مضمون هادست از سرم بردار میگویند گلواژه های عشق منرا خوار میگویند در دفتر چاک زمان سوز مدادم که شعری نمیگویم مرا اشعار میگویند فرهاد نویی آمد و شیرین نویی آه این قصه را در کوچه و بازار میگویند من آن کلاغم عاشق آواز مرغ عشق به طعنه گنجشکان شهرم قار میگویند... شب هاله نور آمده با بوی شب بوها! این باغ گل را چادر گلدار میگویند؟ سروش وطن پور/ #شبگرد 1403/1/17 https://eitaa.com/joinchat/2417885314Cad2d3b670e

معجونی از شهادت و مرگیم در جنون ما کشته مردهٔ تو و دیوانه توایم ... #معنی_زنجانی

شايد قشنگ‌ترين ديالوگ دنيا آن‌جاست كه پدر ژپتو به پينوكيو گفت: پينوكيو چوبی بمـان... آدم‌ها سنگی‌انــد دنيايشان قشنگ نيست ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

من باب هیئت گردی های رئیس جمهور منتخب و چیدن وزرا توسط آقای ظریفی که کلفت شد توی این دولت

ای روزگار با دوستانم چه کردی

این صبر که من میکنم افشردن جان است ه.ا سایه

قفل‌گنج زر است خاموشی از صدف پرس این معما را #بیدل_دهلوی

ز شُل مغزان عالم هرکه را دیدم غمی دارد دلا شل مغز شو شل مغزی اینجا عالمی دارد لاادری😅

پرواز بپاش بر دلم شاه پرک! درمان دل شکسته و پر ز ترک رفتن ز خود از منست شوقش از تو هرجا برویم با تو حتی به درک...🫠 #شبگرد

صبر‌میراث‌یوسف‌پیامبراست...🌱! ⊰@lena_khat⊱

بگو بینم زنده ای یا فقط دم و باز دمی و فکر زیاد از حد...

عشق آن کوچه ی بن بست که می دانستم رفتنم با خودم است آمدنم با تابوت #شاید_غزل_شد

بعضی کلمات قابلیت و استعداد زیادی در شاعرانگی دارن که تا الان خیلی کم ازشون استفاده شده مثل همین«کوچه ی بن‌بست»

ما نوکر توییم توباما ولی رفیق... #بین_الحرمین

زندگی لیلیست مجنونانه باید زیستن تا دمی دارد نفس ناز غزالی می‌کنم #بیدل_دهلوی

زنده میشه خاطره هاش دوباره مچ منو میخوابونه

هرچه منم هرچه تویی عافیتی عطسه منم من آن دل بی طاقتم با ضربه ای «بش بشکنم» من از گلایه ها پرم گر درد هارا بشمرم با تجربه چون دکترم، من دکترم؟ دکتر منم!!! بگذار زارم بیش از این آه نگاه من ببین در جمع خاموشان نشین خاموشم اما روشنم «شد لشکر غم بی عدد »داده مد آهم مدد آهی ز مظلومیت عمق نگاهی میزنم شعر مریض لکنتم سرمای دوری خورده ام... لر لر ل لر لرزه اگر افتاده بر تن تن تنم🥶 #شبگرد #حافظ شد لشکر غم بی عدد از بخت میخواهم مدد

شعر سرد توی هوای گرم نمیچسبه؟

شعر مریض لکنتم...

الا یا ایهالساقی ادرکاسا و ناولها بخور زان آب و سنکوییک با ماها خل و چلها غم دنیا بگو گم شو نیا اینجا برو اه اه که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها شب تاریک و بیم موج و تنهایی گرسنه هم شده نیمه شب اما میروی سمت فلافلها میان راه میفهمی که پولی نیست در جیبت شپش ها توی جیبت میکنند ای دوست قل قلها به آب و سنکوییک خود بساز و بگذر از دنیا متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها