9.7M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌿
نگاه سنتی به تربیت میگه:
اگه میخوای کودک تغییر کنه ،
باید حالشو بگیری
هیچ وقت بچه رو سرکار نذارید
راستگو باشید و واقعی🌹
🔴 #تجربه_نزدیک_به_مرگ
یـکـی از دوستـانـم کــه از مـردان
با ایمان و با تقوا بود از دنیارفت.
صفات خیلی خوبی داشت، اما در جمع دوستان کارهایی میکرد و شوخیهایی داشت که باعث ناراحتی بقیه می شد.
●بعد از مرگش او را در خواب دیدم که ناراحت است. از احوالات او سوال کردم گفت: به خاطر همین کارها مرا باز خواست کردند...
📚 کتاب تقاص. حق الناس در تجربه های نزدیک به مرگ
دام اجتماعی وضعیتی است که افراد به دلیل #بیاعتمادی با همدیگر همکاری نمیکنند. یعنی میدانند که همکاری آنها خیر جمعی ایجاد میکند اما چون به هم اعتماد ندارند، این کار را نمیکنند!
👈 میدانم خوب است، ولی نمیکنم چون اعتماد ندارم!
این بیاعتمادی در سطح خُرد میتواند در درون یک خانواده، بین پدر و مادر، بین والدین و فرزندان وجود داشته باشد و در سطوح کلانتر میتواند بیاعتمادی به نهادهای رسمی و حاکمیتی باشد. (بیاعتمادی نهادی یعنی باور به اینکه نهادهای رسمی، سازمانها و دستگاههای دولتی مثل پلیس، بیمارستانها، مدارس، کابینه دولت، مجلس، دادگاهها، شهرداری و ... به نفع جامعه عمل نمیکنند.)
نتیجه بیاعتمادی نهادی میشود عدم همکاری با نهادها، هر چند بدانیم همکاری با آنها برای ما خیر جمعی ایجاد میکند!
اینجا در مرحله اول باید راهحلهایی پیدا کرد برای بازگرداندن اعتماد بین اعضاء و هر اقدامی که در جهت عکس اعتمادسازی باشد، مسئله را پیچیدهتر میکند و راهحلها را دستنیافتنیتر میکند.
🌟نشانه های اخلاق خوش :
⬅️اولین نشانه در رفتار است:
انسان خوش اخلاق با دیگران متواضعانه برخورد می کند.
⬅️دومین نشانه در گفتار است :
خوش اخلاق ، سخن گفتنش برای دیگران گوارا است و بدون نیش و کنایه.
⬅️سومین نشانه در چهره است:
خوش اخلاق هنگام مواجهه با دیگران ، خوش رو و با چهره ای گشاده است نه عبوس و گرفته.
5.63M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
مؤمنها با هم جنگ ندارند...
اگر جنگی باشد بین دو نفر، باید بدانند که مومن نیستند...
تغافل
وقتی انسان، چیزهایی را بداند که پنهان کردن آن لازم یا پسندیده است، یعنی، فردی خود را نسبت به مسئله ای که اظهارش عواقب نامطلوب دارد، به ناآگاهی و بی اطلاعی بزند و با بزرگواری از کنار آن بگذرد تا باعث حفظ آبروی دیگران شود در این صورت اصل تغافل مثبت و پسندیده رویداده است.
از جمله مواردی که «تغافل» در آن پسندیده است، پنهان ساختن عیوب دیگران است. هر کس عیب یا لغزشی دارد، لذا سعی دارد تا مردم آن را ندانند؛ ولی گاهی افراد هوشمند از آن آگاه می شوند. «تغافل» در اینگونه موارد، در حقیقت یک نوع عیب پوشی است که جز در موارد امر به معروف و نهی از منکر، آن هم به صورت محرمانه و لطیف، بسیار پسندیده است.
لیکن اگر در مواردی پرده دری شود و آبرو و حیثیت اشخاص بر باد رود، افراد تشویق به گناه می شوند و طبق منطق «من که رسوای جهانم، غم دنیا سهل است» رسوایی را مجوزی برای گناه می شمرد؛ به بیان دیگر، اگر پرده حیای گنهکاران دریده شود، دست به هر کاری می زنند؛ پس در این جا جز با «تغافل» نمی توان جلوی این پدیده شوم اجتماعی را گرفت.
