🕊 تفسیر آیه ۲ سوره حشر 🕊 🍃 هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ مَا ظَنَنتُمْ أَن يَخْرُجُوا وَظَنُّوا أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِّنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ🍃 ترجمه : 🍃 اوست آن كه كسانى از اهل كتاب را كه كفر ورزيدند براى اولين بار از خانه هايشان بيرون راند، با آنكه شما گمان نداشتيد كه آنان (با داشتن آن همه قدرت، به آسانى) بيرون روند و خودشان گمان مى كردند كه قلعه ها و حصارهايشان آنان را از قهر خدا مانع خواهد شد، امّا قهر خدا از جايى كه گمان نمى كردند بر آنان وارد شد و در دل هايشان ترس و وحشت افكند (به گونه اى كه) خانه هاى خود را با دست خويش و با دست مؤمنان خراب مى كردند، پس اى صاحبان بصيرت عبرت بگيريد.🍃 كلمه «حشر» به معناى جمع كردن و بيرون راندن از محل سكونت است. «فاعتبروا» از واژه «عبر» به معناى عبور كردن از ظاهر و رسيدن به باطن است. كلمه «عبارت» به معناى عبور از لفظ و رسيدن به معناست و «تعبير خواب»، عبور از ظاهر رؤيا به باطن آن است. سه قبيله از يهوديان به نام هاى بنى نضير، بنى قريظه و بنى قينقاع به مدينه هجرت كرده و در آن جا ساكن شدند و با پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) پيمان عدم تعرض بستند، امّا بعد از جنگ احُد گروهى از آنان با مشركان مكّه همراه شد و عليه مسلمانان توطئه كردند، پيامبر آگاه گرديد و با آنان برخورد كرد. يكى از بزرگان آنان به نام كعب بن اشرف كشته و ميان يهوديان تزلزل ايجاد شد و به قلعه اى پناهنده شدند. مسلمانان با دستور پيامبر قلعه را محاصره كردند. بعد از چند روز محاصره و جنگ، يهوديان پذيرفتند كه از مدينه خارج شوند. آنها هنگام رفتن آن مقدار از اموالشان را كه توانستند را با خود بردند و آن مقدار كه نتوانستند مانند خانه هاى خود را تخريب نمودند تا سالم به دست مسلمانان نيفتد. در قرآن، بارها ترس در دل دشمن، به عنوان يكى از امدادهاى الهى شمرده شده است، ازجمله: «قذف فى قلوبهم الرعب»، «ساُلقى فى قلوب الّذين كفروا الرعب» «سنلقى فى قلوب الّذين كفروا الرعب» آرى، ترس سبب فرار دشمن و پيروزى مسلمانان بدون خونريزى مى شود. در حديث مى خوانيم: سه لشكر براى يارى حضرت مهدى (عليه السلام) مى آيند، لشكرى از فرشتگان، لشكرى از مؤمنان و ايجاد رعب و وحشت در دل دشمنان. انديشه كردن و عبرت گرفتن يك عبادت است، چنانكه در روايات مى خوانيم: «كان اكثر عبادة ابى ذر التفكر و الاعتبار»، بيشترين عبادتِ ابوذر، انديشيدن و عبرت آموختن بود. نه مِهر الهى در انحصار محاسبات ما است، «يرزقه من حيث لايحتسب» و نه قهر او. «فاتاهم اللّه من حيث لم يحتسبوا» خداوند در دل ها تصرّف مى كند. گاهى آرامش نازل مى كند: «أنزل السّكينة فى قلوب المؤمنين» و گاهى ترس مى افكند. «قذف فى قلوبهم الرعب» 📌 پیام ها 🌿 قهر خداوند نسبت به يهوديان پيمان شكن كافر، حكيمانه است. «العزيز الحكيم هو الّذى أخرج» 🌿 نشانه عزّت خداوند، تار و مار شدن يهوديان پيمان شكن و توطئه گر است. «العزيز الحكيم هو الّذى أخرج» 🌿 تمام پيروزى ها را از او بدانيم. «هو الّذى أخرج الّذين كفروا...» 