💠 پانزدهمین مطلب؛ فساد در مسئولیت بسم الله الرحمن الرحیم فسادهای مسئول حکومتی به دو دسته تقسیم می‌شوند: الف ) فساد در انجام مسئولیت: شامل عدم انجام وظایف یا سوءاستفاده از اختیارات و منابع. ب ) فساد خارج از مسئولیت: مرتبط با وظایف حاکمیتی نیست. 🔹 گام های ارزیابی فساد در مسئولیت: ۱. شناسایی وظایف و دستورات بالادستی. ۲. شناسایی اختیارات و منابع در اختیار. ۳. بررسی تبعیت یا نافرمانی از دستورات بالادستی. ۴. سنجش طرح و برنامه برای اجرایی شدن دستورات بالادستی. ۵. بررسی میزان درستی و منطقی بودن تخصیص و تقسیم اختیارات و منابع. ۶. بررسی اختلال در فرآیند رسانش منابع و دادن اختیارات لازم به همکاران و بخش های مورد نظر برنامه ۶. بررسی کیفیت انجام کارها. 🔹بعضی از منابع و امکانات مسئولین: • منابع مادی و امکانات فیزیکی: شامل املاک، تجهیزات، و بودجه که باید به درستی مدیریت شوند. • منابع اجتماعی: اعتبار اجتماعی و شبکه‌های ارتباطی که باید برای حمایت از برنامه‌ها استفاده شود. • منابع انسانی: شامل انتخاب و مدیریت کارکنان و بهره‌گیری از مهارت‌های آنان. • منابع اطلاعاتی و آموزشی: داده‌ها و اطلاعات برای بهبود عملکرد. • منابع فرهنگی: ارزش‌ها و باورهای فرهنگی که بر تصمیم‌گیری تأثیر می‌گذارند. • منابع قانونی و سیاسی: قوانین ، اختیارات و حمایت‌های قانونی که باید رعایت شوند. • منابع زمانی: مدیریت زمان برای بهینه‌سازی فعالیت‌ها. از نخستین اقدامات برای مبارزه با فساد مسئولان، ارزیابی فساد در مسئولیت است که باید طبق نکات بالا، ارزیابی با دقت کامل و نه بر مبنای ظن و گمان، انجام بشود. 🌸 [این محتوا در لبیک به فرمان جهاد تبیین رهبر انقلاب تولید شده است.] 🌸

💠 شانزدهمین مطلب؛ ابزارهای مبارزه با فساد بسم الله الرحمن الرحیم 🔹برای مبارزه با فساد، ابزارهای موجود را می توانیم دو دسته کنیم : ۱. ابزارهای رسانه‌ای مانند: • وبلاگ، وب‌سایت، خبرنامه‌ها • پادکست، ویدئو، محتوای چندرسانه‌ای • اینفوگرافیک و محتوای داستان‌محور • وبینارها و جلسات زنده و گروه‌های مجازی • صفحات مجازی و کانال‌ها • انتشار گزارش‌ها و تحلیل‌ها • ایجاد هشتگ • ارائه نقدها به صورت رسانه‌ای • آگاهی بخشی به مردم با کمک رسانه ۲. بسترهای میدانی مانند: • نظرسنجی‌ها و پرسش‌نامه‌ها • کنفرانس‌های حضوری و سخنرانی • برگزاری تجمعات و اعتراضات و تشکیل گروه‌های فشار • کمپین‌های اجتماعی و گروه‌ها • مسابقات آنلاین و چالش‌های اجتماعی • گفتگوهای زنده و تولید محتوای کاربر محور • رویدادهای حضوری و کارگاه‌ها • حرکات جمعی مثل کتابخوانی برای آگاهی بخشی • شرکت در انتخابات • نوشتن نامه به مقامات و پیگیری مکتوب • صحبت با مسئولین • تشکیل گروه‌های محلی • توزیع بروشور • صحبت با دوستان و خانواده • بیان نظرات در جلسات عمومی با مسئولین • برگزاری جلسات نقد عملکرد مسئولان و بررسی وضعیت • شکایت از طریق بسترهای نظارتی و قضایی و مسئولین بالاتر و گزارش تخلفات • گفتگوهای رودررو • پیوستن به گروه‌های فعالین اجتماعی • تدوین و ارائه طرح‌های پیشنهادی • نوشتن نامه‌های سرگشاده و تدوین و توزیع بیانیه‌های عمومی • درخواست شفافیت برای مبارزه با فساد ، باید ابزارهای در دسترس را بشناسیم و متناسب با شرایط اقدام بکنیم 🌸 [این محتوا در لبیک به فرمان جهاد تبیین رهبر انقلاب تولید شده است.] 🌸

💠 هفدهمین مطلب؛ شرایط و مراتب مبارزه با فساد بسم الله الرحمن الرحیم 🔹 شرایط مبارزه با فساد: ۱. شناخت مصادیق فساد و وظایف مسئولین: برای تشخیص فساد و ترک وظایف، باید مصادیق فساد و وظایف مسئولین را بشناسیم. ۲. احتمال تأثیر حرکت: اقدامات باید قابلیت تأثیرگذاری بر شرایط را داشته باشند. ۳. اصرار بر فساد: اگر مسئول به ادامه فساد اصرار دارد و تلاشی برای جبران نمی‌کند، نیاز به اقدام داریم. ۴. نداشتن مفسده: حرکت ما نباید آسیبش بیشتر از نفعش باشد. 🔸 مراتب مبارزه با فساد: ۱. اظهار انزجار قلبی: ابتدا باید نسبت به فساد و ترک وظیفه اظهار انزجار کنیم. ۲. امر و نهی زبانی: اگر اظهار انزجار کافی نبود، باید به صورت زبانی مسئول را نهی کنیم. ۳. به میدان کشاندن قدرت حاکمیت: اگر اقدامات قبلی مؤثر نبود، باید از نهادهای نظارتی و قضایی کمک بگیریم. نکته: هر یک از این مراتب خود دارای زیرمجموعه‌هایی هستند. چند نمونه : • تا زمانی که نهی با زبان ملایم مؤثر است، نباید از گفتار شدیدتر استفاده کرد. • تا وقتی که گزارش به مسئول بالادست کافی است ، نباید به سراغ مسئولین چندرده بالاتر برویم. • وقتی گزارش به مراجع محلی کافی باشد، نباید به سراغ مراجع عالی برویم. 🌸 [این محتوا در لبیک به فرمان جهاد تبیین رهبر انقلاب تولید شده است.] 🌸

💠 هجدهمین مطلب؛ مقصد ، چارچوب مبارزه و تکلیف ما بسم الله الرحمن الرحیم 🔹 مقصد ِمبارزه مقصد مبارزه با فساد، نه تنها متوقف کردن فساد است، بلکه جبران آسیب ها و تقویت نظام است. 🔸 چارچوب مبارزه مبارزه با فساد نباید از چارچوب و حد و حدود درست خارج بشود ؛ برای این منظور باید به عنوان نمونه به این پنج نکته توجه داشت : ۱. ارزیابی آسیب و نفع : • اگر بیانیه ما در مورد فساد فلان مسئول محلی منجر می‌شود به ایجاد اغتشاش و ناامنی و آسیب به جامعه، نباید چنین اقدامی بکنیم. ۲. سنجش هزینه و اهمیت : • وقتی امر و نهی زبانی فلان مسئول بابت فلان اقدامات نادرستش، سبب ضرر جانی و مالی به ما بشود، نباید چنین اقدامی بکنیم. ۳. رعایت قانون : • وقتی تجمع کردن در جلوی استانداری غیرمجاز باشد، نباید چنین اقدامی بکنیم. ۴. مراعات حقوق دیگران: • وقتی افشای فساد یک مسئول در ملأ عام سبب بی‌آبرویی او می‌شود و پایمال می‌کند حقوقش را، نباید چنین اقدامی بکنیم. ۵. عدم اعمال زور: نباید ما مردم اعمال زور بکنیم نسبت به مسئولین و اختیاراتشان و نباید مانع عملی بشویم در برابرشان، در این زمان، این از وظایف مسئولین و نظام است نه مردم. • نباید جلوی مقرراتی که فلان فرماندار فاسد اعمال کرده است بایستیم و اجرای آن‌ها را به زور سد کنیم و اجازه استفاده از اختیاراتش را ندهیم. 