مع الاسف می بینیم که در محیط ما مسئله ی اهانت امر ساده ای شده است و در صفحه ی جراید و رسانه ها به راحتی آبروی کسی را می ریزند و اگر این کارها ادامه پیدا کند خداوند غضب می کند و در روایات آمده است که «عرض المؤمن کدمه؛ حرمتِ حیثیت و آبروی مؤمن همانند حرمتِ جان اوست» یعنی همانقدر که ریختن خون از نظر اسلام حرمت دارد به همان اندازه ریختن آبروی افرد نیز گناه نابخشودنی ست زیرا در اسلام مال، خون و آبروی مؤمن از احترام ویژه ای برخوردار است.
در حدیث معروفی که از امام سجاد علیه السلام پیرامون «تغافل» نقل شده است، می خوانیم: «صلاح حال التعایش و التعاشر ملأ مکیال ثلثاه فطنة و ثلثه تغافل؛ مصلحت همزیستی سالم و معاشرت با مردم در پیمانه ای است که دوسوم آن هوشیاری و یک سوم آن تغافل باشد».
این روایت، در واقع ضمن تأکید بر تغافل مثبت، از تغافل منفی بر حذر می دارد. ابتدا تأکید به هوشیاری و بیداری و ترک «غفلت» می کند و سهم آن را دوسوم می داند و مفهوم آن این است که انسان نباید از مسائل مهم زندگی بی خبر بماند؛ بلکه باید با کمال دقت، مراقب آنچه که خیر و صلاح او در آن است، باشد. از سوی دیگر نسبت به اموری که لازم است مورد بی اعتنایی و بی توجهی قرار گیرد، دستور به «تغافل» می دهد؛ مانند فکر و دقت در مسایل جزئی زندگی که اهمیت چندانی ندارند، انسان را از تفکر در امور مهم باز می دارد و همچنین مخفی کردن عیوب پنهانی دیگران در مواردی که مصلحت ایجاب می کند، کار پسندیده ایست.
این چنین است که در دعای روزهای هفته، امام سجاد علیه السلام مخصوصاً روی آبروی افراد انگشت گذاشته و فرموده است: خدایا اگر آبروی کسی را ریختم و احترام کسی را خدشه دار کردم و دستم نمی رسد که از او حللیت بطلبم او را از من راضی کن. از این رو باید همیشه مواظب بود تا هتک حرمتی انجام نشود.
- گاهی مینشینی و با دستانت گیاهی را به بار مینشانی، دستنوشتهای مینویسی، نقشی میزنی، چیزی میسازی، و ....
همه میشوند مخلوق تو / تکهای از وجود تو / و شاید خود تو ....
و تو تا همیشه برای تکههای خودت دلواپسی!
✦ و خداوند روزی قصد کرد که با دو دستش، شبیهترین مخلوق به خودش را، نقش بزند...
برای همین هم هست که تو و تمام آنان که مخلوق اویند؛ شبیه تکهای از جانش هستند!
و بهتر بگویم؛ خود او هستند.
- از مردمک چشمان خدا به بندگانش که نگاه کنی؛ دیگر همه برایت آشنایند، و شاید خود تواند، یا خود خدایند!
نه موفقیتشان تنگ و منقبضت میکند،
و نه جاماندنشان خوشحالت ...
✦ و تو هرقدر مهربانتر میشوی؛ برای خدا، محبوبتر خواهی شد.
🌷 خدایا …
از بد کردن آدمهایت شکایت داشتم به درگاهت
اما شکایتم را پس میگیرم …
من نفهمیدم!
فراموش کرده بودم که بدی را خلق کردی تا هر زمان که دلم گرفت از آدمهایت، نگاهم به تو باشد ...
گاهی فراموش میکنم که وقتی کسی کنار من نیست،
معنایش این نیست که تنهایم …
معنایش_این_است_که_همه_را
کنار_زدی_تا_خودم_باشم_و_خودت …
با تو تنهایی معنا ندارد !
مانده ام تو را نداشتم چه میکردم …!
❤️دوستت دارم،
خدای خوب من🌹
"مناجات زیبای شهید دکتر مصطفی چمران"