در دستگاه دین، ‌شجره جاویدان خلافت که همان شجره طیبه‌ای است که اصل و ریشه‌اش ثابت و شاخه‌هایش به آسمان می‌رسد، ‌شجره رسالت و خلافتی است که ریشه آن ابراهیم خلیل(ع) و آخرین ثمره شاخه آن حضرت امام عصر(ع) است. این شجره، دارای 👈یک ریشه و دو بدنه شد.👉 یکی کوتاه‌ به نام👈 شجره بنی اسرائیل و دیگری بلند به نام شجره بنی اسماعیل.👉

بی‌اطّلاعی از راز و رمز بسیاری از مناقشات مزمن و ریشه‌دار از یک سو و بی‌خبری از تقدیر کلی الهی و ارادۀ حضرتش که مبیّن ابتدا و انتها و مسیر عمومی حرکت عالم و آدم است از سوی دیگر باعث و موجد لغزش‌ها، خطاها و بالأخره شراکت غیرمستقیم و مستقیم در جنایت‌های بزرگ جنایتکاران می‌شود.

حتّی اگر به اندازۀ تراشیدن قلم یا اظهار نظری ‌شود که جنایتکاران بتواند از آن به نفع خود بهره ببرد، تا چه رسد به همراهی و شراکت تولّی جستن به ولایت طاغوت که آن سخنش جداست.

قرن‌ها از کینۀ یهود و بنی‌اسرائیل علیه خدا، دین خدا و بندگان خدا می‌گذرد. همۀ تاریخ گذشته، مشحون این کین‌کشی است. صورت‌های مختلف آن را در قتل و غارت و تحریف می‌توان سراغ گرفت. چه از فاصلۀ سه هزار سالۀ‌ میان حضرت ابراهیم، خلیل الرّحمن تا بعثت رسول ختمی مرتبت و چه پس از آنکه جمعاً پرده از 4400 سال جرم و جنایت بنی‌اسرائیل علیه انسان،  خدا و جهان می‌گذرد. هیچ پرسیده‌ایم راز این همه جنایت چیست؟

فقدان شناخت و عموم درک راز این قتل عام باعث بروز سوءتفاهم، وضع‌گیری‌های گوناگون و تفاسیر خودبنیاد در تاریخ دین و دین‌داری شده است. تقدیر کلّی و نقشۀ الهی بر این قرار گرفته بود تا علم و سایر میراث انبیا و اوصیا دست به دست از اوّلین وصی یعنی؛ حضرت هابیل(ع) منتقل و دست آخر از طریق پیامبر آخرالزّمان، به سلسلۀ اوصیا و آخرین وصیّ ایشان حضرت صاحب الزّمان، مهدی موعود(ع) برسد.

تا ایشان به عنوان مهدی موعود، وارث میراث همه انبیاء و اوصیاء، حرکت عمومی و ابدی بشر را حول محور اسلام و کعبه هدایت کند و بالاخره حاکمیت جهانی دین را اعلام نماید. گوئیا از همان روز اوّل، بزرگ‌ترین فضیلت و خصوصیت وصی رسول‌الله بودن، قبول «مظلومیت و شهادت» بود. چنان‌که، هابیل، به عنوان اوّلین وصی، در مظلومیت به شهادت رسید.

این رسم ماند تا آن زمان که به اذن خداوند، ‌آخرین وصیّ رسول آخرالزمان در پرده غیبت قرار گرفت و ضمن قبول مظلومیت تام، از شهادت در امان ماند تا توسط ذخیره خداوند امکان تأسیس حکومت جهانی را فراهم شود.

پس از ابراهیم(ع)،👈 شاخه کوتاه از حضرت اسحاق شروع شد و در پسر او👈 حضرت یعقوب، دارای دوازده شاخه شد. هر شاخه به نام یکی از 12 پسر حضرت یعقوب که👈 اسرائیل👉 نامیده می‌شد مشهور است.

از نسل حضرت یعقوب، پسر اسحاق، 48 پیامبر به ظهور رسید که به انبیای بنی اسرائیل مشهورند. پس از ایشان،👈 نبوت از شاخه کوتاه منقطع گردید و در شاخه بلند یعنی 👈بنی اسماعیل امتداد یافت تا حضرت رسول خاتم(ص) و دوازده وصی‌ّ ایشان پای به عرصه زمین بگذارند.

در سوره نساء آیه 54 می‌فرماید:👈 یهود بدین دلیل نسبت به رسول خدا حسادت می‌کند که ما آن علم مخصوص را به👈 آل ابراهیم (رسول خدا و اهل بیت) داده‌ایم.👉 👈دشمنی و حسادت ریشه‌دار بنی اسرائیل نسبت به بنی اسماعیل به این امر برمی‌گردد.👉 تمام انبیای عظام الهی دارای 12 وصی یا خلیفه بودند. هنگامی که نوبت به دوازدهمی می رسید پیامبر بعدی 👈مبعوث👉 می‌شد.

آخرین پیامبران بنی اسرائیل، حضرت زکریا، ‌یحیی و عیسی(ع) به پیروان خود اعلام فرمودند که👈 نبوت از ما بنی اسرائیل در حال👈 قطع شدن و انقراض 👉است و نوید پیامبر خاتم از نسل👈 بنی اسماعیل👉 را دادند. جدّ رسول خدا، معد بن عدنان، از نوادگان حضرت اسماعیل بود. بنی اسرائیل، از زمان آخرین پیامبر خود و خلافت آخرین وصی 600 سال فرصت آماده شدن برای استقبال از پیامبر آخرالزمان را داشتند، امّا آنان، 👈به جای آماده شدن، در کار رخنه و فساد و توطئه وارد شدند.👉

در طی همه این قرون و حضور انبیای بنی اسرائیل و مأموریتشان برای هدایت این قوم سرکش دین حنیف توسط 👈اعقاب اسماعیل، بنی هاشم و خانواده عبدالمطلب👉 حراست می‌شد در گوشه‌ای دور دست از جزیره‌العرب و برخی نقاط دیگر. به استناد سخن برخی از بزرگان، جان‌مایه و روح دین و فرهنگ و ادب ایرانیان، برگرفته و برخاسته از 👈دین حنیف حضرت ابراهیم(ع) 👉بوده. علت قرابت و هم‌نوایی فرهنگ وادب اسلامی و شیعی با فرهنگ و ادب خالص و بی‌پیرایه ایرانی هم به همین امر برمی‌گردد.