eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🌹✨🌹✨🌹✨🌹✨ 🌹✨ ✨ ✅مگر ابتدا در بوده كه در به خروج از اشاره شده است؟ 🔷خداوند در سوره بقره آيه ۲۵۷ ميفرمايد: «اللَّهُ وَلىُِّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلىَ الظُّلُمَاتِ أُوْلَئكَ أَصْحَبُ النَّارِ  هُمْ فِيهَا خَلِدُون» خداوند، ولى و سرپرست كسانى است كه ايمان آورده اند آنها را از ظلمتها، به سوى نور بيرون مى برد. (اما) كسانى كه كافر شدند، اولياى آنها طاغوتها هستند كه آنها را از نور، به سوى ظلمتها بيرون مى برند آنها اهل آتشند و هميشه در آن خواهند ماند. 🔷علامه طباطبايي معتقد است انسان از همان آغاز خلقت، داراى است كه نورى است اجمالى، اگر انسان از آن مراقبت كند، میكند و تفصيل پذيرفته، از حالت اجمال خارج ميشود. آدمي چون در همان آغاز خلقت نسبت به معارف حقه و اعمال صالح به تفصيل ندارد، بنابراين نسبت به اين معارف در است. بدين ترتيب آدمي در هم دارد كه است و هم دارد كه در واقع همان عدم اطلاع از تفصيل معارف است. به اين معنا در آغاز خلقت با هم جمع میشود. زماني كه انسان در هنگام ايمان مى آورد، به تدريج از ظلمت دينى به سوى و اطاعت هاى تفصيلى خارج میشود (مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ) و اگر كافر شود از نور فطريش كه همان علم اجمالي ديني است، به سوى تفصيلى كفر و معصيت بيرون میشود (مِّنَ النُّورِ إِلىَ الظُّلُمَاتِ).[۱] @tabyinchannel 👇
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️فضیلت آیة الکرسی 🔹چرا (آیه ۲۵۵ سوره بقره) به این نام گذاشته شده است؟ نام‌گذاری «آیة الکرسی» به خاطر وجود کلمه الکرسی در این آیه است: «اللهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یُحِیطُونَ بِشَیْ ءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِما شاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیم» 🔹[ترجمه آیه شریفه:] «هیچ نیست، جز ، که قائم به ذات خویش است، و موجودات دیگر، قائم به او هستند، هیچگاه خواب سبک و سنگینى او را فرا نمی گیرد، (و لحظه اى از تدبیر جهان هستى، غافل نمی ماند) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست، کیست که در نزد او، جز به فرمان او شفاعت کند؟! (بنابراین، شفاعت شفاعت کنندگان، براى آنها که شایسته شفاعت اند، از مالکیت مطلقه او نمى کاهد) آنچه را در پیش روى آنها [بندگان] و پشت سرشان است می داند، (و گذشته و آینده، در پیشگاه علم او، یکسان است) و کسى از علم او آگاه نمی گردد، جز به مقدارى که او بخواهد. (اوست که به همه چیز آگاه است، و علم و دانش محدود دیگران، پرتوى از علم بى پایان و نامحدود اوست) تخت (حکومت) او، آسمانها و زمین را در بر گرفته، و نگاهدارى آن دو [آسمان و زمین]، او را خسته نمی کند؛ بلندى مقام و عظمت، مخصوص اوست». 🔹از روایات استفاده می شود که این نام از زمان (صلی الله علیه و آله) بر روی این آیه بوده و خود پیامبر اکرم این آیه را به این اسم نام می برده است. دارای و آثار و برکات فراوانی است که به برخی از آنها اشاره می شود. 🔹در اهمیت و فضیلت این آیه همین بس که از پیامبر گرامى اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل شده است که از ابى بن کعب سؤال کرد و فرمود: کدام آیه برترین آیه کتاب خداوند است؟ عرض کرد: اللهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ، (صلی الله علیه و آله) دست بر سینه او زد و فرمود: دانش بر تو گوارا باد، سوگند به کسى که جان محمد در دست او است، این آیه داراى دو زبان و دو لب است که در پایه عرش الهى تسبیح و تقدیس خدا می گوید. 🔹در حدیث دیگرى از (عليه السلام) می خوانیم که (صلی الله علیه و آله) فرمود: «سید القرآن البقرة و سید البقرة آیة الکرسى یا على ان فیها لخمسین کلمة فى کل کلمة خمسون برکة» (برگزیده قرآن سوره بقره و برگزیده بقره، است، در آن پنجاه کلمه است و در هر کلمه اى پنجاه برکت). 🔹در روایت دیگرى از (عليه السلام) است که می‌ فرماید: «هر کس را یک بار بخواند، خداوند هزار امر ناخوشايند از امور ناخوشایند دنیا، و هزار امر ناخوشایند از آخرت را از او بر طرف می کند، که آسان ترین ناخوشایند دنیا، فقر، و آسان ترین ناخوشایند آخرت، عذاب قبر است». روایات در فضیلت این بسیار زیاد است و در کتب علماى شیعه و اهل سنت نقل شده است. 🔹در حدیثی دیگر (صلی الله علیه و آله) می فرماید: « از گنجى زیر عرش الهى به من داده شده است و به هیچ پیامبرى قبل از من داده نشد». در حدیث دیگرى آمده است که دو برادر به حضور پیامبر (صلی الله علیه و آله) رسیدند و عرض کردند براى تجارت به شام می رویم، به ما تعلیم دهید چه بگوییم (تا از شر اشرار مصون بمانیم) فرمودند: «هنگامى که به منزلگاهى رسیدید و نماز عشا را خواندید، موقعى که یکى از شما در بستر قرار می‌گیرد، (سلام الله علیها) بگوید و سپس بخواند، فانه محفوظ من کل شى ء حتى یصبح؛ مسلما او از همه چیز در امان خواهد بود تا صبح؛ سپس در ذیل این حدیث آمده است که در یکى از منزلگاه ها دزدان قصد هجوم به آنها را داشتند، اما هرچه تلاش کردند موفق نشدند. 📕تفسیر نمونه، ج ۲، ص ۲۶۱ منبع: وبسایت پرسمان @tabyinchannel