لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🕊 تفسیر آیه ۲۲ سوره مجادله 🕊
🍃 لَا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءهُمْ أَوْ أَبْنَاءهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ🍃
ترجمه :
🍃 هيچ قومى را نمى يابى كه به خدا و قيامت مؤمن باشند و (در همان حال) با كسى كه در برابر خدا و رسولش موضع گرفته است، مهرورزى كنند، حتّى اگر پدران يا پسران يا برادران يا خويشانشان باشند. آنها كسانى هستند كه خداوند، ايمان را در دلهايشان ثابت فرموده و با روحى از جانب خويش آنان را تأييد نموده است و آنان را در باغهايى كه نهرها از پاى (درختان) آنها جارى است، وارد مى كند در حالى كه در آنجا جاودانه هستند، خداوند از آنان راضى است و آنان نيز از او راضى هستند. آنان حزب خدا هستند، آگاه باشيد كه تنها حزب خدا پيروز و رستگارند.🍃
مقام رضا، بالاتر از مقام تسليم است، يعنى بنده نه فقط تسليم مقدّرات الهى و امر و نهى اوست، بلكه در دل نيز به آن راضى است و از سر رضايت آن را مى پذيرد.
ايمان با كفر سازگار نيست. به نوح درباره ى فرزندش گفته مى شود: «انه ليس من اهلك» هنگامى كه براى ابراهيم ثابت شد عموى او منحرف است، از او برائت جست. «فلما تبيّن له انه عدوّ للّه تبرّأ منه» حتّى پيامبر اسلام (صلى الله عليه وآله) از استغفار براى مشركان منع مى شود. «ما كان للنبى والّذين آمنوا ان يستغفروا للمشركين ولو كانوا اولى قربى من بعد ما تبين لهم انهم اصحاب الجحيم»
تولّى و تبرّى
در سوره مجادله بارها سخن از تولّى و تبرّى مطرح شده است كه بيانگر اهميّت دوستى با دوستان خدا و دشمنى با دشمنان خداست:
«تولّوا قوماً غضب اللّه عليهم»، «لاتجد... يوادون من حادّ اللّه»
امام رضا(عليه السلام) فرمود: «كمال الدين ولايتنا والبرائة من عدّونا» كمال دين، در پذيرش ولايت ما و دورى از دشمنان ماست.
به امام صادق (عليه السلام) گفتند: فلانى به شما محبت مى ورزد ولى نسبت به برائت از دشمنان شما ضعيف عمل مى كند. حضرت فرمودند: دروغ مى گويد كسى كه ادّعاى محبت ما را دارد و از دشمن ما دورى نجسته است.
امام صادق (عليه السلام) فرمود: «اوحى اللّه الى نبىّ من انبيائه قل للمؤمنين لاتلبسوا لباس اعدايى و لاتطعموا مطاعم اعدايى و لاتسلكوا مسالك اعدايى فتكونوا اعدايى كما هم اعدايى» خداوند متعال به پيامبرى از پيامبرانش وحى فرمود كه به مؤمنان بگو: مانند دشمنان من لباس نپوشند و مانند دشمنان من غذا نخورند و در چگونگى زندگى و رفتار، مانند دشمنان من نباشند، چرا كه در اين صورت دشمنان من محسوب مى شوند. هم چنانكه آنان دشمنان من هستند.
در حديث آمده است: «هل الدين الاّ الحبّ والبغض» آيا دين، جز حبّ و بغض است؟
انواع تأييدهاى الهى در قرآن:
تأييد با فرشته خود جبرئيل. «أيّدتك بروح القدس»
تأييد ويژه الهى. «و أيّدهم بروح منه»
تأييد با يارى مؤمنان. «ايّدك بنصره و بالمؤمنين»
تأييد با لشكريان ناپيداى الهى. «أيّده بجنود لم تروها»
قرآن در چند مورد عبارت «رضى اللّه عنهم و رضوا عنه» را به كار برده است:
۱. در مورد راستگويان راست كردار: «يوم ينفع الصّادقين صدقهم... رضى اللّه...»
۲. در مورد پيشگامان و پيشتازان: «والسّابقون الاولون... رضى اللّه...»
۳. در مورد مؤمنان واقعى: «كتب فى قلوبهم الايمان... رضى اللّه...»