🔹 همگی مأموریم به مبارزه همه ما مأموریم به مبارزه با فساد و دست یابی به مقصد این مبارزه ، هرکسی در حد وسع و توان خودش مأمور است، شاید نتیجه و تغییر ظاهری مشخصی که مقصود ماست و از بین رفتن فساد و جبران آسیب هاست، فراهم نشود در نهایت اقدامات ما. اینطور نیست که کسی موظف باشد فراتر از تکلیفش عمل کند و حتماً ظاهر ماجرا و وضعیت را به فلان صورت تغییر دهد، اصل بر این است که هرکسی هر چندگام که می تواند بردارد در این میدان. به عنوان نمونه : • کسی که امکان انجام امر و نهی زبانی ندارد، اظهار انزجار قلبی نسبت به ترک وظیفه و فساد پذیرفته است از او در همین حد. • کسی که برایش ممکن است به صورت زبانی امر و نهی بکند و حتی در صورت نیاز از گفتار شدید استفاده بکند، از او پذیرفته نیست که در هنگام نیاز به گفتار شدید، به گفتار ملایم کفایت دهد و از گفتار شدید اجتناب کند. 🌸 [این محتوا در لبیک به فرمان جهاد تبیین رهبر انقلاب تولید شده است.] 🌸

💠 نوزدهمین مطلب ؛ مروری بر محدودیت ها و اختیارات در مبارزه با فساد بسم الله الرحمن الرحیم ۱. اختیارات نهادهای قضایی و انتظامی در مبارزه با فساد، برخی اقدامات مانند : تجسس، استراق سمع، اعلام حکم قضایی، علنی کردن اتهام، توقیف اموال و وسایل نقلیه، دادگاهی کردن، نظارت بر اطلاعات دیجیتال مثل پیامک ها ، تفتیش مستندات، اجرای طرح های امنیتی، نفوذ به حریم خصوصی، بازجویی و سایر اقدامات اینچنینی، تنها در حیطه اختیارات نهادهای قضایی و انتظامی مجاز است. مردم حق ندارند به این کارها دست بزنند و در صورت انجام این اقدامات، مرتکب جرم و فساد شده و قابل پیگرد قانونی خواهند بود. پیش‌تر گفته شد که مرحله عملی مبارزه با فساد (مرحله سوم امر به معروف و نهی از منکر) در اختیار حکومت است فقط. به عنوان نمونه : محدودیت‌های افشاگری و حقایق قضایی افشاگری عمومی در مورد فساد مسئولین ممنوع است، مگر در مواردی که قوه قضائیه احکام قطعی را رسانه‌ای کند. انتشار حکم قطعی در رسانه‌ها از مجازات‌های تعزیری درجه ۶ به بعد محسوب می‌شود. مردم نمی‌توانند جای دادگاه و حاکمیت را بگیرند و نباید آبروی دیگران را با اقدامات خودسرانه زیر سؤال ببرند. ۲. نقش مردم در مبارزه با فساد مردم تنها مجاز به اظهار انزجار قلبی و امر و نهی زبانی هستند. دخالت عملی مردم، باید از طریق تلاش برای فعال کردن حاکمیت در مبارزه با فساد و تلاش برای به میدان آوردن حاکمیت باشد. مردم باید به جای دخالت عملی و مانع‌گذاری، حاکمیت را فعال کنند و به میدان بکشانند تا به وظایف انحصاری خود، مانند اعمال زور برای مبارزه با فساد و انجام اقدامات پلیسی و قضایی، بپردازد. 🌸 [این محتوا در لبیک به فرمان جهاد تبیین رهبر انقلاب تولید شده است.] 🌸