#دریافت_مقاله اعتبار مآخذ فقهی و نقد نظریه #انسداد 🖊 استاد عباس ظهیری دام عزه #چکیده نوشته حاضر نقدى است‏ بر مقاله #کاربرد_مآخذ_فقهى، نوشته آقاى #دکتر_علی‌رضا_فیض، که در شماره پیشین مجله #نقد_و_نظر به چاپ رسیده بود. در آن مقاله آقاى فیض #نظریه_انسداد را تقویت کرده‌‏بودند.  این مقاله که با نگرش #نظریه_انفتاح به نگارش درآمده است، نظریه انسداد را مورد بررسى قرار داده است. نویسنده بر این باور است که دست ناپاک جعالان حدیث از نفوذ در احادیث معتبرى که فقها در فقه بدان تمسک مى‏‌جویند، به دور بوده است و انسدادى نمى‏‌تواند با چنگ زدن به مطالب ظنى و وهمى، مدعاى خود را به کرسى نشاند؛ بنابراین #ظواهر_قرآن و #خبر_واحد حجتند و باب #علمى هم‌چنان بر فقها گشوده‏‌است.  از دیرزمان این بحث در میان اصولیان مطمح نظر بود که آیا در عصر غیبت، طریق به دست آوردن علم به احکام بر ما یقینا منسد و ناگشوده است و #مطلق_ظن حجت است و یا این‌که تنها ظنون خاصى، چون #اخبار آحاد و #ظواهر کتاب، قابل اعتماد است؟ اغلب اصولیان بر این باورند و جمعى از آنان به حجیت مطلق ظن اعتقاد دارند که یکى از دلایل آن، دلیلى است معروف به #دلیل_‏انسداد.  از آن رو که عمده‌‏ترین مقدمات دلیل انسداد را انسداد باب علم و علمى تشکیل مى‌‏دهد، این نظریه به مسلک #انسدادى شهرت یافته و در مقابل، نظریه مشهور اصولیان به مسلک #انفتاحى معروف شده است.  بحث و گفت‌وگو بین #انسدادیان و #انفتاحیان از دیرزمان کم ‏و بیش مطرح بود تا آن‌که رشته بحث و سخن به دست میرزاى قمى [رحمه‌الله] مى‏‌رسد. او بیش‌تر از همه در باب انسداد غور کرده و بر حقانیت نظریه انسداد اصرار فراوان ورزیده است. 🌐 http://jpt.isca.ac.ir/article_22912_6d63f8374a1b64b1d2508879fdd89e60.pdf #دریافت_مقاله دکتر فیض ⬇️ 🌐 http://jpt.isca.ac.ir/article_22907_2e542dbb0239a9a90ae3de338b04058f.pdf @tafaqqoh