روابط عمومی مجلس مخالفت دکتر قالیباف با سیاست تثبیت در دولت شهید رئیسی و ابطال مصوبه تثبیت را تکذیب کرده است. فارغ از اینکه اسناد در این باره متواتر است، اگر آقای دکتر قالیباف همین امروز حامی سیاست تثبیت شوند، اینجانب با تمام توان از ایشان پشتیبانی خواهم کرد. @syjebraily

سایت حزب تمدن اسلامی رونمایی شد https://htni.ir/ حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد🔻 @HokmranOnline

‌در خرابات مغان نور خدا می‌بینم این عجب بین که چه نوری ز کجا می‌بینم ‌#یلدای_امید @syjebraily

دیروز آقای دکتر گودرزوند چگینی نماینده مردم شریف رودبار در مجلس علیه اینجانب نطق کرده بودند. امروز در پژوهشگاه، ساعتی خدمت ایشان بودیم و یک منتقد به رفقای ما اضافه شد! گفت و گو همیشه سازنده است... @syjebraily

وقتی این‌جور قیمت ارز ‌ترقّی پیدا میکند -یعنی قیمت ریال می‌آید پایین- خب برای آن کارمندی که روزمُزد است یا حقوق اندکی دارد، دیگر چیزی ‌باقی نمیماند. قیمت ریال وقتی آمد پایین، قیمت پول ملّی وقتی آمد پایین، مشکلات همین میشود که ملاحظه میکنید| رهبر حکیم انقلاب اسلامی عده‌ای از خدا بی‌خبر، با دستاویز قرار دادن این جمله رهبر حکیم انقلاب اسلامی که حذف ارز ۴۲۰۰ کار لازمی بود، ایشان را حامی افزایش نرخ ارز جلوه می‌دهند. حال آنکه دقیقا برعکس این ادعا صادق است. تاکید همیشگی ایشان بر تقویت ارزش پول ملی و جلوگیری از افزایش نرخ ارز بوده و همه تلاش‌های ما در سال‌های اخیر در جهت مبارزه با گران‌سازی ارز، لبیک به این تکلیف بوده است. @syjebraily

دبیر کل حزب تمدن نوین اسلامی طی سفری دو روزه به استان چهارمحال و بختیاری، با اقشار مختلف مردم این استان دیدار و گفت‌وگو کرد. حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد🔻 @HokmranOnline

‌اقتصاد فروبارشی؛ الهیات نابرابری در لباس علم اقتصاد در مکتب نئولیبرالیسم، «نابرابری» نه یک بحران اجتماعی، بلکه موتور حرکت اقتصاد است. در این منطق، تمرکز ثروت در «بالا» یک انحراف نیست، شرط امکان رشد است. اگر ثروت در رأس هرم انباشته شود، جامعه حرکت می‌کند؛ اگر توزیع شود، اقتصاد می‌ایستد. این گزاره، ستون فقرات «اقتصاد فروبارشی» (Trickle-Down Economy) است. از منظر نئولیبرالیسم، اقتصاد پیش از آنکه عرصه عدالت باشد، میدان کارایی است. بازار، عقلانی‌ترین سازوکار تخصیص منابع تلقی می‌شود و هرگونه دخالت هنجاری دولت -اعم از مالیات تصاعدی، کنترل قیمت‌ها، حمایت دستمزدی یا سیاست‌های بازتوزیعی- نوعی اخلال در این عقلانیت است. ثروتمندان، در این روایت، «مصرف‌کنندگان ممتاز» و «کنشگران رشد» هستند. بر این اساس، اگر دولت مالیات ثروتمندان را کاهش دهد، از اقتصاد مقررات‌زدایی کند، قیمت‌ها را آزاد بگذارد و اجازه دهد نرخ بهره و نرخ ارز در بازار تعیین شود، انگیزه تولید و سرمایه‌گذاری از سوی ثروتمندان افزایش می‌یابد. رشد اقتصادی حاصل می‌شود و این رشد، از طریق افزایش اشتغال و گسترش کسب‌وکارها، به‌تدریج به لایه‌های پایین جامعه «فرو می‌ریزد». فقر، در این چارچوب، نه محصول بی‌عدالتی ساختاری، بلکه نتیجه ناکافی‌بودن رشد است. بنابراین راه‌حل فقر، نه توزیع عادلانه ثروت (یا امکانات خلق ثروت)، بلکه تولید بیشتر ثروت در بالا است. نئولیبرالیسم تأکید می‌کند که هر سازوکاری که پیش از رشد اقتصادی برای بازتوزیع ثروت ایجاد شود، مانع بزرگ شدن کیک اقتصاد خواهد شد. عدالت اجتماعی اگر هم موضوعیت داشته باشد، باید پسینی باشد؛ یعنی پیامد طبیعی رشد اقتصادی، نه شرط آن. این روایت بر یک پیش‌فرض فلسفی خطرناک استوار است: اینکه خیر عمومی الزاماً محصول انباشت خیر خصوصی در رأس هرم است. در این چارچوب، اقتصاد از علم توزیع منابع، به الهیات قدرت تبدیل می‌شود. در این الهیات، ثروتمند نه فقط موفق‌تر، بلکه شایسته‌تر فرض می‌شود؛ و فقیر نه مستضعف، که «در صف دریافت» معرفی می‌گردد؛ صفی که وعده داده می‌شود روزی نوبتش خواهد رسید! تاریخ معاصر نشان داده که ثروت، برخلاف آب، تمایل به بالا ماندن دارد! در ساختارهای سرمایه‌داری مالی‌شده، ثروت نه به پایین تراوش می‌کند و نه حتی چکه می‌کند؛ بلکه در دارایی‌های غیرمولد، بازارهای مالی، سفته‌بازی و انباشت بین‌نسلی قفل می‌شود. آنچه به پایین می‌رسد نه ثروت، بلکه بی‌ثباتی، تورم، ناامنی شغلی و فشار معیشتی است. اقتصاد فروبارشی، انسان را موجودی منفعت‌طلب و منفعت جامعه را جمع جبری منافع فردی می‌بیند. در این چارچوب، عدالت نه یک اصل هنجاری، بلکه یک «پیامد احتمالی» است. اگر هم محقق نشد، مسئله‌ای ساختاری نیست؛ «بازار هنوز فرصت پیدا نکرده است». این تعلیق دائمی عدالت، خطرناک‌ترین ویژگی این منطق است. اقتصاد فروبارشی کارکردی فراتر از اقتصاد دارد: بازتولید سلطه. این نظریه به نخبگان اقتصادی امکان می‌دهد سیاست‌هایی را که در راستای منافع‌شان است، با زبان «خیر عمومی» بزک کنند. کاهش مالیات ثروتمندان، آزادسازی قیمت‌ها، سرکوب دستمزدها و عقب‌نشینی دولت از مسئولیت‌های اجتماعی، همگی با وعده‌ای توجیه می‌شوند (فروبارشی ثروت از بالا به پائین) که هرگز زمان تحققش مشخص نیست. این وعده، جامعه را در وضعیت «انتظار ساختاری» نگه می‌دارد. در این وضعیت، اعتراض مستضعفین نه به‌عنوان مطالبه عدالت، بلکه به‌عنوان تهدید رشد اقتصادی بازنمایی می‌شود. فقر، به‌جای آنکه نشانه شکست سیاست باشد، نشانه «کم‌صبری جامعه» معرفی می‌شود. به این ترتیب، اقتصاد فروبارشی در قامت یک ایدئولوژی اخلاقی، قربانی را مقصر و بهره‌مند را منجی معرفی می‌کند. نقطه کور نهایی این نظریه، نادیده‌گرفتن نقش قدرت است. چنانکه در مناظره با آقای دکتر غنی‌نژاد توضیح دادم، بازار یک میدان «برابر» برای «رقابت» نیست. دسترسی نابرابر به سرمایه، اطلاعات، قانون و سیاست، باعث می‌شود که «فروبارش» اگر هم رخ دهد، همواره گزینشی، نامتوازن و مشروط باشد. در چنین ساختاری، رشد بدون مکانیسم‌های بازتوزیع ثروت نه‌تنها به عدالت منجر نمی‌شود، بلکه شکاف‌ها را نهادینه می‌کند و جامعه را به آستانه فروپاشی اجتماعی می‌برد. بدیل این منطق، صرفاً یک سیاست اقتصادی دیگر نیست، بلکه یک تغییر پارادایم است: گذار از «فروبارش از بالا» به «توانمندسازی از پایین». اقتصادی که در آن، دستمزد، امکانات تولید، ارزش پول ملی و خدمات عمومی، متغیرهای بنیادین‌اند نه حاشیه‌ای. در این افق، عدالت نه پیامد تصادفی رشد، بلکه شرط امکان پایداری آن است. اقتصاد فروبارشی وعده می‌دهد که اگر قله‌ها را بلندتر کنیم، دامنه‌ها هم سیراب می‌شوند؛ اما تجربه نشان داده که قله‌های بلندتر، اغلب سایه‌های عمیق‌تری می‌سازند... @syjebraily

💢 حزب تمدن نوین اسلامی کارزار #دستمزد_عادلانه را راه‌اندازی کرد 🔸قانون اساسی به عنوان میثاق مردم و حاکمیت، زندگی شرافتمندانه را تعریف کرده و مسکن، خوراک، پوشاک، بهداشت، درمان، آموزش و امکان تشکیل خانواده را برای مردم ایران تضمین کرده است. هزینه‌های این امور باید دقیق محاسبه شده، منتشر شود و مبنای تعیین حداقل دستمزد باشد. دستمزد عادلانه نه یک امتیاز، نه یک لطف دولتی و نه موضوعی قابل چانه‌زنی سیاسی است؛ بلکه حق مسلم، قانونی و غیرقابل‌انکار ماست. این کارزار را امضا کنید. 🌐 karzar.net/277681 ✨ عضو حزب تمدن نوین اسلامی شوید: https://htni.ir/ حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد🔻 @HokmranOnline