به او دست می‌دهد و تا ۱۰ دقیقه باقی می‌ماند؛ سپس که به حرم سیّدالشهداء علیه السلام مشرّف می‌گردد، در حالتی که دست‌های خود را به ضریح مقدّس گذاشته بود، آن حال قدری قوی‌تر دست می‌دهد و مدّت یک ساعت باقی می‌ماند. دیگر از آن به بعد مرتّباً و متناوباً و سپس متوالیاً حالت توحید برای ایشان بوده است. «جنگ خطّی»، شماره ۱۸، صص۲۶۹_۲۷۰ (با تصرف و تلخیص) @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
امام سجاد (ع): أنَّ لِلعَبّاسِ عِندَاللَّهِ مَنزِلَةٌ يَغبِطُهُ بِها جَميعُ الشُّهداءِ يَومَ القيامَةِ عبّاس را نزد خداوند منزلتی است كه در روز قيامت همه شهيدان بر آن رشك می‌برند. (مجلسی، بحار الأنوار، ج۲۲، ص۲۷۴) @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
امام حسین (ع): فان استطعتَ أن تؤخّرهم الی غدٍ... هو یعلم أنّی کنتُ قد أحبّ الصّلاة له و تلاوةَ کتابه و کثرة الدّعاء و الاستغفار [ای برادر] اگر توانستی تا فردا به تاخیرشان انداز... خداوند می‌داند که نماز برای او را دوست‌دارم و خواندن کتابش را و بسیاری نیایش و استغفار را (بحار الانوار، ج۴۴، ص۳۴۲) @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
شب وصل است و تبِ دلبری جانان است ساغر وصل لبالب به لب مستان است در نظر بازیشان اهل نظر حیران است گوئیا مشعله از بامِ فلک ریزان است چشم جادوی سحر زین شب و تب گریان است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است ظهر فردا بدنش زیر سم اسبان است مکن ای صبح طلوع، مکن ای صبح طلوع یارب این بوی خوش از روضهٔ جان می‌آید؟ یا نسیمی است کزان سوی جهان می‌آید؟ یارب این نور صفات از چه مکان می آید؟ عجب این قهقهه از حورِ جنان می آید! یارب این آبِ حیات از چه دلی جوشان است؟ امشبی را شه دین در حرمش مهمان است ظهر فردا بدنش زیر سم اسبان است مکن ای صبح طلوع، مکن ای صبح طلوع (پدر آیت‌الله بهجت) @sooyesama