موضع گيرى در برابر خدا و رسول آن قدر زشت و ناپسند است كه چهار بار در قرآن مطرح شده و هر بار با تهديد و غضب الهى همراه بوده است. از جمله در همين سوره آيات ۵ ، ۲۰ و ۲۲ كه به صورت هاى مختلفى تهديد در پى داشته است مانند:
سرنگون شدن. «كبتوا»
خوار شدن. «فى الاذلين»
مورد بى مهرى قرار گرفتن. «لاتجد قوماً... يوادّون من حاد اللّه و رسوله...»
و دخول در آتش و جاودانگى در جهنّم. «من يحادد اللّه... له نار... خالداً...»
📌 پیام ها
🌿 يك دل، دو دوستى بر نمى دارد. دوستى خداوند با دوستى دشمنان دين خدا قابل جمع نيست. «لاتجد قوماً يؤمنون... يوادّون من حادّ اللّه» (در آيه اى ديگر داريم: «ما جعل اللّه لرجل من قلبين فى جوفه» خداوند در سينه انسان دو دل قرار نداده است.)
🌿 عيب ها را از ريشه برطرف كنيد. مودت دشمنان خدا انسان را به گرايش هاى فكرى، عملى و اخلاقى به سوى آنان وادار مى كند، لذا بايد ريشه ى آن را خشكاند. «لاتجد... يوادّون من حادّ اللّه»
🌿 در اسلام، روابط و علاقه ها بايد در شعاع رضاى خداوند باشد. «لاتجد قوماً يؤمنون»
🌿 روابط خانوادگى و خويشاوندى نيز خط قرمز و مرز دارند. «و لو كانوا آبائهم...»
🌿 خداوند به خاطر قطع رابطه با چهار گروه از خويشان اگر معاند باشند، (پدر، پسر، برادر و فاميل)، چهار نمونه از لطف خود را بيان كرده است: ايمان، امداد، بهشت و رضوان. «الايمان، ايّدهم، جنّات، رضى اللّه»
🌿 ارزش ايمان به ثبات آن است وگرنه ايمان هاى مقطعى، موسمى و عاريه اى بسيار است. «كتب فى قلوبهم الايمان»
🌿 اول ايمان پايدار، بعد امداد و دريافت. «كتب فى قلوبهم الايمان... ايّدهم...»
🌿 دين تنها يك رابطه قلبى و فردى ميان انسان و خدا نيست، بلكه تعيين كننده روابط اجتماعى است. «لو كانوا آبائهم...»
🌿 پاداش ها منحصر به آخرت نيست، بلكه تثبيت ايمان و امداد الهى، از پاداش هاى الهى در همين دنياست. «كتب فى قلوبهم... ايّدهم»
🌿 حزب اللّه، با دشمن خدا دوست نمى شود. «لاتجد قوماً... يوادّون من حادّ اللّه... أولئك حزب اللّه»
🌿 حزب اللّه، نژاد و زبان و منطقه خاص ندارد، بلكه هر مؤمن مقاوم و استوار، جزو حزب اللّه است. «لاتجد قوماً يؤمنون... يوادّون من حادّ اللّه... اولئك حزب اللّه»
🌿 پيروزى و غلبه اى ارزش دارد كه همراه با رستگارى و رسيدن به هدف باشد. در جاى ديگر مى فرمايد: «ألا انّ حزب اللّه هم الغالبون» و در اينجا مى فرمايد: «ألا انّ حزب اللّه هم المفلحون»
🌿 تداوم نعمت، خود يكى از نعمت هاى بهشتى است. «خالدين فيها»
🌿 اين كه ما از خدا راضى باشيم يك طرف قضيه است، مهم رضايت خدا از ماست. «رضى اللّه عنهم و رضوا عنه»
🌿 در قيامت نعمت ها دو گونه است: مادّى «جنات...» و معنوى. «رضى اللّه عنهم...» (چنانكه در جاى ديگر مى فرمايد: «و رضوان من اللّه اكبر»
🕊️🍃🕊️🍃🕊️
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402
https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402
🕊 تفسیر سوره مجادله به صورت متن 🕊
🕊️ کتاب تفسیر نور 🕊️
🕊 حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی🕊
🕊🍃🕊🍃🕊🍃🕊
قرآن بخوان تمام جهان گوش می شود، غیر از تو هر چه هست فراموش می شود
صوت دلنشین قرآن روح انسان را غرق آرامش می کند و آیات نورانی اش برای انسان همانند چراغی مسیر تاریک زندگی را روشن می کند.
🍃 سلام
و عرض ادب و احترام🍃
مسروریم از اینکه فرصتی دست داده تا با شنیدن آیات الهی و الهام گرفتن از رهنمودهای گران قدر این کتاب آسمانی ، مطمئن و استوار در مسیر رسیدن به سعادت قدم برداریم.
