آثار کمی در حوزه شعر پهلوی مونده که باقیمانده اشعار تعلیمی و اخلاقی اند و دچار تغییراتی شدند و به خاطر اینکه نظم و آهنگ شعری اون دوره در حال حاضر قابل فهم نیست در زمره اندرزنامه های منثور قراردارند مثل درخت اسوریک و یادگار زریران

چرا به زبان فارسی نو، «فارسی دری» هم گفته می شود؟ – زیرا این زبان، زبان درباری ساسانیان، زبان محاوره و مکاتبه مقامات دولتی بوده است.

زبان فارسی نو یا فارسی نوین (همچنین با نام‌های فارسی دری یا دَری در افغانستان و فارسی تاجیکی یا تاجیکی در تاجیکستان) گویش امروزینِ زبان فارسی است که از سَده‌های دوم یا سوم میلادی تاکنون در ایران بزرگ و حوزه‌های فرهنگی-تمدنی آن صحبت می‌شود.

دری، زبان شهرهای مدائن، دادگاه سلطنتی ساسانیان و دربار تیسفون ساسانیان بوده‌است