گاهی اوقات انسان بودن برات سخت میشه. حتی یک موجود زنده بودن. مثلا یهو دلت میخواد برای یه مدتی یهچیزی غیر از انسان باشی. یه گلدون باشی پشت پنجره، غرق در نور و سکوت. یه کتاب باشی، درخت باشی، ابر باشی؛ فقط برای مدتی انسان نباشی.
وقتش که بشه ' آدمش که برسه ")
چایی دم میکشه، چشمات براق تره، دلت آروم و خیالت راحت میشه، لاکت خوشرنگتره، موهات خوشفرمتره خندت عمیقتره، ماکارونی خوشمزهتره، ابرا پشمکیترن.☁✨