از همه ی شما بزرگواران به خاطر همراهیتون سپاسگزاریم 🌹 به یاری خدا از فردا تفسیر سوره ی حشر رو شروع می کنیم🕊️
🌿ان شاءالله که خداوند توفیق درک کردن و عمل کردن به قرآن رو روزی ما کنه ، و در قیامت شفیع ما قرار بده.
🍃 الهی آمین🍃
🕊🍃🕊🍃🕊🍃🕊
https://chat.whatsapp.com/JsqdoTxx550JzAlyNubcpU
https://eitaa.com/joinchat/3047358578C7d3b1074c0
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🕊 تفسیر آیه ۱ سوره حشر 🕊
🍃 سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ🍃
ترجمه :
🍃 آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است، براى خدا تسبيح كنند (و خدا را به پاكى مى ستايند) و اوست قدرتمند شكست ناپذير حكيم.🍃
در قرآن، حدود ۸۵ بار واژه «تسبيح» بكار رفته است. در نماز نيز در حالات مختلف ركوع، سجود و قيام، موضوع تسبيح خدا به طور برجسته به چشم مى خورد.
تسبيح در لغت، به معناى شنا و حركت تند در آب و هوا است و در اصطلاح، منزّه دانستن خداوند از عيب ها و سرعت در عبادت اوست.
خداوند داراى دو نوع صفات است: ثبوتيّه و سلبيّه؛ ثبوتيّه، كمالات خدا را بيان مى كند، مثل علم و قدرت، امّا سلبيّه، خداوند را از هرگونه عجز و جهل و نياز منزّه مى داند. تسبيح، نسبت به صفات سلبيّه است و حمد، نسبت به صفات ثبوتيّه.
در مواردى از قرآن و نماز، تسبيح و حمد الهى در كنار هم آمده اند. «يسبّح بحمده» ، «سبحان ربّى الاعلى و بحمده» و اين جمع ميان صفات ثبوتيّه و سلبيّه است، به اين معنا كه گوينده، هم خداوند را از هر عيبى دور مى داند و هم به خاطر دريافت الطاف الهى، او را ستايش مى كند.
تسبيح موجودات
بعضى گفته اند مراد از تسبيح موجودات، تسبيح تكوينى است نه تشريعى، يعنى همه ى موجودات به زبان حال، نه زبانِ قال، خدا را تسبيح و تنزيه مى كنند، زيرا آفرينش هر موجودى، دليل بر علم و حكمت و قدرت خداوند و منزّه بودن او از هر گونه جهل و لغو و عجز است. پس نيازى نيست كه موجودات، به زبان تسبيح بگويند، بلكه وجودشان، تسبيح خداوند است.
امّا به نظر مى رسد مراد قرآن از تسبيح موجودات، تسبيح با زبان باشد، زيرا:
اگر آفرينشِ حكيمانه موجودات نشانه تسبيح باشد، ما اين نشانه را مى فهميم در حالى كه در آيه اى ديگر مى فرمايد: شما تسبيح موجودات را نمى فهميد. «لاتفقهون تسبيحهم»
اگر آفرينش، نشانه تسبيح بود، مثل ساختمان زيبا كه مهندس و معمار خود را ستايش مى كند، پس چرا مى فرمايد: «كلّ قد علم صلاته و تسبيحه» موجودات به نماز و تسبيح خود علم دارند و اين امر از روى درك و شعور است نه تكوينى و ناآگاهانه.
تسبيح موجودات نسبت به خداوند دائمى است. در بعضى سوره ها به صورت فعل ماضى آمده است: «سبّح» و در بعضى فعل مضارع. «يسبّح»
📌 پیام ها
🌿 موجودات آسمان ها و زمين، نوعى شعور و درك دارند. «سبّح للّه»
🌿 اگر بعضى انسان ها اهل تسبيح نيستند، ولى تمام هستى تسبيح گوى خدا هستند. «سبّح للّه...»
🌿 عزّت و حكمت الهى است كه همه را به تسبيح جذب مى كند. «سبّح للّه... و هو العزيز الحكيم»
🌿 گرچه قدرت، در افراد عادى عامل از دست رفتن تعادل است، ولى خداوند هم قدرت دارد و تمام كارهايش نيز حكيمانه است. «العزيز الحكيم»
🕊️🍃🕊️🍃🕊️
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402
https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا