آری‌نری‌مری، معمار مدرنیزه شدن ژاپن در سال 1885 می‌نویسد: کشور ژاپن باید از مقام سوم به مقام دوم جهان برسد و از آن مرتبه نیز بالاتر رود و به مقام اول دست یابد. هدف نهایی ما باید رهبری جهان باشد. لذا بهترین راه برای رسیدن به این هدف والا، صرف انرژی ملی برای ایجاد بنیادی پایدار در آموزش دوره‌ی ابتدایی مدارس ژاپن است... 📚برشی از کتاب آموزش قلب‌ها‌ و اندیشه‌ها 📌راستی فرصت کردید #اپیزود_دوم تخته‌سیاه رو که راجع به مدارس ژاپن هست، گوش بدید؟ اگر هنوز این اپیزود رو گوش ندادید، اون رو توی کست‌باکس بشنوید. #پادکست_تخته‌سیاه👇👇 @takhtesiah_podcast

این همه راجع به مزایای تحصیل کرده بودن حرف می‌زنیم ولی تا حالا به این فکر کردیم که اصلا این تحصیل کرده بودن یعنی چی؟ نوام چامسکی، فیلسوفِ معاصر آمریکایی، پاسخ جالبی برای این سوال داره #پادکست_تخته‌سیاه👇👇 @takhtesiah_podcast

گاهی به عنوان یه معلم یا پدر و مادر، این که یه ارزش مهم رو به بچه‌ها منتقل کنیم، تبدیل به یه چالش بزرگ میشه. گفتنش آسونه، ولی این که واقعاً توی دل و ذهنشون جا بگیره، یه داستان دیگه‌ست. یکی از بهترین راه‌ها اینه که همراه بچه‌ها بشینیم و یه انیمیشن جذاب و مطمئن ببینیم—یه قصه جادویی که هم سرگرم‌کننده باشه و هم پیامش رو بدون پیچیدگی و نصیحت مستقیم، منتقل کنه. این هفته توی فیلمِستون, یه انیمیشن خاص براتون داریم: پسرک، موشِ‌کور، روباه و اسب یه انیمیشن کوتاه اما پر از حرف، پر از دیالوگ‌هایی که ساده به نظر میان ولی عمیق‌ترین مفاهیم رو در خودشون دارن. قصه‌ای که با روایت روون و تصویرهای خیال‌انگیزش، ارزش‌هایی مثل دوستی، مهربونی و شجاعت رو توی دل مخاطب می‌کاره. این فیلم جون میده واسه اینکه جمعی تماشا بشه پیشنهاد می‌کنم حتماً با بچه‌ها و دانش‌آموزاتون ببینید و با هم درباره چیزهایی که توی داستان لمس کردید، حرف بزنید. مطمئنم که براتون به یه تجربه موندگار تبدیل میشه و یه گفت‌وگوی ارزشمند بین شما و بچه‌ها خلق می‌کنه. #فیلمِستون #فیلم_دوم #پادکست_تخته‌سیاه👇👇 @takhtesiah_podcast

بچه‌ها موقع استراحت فقط انرژی‌شون رو بازیابی نمی‌کنن؛ مغزشون هم داره یه عالمه کار مهم انجام می‌ده! تحقیقات نشون داده که خواب عمیق، به مغز کمک می‌کنه چیزایی که یاد گرفته رو پردازش کنه و بهتر به خاطر بسپره. این یعنی شاید مهم‌ترین بخش یادگیری وقتی اتفاق میفته که بچه‌ها توی خوابن! #پادکست_تخته‌سیاه👇👇 @takhtesiah_podcast

🎥آیت‌الله حائری شیرازی (رحمه‌الله): جشن دهۀ فجر را به زندگی بچه‌ها بیاورید باید جشن خانگی بگیرید و بچه‌ها ایفای نقش کنند تا در یادشان بماند یهودیان همین کار را می‌کنند... #پادکست_تخته‌سیاه👇👇 @takhtesiah_podcast

🔴اگه نتونی یه موضوع رو ساده توضیح بدی، یعنی هنوز خوب یادش نگرفتی! توی این ویدئو با روش یادگیری ریچارد فایمن آشنا می‌شیم که باعث می‌شه هر چیزی رو سریع‌تر، عمیق‌تر و موندگارتر یاد بگیریم. 📚✨ #پادکست_تخته‌سیاه👇👇 @takhtesiah_podcast

گاهی توی خونه و توی کلاسِ درس، این طور به بچه‌ها القا می‌کنیم که قوی بودن یعنی همه چیزو تنهایی حل کردن، درحالی که شجاع‌ترین آدم‌ها اونایی‌ان که وقتی واقعاً احتیاج به کمک دارن بلدن بگن کمکم کن! چقدر مهمه که به بچه‌هامون یاد بدیم، کمک خواستن ضعف نیست، بلکه یه جور جسارته... یه جور تسلیم نشدن! 📌این یه برش از انیمیشن جذاب پسرک/موش کور، روباه و اسب هست که توی فیلمِستون تخته‌سیاه معرفی کردیم. #پادکست_تخته‌سیاه👇👇 @takhtesiah_podcast

چندتا از ما مدرسه رو جایی می‌دونیم که بچه‌ها یاد بگیرن قوی باشن، شکست بخورن و دوباره بلند بشن...؟ توی این ویدئو، دیدگاه متفاوت وزیر آموزش سنگاپور رو در‌این‌باره بشنوید🇸🇬 📌راستی توی بخشی از #اپیزود_یازدهم تخته‌سیاه از نظام آموزشی سنگاپور صحبت کردیم. می‌تونید این اپیزود رو توی کست‌باکس بشنوید. #پادکست_تخته‌سیاه👇👇 @takhtesiah_podcast

وظیفه ما به عنوان والدین ساختن یک بچه خاص نیست. ✨وظیفه‌ی ما این نیست که افکار فرزندانمان را شکل دهیم، بلکه وظیفه ما این است که به افکارشان اجازه دهیم تا همه احتمالاتی را که جهان پیش رویشان می‌گذارد، بیازمایند. ✨وظیفه‌ی ما این نیست که به بچه‌هایمان بگوییم چگونه بازی کنند، بلکه وظیفه ما این است که اسباب‌بازی‌ها را به دستشان بدهیم و هرگاه که بازیشان تمام شد، از آنها بگیریم. ✨ما نمی‌توانیم بچه‌ها را مجبور به یاد گرفتن کنیم، ولی می‌توانیم به آنها اجازه دهیم که یاد بگیرند. 📚برشی از کتاب باغبان‌ونجار؛ آلیسون گوپنیک #پادکست_تخته‌سیاه👇👇 @takhtesiah_podcast

🕊 یه رابطه‌ی خاص معلم و شاگردی... 🌱آلبرکاموی فیلسوف؛ پس از بردن جایزه نوبل برای تشکر ابتدا به مادرش و سپس به آموزگار دوران دبستانش فکر کرد. ‌کامو یک نامه‌ی قدردانی به معلمش لویی ژرمن نوشت. ظاهرا این آموزگار کسیه که استعداد آلبرکاموی جوان رو پرورش داد و اون را به سمت حرفه‌ی نویسندگی سوق داد 💌 نامه کامو: «۱۹ نوامبر ۱۹۵۷ مسیو ژرمن‌ عزیز، پیش از آن‌که از صمیم قلبم با شما صحبت کنم، صبر کردم‌ تا هیاهوی این روزهای دور و برم کمی فروکش کند. به تازگی افتخار بسیار بزرگی نصیب من شده است که نه به دنبال آن بوده‌ام و نه آن را خواسته‌ام. اما وقتی این خبر را شنیدم، بعد از مادرم به شما فکر کردم. بدون شما و بدون دست محبت‌آمیزی که به سوی من دراز کردید، من که کودک کوچک فقیری بودم‌ و بدون آموزش و سرمشق شما، هیچ یک از این‌ها اتفاق نمی‌افتاد. من خیلی به این‌نوع افتخارات پای‌بند نیستم، اما حداقل به من این فرصت را می‌دهد تا به شما بگویم که برای من چه بوده‌اید و هستید و به شما اطمینان دهم که تلاش‌ها، کارها و قلب سخاوتمندانه ای که در این راه صرف کرده‌اید، هنوز در وجود یکی از بچه‌های کوچک مدرسه‌ی شما زندگی می‌کند و علی‌رغم گذشت سال‌ها هرگز مرا از این‌که دانش‌آموز قدردان شما باشم، بازنداشته است. با تمام وجودم شما را در آغوش می‌گیرم. آلبر کامو» 💌 پاسخ معلم کامو به او: «فرزند عزیزم، نمی‌دانم چگونه شادی خود را به‌خاطر مهربانی که درحق من کردی، ابراز کنم و یا چگونه تشکر کنم.‌ اگر می‌توانستم، تو‌ را که حالا پسر بزرگی شده‌ای،‌ در آغوش می‌گرفتم، گرچه همیشه همان «کاموی کوچک من» خواهی‌بود. کامو کیست؟ فکر می‌کنم‌ آدم‌ها نمی‌توانند طبیعت تو را کاملاً بشناسند. تو همیشه به‌طور غریزی هنگام بروز سرشت و احساساتت سکوت می‌کردی.‌‌ موفقیت تو به‌خاطر بی‌ریایی و صراحت توست و‌‌ نکته‌ی جالب اینجاست که من این چیزها را درباره‌ی تو در کلاس فهمیدم. معلمی که وظیفه شناسی خود را با وجدان انجام می‌دهد، فرصت آشنایی با دانش‌آموزان و فرزندان خود را از دست نمی‌دهد و این‌فرصت‌ها اغلب پیش می‌آید: یک پاسخ، یک ژست, یک طرز ایستادن بسیار گویا است. بنابراین من فکر می‌کنم، به‌خوبی می‌دانم که تو چه پسرک شیرینی بودی و اغلب اوقات کودک حاوی دانه‌ی مردی است که خواهد شد. شادی تو در مدرسه به همه سرایت می‌کرد. چهره‌ی تو امیدوار‌‌ و بشاش بود و من هرگز به موقعیت واقعی خانوادگی تو شک نکردم. بسیار خشنودم‌ که شهرت تو را مغرور نکرده است،‌ تو همان‌ کامو‌‌ هستی: آفرین! من با علاقه‌ی بسیار پیچ‌وخم‌های نمایش اخیری را که اقتباس کرده‌ای و روی صحنه برده‌ای، تماشا کردم. من تو را خیلی دوست دارم‌ و برای تو آرزوی موفقیت‌ می‌کنم، تو سزاوارش هستی. با احترام لویی ژرمن» 📌می‌تونید گزارش مربوط به این دوتا نامه رو اینجا بخونید. #پادکست_تخته‌سیاه👇👇 @takhtesiah_podcast

تا حالا اسم کلاسِ درس گفت‌وگویی به گوشتون خورده؟ تجربه‌اش رو داشتید؟ این یک دقیقه و نیم، صحبتای چندتا معلم و دانش‌آموز از تجربه‌شون توی کلاسای درس گفت‌وگویی هستش #پادکست_تخته‌سیاه👇👇 @takhtesiah_podcast

🔴فاجعه‌ای که می‌شد اتفاق نیفتد... همه‌ی ما توی مدرسه با برچسب‌هایی که به بچه‌ها زده می‌شه، آشنا هستیم. یکی تنبله، یکی کم‌کاره، یکی گوشه‌گیره، یکی هم یه‌جور دیگه با بقیه فرق داره. گاهی حتی معلم‌ها و کادر مدرسه، خواسته یا ناخواسته، این برچسب‌ها رو تأیید می‌کنن. اما پشت این رفتارها چی پنهان شده؟ چرا بعضی دانش‌آموزها از جمع کلاس طرد می‌شن؟ چرا مدرسه برای بعضی‌ها به جای یه محیط رشد و آرامش، تبدیل به جهنمی پر از تحقیر و تنهایی می‌شه؟ «فاجعه در دبیرستان میدل‌تاون» یه روایت تلخ اما واقعی از همین اتفاقاته؛ از دانش‌آموزهایی که استعدادهاشون دیده نشد، از تنهایی‌هایی که جدی گرفته نشد، و از معلما و والدینی که نفهمیدن با رفتارهاشون چطور دارن آینده‌ی یه سری از بچه‌ها رو می‌سازن... یا خراب می‌کنن. این کتاب یه زنگ خطره، مخصوصاً برای ما معلم‌ها و والدین. چون همیشه این داستان‌ها فقط به حاشیه‌نشینی یه دانش‌آموز ختم نمی‌شن... گاهی پایان ماجرا، تاریک‌تر و غیرقابل‌برگشت‌تر از اونیه که فکرش رو بکنیم. چه معلم هستید، چه والدین، وقت بذارید و این کتاب رو مطالعه کنید. فرم جدید کتاب و نوع روایت داستان براتون جالب خواهد بود #کتابستون #کتاب_دوم #پادکست_تخته‌سیاه👇👇 @takhtesiah_podcast