#شفای_هر_دردی بعضی از داروها در طب اسلامی شفای هردردی ذکر شده است. حال باید دید منظور ائمه علیهم السلام از این عبارت چیست؟ اولین جواب این است که برای همه درد ها این دارو مفید است. اما آیا این پاسخ صحیح است؟ یعنی مثلا هلیله سیاه که شفای هر دردی ذکر شده است برای کسی که دچار سوء مزاج گرم و خشک است هم درمان محسوب می شود؟؟ قطعا نه. پس منظور چیست؟؟ به ترتیب همه معانی که به ذهن می رسد را بیان میکنیم. اولین معنی همان طور که گفتیم این است که برای همه بیماری ها این ماده مفید است. در صورتی که نمیتواند اینگونه باشد. چون مثلا به کسی که دچار سردی است، خیار که شفای هر دردی ذکر شده است بدهیم، علامت سردی در وی تشدید می شود. و به عبارتی بیماری او تشدید می شود. پس این معنا نمی تواند درست باشد. دومین معنایی که از این عبارت به ذهن می رسد این است که طیف وسیعی از بیماری ها به وسیله این ماده درمان می شود. که این معنا میتواند درست باشد. ولی در حدیث عبارت کل به کار رفته است. و چون ائمه اطهار علیهم السلام حتی غلو هم نمی کردند، بعید است این معنا نیز درست باشد. معنای سومی که به ذهن می رسد، و به نظر می رسد از بقیه معانی کامل تر باشد این است که منظور این است که این داروها میتواند به همه جای بدن انسان برسد. همان طور که میدانید مواد مختلف بر اساس خصوصیاتی که دارند می توانند به قسمتی از بدن برسند. مثلا نخود می تواند به کمر انسان برسد. ولی احتمالا روی بقیه قسمت های بدن تأثیر چندانی ندارد. ولی این مواد که در احادیث شفای هر دردی ذکر شده است، قادر هستند به تمام بدن برسند و همه بدن را تحت تأثیر قرار می دهند. این خصوصیت این مواد از بسیاری جهات مفید هستند، ولی از جهاتی نیز مشکلاتی برای درمانگر ایجاد میکند. مثلا فرض کنیم کلیه بیمار سرد است و قلب بیمار گرم. برای درمان سردی کلیه به بیمار هلیله سیاه می دهیم. این هلیله طبع کلیه را گرم میکند، ولی طبع قلب را نیز گرم میکند. در نتیجه قلب بیش از اندازه گرم شده و دوباره نشانه های گرمی بیش از حد قلب در بیمار ظاهر می شود. بنابراین برای تجویز این مواد غذایی در برخی از بیماران با مشکل مواجه میشویم. برای رفع این مشکل دو کار میتوان انجام داد. اول اینکه این داروها را با داروهایی که طبع را متعادل میکند، مثل کاسنی بدهیم. و دومین راهکار این است که این مواد را با هم به بیمار بدهیم. با توجه به طبع متفاوت موادی که شفای هر دردی هستند، در صورتی که همه این مواد با هم استفاده شوند، طبع تمام ارگانهای بدن را متعادل میکنند. و این مشکل نیز حل می شود. و توصیه پایانی این است که اول موادی را استفاده کنیم که طبق احادیث به بافت های خاصی می رسد. و اگر مجبور شدیم از داروهایی که شفای هر دردی ست، استفاده کنیم. مثلا برای سردی کلیه ها دارویی استفاده کنیم که فقط کلیه را گرم کند و جاهای دیگر را گرم نکند، (مثل گردو و زنیان) و در صورت لزوم از عسل وسیاه دانه استفاده کنیم که شفای هر دردی هستند. 🍎طب نوین اسلامی

در ادامه این مواد که شفای هر دردی هستند آورده می شود و در ادامه احادیث آن و توضیحات تکمیلی درمورد آن ماده آورده خواهد شد. 🍎طب نوین اسلامی

مواد غذایی و داروهایی که در احادیث به عنوان #شفای_هر_دردی بیان شده است، عبارتند از: ⚡️عسل ⚡️سیاه دانه ⚡️هلیله سیاه ⚡️خربزه و هندوانه ⚡️خیار ⚡️بادمجان 🍎طب نوین اسلامی

#عسل امام علی علیه السلام : عسل شفای هر بیماری است و بیماری در آن نیست. بلغم را دور میکند و قلب را جلا می دهد. مکارم الاخلاق ج ١ ص٣۵٩ ح ١١٧٢ #شفای_هر_دردی 🍎طب نوین اسلامی

امام رضا علیه السلام می‌فرماید: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌: فِي‌ الْحَبَّةِ السَّوْدَاءِ شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ إِلَّا السَّام‌َ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا السَّامُ؟ قَالَ الْمَوْت‌ پیامبر ص فرمود سیاهدانه هر بیماری را درمان می‌کند بجز سام عرض شد سام چیست فرمود مرگ است. طب الائمه، ابن سابور زیات نیشابوری، ص51. #شفای_هر_دردی #سیاه_دانه 🍎طب نوین اسلامی

رسول خدا صلی الله علیه و آله : عَلَیْکُمْ بِالاْءِهلیلَجَ الاَْسْوَدَ فَاِنَهُ مِنْ شَجَرَهِ الْجَنَهَ وَ طَعْمُهُ مُرٌ و فیهِ شِفاءٌمِنْ کُلِ داءٍ؛ هلیله سیاه بخورید، که از درختان بهشت است. مزه آن تلخ است ولی شفای هردردی است. طب النبی، ص ۳۱ #هلیله_سیاه #شفای_هر_دردی 🍎طب نوین اسلامی

پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم : بر شما باد خیار چرا که خداوند متعال درمان هر دردی را در آن قرار داده است. کنز العمال ج ١٠ ص ۴۵ حدیث ٢٨٢٨١ #خیار #شفای_هر_دردی 🍎طب نوین اسلامی

#خربزه_و_هندوانه پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم : نیاز خود را به میوه با خربزه و هندوانه برآورید. در آن هزار برکت است و خوردنش شفای هر درد است. بحارالانوار ج ۶٢ ص ٢٩۶ #شفای_هر_دردی 🍎طب نوین اسلامی

امام صادق علیه السلام : بادمجان بخورید که شفای هر دردی است. بحار الانوار ج ۶۶ ص ٢٢٣ ح ۶ #بادمجان #شفای_هر_دردی 🍎طب نوین اسلامی

یکی از مباحث مهم در طب اسلامی، که تقریبا هیچ جایی به آن اشاره نشده است، این است که کدام ماده می تواند به کدام قسمت بدن برسد. اینگونه نیست که برای درمان همه اعضاء بدن ما بتوانیم از یک فرمول استفاده کنیم. هر ماده غذایی مخصوص قسمتی از بدن است. ماده ای که به مغز می رود، و مغز را گرم می کند، ممکن است نتواند وارد قلب شود، و یا نتواند وارد پاها شود. بنابراین مهم است که بدانیم برای درمان کدام قسمت از بدن، کدام ماده غذایی مناسب است. 🍎طب نوین اسلامی

این قضیه در طب کلاسیک هم رعایت شده است. دانشمندان برای اینکه انسان بتوانند دارویی را در روده جذب کند، سپس در کبد متابولیزه گردد و بعد وارد عضو خاصی شود، بسیار مطالعه و آزمایش می کنند. که البته چون علم بشری بوده و از جانب خدا نیامده در بسیاری از جاها دچار اشتباه می شوند. حتی بسیاری از عوارضی که به نام عوارض داروها معرفی می شود، ناشی از همین خصوصیت است. یعنی یک دارو برای درمان فلان عضو به بیمار داده می شود، این دارو، آن عضو را درمان میکند، ولی در عضو دیگر بدن نیز تأثیرات ناخواسته‌ای میگذارد. و این تأثیرات تحت عنوان عوارض آن دارو معرفی می شود. مثلا داروهای Nsaid داروهایی است که با مکانیسم خاصی سبب کاهش درد در بدن می شود. ولی همین داروها روی کلیه اثرات تخریبی میدهد و در صورت استفاده بیش از حد از این داروها کلیه دچار مشکل می شود. به همین دلیل است که به بیماران دیابتی که کلیه های آنها دچار اشکال شده است، خوردن پروفن و دیکلوفناک بسیار مضر است. 🍎طب نوین اسلامی

در ادامه حدیثی که سبب شد من به این مبحث وارد شوم و این مبحث را جزء مباحث طب نوین اسلامی وارد کنم، آورده می شود. این حدیث مربوط به بخشی از رساله اهلیله امام صادق علیه السلام است. در این بخش امام علیه السلام به طبیب هندی توضیح میدهند که کل طب باید از جانب خدا باشد. و بشر با اطلاعات اندک خود به هیچ وجه نمی تواند خواص داروهای گیاهی را کشف کند و از آن برای درمان استفاده نماید و... یکی از استدلال های امام صادق علیه السلام این است که طبیب چگونه میتواند بفهمد که این دارو به آن عضوی که مورد هدف است می رسد و اشتباها به اعضای دیگر بدن نمی رسد. با هم این قسمت از حدیث را مرور میکنیم: 👇👇👇👇👇👇 🍎طب نوین اسلامی