🌿 حساب توطئه گران اهل كتاب از حساب بقيه آنان جداست. «الّذين كفروامن أهل الكتاب» 🌿 تبعيد از وطن، يكى از مجارات الهى است. «هو الّذى أخرج... من ديارهم» 🌿 قدرت هيچ كس و گروهى را پايدار ندانيد. «ما ظننتم ان يخرجوا» 🌿 كيفر كسى كه از تعهّدات و پيمان هاى اجتماعى خارج مى شود، آن است كه از وطن خارج شود. «ان يخرجوا...» 🌿 محاسبات و تجهزات كفّار در برابر اراده الهى، ناكارآمد و بى فايده است. «ظنوا انهم مانعتهم حصونهم» 🌿 در جنگ و جهاد با كفار، تمام محاسبات نبايد بر اساس تجهيزات و امكانات مادى باشد. «فاتاهم اللّه من حيث لم يحتسبوا» 🌿 تخريب ساختمان هاى دشمن، در مواردى جايز است. «يخربون بيوتهم بايديهم و أيدى المؤمنين» 🌿 آنجا كه اراده خدا باشد، دوست و دشمن دست به يك كار مى زنند. «يخربون بيوتهم بايديهم و أيدى المؤمنين» 🌿 خداوند هم سبب ساز است و هم سبب سوز، ترس را سبب قرار مى دهد و دژها را از سببيّت مى اندازد. «قذف فى قلوبهم الرعب» 🌿 مطالعه تاريخ، سرگرمى نيست، وسيله عبرت است. «فاعتبروا...» تاريخ، گذرگاه است نه توقّف گاه. 🌿 استفاده از تاريخ، بصيرت مى خواهد. «فاعتبروا يا أولى الابصار» 🕊️🍃🕊️🍃🕊️ https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402 https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402

🕊 تفسیر آیه ۷ سوره حشر 🕊 🍃 مَّا أَفَاء اللَّهُ عَلَي رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَي فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَي وَالْيَتَامَي وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاء مِنكُمْ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ🍃 ترجمه : 🍃 آنچه را خداوند از اهل آبادى ها به رسولش بازگرداند، پس براى خدا و براى رسول و براى خويشاوندان و يتيمان و مستمندان و در راه ماندگان است تا (اين اموال) تنها ميان ثروتمندان شما در گردش نباشد و آنچه پيامبر براى شما آورده، بگيريد و آنچه شما را از آن بازداشته، ترك كنيد و از خدا پروا كنيد كه خداوند، سخت كيفر است.🍃 «دولة» به معناى گردش و دست به دست كردن اموال است. در قرآن، چهار مرتبه به لزوم پشتيبانى اقتصادى از اهل بيت پيامبر(عليهم السلام) اشاره و به پرداخت بخشى از خمس، فيى ء و ديگر درآمدها به آنان تأكيد شده است: «و لذى القربى »، «و لذى القربى » ، «و آت ذا القربى حقّه» و «فآت ذا القربى حقّه» در آيه چهارم اين سوره براى كسانى كه با پيامبر مخالفت مى كنند، عبارتِ «شديد العقاب» آمده بود و در اين آيه نيز براى افرادى كه ممكن است به تقسيم فيئ توسط پيامبر ايراد بگيرند، عبارتِ «شديد العقاب» آمده است. در اين آيه، ابتدا حكم آمده، «فللّه و للرسول و لذى...» سپس دليل حكم، «كى لايكون دولة...» و در پايان، توجه به احكام حكومتى پيامبر مطرح شده است. خداوند براى «ذى القربى» هم مقام معنوى