چاره راه در مسیر بود اما ابر پاره ای همچون خراش های بی زبان بر تن داشت، گویی او نیز حسرت وار در مسیرش نیش و طعنه خورده است. در برابرم نگرشی بود از نیستی اما تامل ملبسه ای از عیار بالا بر ظاهر مستور کرد و تنهایی به رقیبی مزدور بَدل شد. و سپس چیرگی به میان آمد.. -

آیا پدر راست می‌گفت که زندگی،تنها واهمه ای ست چون همین قایق کاغذی در حوض که در خیال دریا،لنگر انداخته است؟ #الف_آسوده

-

دغدغه ادمی تنها مسیری است که جاده های شیب‌دارش در درون بحبوحه ای از اتفاقات و افکار فرو رفته اند، و تلالو موج های واهمه آوری که بی هیچ منتی در پس سکوت همچون نیزاری خاموش یکی پس از دیگری به میان می‌آیند. سوگندم به روزی است که در بیایان تهی‌ها روزنه‌ای از شکوفه ها یابم تا شاید اندک درون مایه‌ام به سیری رسد. -

«دانایی آغاز تباهی‌ست؛ تو برای هر شناخت تازه‌ای باید گوشه‌ای از خودت را قربانی کنی.» غزاله علیزاده

-

ما همه­‌مان رؤیاهایی داریم، اما وقتی رؤیاها سرنوشت­مان می­‌شوند، باید خوشحال باشیم که راست درآمده‌­اند؟ گرینگوی پیر – کارلوس فوئنتس

-

نامیا چه بگویم از حال دل که سکوتم تبحّری است و زندگانی‌ام تبسم، سخنم ملجا و روانم غم‌زده‌‌... -

می‌گفت: «آدمیان بی‌تردید طبیعت را اندکی فاسد کرده‌اند، چون گرگ به دنیا نیامده‌اند اما گرگ شده‌اند. خداوند نه به آن‌ها توپ بیست و چهار پوندی داده است و نه سرنیزه، اما آن‌ها سرنیزه و توپ ساخته‌اند تا یکدیگر را از بین ببرند. مصداقی دیگر برای این مسئله، ورشکستگی افراد و دادگاهی است که اموال ورشکستگان را تصاحب می‌کند تا طلبکاران را محروم سازد.» کاندید یا خوش‌باوری – ولتر