✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️طولانی ترين آيه قرآن درباره چه موضوعی است؟
🔸«آيه ۲۸۲ سوره بقره» طولانی ترين آيه #قرآن است و موضوع آن درباره #قراردادها و تنظيم #اسناد_تجاری است. دو نكته از آيه شريفه، قابل استنتاج است:
1⃣#احكام_دقيقی كه در اين آيه در مورد #تنظيم_سند، برای #معاملات ذكر شده است - آن هم با ذكر #جزئيات در تمام مراحل - بيانگر توجه عميقی است كه #قرآن نسبت به #امور_اقتصادی مسلمين و نظم كار آنها دارد. مخصوصا با توجه به اينكه اين #كتاب_آسمانی در جامعه جاهلی و عقب مانده ای نازل شد كه حتی سواد خواندن و نوشتن در آن بسيار كم بود و اين خود دليلی است بر عظمت قرآن از يكسو و اهميت نظام اقتصادی مسلمين از سوی ديگر.
🔹علی بن ابراهيم در تفسير خود مینويسد: در خبر آمده است كه در #سوره_بقره پانصد حكم اسلامی است و در اين آيه پانزده حكم به خصوص وارد شده است. در حالی که محققين تفسير نمونه، #نوزده_حكم استخراج نموده اند كه با احتساب احكام ضمنی، عدد بيش از اين خواهد بود.
2⃣جمله های «واتقوا الله» و «يعلمكم الله» گر چه به صورت جمله های مستقل عطف بر يكديگر آمده است، ولی قرار گرفتن آنها در كنار يكديگر نشانه ای از پيوند ميان آن دو است، و مفهوم آن اين است كه #تقوا و پرهيزكاری و #خداپرستی، تاثير عميقی در #آگاهی و روشن بينی و فزونی علم دارد.
🔹آری، هنگامی كه #قلب_انسان به وسيله #تقوا صيقل يابد، همچون آينه حقایق را روشن میسازد. اين معنی كاملا جنبه منطقی دارد، زيرا #صفات_زشت و اعمال ناپاك، حجاب هايی بر فكر انسان میاندازد و به او اجازه نمیدهد #چهره_حقيقت را آنچنان كه هست ببيند. هنگامی كه به وسيله #تقوا حجاب ها كنار رفت، چهره حق آشكار می شود.
📕تفسير نمونه، ج ۲، ص ۳۹۰
منبع: وبسایت انوار طاها
#قرارداد #معامله #معاملات
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️امام حسین علیه السلام
🔸«اُوصِيكُم بِتَقوَى اللهِ فَإنَّ اللهَ قَد ضَمِنَ لِمَنِ اتَّقاهُ أن يُحَوِّلَهُ عَمّا يَكرَهُ إلى ما يُحِبُّ و يَرزُقَهُ مِن حَيثُ لا يَحتَسِب»ُ؛
🔹«شما را به #تقوای_الهى سفارش میكنم؛ زيرا خدا ضمانت داده كسى را كه تقواى الهى پيشه سازد، از آنچه ناخوش می دارد، به آنچه خوش می دارد انتقال دهد، و از جايى كه گمان نمى برد، روزى اش دهد.
📕گزیده تحف العقول، ج۱، ص۳۷
#امام_حسين
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آیا از منظر آیات و روایات قابلیت تغییر در اخلاقیات افراد وجود دارد؟ (بخش دوم و پایانی)
🔸در روايات اسلامى نيز تعبيرات روشنى در اين زمينه ديده مى شود، مانند احاديث زير:
1⃣حديث معروف «اِنّى بُعِثْتُ لاُِتَمِّمَ مَكارِمَ الاَْخْلاقِ» [۱] دليل واضحى بر امكان تغيير #صفات_اخلاقى است.
2⃣روايات فراوانى كه تشويق به #حسن_خلق مى كند، مانند: حديث نبوى «لَوْ يَعْلَمُ الْعَبْدُ ما فى حُسْنِ الْخُلْقِ لَعَلِمَ اَنَّهُ يَحْتاجُ اَنْ يَكُونَ لَهُ خُلْقٌ حَسَنٌ» [۲] (اگر بندگان مى دانستند كه #حسن_خلق چه منافعى دارد، يقين پيدا مى كردند كه محتاج به اخلاق نيكند!)، نشانه ديگر است.
3⃣در حديث ديگرى از همان حضرت مى خوانيم: «اَلْخُلْقُ الْحَسَنُ نِصْفُ الدِّينِ» [۳]؛ (#اخلاق_خوب، نيمى از دين است).
4⃣و در حديثى از اميرمؤمنان امام على (عليه السلام) مى خوانيم: «اَلْخُلْقُ الْمَحْمُودُ مِنْ ثِمارِ الْعَقْلِ، اَلْخُلْقُ الْمَذْمُوْمُ مِنْ ثِمارِ الْجَهْلِ» [۴] (#اخلاق_خوب از ميوه هاى #عقل و آگاهى است، و #اخلاق_بد از ثمرات #جهل و نادانى است). و از آنجا كه «علم» و «جهل» قابل تغيير است، #اخلاق هم به تبع آن قابل تغيير مى باشد.
5⃣در حديث ديگرى از پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) آمده است: «اِنَّ الْعَبْدَ لَيَبْلُغُ بِحُسْنِ خُلْقِهِ عَظيمَ دَرَجاتِ الاْخِرَةِ وَ شَرَفَ الْمَنازِلِ وَ اِنَّهُ لَضَعيفُ الْعِبادَةِ» [۵] (بنده خدا به وسيله #حسن_اخلاق به درجات عالى آخرت و #بهترين_مقامات مى رسد، در حالى كه ممكن است از نظر عبادت ضعيف باشد!).
🔹در اين حديث اوّلاً مقايسه #حسن_اخلاق به عبادت و ثانياً ذكر درجات بالاى اخروى كه حتماً مربوط به اعمال اختيارى است، و ثالثاً تشويق به تحصيل حسن خلق، همگى نشان مى دهد كه #اخلاق يك امر #اكتسابى است، نه اجبارى و الزامى و خارج از اختيار! (دقّت كنيد). اين گونه روايات و تعبيرات گويا و پرمعنى در كلمات #معصومين (عليهم السلام) زياد ديده مى شود [۶] و همه آنها نشان مى دهد كه #صفات_اخلاقى قابل تغيير است، و گرنه اين تعبيرات و تشويقها لغو و بيهوده بود.
6⃣در حديث ديگرى از رسول خدا (صلى الله عليه و آله) مى خوانيم كه به يكى از يارانش به نام «جرير بن عبدالله» فرمود: «اِنَّكَ امْرُءٌ قَدْ اَحْسَنَ اللّهُ خَلْقَكَ فَاَحْسِنْ خُلْقَكَ» [۷] (خداوند به تو چهره زيبا داده، #اخلاق خود را نيز زيبا كن!).
🔹كوتاه سخن اين كه: كتب روايى ما پُر از رواياتى است كه همگى دلالت بر #امكانتغييراخلاق آدمى دارد. [۸] اين بحث را با حديثى از اميرالمؤمنين #امام_على (عليه السلام) كه تشويق به فضائل اخلاقى مى كند پايان مى دهيم؛ حضرت می فرماید: «اَلْكَرَمُ حُسْنُ السَّجـِيَّةِ وَ اجْتِـنابُ الدَّنِـيَّةِ» [۹] (ارزش و كيفيّت انسان به #اخلاق_پسنديده و اجتناب و دورى از اخلاق پست است).
پی نوشتها؛
[۱] إرشاد القلوب، ديلمى، انتشارات مصطفوى، چ ۳، ج ۱، ص ۱۷۴. [۲] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ ۲، ج ۱۰، ص ۳۶۹. [۳] همان، ج ۶۸، ص ۳۸۵. [۴] غررالحكم و دررالكلم، دار الكتاب الإسلامی، چ ۲، ص ۶۹، ح ۱۳۲۸. [۵] المحجة البيضاء فی تهذيب الإحياء، جامعه مدرسين، چ ۴، ج ۵، ص ۹۳. [۶] الكافی، دارالكتب الإسلامية، چ ۴، ج ۲، ص ۹۹، باب (حسن الخلق...) ۱۸ روايت در اين زمينه نقل كرده است. [۷] بحار الأنوار، همان، ج ۶۸، ص ۳۹۴. [۸] الكافی، همان، ج ۲، ص ۹۹. [۹] غرر الحكم و درر الكلم، همان، ص ۸۷، ح ۱۶۷۴
📕اخلاق در قرآن، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، مدرسه الامام على بن ابيطالب (ع)، قم، چ اول، ۱۳۷۷ش، ج ۱، ص ۳۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#اخلاق
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️امتحانات الهی
🔹تمام طول عمر #انسان، قدم به قدم #امتحان هاست. اگر ما بتوانیم بر #هوای_نفس خود غالب بیائیم، بتوانیم #بصیرت خود را به کار بگیریم، بتوانیم #موقع را بشناسیم، بدانیم #کار_لازم چیست و آن را انجام دهیم، این در ما یک مرتبهی جدیدی از #حیات به وجود می آورد؛ این یک #تعالی است، یک #ترقی است.
بیانات مقام معظم رهبری ۸۹/۰۸/۲۶
منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له
#امام_خامنه_ای
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️منظور از «حیات طیّبه» چیست؟
🔹در «آیه ۹۷ سوره نحل» مى خوانیم: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَر أَوْ أُنْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما کانُوا یَعْمَلُونَ» (هر کس #عمل_صالح انجام دهد در حالى که #مؤمن باشد، خواه #مرد یا #زن به او حیات پاکیزه مى بخشیم، و #پاداش آنها را به بهترین اعمالى که انجام مى دادند خواهیم داد). مفسران در معنى #حیات_طیّبه (زندگى پاکیزه) تفسیرهاى متعددى آورده اند: بعضى، آن را به معنى #روزى_حلال تفسیر کرده اند. بعضى، به #قناعت و رضا دادن به نصیب. بعضى، به #رزق_روزانه. بعضى، به عبادت توأم با روزى حلال. و بعضى، به #توفیق بر اطاعت فرمان خدا و مانند آن.
🔹ولى شاید، نیاز به تذکر نداشته باشد که #حیات_طیّبه، مفهومش آن چنان وسیع و گسترده است که همه اینها و غیر اینها را در بر مى گیرد، #زندگى_پاکیزه از هر نظر، پاکیزه از #آلودگىها، #ظلمها و #خیانتها، #عداوتها و #دشمنىها، #اسارتها و #ذلتها و انواع #نگرانىها و هرگونه چیزى که آب زلال زندگى را در کام انسان ناگوار مى سازد. ولى با توجه به این که در دنبال آن، سخن از #جزاى_الهى به نحو احسن به میان آمده، استفاده مى شود که #حیات_طیّبه مربوط به #دنیا است و #جزاى_احسن مربوط به #آخرت.
🔹جالب این که در روایتى که در #نهج_البلاغه از امیرمؤمنان #امام_على (علیه السلام) نقل شده مى خوانیم: «وَ سُئِلَ عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَى: «فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً»، فَقالَ: هِیَ الْقَنَاعَةُ؛ [۱] از امام پرسیدند: منظور از جمله «فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً» چیست؟ فرمود: #قناعت است». بدون شک، مفهوم این تفسیر، محدود ساختن #حیات_طیّبه به قناعت نمى باشد، بلکه بیان مصداق است، ولى مصداقى است بسیار روشن، چرا که اگر تمام دنیا را به انسان بدهند ولى #روح_قناعت را از او بگیرند، همیشه در آزار و #رنج و نگرانى به سر مى برد؛
🔹به عکس، اگر انسان روح قناعت داشته باشد، و از #حرص و آز و #طمع بر کنار گردد، همیشه #آسوده_خاطر و خوش است. همچنین در بعضى از روایات دیگر #حیات_طیّبه به معنى «رضا و خشنودى از آنچه خدا داده است» تفسیر شده که آن هم با #قناعت قریب الافق است. ولى، هرگز نباید به این مفاهیم جنبه تخدیرى داد، بلکه هدف اصلى از بیان رضا و #قناعت، پایان دادن به #حرص، آز، طمع و #هواپرستى است که عامل #تجاوزها، استثمارها، جنگها و #خونریزىها، و گاه عامل ذلت و اسارت است.
پی نوشت:
[۱] نهج البلاغه، كلمات قصار، شماره ۲۲۹
📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمى مکارم شيرازى، دارالکتب الإسلامیۀ، چ ۲۷، ج ۱۱، ص ۴۲۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#حیات_طیّبه #عمل_صالح
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️سیدالشهداء (عليه السلام) اسلام را زنده کرد
🔹#سیدالشهداء (عليه السلام) هم که کشته شد، نه اینکه رفتند یک ثوابی ببرند، ثواب برای او خیلی مطرح نبود، رفت که این #مکتب را نجاتش بدهد، اسلام را پیشرفت بدهد، #اسلام را زنده کند.
بیانات حضرت امام ۵۸/۴/۱۷
منبع: سایت جامع امام خمینی (ره)
#امام_خمینی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا امت اسلامی در عصر معاويه و يزيد، دچار مرگ اراده شده بود؟
🔹در روزگار #معاويه و #يزيد (لعنت الله علیهم)، #امّت، #اراده و اختياری از خود نداشت و كالبدی بی جان بود كه نه احساسی داشت و نه اختيارى؛ زيرا قيد و بندهای گرانی بر آن بسته بودند و روزنه های نور و بينش را به رويش مسدود كرده و ميان آن و ميان اراده اش حايل ساخته بودند. #حكومت_اموی، به تخدير مسلمين و فلج ساختن انديشه آنان همّت گماشت.
🔹#مسلمين، دلهايشان همراه #امام_حسين (عليه السلام) بود، اما آنان نمی توانستند از قلب ها و ضميرهايشان پيروى كنند، از آن جهت كه #حكومت_امويان، به زور بر آنها تسلط يافته بودند و چيزى از كارهای خود را مالك نبودند؛ نه #ارادهای بر ايشان بود و نه #اختيارى، نه #عزمی و نه تصميمى، همچون مجسمه هايى شده بودند كه در آنها نه احساسی بود و نه حركتى،
🔹جامه خواری بر آنها پوشانيده شده و در زير تازيانه های #امويان و تجاوز آنان، فرومايه و بی مقدار گشته بودند. #امام_حسین (علیه السلام)، به سوی صحنه های #جهاد و فداكاری رهسپار گشت تا در #مسلمانان، روح #عزّت و #كرامت بدمد. شهادت آن حضرت، نقطه تحولی در تاريخ مسلمين و حيات آنان بود، آنگاه آنان به يكباره دگرگون گشتند و به سلاح نيروی #عزم و #تصميم، مسلح شدند،
🔹و از همه منفی بافی هايى كه بر آنها دست يافته بود، رها گشتند و مفاهيم ترس و تسليم كه بر آنان پنجه زده بود، به اصول انقلاب و مبارزه مبدّل شدند. آنان دست در دست، #انقلاب های فراوانی را به پا كردند كه تخت های سلطنت #امويان را درهم كوبيد و قدرت شان را به نابودی كشيد.
منبع: وبسایت انوار طاها
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️گزیدهای از «روایات جهاد با نفس»
🔹#امام_صادق (علیه السلام) از #حضرت_رسول (صلی الله علیه و آله) نقل میکند که فرمود: «کسی که #خداوند را #اطاعت کند، #خداوند را یاد نموده است، اگر چه نماز، روزه و قرآن خواندنش کم باشد، و کسی که خدای را #نافرمانی کند، خداوند را فراموش نموده اگرچه نماز، روزه و قرآن خواندنش زیاد باشد».
📕وسائلالشیعه، ج۱۵، ص۲۵۷
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#جهاد_با_نفس
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️انتخاب نام «امام حسن» و «امام حسين» (عليهم السلام) از جانب چه كسی بود؟
🔹بین شیعه و سنی مشهور است که انتخاب نام #امام_حسن و #امام_حسین (علیهم السلام) به امر خدا، بوده است. ابن اثیر در کتاب اسدالغابه می نویسد: «مردم پیش از ولادت #امام_حسن و #امام_حسین (علیهم السلام) با این نام آشنا نبودند، تا فرزندان خود را به این دو نامگذارى کنند، چرا که این دو اسم در زمان ولادت حسنین، از جانب #خداوند بر #پیامبر (صلى الله علیه و آله) وحى شد، تا آن حضرت بر فرزندان #على (علیه السلام) و #فاطمه (سلام الله علیها) این نامها را بگذارد». [۱]
🔹همچنین جلال الدّین سیوطى (از علماى معروف اهل سنّت) نقل کرده است که: «#حسن و #حسین دو نام از نامهاى اهل بهشت، برای #حسنین (علیهم السلام) است، چرا که مردم عرب پیش از این، این دو نام را بر فرزندان خویش نام نمى نهادند». [۲] در کتاب عبقات الانوار آمده است: آن روز که #امام_حسن (علیه السّلام) متولد شد #جبرئیل (علیه السّلام) بر #رسول_اکرم (صلّى الله علیه و آله) فرود آمد و گفت: «ای محمد! #پروردگار_عالم به تو سلام رساند و مى فرمود که #على (علیه السّلام) برای تو به منزله #هارون برای موسى است، لیکن بعد تو #نبیای نیست، پس مسمى کن این پسر خود را بنام پسر هارون، که فرزندان هارون: #شبّر و #شبّیر یعنی «حسن» و «حسین» نام داشتند». [۳]
🔹هم چنین قندوزی می نویسد: «آن گاه که #حسین (علیه السّلام) به دنیا آمد. #پیامبر (صلّى الله علیه و آله) او را - به امر خدا - #حسین نام نهاد، و او را به ام الفضل همسر عباس بن عبدالمطلب سپرد تا او از شیر فرزندش به نام قثم، او را شیر دهد». [۴]
و در اعیان الشیعه آمده است: آنگاه که #امام_حسن (علیه السّلام) متولد شد #حضرت_فاطمه به #امام_علی (علیه السّلام) عرض کرد که نام او را بگذار؛ امام فرمود من در نامگذاری او بر #پیامبر (صلّى الله علیه و آله) سبقت نمی گیرم... آنگاه پیامبر (صلّى الله علیه و آله) او را #حسن نام نهاد و این نام در عصر جاهلیت شناخته شده و معروف نبود. [۵]
پی نوشتها؛
[۱] اسد الغابة، ج ۲، ص ۹
[۲] تاریخ الخلفاء، ص ۲۰۹
[۳] عبقات الأنوار فی إمامة الأئمة الأطهار، ج ۱۱، ص؛ الاستیعاب، ج ۱، ص ۳۸۴
[۲] ینابیع الموده، ۲۲۱، ۳۱۸؛ تهذیب تاریخ دمشق، ج ۴، ص ۳۱۶؛ تاریخ الخمیس، ج ۱، ص ۴۱۸ - ۴۱۹؛ تذکرة الخواص، ص ۲۳۲؛ و...
[۱] اعیان الشیعه، ج ۱، ص ۵۶۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_حسین #امام_حسن
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چه بدعتی در دین ایجاد شده بود که «امام حسین» (ع) برای مبارزه با آن قیام کرد؟ (بخش اول)
🔸 #بنى_امیّه در طول مدّتى که خلافت را غصب کردند، و به ناحق بر مسند قدرت تکیه زدند، بدعت هاى فراوانى در دین ایجاد کرده و سنّت پیامبر (ص) را میراندند؛ چرا که ادامه حیاتشان در گرو احیاى بدعت ها و محو سنّت هاى پیامبر اسلام (ص) بود. ذیلاً نمونه هایى از این بدعت ها ذکر می گردد:
🔹در عصر جاهلیّت شخصیّت افراد، بر محور ثروت و فرزندان دور مى زد. هر کس پول بیشتر و فرزندان فزونترى داشت، شخصیّتش در نگاه مردم مهم تر بود. خداوند متعال در آیه ۳۷ سوره سبأ، ضمن بى اعتبارى این ملاک، معیار جدیدى را جایگزین آن فرمود. مى فرماید: «وَ مَا أَمْوَالُکُمْ وَ لاَ أَوْلاَدُکُمْ بِالَّتِى تُقَرِّبُکُمْ عِنْدَنَا زُلْفَى إِلاَّ مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحاً فَأُوْلَئِکَ لَهُمْ جَزَاءُ الضِّعْفِ بِمَا عَمِلُوا وَ هُمْ فِى الْغُرُفَاتِ آمِنُونَ؛ اموال و فرزندانتان هرگز شما را نزد ما مقرّب نمى سازد، جز کسانى که ایمان بیاورند و عمل صالحى انجام دهند، که براى آنان در برابر کارهایى که انجام داده اند پاداش مضاعف است؛ و آنها در غرفه هاى [بهشتى] در [نهایت] امنیت خواهد بود». و نیز در آیه ۱۳ سوره حجرات می فرماید: «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللهِ أَتْقَاکُمْ؛ گرامی ترین شما در نزد خداوند، باتقواترین شماست».
🔹بدین ترتیب، اسلام معیار شخصیّت را از ثروت و فرزند، به ایمان و تقوا و عمل صالح تغییر داد. یعنى هر کس تقواى بیشتر داشته باشد به خداوند نزدیکتر است، هر چند اصلا فرزندى نداشته و فقیرترین فرد جامعه باشد؛ و کسى که تقواى کمترى داشته باشد از خداوند دورتر است، هر چند داراى فرزندان فراوان و ثروت زیادى باشد. در پى این تغییر ملاک، ابوسفیان ها و ابولهب ها و ابوجهل ها جاى خود را به سلمان ها و ابوذرها و مقدادها دادند، و در پى آن، مردم در برابر ثروتمندان به خاطر پول و ثروتشان تواضع نمى کردند. امّا با رحلت پیامبر اکرم (ص) دوباره معیارها دستخوش تغییر و تحوّل شد، و در عصر خلیفه سوم به حال سابق برگشت، و ثروتمندان و صاحبان فرزندان و نیروى انسانى بیشتر، هر چند بویى از تقوا نبرده بودند، جاى انسان هاى متقى را گرفته، و به عنوان شخصیّت هاى اسلامى معرفى شدند.
🔹در عصر معاویه، پیشقراولان و کسانى که زودتر از همه اسلام را پذیرفته بودند کنار گذاشته شده، و آزادشدگان دست پیامبر (ص) و فرزندانشان (طلقاء و ابنا طلقاء) که اسلام را به اجبار و فشار محیط، و نه از روى میل و علاقه و اشتیاق، پذیرفته بودند سر کار آمدند. [۱] در جنگ صفین تعداد فراوانى از صحابه پیامبر (ص) در سپاه امام على (ع)، و تنها افراد بسیار معدودى از صحابه خود فروخته در اردوگاه معاویه بودند. [۲] دستگاه بنى امیّه که اساس آن بر تقوا و ایمان بنا نبود، بلکه شالوده آن بر اساس مطامع دنیوى ریخته شده بود، کسانى که شیطنت بیشتر، قساوت قلب شدیدتر، دین فروشى زیادترى داشتند را به خود جذب مى کرد. #امام_حسین (ع) براى از بین بردن این بدعتها و احیاى آن سنّت ها قیام کرد. #ادامه_دارد...
پینوشتها:
[۱] عثمان افراد فاسق و ظالمى، چون ولید بن عقبة بن ابى معیط را والى کوفه، و عبدالله غامر بن کریز را والى بصره، و عبدالله بن ابى سرح را والى مصر، و مروان بن حکم را مشاور عالى خویش کرد. مطابق آنچه که در کتاب الاستیعاب، ص ۶۹۰ و الاغانى، ج ۶، ص ۳۵۶ آمده، ابوسفیان خود نیز به این نکته اعتراف کرد، آنجا که گفته است: «از آن هنگام که خلافت به دست دو طایفه تیم و عدى (قبیله ابوبکر و عمر) افتاد، من نیز در آن طمع کردم». (عاشورا، ص ۱۲۰)
[۲] طبق روایتى ۳۰۰ تن از صحابه پیامبر (ص) که در بیعت رضوان و گروهى از آنها از بدریون بودند، با امام على (ع) در جنگ صفین همکارى مى کردند، که از این جمع ۶۳ نفر در آن میدان شهید شدند. (پیام امام امیرالمؤمنین، ج ۷، ص ۸۳)
📕اهداف قیام حسینى، آیت الله العظمى ناصر مکارم شیرازى، ص ۴۸
منبع: وبسایت راسخون
#امام_حسین
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️دیدگاه اسلام در مورد سخن گفتن پنهانى در جمع چیست؟
🔹این عمل، از نظر فقه اسلامى احکام مختلفى بر حسب اختلاف شرایط دارد، و به اصطلاح به #احکام_خمسه تقسیم مى شود، یعنى: گاه #حرام است و این در صورتى است که موجب اذیت و آزار و #هتک_حیثیت مسلمانى گردد، و چنین نجوایی #نجوای_شیطانى است که هدفش غمگین ساختن مؤمنان است. در مقابل، گاه حکم #وجوب به خود مى گیرد، و این در صورتى است که #مسأله_سرّى لازمى در میان باشد که افشاى آن خطرناک، و عدم ذکر آن نیز موجب تضییع حق، و یا خطرى براى #اسلام و #مسلمین است.
🔹و گاه متصف به #استحباب مى شود و آن در جایی است که انسان براى انجام #کارهاى_نیک و بر و تقوا، به سراغ آن رود، و همچنین حکم #کراهت و اباحه. ولى اصولاً، هرگاه هدف مهمترى در کار نباشد، #نجوا_کردن کار پسندیده اى نیست، و بر #خلافآدابمجلس است؛ زیرا نوعى بى اعتنایی یا بى اعتمادى نسبت به دیگران محسوب مى شود، لذا در حدیثى از #رسول_اکرم (صلى الله علیه و آله) مى خوانیم: «إِذَا کُنْتُمْ ثَلاثَةً فَلایَتَنَاجَ اثْنَانِ دُونَ صاحِبِهُما، فَإِنَّ ذَلِکَ یَحْزُنُهُ» [۱] (هنگامى که سه نفر باشید دو نفر از شما جداى از شخص سوم، به #نجوا نپردازد، چرا که این امر نفر سوم را #غمگین مى کند).
🔹در حدیث دیگرى از «ابو سعید (خدرى)» مى خوانیم که مى گوید: ما براى اجراى دستورات پیامبر (صلى الله علیه و آله) در شبها ـ که گاهى مطلب لازمى پیش مى آمد ـ به تناوب در نزدیکى اقامتگاه آن حضرت، مراقب بودیم، یک شب عده زیادى گرد هم آمده بودند، و #آهسته #سخن مى گفتیم، #پیامبر (صلى الله علیه و آله) بیرون آمد فرمود: «ما هذِهِ النَّجْوى أَ لَمْ تُنْهَوا عَنِ النَّجْوى» [۲] (این سخنان در گوشى چیست؟ آیا شما از #نجوا نهى نشده اید؟!).
🔹از روایات متعددى نیز استفاده مى شود که #شیطان براى غمگین ساختن مؤمنان، از هر وسیله اى استفاده مى کند، نه فقط از نجوا، بلکه گاه در عالم خواب، صحنه هايى در برابر چشم او مجسم مى کند، که موجب اندوه او شود و دستور داده شده است که مؤمنان در این گونه موارد، با پناه بردن به ذات پاک خدا و #توکل بر او این گونه #القائات_شیطانى را از خود دور کنند.
پی نوشتها؛
[۱] تفسير «مجمع البيان»، ذيل آيات مورد بحث، و «درّ المنثور»، ج ۶، ص ۱۸۴، و «اصول كافى»، ج ۲، ص ۴۸۳، احادیث ۱ و ۲، باب المناجات
[۲] «درّ المنثور»، ج ۶، ص ۱۸۴
[۳] براى آگاهى از اين روايات به تفسير «نور الثقلين»، ج ۵، ص ۲۶۱ و ۲۶۲، احاديث ۳۱ و ۳۲ مراجعه شود.
📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمى مکارم شيرازى، دارالکتب الإسلامیه، چ ۲۷، ج ۲۳، ص ۴۴۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#نجوا
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️نوید فتح مبین در سراسر جهان
🔹گویی «وعده خداوند قادر» نزدیک است و امید است این بارقه برقآسا، که در سراسر جهان پرتو افکنده، و نوید #فتح_مبین میدهد، به حکومت مطلقه #منجی_آخرالزمان و پناه مستضعفان متصل شود.
بیانات حضرت امام ۶۴/۱۱/۲۲
منبع: سایت جامع امام خمینی (ره)
#امام_خمینی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️سرزنش کردن مؤمن
🔹سرزنش کردن #مؤمن از کار بدی که کرده، حتی اگر گناه کرده باشد، روا نیست. #امام_صادق (علیه السلام) فرموده است: «کسی که #مؤمنی را #سرزنش کند، خدا او را در #دنیا و #آخرت سرزنش خواهد کرد».
🔹حدیث دیگری از آن حضرت رسیده که میفرماید: «کسی که #مؤمنی را به گناهی #سرزنش کند، نمیرد تا این که خود نیز آن گناه را مرتکب شود».
🔹معنای آنچه گفته شد، خودداری از «نصیحت» یا «امر به معروف» و «نهی از منکر» یا اجرای «حدود الهی» نیست؛ همه اینها جای خود را دارد و نکوهیده بودن «سرزنش» جای خود را.
📕 #نردبان_سعادت (تلخیص و تحریر کتاب معراجالسعادة)، ص ۲۲۲
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️امام حسین عليه السلام:
🔸أُريدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَسيرَ بِسيرَةِ جَدّى صلی الله عليه و آله وَ أَبى عَلىِ بن أَبیطالِبٍ عليه السلام.
🔹میخواهم #امر_به_معروف و #نهى_از_منكر كرده و به سيره و روش جدّم (رسول الله) صلی الله عليه و آله و پـدرم على بن ابى طالب عليه السلام عمل كنم.
📕مناقب ابن شهر آشوب ج ۴، ص ۸۹
💢نکته: اين سخن را حضرت اباعبدالله عليه السلام درباره قيام خونين خويش فرمود و فلسفه نهضت عاشورا را بيان كرد كه هدف از آن امر به معروف و نهی از منكر، حركت در مسير نورانى پيامبر خدا صلی الله عليه و آله و عمل به شيوه امام على عليه السلام است. قيام كربلا يك نهضت اصلاحى و مبارزه با مفاسد و ظلم بود. اين سخن، پاسخى است به یاوه گویانی كه حركت آن حضرت را شورشى بر ضدّ خليفه و ايجاد آشوب و بلوا معرفى میكردند.
#امام_حسين
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️معصومين (علیهم السلام) چه توصیه هایی برای برقراری صلح و اصلاح روابط بين مردم نموده اند؟ (بخش دوم و پایانی)
🔸اصلاح ذات بين، نقطه مقابل سخن چينى و سعايت است. در این کار، فرد مى كوشد با سخنان خود، به اختلاف بين دو نفر پایان داده و اختلاف را به صلح و صفا تبدیل کند. اين صفت، يكى از فضايل مهم اخلاقى است كه در آيات قرآن و روايات اسلامى به آن اشاره شده است. ما در اينجا به بیان بخشى از روايات مهمى كه در اين زمينه رسيده، مى پردازیم:
6⃣امام صادق(عليه السلام) در تفسير آیه ۲۲۴ سوره بقره؛ «وَ لا تَجْعَلُوا اللّهَ عُرْضَةً لاِيْمانِكُمْ» می فرماید: «اِذا دُعِيْتَ لِصُلْح بَيْنَ اِثْنَيِنِ فَلا تَقُلْ عَلَىَّ يَمينى اَنْ لا اَفْعَلَ؛ [۱] هنگامى كه تو را دعوت كردند كه ميان دو نفر صلح برقرار كنى، نگو من قسم خوردم كه چنين كارى نكنم [اين قسم اعتبارى ندارد از آن صرف نظر كن]». اين حديث اشاره به كسانى است كه گاهى اقدام به اصلاح ذات البين مى كنند، سپس گرفتار مشكلاتى مى شوند و سوگند ياد مى كنند كه ديگر گرد اين كار نگردند، امام (علیه السلام) اين سوگندها را بى اعتبار دانسته، و مشكلات پيشين را مانع اين كار مهم نمی دانند.
7⃣اميرمؤمنان امام على (عليه السلام) در حدیثی می فرماید: «مَنْ اِسْتَصْلَحَ الاْضْدادَ بَلَغَ الْمُرادَ؛ [۲] كسى كه بین افراد ضد و مخالف، صلح برقرار کند به هدف خويش نايل مى شود». منظور از اضداد در حديث بالا، اضداد فلسفى نيست كه قابل جمع نباشد، بلكه اضداد عرفى است. البته حديث تفسير ديگرى نيز دارد و آن اين كه اگر انسان بتواند در ميان افراد و گروه هايى كه دارای افكار مختلفی هستند هماهنگى ايجاد كند، به اهداف خود در مديريت جامعه خواهد رسيد.
3⃣اهميت اصلاح ذات البين تا آن حد است كه گاه دروغ گفتن در اين راه نيز مجاز شمرده شده است. چنانكه امام صادق (عليه السلام) در حديثى می فرمایند: «اَلْكَلامُ ثَلاثَةٌ صِدْقٌ وَ كِذْبٌ وَ اِصْلاحٌ بَيْنَ النّاسِ قيلَ لَهُ جُعِلْتُ فِداكَ ما الاْصلاحُ بَيْنَ النّاسَ. قالَ تَسْمَعُ مِنَ الرَّجُلِ كَلاماً يَبْلُغُهُ فَتَخْبُثُ نَفْسُهُ فَتَلقاهُ فَتَقُولُ سَمِعْتُ مِنْ فُلان قالَ فيكَ مِنَ الْخَيْرِ كَذا وَ كَذا خِلافُ ما سَمِعْتَ مِنْهُ؛ [۳] سخن سه گونه است: گاه راست است و گاه دروغ و گاه اصلاح در بین مردم. كسى عرض كرد: فدايت شوم منظور از اصلاح بين مردم چيست؟ امام فرمود: اين كه از كسى درباره ديگرى سخنى مى شنويد كه اگر به او برسد ناراحت مى شود، تو او را ملاقات مى كنى و مى گويى فلان كس درباره تو ذكر خير فراوانى داشت برخلاف آنچه از او شنيده بودى [و به اين وسيله آن دو را نسبت به يكديگر خوشبين مى كنى]».
🔹مرحوم علاّمه مجلسى در شرح اين حديث مى فرمايد: «چنين سخنى هر چند از نظر عرف و لغت، دروغ است، لکن به خاطر قصد اصلاح بين مردم جايز مى باشد، و تمام اهل اسلام در اين سخن متفقند. سپس مى افزايد حتى توريه كردن در اين موارد واجب نيست، هر چند بتوان توريه بعيدى نمود». [۴] بى شك كلام دو گونه بيشتر نيست يا مطابق واقع است يا بر خلاف واقع، اولى صدق ناميده مى شود و دومى كذب. ولى از آنجا كه سخنان خلاف واقع به نوبه خود نيز بر دو قسم است يا موجب فساد است يا موجب صلاح، امام (عليه السلام) آن دو را از هم جدا كرده و آنچه موجب صلاح است را قسم سومى شمرده است.
🔹از مجموع احاديثی که آورده شد به خوبى روشن مى شود كه در ميان اعمال خير، كمتر عملى به اهميت اصلاح ذات البين می رسد، تا آنجا كه ملائكه بر شخص اصلاح كننده درود مى فرستند، و عمل او را برتر از نماز و روزه دانسته، و كار او همچون جهاد فى سبيل الله می دانند. بديهى است اصلاح ذات البين تنها در سطح فرد يا افراد اثر نمى گذارد، بلكه سبب انسجام اقشار مختلف جامعه و تحكيم پيوندهاى محبت در بین آنها مى شود، و اين اتحاد و انسجام، سبب پيروزى، عزّت و اقتدار جامعه اسلامى می شود.
پی نوشتها؛
[۱] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ ۴، ج ۲، ص ۲۱۰، ح ۶؛ [۲] غرر الحكم و درر الكلم، دار الكتاب الإسلامي، قم، چ ۲، ص ۵۹۳، قصار ۳۹۸؛ [۳] الكافی، همان، ص ۳۴۱، ح ۱۶؛ [۴] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ ۲، ج ۷۳، ص ۲۵۲، باب ۱۱۴، ح ۱۹
📕اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسة الامام على بن ابيطالب (ع)، قم، ۱۳۷۷ش، چ اول، ج ۳، ص ۳۱۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#صلح #اصلاح #دوستی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد