امام باقر (ع) فرمود: حسین بن علی از کربلا به محمدبن حنفیه چنین نوشت: «بسم الله الرحمن الرحیم. مِن الحسین بن علی إلی محمد بن علی و مَن قِبَله مِن بنی‌هاشم: امّا بعدُ فکأنَّ الدنیا لم تکنْ و کأنَّ الآخرةَ لم تزلْ، والسلام». به‌نام خداوند مهرگستر مِهروَرز. از حسين بن علی به محمد بن علی [حنفیه] و ديگرِ بنی‌هاشم در نزد وی: اما بعد، گویا که دنيا هرگز تحقق نیافته و آخرت هميشگی بوده است، بدرود. (كامل الزيارات، ص۷۵) @sooyesama

رسول خاتم (ص) فرمود: شرُّالعَمی، عمی القلب؛ یعنی بدترین کوری، کوری دل است. چه کورچشم [ظاهری] از مشاهده خلق محروم است و کورچشمِ دل، از مشاهده حق. #علامه_حسن‌زاده_آملی (هزار و یک نکته، نکته ۳۴۱) #کوری_دیده #کوری_دل @sooyesama

#مرحوم_کوثری #بوی_بهشت @sooyesama

#علی‌اکبر_قلیچ #انتخاب #راه_عشق @sooyesama

🕌 سخنرانی استاد محمود امامی حفظه الله به‌مناسبت فرارسیدن دهۀ اول محرم حسینی ✅موضوع: لقاء الله 🗓 زمان: از یک‌شنبه 17 تیرماه 1403 به مدت 10 شب ⏰ ساعت شروع: 21:45 ✅لینک پخش زنده: https://www.skyroom.online/ch/mhheydari1372/moharram1403 @sooyesama @malakedaei

اکثر افرادی که موفق به نفی خواطر شده و توانسته‌اند ذهن خود را پاک و صاف نموده و از خواطر مصفا کنند و بالاخره سلطان معرفت برای آنان طلوع نموده است در یکی از این دو حال بوده است: اول: در حین تلاوت قرآن مجید و التفات به خوانندهٔ آن، که چه کسی در حقیقت قاری قرآن است و در آن وقت بر آنان منکشف می‌شده است که قاری قرآن خداست.  دوم: از راه توسل به حضرت اباعبدالله الحسین (ع) زیرا آن حضرت را برای رفع حجاب و موانع طریق نسبت به سالکین راه خدا عنایتی عظیم است. #علامه_طهرانی (رساله لُب‌اللُباب، ص۱۵۰) #توسل_اباعبدالله #رفع_موانع #نفی_خطورات @sooyesama

شخصی در مکاشفه دید امام حسین علیه السلام مشغول جمع کردن خارهای بیابان هستند. از ایشان می‌پرسند شما چه می‌کنید؟ می‌فرمایند: راه سالکان خدا را هموار می‌کنم. #سیدهاشم_حداد @sooyesama

به‌راستی ما چه هستیم؟ گاه سپیدجامه‌ای در فراز آسمان. گاه سیاه‌رویی در چاهی عمیق. گاه پیکری روی زمین و گاه اندیشه‌ای بر روبنده از عرش. همه این‌ها ما هستیم. افرادی گوناگون، در عالم‌هایی گوناگون. در هر عالمی، بی‌خبر از عالم دیگر، مشغول به دنیای خویش. این‌ها همه مائیم، اما چگونه با هم مرتبطیم. کی و کجا به‌هم می‌پیوندیم؟ آیا اصلا به‌هم می‌پیوندیم یا تا همیشه جدا از هم مشغول خودیم؟ آن اندیشه که در عرش، گام بر می‌دارد، گاه می‌ایستد؛ زیرا این پیکر زمینی، به حوادثی دچار آمده است. اما اندیشه را می‌بینم که به‌ظاهر نمی‌داند چرا بازایستاد. و هنگامی که پیکر زمینی، از ابتلاء درآمد، دوباره اندیشه در عرش روان می‌شود. آن سپیدجامه بهشتی ناگاه ناپدید می‌شود، گویی که از آغاز نبوده است؛ زیرا سیاه‌جامه در چاهی خلیده است. و دوباره سیاه‌جامه ناپدید، و سپیدجامه آشکارا می‌شود. و این‌دو به‌ظاهر از هم بی‌خبرند. این‌ها همه می‌آیند و می‌روند، و من هستم که فرایند را می‌بینم. اکنون پرسش مهم آن است: این بیننده فرایند، کیست؟ آن‌که آمد و شد افراد را می‌بیند و خود توسط افراد، دیده نمی‌شود، او کیست؟ #ر_س #خودکاوی @sooyesama

جهان پرسش‌ها، پایانی ندارد؛ زیرا هر پرسشی که پاسخ یابد، چندین پرسش جدید را می‌زاید. گروهی در پرسش "چیستی" غرق می‌شوند و هرگز به "چرایی" نمی‌پردازند. اما جهان، بیش‌تر از آن‌که چیست؟ چرا هست؟ دانستن غایت، مسئله مهمی است که به زندگی دانندگانش، معنا می‌بخشد. برای نمونه جسم‌های پیرامون چیستند؟ مجموعه انباشته‌ای از مولکول‌ها. مولکول‌ها چیستند؟ مجموعه انباشته‌ای از اتم‌ها. اتم‌ها چیستند؟ مجموعه انباشته‌ای از الکترون‌ها. الکترون‌ها چیستند؟ مجموعه انباشته‌ای از کوارک‌ها و... دانستن چیستی‌ها، پایانی ندارد. اما مسئله مهم دیگری هست که نباید از آن چشم پوشید: جسم و جهان جسمانی، چرا هستند؟ پاسخ این پرسش، الگوی ویژه‌ای از زیستن را برای بشر به‌ارمغان می‌آورد. #ر_س #جهان #چیستی #چرایی #سلوک @sooyesama

گم کرده رَهانیم در این وادی حیرت بیهوده و بی‌راحله در راه محبت سرگشته در این بازی ایام، رسیدیم ناگه به حسینیه‌‌ای از جنس عنایت در بیرق این شاه چنان توشه گرفتیم کز شور دریدیم همه جامه کثرت با پای برهنه به سوی مرگ دویدیم گویا نچشیدیم دگر درد و ملامت رمزی که شنیدیم شب واقعه از شاه مستانه برستیم ز خودخواهی و نخوت گلگون کفنان لب دریای فناییم بگذشته ز فرزند و زن و مال و ز ملت ما دل‌شدگان غم جوشان حسینیم هفتاد و دو پروانه جانانه جنت روزی که گرفتار به غم، آل عبا بود ما نیز گرفتیم سر علقه الفت با تیغ قدر گردن بی‌گانه بریدیم تا محو شود باطل از این خانه وحدت پیروز شدیم و دل از اغیار تکاندیم پیروز شود خون شهیدان حقیقت #ر_س @sooyesama

شبی او [امام محمد باقر] را کسی گفت: یا سیدی چند گریی؟! گفت: ای دوست یعقوب را یک یوسف گم شده چنان بگریست که چشم‌هایش سپید شد. من ده کس از اجداد خود یعنی حسین (علیه السلام) و قبیله او را در کربلا گم کرده‌ام، کم از آن کی در فراق ایشان دیده‌ها سپید کنم. #عطار_نیشابوری (تذکرة ﺍﻷﻭﻟﯿﺎﺀ، ذکر امام محمد باقر) #گریه_بر_حسین @sooyesama

#پیام_مناسبتی #غزه #کربلای_معاصر

به‌مثل اگر مانند قرآن، کتابی درباره "شهادت" نازل شود سوره فاتحه آن، شهادتِ جناب سیدالشهدا (ع) است. #علامه_حسن‌زاده_آملی @sooyesama

#آیت‌الله_یعقوبی_قائنی #دستگاه_حسین #باب_نجات @sooyesama

سلام بر دردانه وجود؛ شش‌ماهه فانی در حضرت معبود. سلام بر حسین (ع) هنگامی که در نور بی‌کرانه غرق شد. نوری که از پیکر پریشان اصغر برخاست و عالم را در خود فرو برد. #علی‌اصغر @sooyesama

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست وین چه شمعی است که دل‌ها همه پروانه اوست #مجلس_بی‌ریا #نیجریه @sooyesama

از نماز جز ایستادگی تن، و از روزه جز گرسنگی ندیدم. آن‌چه مراست از فضل اوست، نه از فعل من. #عطار_نیشابوری (تذکره الاولیاء، ذکر #بایزید_بسطامی) #فضل_الهی #فعل_بنده                         @sooyesama

امام از هركس تمجيد نمايد، به لحاظ كمالات و معنويتى است كه در اوست، و اگر غير از اين باشد، با مقام عصمت امام سازگار نيست... بنابراين مقام و بزرگى اشخاص را مى‏‌توان در نحوه رفتار و سخنان معصوم با آن‏ها تشخيص داد... كلام حضرت سیدالشهداء (ع) نسبت به على اکبر (ع) كه مى‌‏فرمايد: «أَشْبَهُ النّاسِ خَلْقاً وَ خُلْقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِكَ» سخن كمى نيست. مگر نه اين است كه خداوند درباره رسول الله (ص) فرمود: «إِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظِيمٍ‏» (قلم: ۴) و آيا خُلق عظيم غير از اتّصاف به صفات الهى، چيز ديگرى است؟! #آیت‌الله_سعادت‌پرور (فروغ شهادت) #مقام_علی_اکبر #خُلق_عظیم #اتصاف_به_اسما @sooyesama

#محمود_کریمی یک‌طرف اکبر به میدان می‌رود دامن‌کشان... @sooyesama

سنگ‌ها صورت او را عوضم بوسیدند تیرها سخت به آغوش علی چسبیدند... نمک زندگی من پسرم بود ولی نمک زندگی‌ام را به زمین پاشیدند #علی‌اکبر @sooyesama

#شهید_مطهری #ضرورت_عزای_حسین #الگوی_مکتب_حسینی @sooyesama

امام حسین (ع): اِنَّ سُكّانَ السَّمواتِ يَفْنُونَ وَ اَهْلَ الاَْرْضِ يَمُوتُونَ وَ جَمِيعُ الْبَرِيَّةِ لا يَبْقُونَ وَ كُلُّ شَىْءٍ هالِكٌ اِلاّ وَجْهَهُ آسمانی‌ها فانى مى‌شوند و زمينی‌ها نیز مى‌ميرند، و هیچ‌یک برجا نمی‌مانند؛ زیرا همه چيز از بين رفتنى است، مگر وجه خدای. (فتوح ابن اعثم، ج ۵، ص ۹۴ ؛ مقاتل الطالبيين، ص ۱۱۲) @sooyesama

یادم ز وفای اشجع الناس آید وز چشم ترم سوده الماس آید آید به جهان اگر حسین دگری هیهات برادری چو عباس آید #شیخ_جعفر_مجتهدی @sooyesama

از امام جعفر صادق (ع) مروی است؛ در هر کربی (گرفتاری) توسل به صاحب لوای سیدالشهدا (ع) (حضرت عباس) به عدد شریف آن جناب (۱۳۳ بار): یا کاشف الکرب عن وجه الحسین إکشف کربی بحق اخیک الحسین #علامه_حسن‌زاده_آملی (هزار و یک کلمه، کلمه ۸۷۳) @sooyesama