ای روزگار عباس....

گفت : شما برید شهید شید داغ شمارو ببینم اجرم بیشتر باشه

عباس ریخت بهم...

دوتا مرد مونده تو خیمہ ها

اومد گفت : داداش دیگه سینم تنگی میکنه اما یه خانمی اومد گفت : عمو عباس با اون صورت مظلوم بالا رو نگاه میڪرد عمو بیا بریم خیمہ اومدن جلو خیمه ای که مشک های ابو میزارن پرده ی خیمه رو زد بالا...

روضه همینه ها

پنــــــاه حرم... ڪجا دارے میرے بمون سپــاه حرم

دید دختر بچه ها پیراهن عربی هارو زدن بالا شکم هاشون رو میکشن روی خاک نم دار ڪربلا😭

عمو جیگرمون داره میسوزه😭

یڪم شعر بگم؟

ببین ڪه خیس خواهشه چشاے تـــــرم

ببین ڪه بی تو غرق اشڪ و آهہ حـــرم😭

پناه حــــــرم بدون تو دیگہ روزش سیاهه حــــرم

با یه حالت بی رمق خانم گفت : عمو تشنمونه

ازم جداشه میترسم پیشم نباشه میتـــــــرسم😭

عمه جونم بگو عموم ڪجا رفته؟ چرا بدون ما رفته؟ قراره بچه ها رفته...😭

عمه جونم عموم نباشه میترسم...😭

پنـــاه حــرم...

یڪم باز ڪنم روضه رو؟ چهار هزار تا تیر انداز مــــاهر یه هدفو نشونه گرفتن...

انقده تیر بهش زدن... دست راستو زدن مشک و به دست چپ گرفت دست چپو زدن مشکو به دندون گرفت😭

مشڪ و پر از آب ڪرد یه نگاه به فرات ڪرد موج نــــزن علی اصغر تشنشه😭

عباس مرد جنگیه حراسی نداره اما یه بغضی گلوشو گرفته

خیمه ها منتظرن...😭

سوار اسب شد یا علی مدد خدایا ڪمڪ ڪن این آبو به خیمه برسونم

تو مقاتل نوشتن : آقا وایستاد دید اب از مشک شر شر میریزه رو زانو هاش اخه دیگه با چه رویی برم خیمه؟😭