گذشته تنها گورستان توهمات ما است. در گذشته تا ابد پایمان به سنگ قبرها می گیرد و سکندری می خوریم!
شاهکار – امیل زولا
اونجا که سهراب سپهری میگه:
ﮔﺎهگاهی ﮐﻪ ﺩﻟﻢ میگیرد
به خودم میگویم،
در دیاری که پر از دیوار است
ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻓﺖ
ﺑﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﯿﻮﺳﺖ
ﺑﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻝ ﺑﺴﺖ؟
شاپرک؛
حالی بگیر
دستی بکش
زخم دنیا را مرحم ببخش
لاشهی بیجان وفا راه خود گم کرده است
لطف و رحمت با حال پریشان غضب کرده است
راههای بیپایاب قلب منتهی بر سایبان
شاپرک؛ رحم،مفقودِ موجهای خشمشده است.
-
+ نمیتونستم از رفتن منصرفش کنم
- پس چیکار کردي؟
+ نشستم کنار دریچه، سیگارم رو روشن کردم و رفتنش رو دیدم...
- بعدش رفتي خونه؟
+ نه، یه پاکت سیگار کشیدم، گفتم شاید برگرده
- بعدش چی؟ رفتي خونه؟
+ آره رفتم خونه و همه عکس هاش رو جمع کردم
- سوزوندی؟
+ نه، گذاشتم تو انبار
- چرا نسوزوندي؟
+ دیوونه شدي؟ شاید برگرده.
تنها چیزی که وجود داشت سرگشتگی و ابهام بود و بس؛ ابهامی رقت بار، عذاب آور، ظالم، فریب کارانه، کور و بی پایان.
شور زندگی – ایروینگ استون