دستور العملی کامل برای سالکان وادی عشق   باسمه تعالی و له الحمد گرچه برا واعظ شهر این سخن آسان نشود تا ریا ورزد و سالوس مسلمان نشود رندی آموز و کرم کن که نه چندین هنر است حیوانی که ننوشد می رو انسان نشود گوهر پاک بیابد که شود قابل فیض ورنه هر سنگ و گلی لولو و مرجان نشود دردمندی که کند درد نهان پیش طبیب درد او بی سببی قابل درمان نشود هر که در پیش بتان از سر و جان می لرزد بی تکلف تن او لایق قربان نشود   ان شاء الله تعالی تمام مواظبت بر ادای واجبات و ترک محرمات به کمال دقت و تامل، وصیت اول: صبح، مشارطه کند و بر خود سفارشهای لازم را بکند. دوم: در تمام روز مراقبت کامل از اعضا و جوارح نماید. سوم: به هنگام خواب محاسبه کرده و به حساب خود برسد.   چهارم: اگر مخالفتی مشاهده کرد خود را تنبیه کرده و تدارک غفلت روز را بکند و هر کار خلافی که نموده، با ضدش خود را مجازات کند، به همان تفصیلی که در کتابهای اخلاق گفته شده است.   و تمام مواظبت ان شاء الله تعالی در هر شبانه روزی ساعتی را با خدای تعالی جل جلاله خلوت نموده و مناجات و تضرع کند و صورت به خاک بمالد و خضوع و خشوع نماید، و سزاوار است این خلوت در هر شب میان مغرب و عشا و یا پس از خواندن نماز عشا باشد، پس سجده معهود را به جا آوَرَد [ظاهرا مقصود سجده طولانی است با ذکر یونسیه:   لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین ، لااقل 400 بار] و پس از سجده هر مقدار که توفیق یارش بود، با کمال حضورقلب و اقبال به خدا با همه وجودش و اعراض از همه آنچه که غیر از خدا است - آن چنان که گویی موجودی به جز او جل جلاله نیست - مشغول به ذکر گردد.   و چون از ذکر مانده و خسته شود، سر به گریبان تفکر فرو برده ، فکر کند که من کی ام؟ و کجایم؟ و از کجا آمده ام و به کجا می روم؟ و چنان در خود فرو رود که خود را یافت نماید که گویا در عالم وجود کسی نیست و از حضور باری جل جلاله مسالت نماید که خداوند ا! خودم را به خودم بشناسان ، که فضاحت و شناعتی فوق آن نیست که شخص، خود را نشناخته باشد و آن شاء اله تعالی مواظب به تهجد و برخاستن سحر و اشتغال به نافله لیل با کمال حضور و اقبال و اشتغال به تعقیب و قرائت قرآن تا طلوع آفتاب و آن شاء الله هفتاد یا صد مرتبه استغفار را صباحا و مساء (هر صبح و شام)   ترک ننماید و صد مرتبه تهلیل (لا اله الا الله کذلک) و اذکار معهوده سبحان الله العظیم و بحمده استغفرالله لااقل ده مرتبه در صبح و شام و کذلک «لا اله الا الله وحده لا شریک له الی آخر» [لا اله الا الله وحده لا شریک له، له الملک و له الحمد، یحیی و یمیت و یمیت و یحیی و هو حی لا یموت. بیده الخیر و هو علی کل شی قدیر] و رب اعوذ بک الخ [رب اعوذ بک من همزات الشیاطین و اعوذ بک رب آن یحضرون] و «اشهد ان لا اله الا الله وحده لاشریک له الی آخر» [اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له الها واحدا احدا صمدا لم یتخذ صاحبه و لا ولدا] و استغفارات منقوله از سیدبن طاووس رضوان الله علیه (اللهم انت ربی لا شریک لک، اصبحنا و اصبح الملک الله) و صلوات کبیره صل علی المصطفی محمد و المرتضی علی الخ و ان شاءالله تعالی در هر شب جمعه صد مرتبه سوره قدر را مواظبت نموده و اهم از همه امور مزبور، اینکه در تمام اوقات لیلا و نهارا، نوما و یقظه (خواب و بیداری) در همه احوال و در جمیع حرکات و سکنات حضرت حق جل و علا را حاضر و ناظر دانسته، به قسمی (گونه ای) که اگر ممکن شود آنی و طرفة العینی (یک چشم بر هم زدن) از حضور آن حضرت جل سلطانه غافل نشود و این روسیاه را هم در جمیع احوال فرامش نفرماید واین مضمون را مسالت نماید:   ما را ز جام باده گلگلون خراب کن        زان پیشتر که عالم فانی شود خراب