14.84M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
• • 🏴 #قیام_امام_حسین(ع) عامل به کمال رسیدن همه مستعدّین نظام هستی است.
◾️ اگر قیام اباعبدِالله الحسین(ع) نبود، درخت دین برقرار نمیبود، بنی امیّه از بین میبردند، دینی نبود که بفرماید شیعه یا سنی!
◾️ اگر خصلت الهیّه سیّدالشُّهداء نبود، تشنگان و طالبان و مردمی که تا قیام قیامت، ولو اینکه در هر قرنی یک نفر یا دو نفر آنها باید، تشنگان باید به آب برسند.
◾️ طالبان باید به کمال شان برسند، مستعدّین مطابق استعداشان باید به فعلیّت برسند، این همه اولیاءالله که پس از ظهور خاتم الانبیاء محمّد مصطفی (اللّهمَ صَلی عَلی مُحَمّد وَالِ مُحَمّد) از آنها نام میبرند، در تذکره ها نوشتند؛ همه این بزرگان که تحصیل کردند، راهی که پیمودند، شهرت و نامی که پیدا کردند همه و همه پرتوی از قیام جانانهی اباعبدالله الحسین است.
◾️ بنی امیّه دست به دست هم دادند که آن لُبِّ لُبابش را که ولایت است، درخت دین را که شجرهی طیّبهی ولایت است، از بیخ و بُن بَرکنند، نه اینکه درد دین داشتند قیام کردند، فقط دنیا اینها را شورانده، فقط هوی و هوس، امّا چون:
📚 یریدُونَ لِیطفئوُا نُور اللهِ بِاَفواهِهِم واللهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَو کَرِهَ الکافِرُون(صف - ٨)
📚 و چون
هُوَ الّذی اَرسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدی وَ دینَ الحقّ لِیُظهِرَهُ عَلی الدینِ کُلّهِ وَ لَوکَرِهَ المُشرِکون (صف - ٩)
◾️ باید درخت طوبای ولایت برای همیشه باقی و برقرار باشد، و شرقیان و غربیان از بَرِ او استفاده ببرند، مُستعدّین به فراخور قابلیّت خودشان به کمال برسند.
◾️ اگر جِنّ و اِنس جمع بشوند که این درخت را بِکنند، و این کتاب را بردارند، نمیتوانن
استاد طاهریان
⛅️ دعایی که در زمان غیبت باید بسیار خوانده شود
#خطر_واقعی_هلاکت_درآخرالزمان
« در زمان غیبت به خواندن دعای « اللهم عرفنی نفسک ...» سفارش شده است، ظاهراً سری دارد».
📔 در روایتی از امام صادق آمده است که به زراره میفرماید: اگر آخرالزمان را درک کردی این دعا را بخوان:
تفسیر باطنی آیه ۱۰۷ سوره مبارکه صافات👇
🔮مقصود باطنی آیه ذبح عظیم مصداقی خاص را ناظر است. تفسیر باطنی این آیه به امام حسین (ع) ارتباط مییاید. این تفسیر باطنی برخاسته از روایتی تفسیری نقل شده از امام رضا (ع) میباشد که در برخی کتابهای روایی و حدیثی معتبر شیعه مندرج است. از جمله شیخ صدوق در دو کتاب مهم و معتبر خود یعنی «عیون اخبارالرضا(ع)» و «خصال» این روایت را به سند کامل نقل نمودند. متن روایت در کتاب «عیون اخبارالرضا (ع)👇
🖤تفسیر باطنی آیه ۱۰۷ سوره مبارکه صافات👇
🖤هنگامى که حقتعالى حضرت ابراهیم (ع) را امر فرمود که جاى فرزندش اسماعیل برّه که از براى او فرستاده بود قربانى کند ابراهیم (ع) از خداوند آرزو کرد که کاش فرزند خود اسماعیل را بهدست خود در راه خدا قربانى میکردم و کاش مأمور نشده بودم بهقربانى کردن بره جاى اسماعیل تا اینکه قلب من رجوع کند و قلب پدرى شود که عزیزترین فرزندان خود را بهدست خود در راه دوست قربانى کند و به این سبب درجههاى او بلندتر شود از کسانى را که حقتعالى به آنها ثواب عطا فرموده بهجهت نزول مصائب به آنها حقتعالى وحى بهسوى او فرستاد که اى ابراهیم! از مخلوق من کیست دوستتر بهسوى تو؟ عرض کرد پروردگارا این همه مخلوق را که آفریدى احدى را بیش از حبیب تو محمد مصطفى (ص) دوستتر ندارم. حقتعالى به او وحى فرستاد که آیا او را بیشتر دوست میدارى یا خود را؟ عرض کرد بلکه او را. فرمود فرزند او را بیشتر دوست میدارى یا فرزند خودت را؟ عرض کرد بلکه فرزند او را. فرمود قربانى شدن فرزند او بر دست دشمنان او از روى ظلم بیشتر دل تو را به درد مىآورد یا قربانى کردن فرزند خود را بدست خود در اطاعت من؟ عرض کرد بلکه قربانى شدن فرزند او بر دست دشمنان او بیشتر دلم را به درد مىآورد. فرمود: اى ابراهیم! طائفه را گمان برسد که از امت محمد (ص) باشند و بکشند فرزند او حسین را بعد از او به جور و ستم مانند آنکه بره را ذبح کنند یعنى قتل آن حضرت نزد آنها عظمى ندارد و مستوجب شوند به این سبب سخط و غضب مرا پس فریاد و فغان ابراهیم (ع) بلند شد و دل او به درد آمد و شروع کرد به گریه کردن. پس خطاب از مصدر جلال الهى رسید که اى ابراهیم! جزع و فغان تو را فداى فرزندت اسماعیل قرار دادم مثل آنکه اسماعیل را به دست خودت فدا کرده چون بر حسین (ع) و قتل او گریه کردى و واجب گردانیدم از براى تو بلندترین درجات کسانى را که ثواب دادم به جهت مصائب و این است تفسیر قول حقتعالى که میفرماید: وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ
📚ابنبابویه، ۱۳۷۸ق: ج۱: ۲۰۹
🔴خاطر نشان میگردد این تفسیر باطنی علاوه بر منابع مذکور در کتابهای روایی و تفسیری همچون: تاویل الآیات الظاهره (حسینی استرآبادی،۱۴۰۹ق: ج۱: ۴۸۶)؛ تفسیر اثنی عشری (شاه عبدالعظیمی، ۱۳۸۴ق: ج۱۱: ۱۴۵)؛ تفسیر صافی (فیض کاشانی، ۱۴۱۵ق: ج۴: ۲۷۹) و... نیز این روایت از امام رضا (ع) نقل گردیده است
آیت الله علوی بروجردی در نقل تکان دهنده ای از علامه طباطبایی که خود شاهد آن بوده است، بیان می کند که مرحوم علامه در مجلس روضه ای وقتی روضه خوان شعری خاص از ایرج میراز را قرائت می کرده است از او می خواهد بیتی را تکرار کند و به شدت اشک می ریخته است که تا چهار بار این تکرار انجام می شود و سپس فرموده است:
ای کاش ایرج میرزا آن شعر خاص یا یک بیت آن شعر خود را که در وصف داغ حضرت علی اکبر (ع) سروده است را به من می داد و من المیزان را به او می دادم.
بیت منظور نظر علامه طباطبایی این بیت بوده است:
بعد از پسر دل پدر آماج تیر شد
آتش زدند لانۀ ی مرغ پریده را..!
وی ادامه می دهد:
من به مرحوم علامه طباطبایی اشکال کردم که آیا ایرج میرزا را می شناسید؟ او هجو سرا است.
علامه می فرماید؛
بله می شناسم و کتاب شعر او را هم دارم. سپس علامه می فرماید؛ مع ذلک، ای کاش ایرج میرزا این بیت شعرش را به من می داد و من المیزان را به او می دادم و ادامه می دهد:
من گمان ندارم کسی که چنین بیتی را راجع به حضرت علی اکبر امام حسین (ع) سروده است، در روز قیامت حضرت سید الشهدا (ع) نسبت به این فرد بی تفاوت باشد.