«بودن یا نبودن؟!» ابراهیم! بودنت قاب تلویزیون را پر می کرد؛ قاب چشم ها را قاب دل ها را قاب زمانه را. نبودنت اما از قاب ها بیرون زده است! #تقی_متقی @taghimottaghi40

«زبانزد کوه ها» اگر درختی بودی به یقین کمتر از سرو نمی شدی؛ اگر پرنده ای بودی به یقین عقاب ها حسرت پروازت را داشتند؛ اگر کوهی بودی به یقین بال هیچ پرنده ای به فتح قله ات نمی رسید؛ اگر قله ای بودی به یقین سربلندی و شکوهت زبانزد کوه ها بود. اینک با توام ای درخت همیشه بهار! پرنده بی قرار! کوه سربلند! قله بی تکرار! چقدر یاد تو در نبض لحظه ها جاریست! #تقی_متقی @taghimottaghi40

«آرامش» ابراهیم! دیگر بس است بت ها شکسته اند آتش آرام گرفته است تو هم آرام بگیر؛ بگذار «خستگی» از این بیش بی آبرو نشود! #تقی_متقی @taghimottaghi40

«کوتاه نوشت» شهید زنده ای باید؛ ریاست جمهوری را شاید! #تقی_متقی @taghimottaghi40

«گوهر شبچراغ» به ناگاه گم شدی سینه ها بلوا شد چشم ها باران. مه چهره کوهستان را هاشور می زد چشم، چشم را نمی دید؛ شب واهمه را منتشر کرد و سرما در تن ها پیچید. تو گم شده بودی در مه در سرما در باران در کوه در چشم های به رنگ خون در دل های جلو زده از جنون. آه چه زود گم شدی و چه سخت پیدایت کردیم! خیالت تخت دیگر گم ات نمی کنیم گوهر شبچراغ خزینه سلطنتی رضوی(ع)! #تقی_متقی @taghimottaghi40

«چشم روشنی» به نبودنت عادت نداشتیم و بودنت چشم روشنی دل های غمگین بود. تو نمرده ای مرده ها زود تمام می شوند؛ تو آغاز بشارت های نوظهوری که از پس ابرهای قرون خواهند بارید. برایت مه را کنار زده ایم حالا چهره ات درخشان تر از آفتاب تابستان جهان را روشن کرده است. عزیزم! قدری آرام بگیر در کنج دنج دل ملتی که فرش راه خورشید خراسانی است. #شهید_جمهور #رئیس_جمهور_شهید #شهید_رئیسی #تقی_متقی @taghimottaghi40

"راز" پری بودی؛ ملک بودی؛ چه بودی؟ که ماندی همچنان در هیئت راز؛ کجا مثل تو پیدا می شود باز؟! #تقی_متقی @taghimottaghi40

«حسن یوسف» تو زیباتر از آن بودی که تکلیف نگاه، روشن باشد؛ زنان حسود دست از ترنج باز شناسند و مردان متعصب راه خانه را گم نکنند. زیبایی ات تاریخ را ورق می زد جفرافیا را در تنگنا می افکند. زیبایی ات «نیل» را به دو نیم کرد: نیمی خشک که موسی از آن گذشت و نیمی آب که فرعون در آن غرق شد! #تقی_متقی @taghimottaghi40

«شیطان متشاعر» شاعر نمی تواند اسلحه به دوش در برجک نگهبانی بطالت لحظه ها را تماشا کند؛ شاعر نمی تواند مگسی را حتی در تار عنکبوت گرفتار ببیند؛ شاعر نمی تواند زیبایی ریخته بر زمین را جمع نکند؛ شاعر نمی تواند هراس خرگوش های سرآسیمه را از چنگال عقاب های وحشی تاب بیاورد؛ شاعر نمی تواند بی خیال اندوه آوارگان به سیاحت غرب برود و سیگار برگ دود کند؛ شاعر نمی تواند بوی خون بشنود و چونان نهنگ هجوم نبرد. پس هرگاه شاعری دیدید که از اندوه غریب غزه بی اعتنا گذشت و سی و چند هزار لبخند عاشق پرپر را تنها عددی انگاشت، بدانید که او یا عقربی است جراره یا شیطانی است متشاعر! #تقی_متقی @taghimottaghi40

«کوتاه نوشت» ملتی که ایستادگی را بلد باشد، دشمنانش آرزوی شکست او را به گور خواهند برد. #زیبا_نوشت #جملات_قصار #گزین_گویه_ها #تقی_متقی @taghimottaghi40

«باغ از پرنده پر شد» وقتی بهار آمد شد سبزه سبز در دشت پروانه بال و پر زد بلبل به نغمه برگشت با نغمه های بلبل باغ از ترانه پر شد لبخند زد شکوفه سیب از جوانه پر شد از خواب ناز برخاست هر گوشه ای نهالی بادی وزید و پیچید هر جا صدای بالی یکباره باغ انگار از خنده خنده پر شد هر برگ، پر درآورد باغ از پرنده پر شد. #شعر_نوجوان #تقی_متقی @taghimottaghi40