‌ هرچی‌ هم که می‌شه ، با گذشتن از همه‌ی اتفاقات ، بازم دنبال یه کورسویِ امید می‌گردم ؛ دنبالِ یه اتفاقِ خوب . دنبالِ جزئی‌ترین و قشنگ‌ترین رفتارها از اطرافیانم هستم . دنبال یه حالِ خوب و کوچیک . دنبال یه لبخند که از اعماق وجودم باشه . دنبال خریدنِ گلِ نرگس و دلخوش کردن به بویِ خوبُ زیباییِ خیره کنندش . دنبال کتاب هایی که منُ لا به لایِ صفحاتِ خودشون غرق کنن . دنبال یه چایی زیرِ بارون . دنبال آش خوردن تو هوای سرد . دنبال کشف کردن یه چیز خاص. دنبال یه حال متفاوت . آدمیزاد با همین دلخوشی هایِ کوچیکش زندست . به قولِ شهید آوینی ، اینجا سیاره‌ی رنجه ، اینجا اسمش زندگیه ، باید دلخوش کرد به همین جزئیات کوچیک و قشنگ . دلخوشیِ بزرگ که اینا نیست، [ خوشیِ بزرگ یعنی ظهور ، یعنی دیدنِ امام زمان ، یعنی شهادت . ]

‌ جوری نشه اون دنیا موقع ِحسابرسی نصف ِزندگیمون بدون ِذکر و داشتن ِ وقتای ارزشمندی که هدر دادیم، نشون داده بشه .

پیامبرِ خدا بود ؛ اما در بازار که راه میرفت سخت میشد تشخیص داد که با کسی فرق کند ! نمی‌گذاشت کسی دستش را ببوسد ، میگفت این رسم پادشاهان است .. می‌فرمود : من هم یکی از خودتان هستم . مثل همه بود و مثل هیچکس نبود اغلب یک روز در میان روزه میگرفت و زندگی ساده‌ای داشت آری ؛ ما پیرو چنین پیامبری هستیم .

بسم‌الله .

طرز ِنگاه ِتو، بخشی از زیبایی اطراف رو میسازه .

بگو خداروشکر .

بسم‌‌الله .

سرشت ِمارا با یاعباس نوشتند ؛ فخر به غلامی ِاین خانه، از قبل ِتولد همراه ِما بود .. ما به این نوکری تا به بعد ِممات، دلبستیم .

الهی؛ رجب بگذشت و ما از خود نگذشتیم! تو از ما بگذر ... - علامه حسن‌ زاده آملی

در کلاس ِعاشقی، عباس غوغا می‌کند، در دل ِهرعاشقی، عباس مأوا می‌کند ؛ هرکسی خواهد رود در مکتب ِعشق ِحسین ثبت ِنامش را فقط عباس امضا میکند !

طوری باش شیطان نگات کنه و بگه ؛ این لعنتی چرا باخت نمیده ؟.