را سفارش كرده «قل لاأسئلكم عليه أجراً الا المودّة فى القربى» و هم پشتوانه اقتصادى را. «ما افاء اللّه... لذى القربى» گرچه براى تقسيم فيئ در اين آيه شش مورد بيان شده، ولى لازم نيست در تمام موارد به طور يكسان تقسيم شود. فيئ، به شخص رسول خدا(صلى الله عليه وآله) اختصاص ندارد، بلكه براى موقعيّت و مقام و جايگاه اوست و لذا بعد از پيامبر اسلام (صلى الله عليه وآله) در اختيار جانشينان بر حق او يعنى اهل بيت (عليهم السلام) است و در زمان غيبت، در اختيار فقهاى عادلِ بى هوى و هوس. هر كجا با تلاش رزمندگان به غنايم رسيديم، تنها خمس آن ميان شش گروه تقسيم مى شود، چنانكه در آيه ۴۱ سوره انفال آمده است، ولى هر كجا بدون زحمت چيزى بدست آيد، تمامش ميان آن شش گروه تقسيم مى شود. 📌 پیام ها 🌿 قوانين قرآن، كلى است، نه مخصوص به شأن و زمان نزول. (قانون فيئ مربوط به تمام مواردى است كه كفّار آن را رها كرده و رفته اند و مخصوص يهود بنى نضير نيست. كلمه «ما» و «قرى » نشان عموميّت است.) «ما افاء اللّه على رسوله من اهل القرى » 🌿 اموالِ كفّار فرارى، در اختيار رهبر دينى است. «ما افاء اللّه على رسوله» 🌿 نظام اسلامى به پشتوانه اقتصادى نياز دارد كه يكى از آنان فيئ و اموالى است كه بدون جنگ، به خاطر فرار يا متاركه كفّار نصيب مسلمانان مى شود. «ما افاء اللّه على رسوله...» 🌿 رعايت ادب و شئون، در سخن لازم است. (ابتدا نام خدا، سپس رسول خدا و سپس ديگران). «للّه و للرسول...» 🌿 سهم خداوند، زير نظر پيامبر در راه رضاى خدا مصرف مى شود. «فللّه...» 🌿 فقرزدايى، جزء برنامه هاى اصلى اسلام است. «و المساكين» 🌿 اگر گردش ثروت در دست اغنياى مسلمانان ممنوع است، پس در دست كفّار قطعاً مورد نهى است. «كى لايكون دولة بين الاغنياء...» 🌿 برنامه ريزان اقتصادى در نظام اسلامى بايد به تعديل ثروت وعدم تمركز آن در دست يك گروه خاص توجه داشته باشند. «كى لايكون دولة بين الاغنياء...» 🌿 اطاعت از فرامين پيامبر واجب است، زيرا پيامبر معصوم است، وگرنه به طور مطلق و بى چون و چرا دستوراتش واجب الاطاعه نبود. «ما آتاكم الرسول فخذوه...» 🌿 سنت پيامبر، لازم الاجرا است. «ما آتاكم الرسول فخذوه» 🌿 لازم نيست تمام دستورات در قرآن آمده باشد، بلكه هر امر و نهى كه در سخنان پيامبر آمده باشد بايد اطاعت شود. «ما آتاكم الرسول فخذوه و ما نهاكم عنه فانتهوا» 🌿 در انجام فرمان پيامبر، سرعت به خرج دهيم. «فخذوه... فانتهوا» (حرف فاء براى سرعت است). 🌿 در مسائل مالى و تقسيم آن لغزشگاهى است كه بايد با تقوا از آن گذشت. «ما افاء اللّه... و اتقوا اللّه» 🌿 اطاعت بى چون و چرا از پيامبر، نمودى از تقوا است. «ما أتاكم الرسول فخذوه... و اتقوا اللّه» 🌿 بى تقوايى، كيفرى شديد دارد. «و اتقوا اللّه انّ اللّه شديد العقاب» 🌿 ياد كيفر سخت، سبب تقوا است. «و اتقوا اللّه... شديد العقاب» 🕊️🍃🕊️🍃🕊️ https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402 https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402