eitaa logo
تاملات
744 دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
341 ویدیو
80 فایل
تاملاتی پیرامون آنچه در اکنون میگذرد... 🌐وبلاگ: http://noghte-sarkhat.blog.ir/ 👤ادمین: @rasoul1414
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 خروج؛ تلاشی برای رسمیت بخشیدن به اعتراضات مردمی در چارچوب های سیاسی نظام 🔘 بخش ۲ از ۴ 1️⃣حاتمی کیا قهرمان بازی دادن نمادهاست برای پیشگیری از بازی با نمادها. عدل آباد سرزمین شهداست، اعتراض برای خاک شروع می شود، مقصد مرکز قدرت اجرائی است که بدون اجازه در زمین رحمت فرود آمده، محصول دسترنج روستا به دست بی کفایتی یک مأمور دولتی از بین رفته، جوانان گروگان گرفته شده اند برای بستن دهان بزرگترها، تراکتور همزمان نماد زحمت و خشونت است، رجال دولتی همزمان از و دروغ و تهدید استفاده می کنند. حرکت اعتراضی را از مزار شهیدان آغاز می کنند به نشانه پیوند با اصالتها و ارزشها و عدالت که پی رنگ پررنگ داستان است. 2️⃣ صداقت و پرهیز از سالوس بازی، شاخصه بارز معترضین است اما کسانی در دل همین حرکت هستند که تخم تردید می کارند یا برای کسب موقعیت، به دنبال معامله مطالبات با مقامات اجرایی هستند. 3️⃣ در 1400 گفتمان خروج، اهمیت فوق العاده می یابد؛ مردم اکنون بیش از هر زمان دیگری تشنه عدالت هستند، آنان بازگشت به آرمان های نسل اول انقلاب اسلامی را می خواهند و همان نسل اول دوباره برای نجات آرمان ها از زیر چرخ بروکراسی اعتدال، باید برخیزد و حتمن برخواهد خواست. 4️⃣ جریان اعتدال اکنون با این حجم از ناکارآمدی، ورشکستگی سیاسی اش را به عمق جان درک کرده و می داند که دوران و تمام شده و مردم آنان را پس زده اند و دنبال عدالت اند اما بدش نمی آید ریل سیاست را از اعتدال به عدالتخواهی عرفی شیفت کند و به جای پاسخگویی از ناکامی های غیرقابل انکار در عرصه اقتصادی و سیاسی، ژست مطالبه گری یا آزادی خواهی برای شنیدن صدای معترضان به خود بگیرد. تلاش برای مصادره گفتمان عدالتخواهی یا انحراف آن، تماماً در همین جهت سامان یافته است. حزب دولتی ، همان است که از یک سو تلاش دارد عدالتخواهی را به انحراف بکشاندف از دیگر سو مدام ایه یأس می خواند، از سوی دیگر نقش ایفا می کند، از طرفی ژست عقل کل به خود می گیرد و در نهایت تلاش دارد همه چیز را با مذاکره حل و فصل کند و در واقع آرمان عدالتخواهی را به بفروشد و تمام! ادامه⬇️ ⚜️ @rozaneebefarda ⚜️ @taammolat74
تاملات
📍ماکیاولیسم مذهبی چگونه سیاسی شدن دین و اخلاق از درون موجب اضمحلال انقلاب می‌شود؟ ✍️ عماد افروغ 🔹
🔹 آنچه باعث ضمانت بخشیدن به اهداف مرتبط داخلی و خارجی و حفظ و تداوم جمهوری اسلامی می‌شود، فهم و تئوریزه کردن انقلاب از یک‌سو و بازتولید مدام و مستمر ذهنی و عینی و یا به عبارتی بازتولید و این نظام مردمی و عدالت‌محور از سوی دیگر است. 🔹 و چگونه میتوان بدون فهم جوهر انقلاب اسلامی و درک مبانی و اهداف و ارکان و دلالت‌های مرتبط به فلسفه سیاسی آن و نقد فعال سیاست‌ها و عملکردهای حکومت برپایه این فهم و درک، به بازتولید مشروعیت اهتمام ورزید؟!.. آیا می‌توان با دست روی دست گذاشتن و اعتماد صرف به مدیران در سطوح مختلف و احاله امور به تقدیر و سرنوشت، شاهد تحقق اهداف بلند، متعالی و جامع انقلاب اسلامی بود؟ 🔹 کدام دسته از افراد مطلوب به جامعه بوده و تحقق‌‌بخش و پیشبرنده اهداف انقلاب‌اند؟! کسانی که با تکا به اسلامی و با تکیه بر و بهره‌گیری از تجارب ارزشمند بشری به نقد درون‌گفتمانی برنامه‌ها و عملکردها می‌پردازند وراه‌حل ارائه می‌کنند یا کسانی که بنابرهر دلیلی، چه از سرنابینایی و عدم بصیرت، چه از سرعشق و ارادت، چه از سردنیاطلبی و چه از سر عناد و بی‌مهری و یا بی‌تفاوتی به سکوت، توجیه و حتی تطهیر عملکردهای غلط و غیرقابل دفاع می‌پردازند؟! 🔹 درد آنجا مضاعف می‌شود که توجیه‌کنندگان چشم‌بسته، مسلح به ابزار اخلاق می‌شوند و با انواع و اقسام تهمت‌ها و انگ‌های اخلاقی و اجتماعی که البته شائبه قدرت‌طلبی‌های دنیوی نیز درباره آن‌ها منتفی نیست، با تحریک احساسات مذهبی توده‌ها می‌کوشند تا این دسته از افراد را از صحنه خارج کنند. 🔹 درست است که جمهوری اسلامی بر پایه مخالفت مبنایی با جدایی دین و اخلاق از سیاست و یا به عبارتی شکل گرفته و منادی پیوند اخلاق با سیاست است، اما خطری که نظام برخواسته از آرمان‌های متعالی و زمینه‌های مستعد فرهنگی و تاریخی را تهدید می‌کند، سیاسی‌شدن دین و اخلاق، ابزارگرایی دینی و یا به عبارتی است. 🔹 تمام مبنای نظری و آرزوی دیرینه حقیت‌گرایانه دل‌سوخته و دردمند، اخلاقی و دینی شدن حیات سیاسی است، اما اگر هوشیار نباشیم و و اخلاقی را پیشه خود قرار ندهیم، بیش از آنکه شاهد اخلاقی شدن سیاست و رفتارهای سیاسی باشیم، بدون تردید باید شاهد سیاسی شدن اخلاق و دیانت باشیم وکدام مخرب‌تر و جانکاه‌تر است، یا ؟! استفاده ابزاری از هرگونه ارزش عرفی و اجتماعی در جهت تحکیم پایه‌های قدرت به قیمت پرواز دادن اخلاق و دیانت از عرصه سیاست و یا استفاده ابزاری از ارزشهای اخلاقی در جهت تحکیم قدرت و تداوم بخشیدن به منافع و مطامع دنیوی، البته به نام پیوند سیاست و اخلاق؟! چگونه می‌توان پاسدار پیوند اخلاق و سیاست با حفظ جهت دینی و اخلاقی آن بود؟ آیا راهی جز نقد کردن با معیارهای دینی واخلاقی سراغ داریم؟! ✅ 📚 منبع: انقلاب اسلامی و مبانی بازتولید آن ⚜️ @Taammolat74